-
1 κλητός
-
2 κλητός
κλητός, gerufen, herbeigerufen, eingeladen, daher willkommen; erlesen; auch = vor Gericht gefordert, vorgeladen -
3 πρωτό-κλητος
πρωτό-κλητος, zuerst gerufen, geladen, Sp.
-
4 πρό-κλητος
πρό-κλητος, herausgerufen; Hesych. erkl. es auch durch πρόϑυμος.
-
5 παρά-κλητος
παρά-κλητος, zu Hülfe gerufen, hülfreich, bes. vor Gericht, advocatus, als subst. Sachwalter, Dem. 19, 1; auch der für Einen bittet, Sp., vgl. D. L. 4, 50; N. T.
-
6 πολύ-κλητος
πολύ-κλητος, von vielen Orten od. Seiten her berufen, Beiwort der Bundesgenossen der Troer, Il. 4, 438. 10, 420.
-
7 σύγ-κλητος
σύγ-κλητος zusammengerufen; γερόντων λέσχη, Soph. Ant. 159; στράτευμα, Eur. I. A. 301; ἐκκλησία, Dem. 18, 73, s. ἐκκλησία; – ἡ σύγκλητος, sc. βουλή, die Rathsversammlung, Arist. pol. 3. 1, der Senat, Pol. oft.
-
8 τηλε-κλητός
τηλε-κλητός, weither gerufen, aus der Ferne zu Hülfe gerufen, v. l. für das Vorige, w. m. s.
-
9 κατά-κλητος
κατά-κλητος, zusammenberufen, Sp.
-
10 εὐ-ανά-κλητος
εὐ-ανά-κλητος, leicht zurückzurufen, leicht umzustimmen; ὀνόματα κυσὶ τίϑεσϑαι βραχέα, ἵνα εὐαν. ᾖ Xen. Cyn. 7, 5, wenn es nicht einfacher "leicht auszusprechen" ist; von Menschen, παρεῖχεν ἑαυτὸν εὐαν. Plut. Tib. Gracch. 2, vgl. Cim. 17. – Adv., εὐανακλήτως ἔχειν πρός τινα, versöhnlich sein, M. Anton. 1, 7.
-
11 εὖ-παρά-κλητος
εὖ-παρά-κλητος, leicht zu bewegen, πρὸς τὸν λόγον Plat. ep. VII, 328 a.
-
12 δυς-παρά-κλητος
δυς-παρά-κλητος, schwer zu besänftigen, Sp., wie Schol. Soph. O. R 336.
-
13 δυς-μετά-κλητος
δυς-μετά-κλητος, schwer zurückzurufen, umzuändern, Geopon.
-
14 δυς-ανά-κλητος
δυς-ανά-κλητος, schwer zurückzurufen, zurückzuhalten, Plut. de ad. et amic. discr. 52 u. Sp.; auch = schwer zu trösten, Max. Tyr.; δυςανακλήτως ἔχειν, von schweren Kranken, die schwer wieder zu sich zu bringen sind, Diosc. – Ueberh. = schwer zu etwas zu bringen, πρός τι, Plut. Thes. 24.
-
15 δύς-κλητος
δύς-κλητος, verrufen, Diocl. bei Ath. III, 120 d.
-
16 θεό-κλητος
θεό-κλητος, von Gott gerufen, Nonn. par. 1, 75; auch νηός, wo Gott angerufen wird, id.
-
17 αὐτό-κλητος
αὐτό-κλητος, selbst gerufen, d. i. ungerufen, aus eigenem Antrieb, Aesch. Eum. 163; οὐκ ἐμῶν ὑπ' ἀγγέλων Soph. Tr. 391; Plat. Ep. VII, 331 b u. Sp.
-
18 ἀ-πρός-κλητος
ἀ-πρός-κλητος, nicht dazu gerufen, γνῶσις, eine Klage, zu deren Bestätigung kein Zeuge, κλητήρ, zugezogen ist, Dem. 21, 92; vgl. δίκη ἀπρ. 53, 14. 15.
-
19 ἀπό-κλητος
ἀπό-κλητος, abgerufen; οἱ Ἀπόκλητοι, der höchste Rath der Aetolier, Pol. 20, 1. 10; vgl. Liv. 35, 24.
-
20 ἀ-παρά-κλητος
ἀ-παρά-κλητος, 1) unaufgefordert, freiwillig, Thuc. 2, 98 u. Sp. – 2) untröstlich, Schol. Aesch. Prom. 185.
См. также в других словарях:
κλητός — invited masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κλητός — ή, ό (AM κλητός, ή, όν) προσκεκλημένος, καλεσμένος («πολλοὶ γὰρ εἰσι κλητοί, ὀλίγοι δὲ ἐκλεκτοί», ΚΔ) αρχ. 1. ευπρόσδεκτος («οὗτοι γὰρ κλητοί γε βροτῶν ἐπ ἀπείρονα γαῑαν», Ομ. Οδ.) 2. περιζήτητος, σπουδαίος, εκλεκτός 3. αυτός που έχει κλητευθεί… … Dictionary of Greek
κλητός, -ή — ό ο καλεσμένος, ο προσκαλεσμένος … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
κλητῶν — κλητός invited fem gen pl κλητός invited masc/neut gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κλητόν — κλητός invited masc acc sg κλητός invited neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κληταῖς — κλητός invited fem dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κληταί — κλητός invited fem nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κλητοῖς — κλητός invited masc/neut dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κλητοί — κλητός invited masc nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κλητοῦ — κλητός invited masc/neut gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κλητούς — κλητός invited masc acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)