-
1 'κιχήσατο
ἐκιχήσατο, κιχάνωreach: aor ind mid 3rd sg -
2 κιχήσατο
κιχάνωreach: aor ind mid 3rd sg (epic ionic) -
3 κιχά̄νω
κιχά̄νω Ruijgh-VKr Mnem 22,1969Grammatical information: v.Meaning: `reach, get, hit, meet with' (Il.).Other forms: (ep.), Att. κιγχᾰ́νω, several aorists: a) athemat. ( ἐκίχην), - χεις, ( ἐ)κίχημεν, subj. κιχείω, opt. - χείην, inf. κιχήμεναι, - χῆναι, ptc. κιχείς, - χήμενος; b) themat. 3. sg. ἔκιχεν, 3. pl. ἔκιχον, subj. κίχω, κίχῃσι, inf. κιχεῖν, ptc. κιχών; c) sigmatic κιχήσατο, act. ptc. κιχήσας (B. 5, 148); d) Dor. ἔκιξε = ἤνεγκε (Simm. 26, 7), ἀπέκιξαν (Ar. Ach. 869; Boeot.), κίξαντες ἐλθόντες, πορευθέντες, κίξατο εὗρεν, ἔλαβεν, ἤνεγκεν H.; fut. κιχήσομαιDerivatives: κίχησις ἡ λῆψις H.Origin: IE [Indo-European] [418] *ǵʰeh₁- `leave, abandon'Etymology: From a reduplic. root-present *κί-χη-μι (like τί-θη-μι) in κί-χη-μεν, κι-χή-την a. o. ( ἐκίχεις like ἐτίθεις), which were seen as aorist when the new present κιξάνω arose. Innovations are themat. ἔκιχεν etc. and the sigmatic κιχήσατο with fut. κιχήσομαι (Il.); Dorian created a diff. σ-aorist in ἔκιξε. Als last member of the new systems arose after ἔφθην, φθήσομαι: φθάνω the present κιχάνω; κιγχάνω arose after λαμβάνω etc. Schwyzer 688 w. n. 5, 698; Chantraine Gramm. hom. 1, 300; 392; 415; 446. - To *κί-χη-μι from IE. *ǵhi-ǵhē-mi agree but for the redupl. vowel Skt. já-hā-ti `leave, abandon', Av. za-zāi-ti `let go' (cf. e. g. δί-δω-μι beside dá-dā-ti); XX [unknown](aind. Aor. a-hā-t wie ἔ-βη-ν, Fut. hā-sya-ti).XX [unknown] An unredupl. full grade present in the Germanic verb for `go' vor; OHG, OE gān, OIc. gā; on the meaning cf. Skt. midd. jí-hī-te, 3. pl. jí-h- ate `go on, away' (with zero grade). Remote cognates are suggested in χάζομαι, χατέω, χήρα, χώρος; s. vv. Ruijgh en Van Krimpen, Mnemosyne XXII (1969) 113-136 find the meaning `abandon' in Myc. kekemena \/khekhemenā\/ `deserted (land)'. They think that the transition in meaning occurred in the sports, where a runner reaches and leaves = passes another. (LIV2 posits * gʷeh₁-, but there is no indication for a labio-velar.)Page in Frisk: 1,861-862Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > κιχά̄νω
-
4 κιχάνω
κιχάνω, conj. wie von κίχημι, κιχείω, Il. 1, 26, κιχείομεν, 21, 128, optat. κιχείην, 2, 188, inf. κιχῆναι, ep. κιχήμεναι, Od. 16, 357, Nonn., partic. κιχείς, Il. 16, 342, med. κιχάνομαι, Il. 19, 289, κιχήμενος, 11, 451 u. öfter, imperf. κιχήτην, 10, 376, u. nach Analogie von ἐτίϑουν, ἐτίϑεις, auch ἐκίχεις, Od. 24, 284 (ein Präsens κιχέω kommt nicht vor), fut. κιχήσομαι, aor. ἔκιχον, κιχών, u. bei sp. D. ἐκίχησα, auch med. ἐκιχησάμην, Il. 4, 385; Hesych. führt auch κίξατο u. κίξαντες an; – erreichen, antreffen, finden; μή σε, γέρον, κοίλῃσιν ἐγὼ παρὰ νηυσὶ κιχείω Il. 1, 26, öfter; int Lauf einholen, Ἀκάμαντα κιχεὶς ποσὶ καρπαλίμοισι Il. 16, 342, κιχάνετε μηδὲ λίπησϑον 23, 407; δουρί 10, 370; auch βέλος κιχήμενον, 5, 187; κιχάνει δίψα τε καὶ λιμός 19, 165; νῦν αὖτέ με μοῖρα κιχάνει 22, 203, wie φϑῆ σε τέλος ϑανάτοιο κιχήμενον 11, 451; ἄστυ, die Stadt einnehmen, 21, 128; Pind. nur im aor. II., ἀετόν P. 2, 50; κιχήσατο Archil. frg. 41; κιχάνει δέ μιν Ἑρμῆς Aesch. Ch. 613; μέχρις μυχοὺς κίχωσι τοῠ κάτω ϑεοῦ Soph. Ai. 568, der auch den gen. damit abdt, ἆρ' ἔτ' ἐμψύχου κιχήσεταί μου; O. C. 1484; λιμένα ἔκιχεν Eur. Bacch. 901; μὴ μίασμά μ' ἐν δόμοις κίχῃ Alc. 22; sp. D., εὕδοντας ἐκίχησε φυλακτῆρας Opp. Hal. 5, 116, Nonn. – [Bei Hom. ist α lang, bei den Att. kurz, die aber ι im praes. lang brauchen, z. B. Soph. O. C. 1451 Aesch. Ch. 613 Eur. Alc. 480; weshalb κιγχάνω zu schreiben scheint, vgl. Eust. zu Od. 5, 84 u. Phot.]
