-
1 κτυπέω
κτυπέω, aor. II. ἔκτυπον (vgl. γδουπέω), durch Schlagen, Stampfen laut ertönen, krachen, prasseln; Il. 13, 140. 23, 119, von dem Niederkrachen der abgebrochenen Baumäste; oft vom Donnern des Zeus, σμερδαλέα κτυπέων, Il. 7, 479. 17, 595 Od. 21, 413, wie ἔκτυπεν αἰϑήρ Soph. O. C. 1456; ἀμ φὶ δ' ἐκτύπουν πέτραι Tr. 784; κτυπεῖ δόμος κλῄϑρων λυϑέντων Eur. Hel. 865; κτυποῦσα τοῖν ποδοῖν Ar. Eccl. 545, u. öfter vom Wiederhall; auch pass., Plut. 758 Th. 945; ϑάλατταν κτυποῠσαν, das brausende Meer, Plat. Rep. III, 396 b. – Auch trans., χϑόνα δ' ἔκτυπον ὠκέες ἵπποι, νύσσοντες χήλῃσι, sie ließen die Erde erdröhnen, Hes. Sc. 61; κτύπησε κρᾶτα μέλεον πλαγάν, er schmetterte auf das Haupt einen Schlag, Eur. Or. 1467; anders πολλοῖσι σὺν κώδωσιν ἐκτύπει φόβον, er jagte Furcht ein, Rhes. 308.
-
2 κτυπέω
κτυπέω, durch Schlagen, Stampfen laut ertönen, krachen, prasseln; von dem Niederkrachen der abgebrochenen Baumäste; oft vom Donnern des Zeus; öfter vom Wiederhall; ϑάλατταν κτυποῠσαν, das brausende Meer. Auch trans., χϑόνα δ' ἔκτυπον ὠκέες ἵπποι, νύσσοντες χήλῃσι, sie ließen die Erde erdröhnen; κτύπησε κρᾶτα μέλεον πλαγάν, er schmetterte auf das Haupt einen Schlag; anders πολλοῖσι σὺν κώδωσιν ἐκτύπει φόβον, er jagte Furcht ein -
3 ἐπι-κτυπέω
ἐπι-κτυπέω (s. κτυπέω), dabei Lärm machen, τοῖν ποδοῖν ἐπικτυπῶν βάδιζε, mit den Füßen stampfend, Ar. Eccl. 483; σακέεσσιν ἐπέκτυπον Ap. Rh. 1, 1136 u. öfter; τῷ κυμβάλῳ, die Pauke schlagen, Luc. D. D. 12, 1; – πᾶς δ' ἐπεκτύπησ' Ὄλυμπος, erdröhnte, Ar. Av. 780; von Chören, entgegenschallen, Pol. 30, 13, 9.
-
4 περι-κτυπέω
περι-κτυπέω, umherkrachen, Eust.
-
5 ποδο-κτυπέω
ποδο-κτυπέω, die Erde mit den Füßen stampfen, schlagen, bes. von Tanzenden, Hesych.
-
6 στερνο-κτυπέω
-
7 συγ-κτυπέω
συγ-κτυπέω, mitkrachen, Sp., wie Nonn. oft.
-
8 σφῡρο-κτυπέω
σφῡρο-κτυπέω, = σφυροκοπέω, Schol. Par. Ap. Rh. 2, 84, nach Schäfers Emend.
-
9 μυδρο-κτυπέω
μυδρο-κτυπέω, glühendes Eisen hämmern, schmieden, vom Hephästus, Aesch. Prom. 366.
-
10 κατα-κτυπέω
κατα-κτυπέω, gegen antoben, lärmen, τινός, Sp.
-
11 ἀπο-κτυπέω
ἀπο-κτυπέω, wovon hertönen, Philostr.
-
12 ἀντι-κτυπέω
ἀντι-κτυπέω, entgegenkrachen, -tönen, Aenigm. 25 (XIV, 10); aor. ἀντέκτυπον, Theaet. Schol. 4 ( Plan. 221).
-
13 ἐκ-κτυπέω
-
14 ῥῑνο-κτυπέω
ῥῑνο-κτυπέω, mit der Nase lärmen, schnauben u. dgl., Sp., die auch das subst. ῥινοκτυπία bilden.
-
15 δουπέω
δουπέω, perf. δέδουπα, einen dumpfen oder rasselnden Ton von sich geben, krachen, rasseln, tosen. Verwandt κτυπέω, κτύπος? Vgl. ἐρίγδουπος und ἐπὶ δ' ἐγδούπησαν Iliad. 11, 45. – Bei Homer oft von dem Geräusche, welches der Fall im Kampfe hinstürzender und zum Tode getroffener Krieger verursacht, wobei wohl eben so sehr an das Aufschlagen auf den Erdboden wie an das Gerassel der Waffen zu denken; vgl. Xen. Anab. 1, 8, 18 λέγουσι δέ τινες ὡς καὶ ταῖς ἀσπ ίσι πρὸς τὰ δόρατα ἐδούπησαν φόβον ποιοῠντες τοῖς ἵπποις; Iliad. 20, 451 ἰων ἐς δοῠπον ἀκόντων; Odyss. 16, 10 ποδῶν δ' ὑπὸ δοῠπον ἀκούω. Aristarch scheint nur, oder doch vorwiegend an das Gerassel der Waffen gedacht zu haben, s. Scholl. Aristonic. Iliad. 16, 822. 13, 426. Der Gebrauch des Wortes ist bei Homer ganz formelhaft: δούπησεν δὲ πεσών Versanfang Iliad. 4, 504. 5, 42. 540. 617. 11, 449. 13, 187. 373. 442. 15, 421. 524. 578. 16, 325. 401. 599. 822. 17, 50. 311. 580. 20, 388 Odyss. 22, 94. 24, 525. In einer Anzahl von Stellen füllt den Rest des Verses hinter δού-π ησεν δὲ πεσών der Zusatz ἀράβησε δὲ τεύχε' ἐπ' αὐτῷ: Iliad. 4, 504. 5, 42. 540. 13, 187. 17, 50. 311 Odyss. 24, 525. Abweichend von dem formelhaften Gebrauch Iliad. 13, 426 Ἰδομενε ὺς δ' οὐ λῆγε μένος μέγα, ἵετο δ' αἰεὶ ἠέ τινα Τρώων ἐρεβεννῇ νυκτὶ καλύψαι ἢ αὐτὸς δουπῆσαι ἀμύνων λοιγὸν Ἀχαιοῖς. Abweichend auch Iliad. 23, 679 Εὐρύαλος δέ οἱ οἶος ἀνίστατο, ἰσόϑεος φώς, Μηκιστέος υἱὸς Ταλαϊονίδαο ἄνακτος, ὅς ποτε Θήβασδ' ἦλϑε δεδουπότος Οἰδιπόδαο ἐς τάφον· ἔνϑα δὲ πάντας ἐνίκα Καδμείωνας. Die Homerischen Glossographen (vgl. Sengebusch Homer. dissert. 1 p. 52 sqq.) nahmen das Homerische δουπῆσαι schlechtweg = ἀποϑανεῖν, und so auch das δεδουπότος Οἰδιπόδαο schlechtweg = τεϑνηκότος. So wird in Bekk. Anecd. p. 1095 δούπησεν· ἀπέϑανεν als kyprische Glosse aufgeführt. Aristarch zeigte, daß Homer in Bezug auf den Ausgang des Oedipus einer Sage gefolgt sein müsse, welche von der späteren allgemein verbreiteten wesentlich abwich; nach Homer sei Oedipus in (oder bei) Theben gestorben ( ἐν Θήβαις), und zwar sei er entweder im Kampfe ( ἐν πολέμῳ) gefallen oder habe sich von einem Felsen herabgestürzt: νοητέον ὅτι ἤτοι ἐν πολέμῳ τετελεύτηκε, ψοφο ῠσι γὰρ οἱ πίπτοντες, »δούπησεν δὲ πεσών«, ἢ κατεκρήμνισεν ἑαυτόν· καὶ γὰρ οὗτος ὁ ϑάνατος μετὰ ψόφου. Der Annahme, Oedipus sei nach Homer im Kampfe gefallen, scheint Aristarch den Vorzug gegeben zu haben; nur diese Annahme bezeichnet Apollon. Lex. Homer. p 60, 11 als Aristarchisch. S. übrigens Scholl. Aristonic. Iliad. 23, 679. 16, 822. 13, 426 Eustath. Iliad. 23, 679 p 1323. 42; Lehrs Aristarch. p. 110. – Nachahmung Homers bei Euphorio frgm. 36 Meinek. Anall. Alex. p. 69 (aus Scholl. Theocrit. 10, 28) Πορφυρέη ὑάκινϑε, σὲ μὲν μία φῆμις ἀοιδῶν Ῥοιτείῃς ἀμάϑοισι δεδουπότος Αἰακίδαο εἴαρος ἀντέλλειν, γεγραμμένα κωκύουσαν, vgl. Sengebusch Homer. dissert. 1 p. 65 sq. – An das Homerische δεδουπότος schließt sich δέδουπεν ὑφ' Ἡρακλῆος Archi. 27 ( Plan. 94): öfter für niederstürzen, die sp. D., bes. Nonn.; Crinag. 28 (IX, 283) sagt sogar οἱ δ' ἄρα δουπήϑησαν ἀολλέες, sie wurden niedergestreckt. Sonst selten, δουπεῖ χεὶρ γυναικῶν Eur. Alc. 104, von Klagenden, die mit der Hand an die Brust schlagen; ταῖς ἀσπίσι πρὸς τὰ δόρατα ἐδούπησαν Xen. An. 1, 8. 18, wofür 4, 5, 18 ἔκρουσαν steht; τοῖς δόρασι δουπῆσαι πρὸς τὰς ἀσπίδας Arr. An. 1, 6, 7; τεῖχος ἐδούπησε Luc. conscr. hist. 22. – S. auch ἐπιδουπέω u. γδουπέω.
-
16 ἀντικτυπέω
ἀντι-κτυπέω, entgegenkrachen, -tönen -
17 ἀποκτυπέω
-
18 ἐκκτυπέω
-
19 κατακτυπέω
κατα-κτυπέω, gegen antoben, lärmen -
20 μυδροκτυπέω
μυδρο-κτυπέω, glühendes Eisen hämmern, schmieden, vom Hephästus
- 1
- 2
См. также в других словарях:
κτυπέω — crash pres subj act 1st sg (epic doric ionic aeolic) κτυπέω crash pres ind act 1st sg (epic doric ionic aeolic parad form) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κτυπεῖτε — κτυπέω crash pres imperat act 2nd pl (attic epic) κτυπέω crash pres opt act 2nd pl κτυπέω crash pres ind act 2nd pl (attic epic) κτυπέω crash imperf ind act 2nd pl (attic epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κτυποῦσι — κτυπέω crash aor part act masc/neut dat pl (attic epic doric ionic) κτυπέω crash pres part act masc/neut dat pl (attic epic doric) κτυπέω crash pres ind act 3rd pl (attic epic doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κτυποῦσιν — κτυπέω crash aor part act masc/neut dat pl (attic epic doric ionic) κτυπέω crash pres part act masc/neut dat pl (attic epic doric) κτυπέω crash pres ind act 3rd pl (attic epic doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κτυπῇ — κτυπέω crash pres subj mp 2nd sg κτυπέω crash pres ind mp 2nd sg κτυπέω crash pres subj act 3rd sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κτυπήσει — κτυπέω crash aor subj act 3rd sg (epic) κτυπέω crash fut ind mid 2nd sg κτυπέω crash fut ind act 3rd sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κτυπήσω — κτυπέω crash aor subj act 1st sg κτυπέω crash fut ind act 1st sg κτυπέω crash aor ind mid 2nd sg (homeric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κτυπήσῃ — κτυπέω crash aor subj mid 2nd sg κτυπέω crash aor subj act 3rd sg κτυπέω crash fut ind mid 2nd sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κτυπεῖ — κτυπέω crash pres ind mp 2nd sg (attic epic doric ionic) κτυπέω crash pres ind act 3rd sg (attic epic doric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κτυπεῖν — κτυπέω crash aor inf act (attic epic doric) κτυπέω crash pres inf act (attic epic doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κτυπουσῶν — κτυπέω crash aor part act fem gen pl (attic epic doric ionic) κτυπέω crash pres part act fem gen pl (attic epic doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)