-
1 θύμαλλος
Grammatical information: m.Meaning: name of a fish `Thymallus vulgaris, Salmo thymallus' (Ael.).Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: Formation in - αλλος (vgl. κορύδ-αλ(λ)ος a. o. Chantraine Formation 317), connected with θύμον `thyme' because of the scent (Strömberg Fischnamen 60f.; doubts in Thompson Fishes s. v.). - From there (through Lat. LW [loanword] thymallus) Ital. temolo etc.; s. Meyer-Lübke Rom. et. Wb. No 8721. - As the suffix is Pre-Greek, it is improbable that the basic word was (IE) Greek.Page in Frisk: 1,692Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > θύμαλλος
-
2 κόρυς
Grammatical information: f.Meaning: `helmet' (Il.);Other forms: κόρυρ θριγκός H. (Lac.).Compounds: Compp. κορυθ-άϊξ `shaking the helmet' (Χ 132; cf. on ἀΐσσω), - αἰόλος `id.', mostly of Hector (Il., A. R.; accent after Hdn., Eust. with codd. Ven.; so conncted with αἰόλλω; cf. Frisk Eranos 38, 39 w. n. 2, also Bechtel Lex. s. v.), κορυθήκη f. `helm-case' (Delos IIa; haplology for κορυθο-θ.); τρί-κορυς `with triple plume' (E. Ba. 123, lyr.), also τρι-κόρυθος `id.' (E. Or. 1480); χαλκο-, ἱππο-κορυστής `with bronze resp. redhaired helmet' (Il.; - της metr. enlarging, s. Frisk l. c.).Derivatives: 1. Diminut. κορύθιον (Gloss.). 2. κορυστής m. `helm-bearer' (Il.). 3. κόρυθος εἷς τις τῶν τροχίλων, περικεφαλαία H.; to Κόρυ(ν)θος as surn. of Apollon s. below 4. κορύθων ἀλεκτρυών H. 5. κορυθάλη, - αλίς = εἰρεσιώνη, `maypole(?)' (EM) with Κορυθαλία surn. of Artemis near Sparta (Polem. Hist., H.; s. Nilsson Gr. Rel. 1, 123 a. 490), also = κορυθάλη (H., Gloss.); with κορυθαλίστριαι αἱ χορεύουσαι τῃ̃ Κορυθαλίᾳ θεᾳ̃ H. (after the fem. in -( ί)στρια; vgl. Chantraine Formation 106). 6. Denomin. verb κορύσσω, - ομαι, aor. κορύσσασθαι (Il.), κορύξασθαι (Ath. 3, 127a; also Hp. Ep. 17?), ptc. perf. κεκορυθμένος (Il.; Chantraine Gramm. hom. 1, 434), verbal adj. κορυστός `heaped up', of full measure (Attica; κορυ\<σ\> τόν ἐπίμεστον H.), prop. `take a helmet', metaph. `raise high, rise', also in gen. `arm oneself' (Il.; Leumann Hom. Wörter 210, Erbse Herm. 81, 171). - Uncertain remains the judgement of Κόρυ(ν)θος surn. of Apollon in Messenia (inscr., Paus. 4, 34, 7); cf. v. Wilamowitz Glaube 1, 106 w. n. 3, Hitzig-Blümner ad loc.); κορυνθεύς κόφινος, κάλαθος. ἀλεκτρυών (H.; cf. κορύθων ab.). - On κόρυς with derivv. Trümpy Fachausdrücke 40ff., Gray Class. Quart. 41, 114ff.Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: Mostly connected with κέρας, first to the old u-stem in κερα(Ϝ)-ός (s. v.); but the differences of meaning and the morphological details are not well explained; improbable. Chantraine Mélanges Glotz 165ff. considers therefore for κόρυς Mediterraneann origin (in the framework of the soc. `protidg. Schicht'); not to κορυφή, κόρυμβος, κόρυδος, κορύνη. The forms κορυδ-ών, - αλ(λ)-ος point to a Pre-Greek word (Fur. 195).Page in Frisk: 1,925-926Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > κόρυς
См. также в других словарях:
κορυθάλη — και κορυθαλλία και κορυθαλία και κορυθάλεια, ἡ (Α) 1. κλάδος ή στεφάνι ελιάς ή δάφνης, το οποίο διακοσμούσαν με ταινίες και τό κρεμούσαν πάνω από τις πόρτες ως σύμβολο τής ευφορίας, τής γονιμότητας και τής ζωής σε διάφορες γιορτές, αλλ. ειρεσιώνη … Dictionary of Greek
κόρυδος — και κορυδός, ὁ, και κορυδός, ἡ, και κορυδών, ὁ, και κορύδυλις, ἡ (Α) ο κορυδαλ(λ)ός («ὥσπερ τὰ παιδία τὰ τοὺς κορύδους διώκοντα», Πλάτ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < κόρυς* «περικεφαλαία» με επίθημα δο (πρβλ. λύγ δο ς, ράβ δο ς). Ανάλογη στον σχηματισμό της… … Dictionary of Greek
πιφαλλίς — Α (κατά τον Ησύχ.) «πίφιγξ». [ΕΤΥΜΟΛ. Η λ. παράγεται από το θ. τής λ. πίφ ιγξ* και εμφανίζει το ίδιο επίθημα με τον τ. κορυδ αλλίς] … Dictionary of Greek
