Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

κρίνα

  • 1 κρίνα

    κρίνω
    separate: aor ind act 1st sg (homeric ionic)

    Morphologia Graeca > κρίνα

  • 2 κρῖνα

    κρίνω
    separate: aor ind act 1st sg (homeric ionic)

    Morphologia Graeca > κρῖνα

  • 3 κρίνα

    κρίνᾱ, κρίνον
    white lily: neut nom /voc /acc pl (doric aeolic)
    κρίνον
    white lily: neut nom /voc /acc pl

    Morphologia Graeca > κρίνα

  • 4 κρίνα

    Ελληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > κρίνα

  • 5 κρίν'

    κρίνα, κρίνον
    white lily: neut nom /voc /acc pl

    Morphologia Graeca > κρίν'

  • 6 κρίνον

    κρίνον, ου, τό (Aristoph., Hdt. et al.; Longus 2, 3, 4 [ῥόδα, κρίνα, ὑάκινθος as spring flowers]; Kaibel 547, 1 [I A.D.]; PSI 297, 8; Stephan. Byz. s.v. Σοῦσα [the land around Susa is full of κρίνα]; LXX; EpArist 68; 75; cp. Jos., Ant. 8, 77; TestSim 6:2; loanw. in rabb.) lily. In this connection the principal opinions include the autumn crocus, Turk’s cap lily, anemone, or gladiolus, but the data do not permit certainty. Perh. Jesus had no definite flower in mind, but was thinking of all the wonderful blooms that adorn the fields of Galilee. As an extremely beautiful flower (as Theodor. Prodr. 6, 296 H.) it is mentioned Mt 6:28; Lk 12:27.—LFonck, Streifzüge durch die biblische Flora 1900, 53ff; JBoehmer, Die Lilien auf dem Felde: Studierstube 6, 1908, 223ff; FLundgreen, Die Pflanzen im NT: NKZ 28, 1917, 828ff; GDalman, Die Lilie der Bibel: PJ 21, 1925, 98ff, Arbeit I, 1928, 357ff al.; ILöw, D. Flora d. Juden II 1924, 160ff, also IV ’34, 669 (indices); GKing, Consider the Lilies: Crozer Quarterly 10, ’33, 28–36; TSkeat, The Lilies of the Field: ZNW 37, ’39, 211–14; M. et Mme. EHa-Reubeni, RB 54, ’47, 362–64 (anthemis or Easter daisy, Fr. pâquerette); Zohary, Plants 169–71.—Pauly-W. VII 792ff; Kl. Pauly III 650f; BHHW II 1093.—DELG. M-M.

    Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > κρίνον

  • 7 crimen

    crīmen, minis, n. (v. cerno = *crino, wie griech. κρινα v. κρίνω), der Gegenstand richterlicher Entscheidung, die Beschuldigung, Anschuldigung, Anklage, der Beschuldigungs-, Anklagepunkt u. übh. der anklagende Vorwurf u. (sofern der Vorwurf unbegründet ist) die Verleumdung, I) subjectiv: 1) eig.: auctor criminis, Cic.: crimen sine accusatore, sententia sine consilio, damnatio sine defensore, Cic.: cr. ambitus, Cic.: cr. maiestatis, Beschuldigung des Majestätsverbrechens, Cic.: cr. proditionis, Nep.: cr. avaritiae (Ggstz. liberalitatis laus), Cic. – cr. regis, gegen den K., Liv.: aber (m. subj. Genet.) crimina Persei, Liv.: crimina in patres, Liv. – sermones pleni criminum in patres, Liv.: omnia (erant) criminum inter ipsos plena (voller gegenseitiger Beschuldigungen), Liv. – reliquum est crimen de veneno, Cic. – cr. atrox, Liv.: cr. acerbum, Quint.: cr. caecum erat, lag im Dunkel, Liv.: cr. falsum, Ggstz. verum, Cic.: er. magnum, Cic.: cr. meum (tuum, suum), bald = von mir (vorgebrachte), bald = gegen mich, Cic.: cr. navale, in betreff der Schiffsleute, Cic. – cr. merere, einen Vorwurf auf sich laden, Tac.: cr. propulsare, defendere, Cic., Ggstz. cr. obicere, Quint.: cr. purgare, Cic.: facere sibi cr., Cic., od. afferre cr., Cic., zuziehen: in cr. vocare, Cic., od. adducere, Plin., anschuldigen, anklagen: in cr. vocari, Nep., od. venire, Ter., angeschuldigt, angeklagt werden: in crimina attrahi (hineingezogen werden), Tac.: fingere alci alcis rei cr., einen fälschlich anklagen, -anschuldigen, Prop.: dare alci alqd crimini, zum Vorwurf machen, Cic.: esse crimini, zum Vorwurf gereichen, Cic.: esse in crimine, angeschuldigt werden, Cic.: ubi est crimen (ein Beschuldigungsgrund)? Cic.: qui crimine eo damnaretur, deshalb, Cic.: invidiae crimine accusari, gehässigerweise angeklagt werden, Nep.: alqm arcessere crimine ambitus, anklagen wegen A., Cic.: quae te mihi crimina mutant? Verleumdungen, Verunglimpfungen, Prop. – 2) meton., die Anklage = der Gegenstand des Vorwurfs, perpetuae cr. posteritatis eris, wirst von ihr geschmäht werden, Ov. trist. 4, 9, 26; vgl. Ov. am. 3, 7, 4. – II) objektiv, die angeklagte Schuld, das Vergehen, Verbrechen, 1) eig.: a) im allg. (s. Weißenb. Liv. 40, 12, 10 wo er fälschlich Stellen aus Cic. anführt u. 45, 24, 4): crimen meum, Liv.: crimen ultro fateri, Suet.: hoc si crimen erit, crimen amoris erit, Prop.: tam formosa tuum mortua crimen erit, deine Schuld, Prop.: qui nos poenā, non crimine liberant, Liv. – crimen est m. folg. Infin., cum crimen meum sit vicisse, Sen. contr. 10, 2 (31), 1; vgl. Apul. de apol. 25. – v. lebl. Subjj., brassicae crimina, Fehler, Plin. 20, 91. – b) insbes. das Verbrechen der Buhlerei, der Ehebruch, Ov. met. 9, 24. Sil. 6, 634. – u. c) poet., crimina belli, Krieg erregender Hader, Verg. Aen. 7, 339. – 2) meton.: a) der ein Laster darstellende Gegenstand, das Laster, das Verbrechen, et rupit pictas, caelestia crimina (der Götter Ehebruch), vestes, Ov.: concepta crimina, das verbrecherisch empfangene Kind, Ov.: tum paries nullo crimine pictus erat, war mit keiner Darstellung des Lasters bemalt, Prop.: impressā signat sua crimina gemmā, den das Vergehen enthaltenden Brief, Ov. – b) der ein Vergehen veranlassende Gegenstand, die Schuld, se causam clamat crimenque caputque malorum, Verg.: at pereant Baiae crimen amoris aquae, die Schuld der Untreue, Prop. – / crimen als masc., illic duplicem ac geminum crimen admittunt, Ps. Cypr. de aleat. 6 extr.

    lateinisch-deutsches > crimen

  • 8 πορφυρ-ανθής

    πορφυρ-ανθής, ές, mit purpurner Blüthe, κρίνα, Theophr. bei Ath. XV, 681 b.

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > πορφυρ-ανθής

  • 9 καλλί-πνοος

    καλλί-πνοος, zsgzgn καλλίπνους, schön athmend, duftend, ἄνϑη, Hesych. v. κρίνα; αὐλοί, schön geblasen, schön tönend, Telest. bei Ath. XIV, 617 b.

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > καλλί-πνοος

  • 10 οὐρεσί-φοιτος

    οὐρεσί-φοιτος, = οὐρεσιφοίτης, κρίνα, Mel. 92 (V, 144), die Berglilien; oft bei a. sp. D., wie Nonn. D. 8, 17.

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > οὐρεσί-φοιτος

  • 11 καταμανθανω

        (fut. καταμᾰθήσομαι)
        1) обследовать, высматривать, разведывать
        2) исследовать, осматривать
        

    (τὸ τραῦμα Plut.)

        3) основательно изучать, хорошо усваивать
        

    (τι Plat.; ἐκ τῶν γινομένων Arst.)

        καταμεμαθηκὼς κατάβασιν εἰς τὸν ποταμὸν καὴ ἀνάβασιν τέν αὐτήν Xen.хорошо знающий дорогу к реке и обратно

        4) узнавать, обнаруживать
        

    καταμαθὼν καταστασιαζόμενος Xen. — обнаружив, что ему оказывается сопротивление

        5) замечать, видеть
        καταμάθετε τὰ κρίνα τοῦ ἀγροῦ πῶς αὐξάνει NT. — взгляните, как растут полевые лилии

        6) понимать
        

    (οὕτω λέγεις ἢ ἐγὼ οὐκ ὀρθῶς καταμανθάνω; Plat.)

    Древнегреческо-русский словарь > καταμανθανω

  • 12 откровенно

    откровенно
    нареч ανοιχτά, είλι-κρινά [-ῶς], μέ τό χέρι στήν καρδιά:
    \откровенноно говоря γιά νά είμαστε εἰλικρινείς.

    Русско-новогреческий словарь > откровенно

  • 13 κριν'

    κρῖνε, κρίνω
    separate: pres imperat act 2nd sg
    κρῖναι, κρίνω
    separate: aor imperat mid 2nd sg
    κρῖναι, κρίνω
    separate: aor inf act
    κρῖνα, κρίνω
    separate: aor ind act 1st sg (homeric ionic)
    κρῖνε, κρίνω
    separate: aor ind act 3rd sg (homeric ionic)
    κρῖνε, κρίνω
    separate: imperf ind act 3rd sg (homeric ionic)

    Morphologia Graeca > κριν'

  • 14 κρῖν'

    κρῖνε, κρίνω
    separate: pres imperat act 2nd sg
    κρῖναι, κρίνω
    separate: aor imperat mid 2nd sg
    κρῖναι, κρίνω
    separate: aor inf act
    κρῖνα, κρίνω
    separate: aor ind act 1st sg (homeric ionic)
    κρῖνε, κρίνω
    separate: aor ind act 3rd sg (homeric ionic)
    κρῖνε, κρίνω
    separate: imperf ind act 3rd sg (homeric ionic)

    Morphologia Graeca > κρῖν'

  • 15 crimen

    crīmen, minis, n. (v. cerno = *crino, wie griech. κρινα v. κρίνω), der Gegenstand richterlicher Entscheidung, die Beschuldigung, Anschuldigung, Anklage, der Beschuldigungs-, Anklagepunkt u. übh. der anklagende Vorwurf u. (sofern der Vorwurf unbegründet ist) die Verleumdung, I) subjectiv: 1) eig.: auctor criminis, Cic.: crimen sine accusatore, sententia sine consilio, damnatio sine defensore, Cic.: cr. ambitus, Cic.: cr. maiestatis, Beschuldigung des Majestätsverbrechens, Cic.: cr. proditionis, Nep.: cr. avaritiae (Ggstz. liberalitatis laus), Cic. – cr. regis, gegen den K., Liv.: aber (m. subj. Genet.) crimina Persei, Liv.: crimina in patres, Liv. – sermones pleni criminum in patres, Liv.: omnia (erant) criminum inter ipsos plena (voller gegenseitiger Beschuldigungen), Liv. – reliquum est crimen de veneno, Cic. – cr. atrox, Liv.: cr. acerbum, Quint.: cr. caecum erat, lag im Dunkel, Liv.: cr. falsum, Ggstz. verum, Cic.: er. magnum, Cic.: cr. meum (tuum, suum), bald = von mir (vorgebrachte), bald = gegen mich, Cic.: cr. navale, in betreff der Schiffsleute, Cic. – cr. merere, einen Vorwurf auf sich laden, Tac.: cr. propulsare, defendere, Cic., Ggstz. cr. obicere, Quint.: cr. purgare, Cic.: facere sibi cr., Cic., od. afferre cr., Cic., zuziehen: in cr. vocare, Cic., od. adducere, Plin., anschuldigen, anklagen: in cr. vocari, Nep., od. venire,
    ————
    Ter., angeschuldigt, angeklagt werden: in crimina attrahi (hineingezogen werden), Tac.: fingere alci alcis rei cr., einen fälschlich anklagen, -anschuldigen, Prop.: dare alci alqd crimini, zum Vorwurf machen, Cic.: esse crimini, zum Vorwurf gereichen, Cic.: esse in crimine, angeschuldigt werden, Cic.: ubi est crimen (ein Beschuldigungsgrund)? Cic.: qui crimine eo damnaretur, deshalb, Cic.: invidiae crimine accusari, gehässigerweise angeklagt werden, Nep.: alqm arcessere crimine ambitus, anklagen wegen A., Cic.: quae te mihi crimina mutant? Verleumdungen, Verunglimpfungen, Prop. – 2) meton., die Anklage = der Gegenstand des Vorwurfs, perpetuae cr. posteritatis eris, wirst von ihr geschmäht werden, Ov. trist. 4, 9, 26; vgl. Ov. am. 3, 7, 4. – II) objektiv, die angeklagte Schuld, das Vergehen, Verbrechen, 1) eig.: a) im allg. (s. Weißenb. Liv. 40, 12, 10 wo er fälschlich Stellen aus Cic. anführt u. 45, 24, 4): crimen meum, Liv.: crimen ultro fateri, Suet.: hoc si crimen erit, crimen amoris erit, Prop.: tam formosa tuum mortua crimen erit, deine Schuld, Prop.: qui nos poenā, non crimine liberant, Liv. – crimen est m. folg. Infin., cum crimen meum sit vicisse, Sen. contr. 10, 2 (31), 1; vgl. Apul. de apol. 25. – v. lebl. Subjj., brassicae crimina, Fehler, Plin. 20, 91. – b) insbes. das Verbrechen der Buhlerei, der Ehebruch, Ov. met. 9, 24. Sil. 6, 634. – u. c) poet., crimina belli, Krieg er-
    ————
    regender Hader, Verg. Aen. 7, 339. – 2) meton.: a) der ein Laster darstellende Gegenstand, das Laster, das Verbrechen, et rupit pictas, caelestia crimina (der Götter Ehebruch), vestes, Ov.: concepta crimina, das verbrecherisch empfangene Kind, Ov.: tum paries nullo crimine pictus erat, war mit keiner Darstellung des Lasters bemalt, Prop.: impressā signat sua crimina gemmā, den das Vergehen enthaltenden Brief, Ov. – b) der ein Vergehen veranlassende Gegenstand, die Schuld, se causam clamat crimenque caputque malorum, Verg.: at pereant Baiae crimen amoris aquae, die Schuld der Untreue, Prop. – crimen als masc., illic duplicem ac geminum crimen admittunt, Ps. Cypr. de aleat. 6 extr.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > crimen

  • 16 βλαστάνω

    βλαστάνω, S.OC 611, etc. (later [full] βλαστέω, Thphr.CP2.17.4(interpol. in A. Ch. 589, corrupt in [voice] Pass.
    A

    - ουμένη S.Fr.255.7

    )); [dialect] Ion. [tense] impf. βλαστάνεσκε (v.l. βλάστεσκεν) Id.Fr. 546: [tense] fut.

    βλαστήσω Thphr.HP 2.7.2

    ,

    βλαστήσομαι Alex.

    Trall.12: [tense] aor. 2

    ἔβλαστον S.Fr. 341

    , etc.: [tense] aor. 1

    ἐβλάστησα Emp.21.10

    , Hp.Nat.Puer.26, etc. (not in [dialect] Att.): [tense] pf.

    βεβλάστηκα Id.Oss.12

    , Hellanic. 1 (b) J., Plu.2.684c;

    ἐβλάστηκα E.IA 594

    (lyr.), Eup.329: [tense] plpf.

    ἐβεβλαστήκει Th.3.26

    :—bud, sprout, grow, prop. of plants, A. Th. 594, S.OC 697 (lyr.), Th.l.c., Ar.Nu. 1124, etc.; ἦ βλαστὸς οὐκ ἔβλαστεν; S.Fr. 341;

    εἰς ἴα σου.., καὶ ἐς κρίνα βλαστήσειεν ὀστέα IG14.607

    ([place name] Carales).
    2 metaph.in Poets, shoot forth, come to light, βλάστε νᾶσος ἐξ ἁλός, of Rhodes, Pi.O.7.69; of children, to be born, Id.N.8.7; ἀνθρώπου φύσιν βλαστών born in man's nature, S.Aj. 761, cf. OT 1376, El. 440;

    ἄργυρος κακὸν νόμισμ' ἔβλαστε Id.Ant. 296

    ;

    β. δ' ἀπιστία Id.OC 611

    ;

    μέγιστ' ἔβλαστε νόμιμα Id.El. 1095

    (lyr.); not common in Prose, Th. l.c., Pl.R. 498b, Phdr. 251b, Iamb.Myst.3.28.
    II causal, make to grow, produce, propagate, in [tense] pres., Hp.Alim.54: metaph., β. χάριτες εὔνοιαν Aristeas 230: mostly [tense] aor.1

    ἐβλάστησα A.R.1.1131

    ;

    θεὸς.. ἄμπελον ἐβλάστησεν Nonn.D.36.356

    , cf. LXX Ge.1.11, Nu.17.8:—[voice] Pass.,

    βλαστηθείς Ph.1.667

    .

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > βλαστάνω

  • 17 καλλίπνοος

    A beautifully breathing,

    αὐλός Telest.2.1

    ; also of smell,

    κ. ἄνθη Hsch.

    s.v. κρίνα, prob. in Porph. in Ptol. 182.

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > καλλίπνοος

  • 18 ἐπιφθέγγομαι

    A utter after or in accordance, A.Ch. 457 (lyr.) ; utter during or in connexion with,

    φωνὰς ἐπὶ τῇ καθιερώσει Plu.Publ.14

    ;

    μικρὰ ταῖς σπονδαῖς Id.2.150d

    .
    2 attach a name to, predicate a quality of, μίαν ἐπ' αὐτοῖς τέχνην ἐπεφθέγξατο PlPhlb.18d, cf. Plu. 2.111oe.
    b name, call,

    ἃ κρίνα, λείρια δ' ἄλλοι -ονται Nic.Fr.74.27

    .
    3 quote,

    τὸ ῥῆμα, ὅτι.. Ph.Fr.12H.

    ;

    τοῦτο τὸ κοινὸν πᾶσι πράγμασι Plu.2.436d

    .
    4 simply, utter, pronounce, Pl.Cra. 383a:— [voice] Pass., Id.Sph. 257c.
    II respond,

    ὁ μὲν ἡγεῖτο λέγων ἔξω Χριστιανούς, τὸ δὲ πλῆθος -ετο ἔξω Ἐπικουρείους Luc.Alex.38

    .

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐπιφθέγγομαι

  • 19 καταμανθάνω

    καταμανθάνω 2 aor. κατέμαθον (s. μανθάνω; Hdt.+; ins, pap, LXX; En 3:1; Philo; Jos., Ant. 6, 230f, Vi. 10; Just., D. 120, 2; Tat.) observe (well), notice, learn τὶ someth. τοὺς καιρούς IPol 3:2. W. ὅτι foll. (Hippocr., Art. 8 p. 122, 2 Kühlewein) 1 Cl 7:5. W. acc. and ὅτι foll. (Aristot., Pol. 3, 14, 1285a, 1; Philo, Leg. All. 3, 183) 2 Cl 13:3. W. acc. and πῶς foll.: τὰ κρίνα τοῦ ἀγροῦ πῶς αὐξάνουσιν Mt 6:28. τοὺς ἑτεροδοξοῦντας … πῶς ἐναντίοι εἰσίν ISm 6:2.—M-M.

    Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > καταμανθάνω

  • 20 κατανοέω

    κατανοέω impf. κατενόουν; fut. κατανοήσω LXX; 1 aor. κατενόησα (s. νοέω; Hdt., Thu.+; ins, pap, LXX, En; TestAbr B 12 p. 116, 13 [Stone p. 80]; ParJer 5:14; ApcMos, EpArist, Philo, Joseph., Just.; Tat. 34, 1)
    notice, observe carefully τὶ someth. δοκόν Mt 7:3; Lk 6:41. πτελέαν καὶ ἄμπελον Hs 2:1. κόλπον Ac 27:39.
    to look at in a reflective manner, consider, contemplate τὶ someth. (Herm. Wr. 1, 13a; En 2:1; Philo, Leg. ad Gai. 358; Jos., Ant. 3, 302; 5, 5; Just., A I, 55, 2, with pers. pron. με D. 3, 2) κεράμια pay attention to the jars Hm 12, 5, 3ab. τὰ κρίνα Lk 12:27. τ. κόρακας 12:24. τὸ ἑαυτοῦ σῶμα ἤδη νενεκρωμένον Ro 4:19. Inspect τ. ῥάβδους Hs 8, 1, 5; 8, 2, 5; 8, 3, 8; 8, 6, 1; τ. πύργον 9, 5, 6f. τὴν οἰκοδομήν 9, 6, 3. τοὺς λίθους 9, 7, 7 ; 9, 8, 1–7; 9, 9, 1. Abs., though the obj. is easily supplied fr. the context Ac 7:31f; 11:6. Also simply look at, stare at (Gen 3:6 the woman ‘stared’ at the tree) τὸ πρόσωπον Js 1:23. ἑαυτόν vs. 24.
    to think about carefully, envisage, think about, notice extension of mng. 1 and 2 τινά someone, Hb 3:1; 10:24; someth. τὴν πανουργίαν see through the trickery Lk 20:23 (cp. BGU 1011 II, 17 [II B.C.]; Jos., Ant. 14, 291, Vi. 72).—Consider, contemplate (Antig. Car. 31; Is 57:1; EpArist 3; Philo, Ebr. 137; Jos., Ant. 7, 204; Just., D. 17, 4 [ref. Mt 23:23 and par.]) τὶ someth. 1 Cl 32:1. W. indir. question foll. (Antiphanes [IV B.C.] Com. Fgm. 33, 1 K.) 24:1; 47:5. W. acc. and indir. question foll. 34:5; 37:2.—DELG s.v. νόο. M-M. TW.

    Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > κατανοέω

См. также в других словарях:

  • κρίνα — κρίνα, ἡ (Μ) κρίνος. [ΕΤΥΜΟΛ. < κρίνος με αλλαγή γένους] …   Dictionary of Greek

  • κρίνα — κρίνᾱ , κρίνον white lily neut nom/voc/acc pl (doric aeolic) κρίνον white lily neut nom/voc/acc pl …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • κρῖνα — κρίνω separate aor ind act 1st sg (homeric ionic) …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • ανακρίνω — κρινα, κρίθηκα, κριμένος, με ερωτήσεις προσπαθώ να εξακριβώσω την αλήθεια: Ανακρίθηκε κοντά τρεις ώρες …   Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)

  • κρίν' — κρίνα , κρίνον white lily neut nom/voc/acc pl …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • κρήτη — I Νησί (8.331 τ. χλμ., 601.131 κάτ.) της νοτιοανατολικής Μεσογείου, σε απόσταση περίπου 100 χλμ. ΝΑ της Πελοποννήσου. Πρόκειται για το μεγαλύτερο σε έκταση νησί της Ελλάδας (δεύτερο είναι η Εύβοια με έκταση 3.658 τ. χλμ.), το πέμπτο της Μεσογείου …   Dictionary of Greek

  • κρίνινος — η, ο (Α κρίνινος, ίνη, ον) [κρίνος] 1. παρασκευασμένος από κρίνα 2. (το ουδ. ως ουσ. κατά παράλειψη τής λ. μύρον) κρίνινον μύρο από κρίνα …   Dictionary of Greek

  • Diafana Krina — on a live gig, July 2007 Background information Origin Greece Genres …   Wikipedia

  • MENSIS — ex metior, quasi numerus dierum mensus: vel ex Graeco μὴν, ἀπὸ τῆς Μήνης, i. e. Luna, dictus, inter Numina Gentilium, vide supra Menis: proprie spatium illud est, quô Luna Signiferum percurrit, et eôdem, unde instituit cursum, revertitur: Cui… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • κρινέλαιον — κρινέλαιον, τὸ (Μ) έλαιο που εξάγεται από κρίνα …   Dictionary of Greek

  • κρινόμυρον — κρινόμυρον, τὸ (Α) μύρο από κρίνα …   Dictionary of Greek

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»