-
5 κιχάνω
Aκιχάνετε Il.23.407
; inf.κιχάνειν Mosch.2.112
: [tense] impf.ἐκίχᾱνον Il.3.383
: [tense] aor. [ per.] 3sg.ἔκιχεν Od.3.169
,κίχεν Il.24.160
; [ per.] 3pl.κίχον 18.153
; subj. [ per.] 3sg.κίχῃσι Od.12.122
; part.κιχών 15.157
: also non-thematic [tense] aor. ἐκίχην [ῐ], [ per.] 2sg. ἐκίχεις, like ἐτίθεις from τίθημι, 24.284; [ per.] 1pl. κίχημεν or ἐκ- 16.379; [ per.] 3 dualκιχήτην Il.10.376
; subj.κιχείω, κιχείομεν, 1.26, 21.128; opt.κιχείην 2.188
; inf.κιχῆναι Od.16.357
,κιχήμεναι Il.15.274
; part.κιχείς 16.342
:—after Hom. [full] κιγχάνω [pron. full] [ᾰ] (cf. Eust.1525.16, Hsch., Phot.), first Sol. ap. Phot., A.Ch. 622, S. OC 1450 (both lyr.); misspelt , Hel. 597: [tense] fut. inf.κιχησέμεν A.R.4.1482
: [tense] aor. (lyr.),κίχον Pi.P.9.26
, al.; subj. , E.Supp. 1069, Alc.22; inf.κιχεῖν B.1.67
: [tense] aor. 1ἐκίχησα Id.5.148
, Opp.H.5.116, Musae.149:—[voice] Med. (in act. sense),κιχάνομαι Il.11.441
, Od.9.266: [tense] fut.κιχήσομαι Il.10.370
, S.OC 1487: [tense] aor. 1κιχήσατο Il.10.494
, Od.6.51: [tense] aor. 2 part.κιχήμενος Il.5.187
, 11.451:—poet. Verb (perh. used in the laws of Solon), reach, hit, or lightupon, meetwith,μή σε.. παρὰνηυσὶ κιχείω Il.1.26
, cf. Od.13.228; Ἄδμητον ἐν δόμοισιν ἆρα κ.; E.Alc. 477; reach, overtake,ὅν κε.. ποσσὶ κιχείω Il.6.228
; κιχήσεσθαι δέ σ' ὀΐω ib. 341, cf. 21.605, Pi.P.2.50, B. 5.148, etc.;τὰ φεύγοντα Id.1.67
;ἵππους δ' Ἀτρεΐδαο κιχάνετε Il.23.407
; σὲ δουρὶ κιχήσομαι shall reach thee, 10.370; εἰς ὅ κεν ἄστυ κιχείομεν till we reach it, 21.128; ἧός κε τέλος πολέμοιο κιχείω arrive at it, 3.291: sts. of things, βέλος ὠκὺ κιχήμενον the dart that had just reached him, 5.187; . -
6 κιχάνω
A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > κιχάνω
-
7 κίχημι
A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > κίχημι
-
8 κιχάνομαι
A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > κιχάνομαι
См. также в других словарях:
'κιχήσατο — ἐκιχήσατο , κιχάνω reach aor ind mid 3rd sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κιχήσατο — κιχάνω reach aor ind mid 3rd sg (epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κιχάνω — και κιγχάνω (Α) 1. συναντώ, βρίσκω, πετυχαίνω («μή σε γέρον κοίλῃσιν ἐγὼ παρὰ νηυσὶ κιχείω», Ομ. