1 κοθουρίς
κοθουρίς, ίδος, ἡ, od. κοϑοῦρις, erkl. Hesych. durch ἀλώπηξ; s. κολουρίς.
Griechisch-deutsches Handwörterbuch > κοθουρίς
2 κολουρίς
κολουρίς, ίδος, ἡ, fem. zu κόλουρος; Timocr. bei Plut. Them. 21 nennt den Fuchs κολουρίς. Vgl. κοϑοῦρις.
Griechisch-deutsches Handwörterbuch > κολουρίς