-
1 δικλίδες
Grammatical information: f. pl.Other forms: late also sg.Origin: GR [a formation built with Greek elements]Page in Frisk: 1,394Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > δικλίδες
-
2 κρί̄νω
κρί̄νωGrammatical information: v.Meaning: `separate, choose, select, decide, judge, condemn, accuse, apply' (Il.); ὑπο-κρίνομαι `aswer' (Il.), `on the stage answer (the choir), be actor' (Att.), ἀπο- κρί̄νω `answer' (Att.).Other forms: (Thess. κρεννέμεν), aor. κρῖναι (Lesb. κρίνναι), pass. κριθῆναι (ep. also κρινθήμεναι; metr. easy, s. Schwyzer 761, Chantraine Gramm. hom. 1, 404), perf. midd. κέκριμαι, act. κέκρικα (Pl. Lg.), fut. κρινῶ, ep. Ion. κρινέω, Dor. - ίω.Derivatives: 1. ( ἀπό-, διά- etc.) κρίσις `decision, judgement, tribunal etc.' (Pi., IA.; Holt Les noms d'action en - σις 103 f.) with κρίσιμος `decisive, critical' (Hp., Arist.; Arbenz Die Adj. auf - ιμος 53f.), ἀποκρισιά-ριος `secretary' (pap. VIp). - 2. ( ἀπό-, ἐπί-, σύν-, πρό-)κρίμα `decision etc.' (hell.), κρῖμα = κρεῖμα (A. Supp. 397; s. below); σύγκριμα `body formed by combining' (hell.) with συγκριμάτιον `small body' (M. Ant.), - ματικός (Gal.). - 3. ( ἀν-)κριτήρ `judge, examiner' (Dor.), κριντήρ `id.' (Gortyn), κριτής `judge, arbiter' (Ion. Att.), often from the prefixcompp., e.g. ὑποκριτής `actor etc.' (Att.; Else WienStud. 72, 75ff.); κριτήριον `(decisive) mark, tribunal' (Att., Arg.), ἐπι-̃ `court of justice' (Creta) ; ἐγκριτήριος `for admission' (Corinth IIp); further see κριτήρ, - τής, - τήριον in Fraenkel Nom. ag. [s. Index]. - 4. κριτός `selected, ' (Il.; Ammann Μνήμης χάριν 1, 21) with Κρίτων, Κρίτυλλα (Leumann Glotta 32, 225 n. 1 = Kl. Schr. 250 A. 2); ἔκ-, σύγ-κριτος etc. (IA.); ( δια-, ἐπι-, συν-) κριτικός `of the κρίσις' (Pl., Arist.). - 5. - κριδόν, e.g. διακριδόν `separated' (Il.), διακριδά `id.' (Opp.). - 6. On κρίμνον s. v.Origin: IE [Indo-European] [945] * krei-`separate, distinguish'Etymology: The present κρί̄νω from *κρῐν-ι̯ω (unlessinnovated to the aorist κρῖναι; Schwyzer 694) has a nasal suffix, which originally belonged only to the present, but was later extended; as in κλί̄νω. - To the nasal present Latin and Celtic have agreements in cer-n-ō `select, discern' (\< *krĭ-n-ō), Welsh go-grynu `sieve' (\< IE. *upo-krĭ-n-ō). Also the verbal adj. κριτός has a direct agreement in Lat. certus `decided, certain'; further the languages behave diff.: the lengthened grade in ( dē)crē-v-ī, ex-crē-mentum `separation' perh. in the isolated κρησέρα `feines Sieb' (s. v.; improbable). The Greek paradigm results from large-scale levelling; only Att. κρῖμα for older κρεῖμα (after κρί̄νω, κρῖναι) = Lat. dis-crī-men still has the full grade preserved (Wackernagel Unt. 76 n. 1, Rodriguez Adrados Emerita 16, 133 ff.). - The numerous nominal formations, esp. in Latin, Celtic and Germanic (e. g. Lat. crībrum `sieve', Germ., e.g. Goth. hrains `pure', prop. `sieved'), learn nothing for Greek. Details in Pok. 946, W.-Hofmann and Ernout-Meillet s. cernō.Page in Frisk: 2,20-21Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > κρί̄νω
См. также в других словарях:
δικλίδα — και δικλείδα, η (Α δικλίς) νεοελλ. 1. βαλβίδα, γλωττίδα που επιτρέπει τη δίοδο υγρού ή αερίου μόνο προς μία κατεύθυνση 2. ναυτ. τα δύο φύλλα τής κανονιοθυρίδας, το δίφυλλο πορτέλο τής μπουκαπόρτας 3. φρ. «ασφαλιστική δικλίδα» ή «δικλίδα… … Dictionary of Greek
-τυς — τυος, Α αρχαϊκό καταληκτικό σύστημα ρηματικών ονομάτων, δηλωτικών τού ποιού ενεργείας συνωνύμων τών θηλ. σε σις (πρβλ. βιβρώσκω: βρω τύς «βρώση», ἀλαόω: ἀλαω τύς «τύφλωση», βοάω: βοη τύς «βοή»). Η κατάληξη ανάγεται στην Ινδοευρωπαϊκή * tu /* tw… … Dictionary of Greek
