-
1 κληΐζω
-
2 περι-κληΐζω
περι-κληΐζω, ion. statt περικλεΐζω.
-
3 συγ-κληΐζω
συγ-κληΐζω und συγκληΐω, ion. statt συγκλείω.
-
4 κατα-κληΐζω
κατα-κληΐζω, ion., = Vorigem.
-
5 ἐκ-κληΐζω
-
6 κλείω
κλείω, ep. u. ion. κληΐω; das praes. κληΐζω kommt nicht vor, daher κλῃζομένην Euen. 14 (IX, 62) bedenklich; ein dor. fut. κλαξῶ ϑύρας oder κλᾳξῶ Theocr. 6, 32; aor. κληῗσαι, Od. 21, 236. 241, ἐκλήϊσεν, 24, 166, κλήισεν, 21, 387. 389, Wolf überall κληΐσσαι, κλήϊσσεν; altatt. κλῄω, ἔκλῃον Thuc. 7, 59, περικλῄσασϑαι 7, 52, ξυγκλῃσϑῆναι 4, 67; perf. pass. κέκλεισμαι, bes. Sp., wie Hdn. 8, 6, 9; gew. κέκλειμαι, vgl. B. A. 1020. 1388; so ist κεκλειμένων τῶν ἐμπορίων Dem. 2, 16 von Bekker aus 2 mss. hergestellt, s. auch unten; κεκλέατο, Her. 3, 58, ἐκέκλειντο, Xen. An. 6, 2, 8; ἐγκεκλεισμένον Soph. Tr. 579; – schließen, verschließen; Βόσπορον κλεῖσαι (richtiger κλῇσαι) μέγαν Aesch. Pers. 709; πόλιν πύργων βαϑείᾳ μηχανῇ κεκλειμένην Suppl. 934; βλέφαρον κέκλῃταί γ' ὡς καπηλείου.ϑύραι Soph. frg. 635; κλῄειν πύλας Eur. Herc. Fur. 997; χρυσῆ δὲ πλάστιγξ αὐχένα ζυγηφόρον πώλων ἔκλῃε, einzwängen, Rhes. 304; auch χέρας βρόχοισι, fesseln, Andr. 603. übtr., ὅρκοις κεκλῄμεϑα Hel. 983; κλῇε πηκτὰ δωμάτων Ar. Ach. 479; κλῇσαι τὰς πύλας, v. l. κλεῖσαι, Plat. Rep. VIII, 560 c; στόμα Eur. Phoen. 872, wie Ar. Equ. 1316; vgl. Dem. κεκλειμένης σοι τῆς παῤῥησἴας οὐ κιγκλίσιν οὐδὲ ϑύραις ἀλλὰ ὀφλήμασι 25, 28; κλῄσειν ἔμελλον τοὺς ἔςπλους ταῖς ναυσίν, die Einfahrt versperren, Thuc. 4, 8; Sp.
-
7 κλᾴζω
κλᾴζω, dor. = κλῄζω, κληΐζω, κλείω.
-
8 κατακλείω,
κατα-κλείω, u. κατα-κληΐζω, verschließen, einschließen, einsperren; κατακλεισάμενος, der sich einschloß. Zuschließen. Auch πάλιν ταῖς ναυσὶ κατεκλῄσϑησαν, wurden durch die Schiffe blokiert. Vom Schließen der Rede; τελευτῶν εἰς ἀπειλήν τινα τοιάνδε κατέκλεισε τὸν λόγον, er schloß mit folgender Drohung; νόμῳ κατακλείειν, eigtl. durch ein Gesetz in gewissen Schranken halten, nötigen -
9 κατακληΐζω
κατα-κλείω, u. κατα-κληΐζω, verschließen, einschließen, einsperren; κατακλεισάμενος, der sich einschloß. Zuschließen. Auch πάλιν ταῖς ναυσὶ κατεκλῄσϑησαν, wurden durch die Schiffe blokiert. Vom Schließen der Rede; τελευτῶν εἰς ἀπειλήν τινα τοιάνδε κατέκλεισε τὸν λόγον, er schloß mit folgender Drohung; νόμῳ κατακλείειν, eigtl. durch ein Gesetz in gewissen Schranken halten, nötigen
См. также в других словарях:
κληίζω — κληΐζω (AM) ιων. τ. βλ. κλήζω (Ι) και (II) … Dictionary of Greek
κληίζω — κλῄζω 1 make famous pres subj act 1st sg κλῄζω 1 make famous pres ind act 1st sg κληΐζω , κλῄζω 1 make famous pres subj act 1st sg (ionic) κληΐζω , κλῄζω 1 make famous pres ind act 1st sg (ionic) κλῄζω 2 shut pres subj act 1st sg κλῄζω 2 shut… … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
EVOCATORIAE — Epistolae dicebantur, quibus absentes ad Comitatum evocabantur a Principe, aut quibus iis, qui Principis aspectum ambiebant, veniendi concedbatur facultas. Nam sine Evocatoria ad Comitatum venire omnibus non licebat, leg. 3. Coaicis Theodosiani,… … Hofmann J. Lexicon universale
ακλήιστος — (I) ἀκλήιστος, ον (Α) άκλειστος*. (II) ἀκλήιστος, ον (Α) [κληίζω] ο δίχως φήμη, άδοξος … Dictionary of Greek
κλήζω — (I) κλῄζω (AM, Μ και Α ιων. τ. κληΐζω, Μ και Α δωρ. τ. κλεΐζω) καλώ, ονομάζω (α. «σὲ νῦν μὲν ἥδε γῆ σωτῆρα κλῄζει», Σοφ. β. «οἱ δὲ Περσεῖδαι ἀπὸ Περσέως κλῄζονται», Ξεν.) αρχ. 1. κάνω κάποιον διάσημο, φημίζω, δοξάζω, εγκωμιάζω με ύμνους («κλῆσον … Dictionary of Greek
κληίσκω — κληΐσκω (Α) καλώ, ονομάζω. [ΕΤΥΜΟΛ. Μεταπλασμένος τ. τού κληΐζω, σχηματισμένος με θαμιστικό επίθημα ίσκω] … Dictionary of Greek
kel-6, k(e)lē-, k(e)lā- or kl̥̄-? — kel 6, k(e)lē , k(e)lā or kl̥̄ ? English meaning: to call, cry Deutsche Übersetzung: “rufen, schreien, lärmen, klingen” Material: O.Ind. uṣü kala m. “rooster, cock” (“ἠι κανός”), kalüdhika , kalüvika ds., kalavíŋka ‘sparrow”,… … Proto-Indo-European etymological dictionary
k̂leu-1, k̂leu̯ǝ- : k̂lū- — k̂leu 1, k̂leu̯ǝ : k̂lū English meaning: to hear Deutsche Übersetzung: “hören” (aoristisch), also “whereof man viel hört, berũhmt, Ruhm” Note: (extension a root k̂el ); Material: 1. O.Ind. sr̥ṇōti (*k̂l̥ neu ) “hört”, srudhí … Proto-Indo-European etymological dictionary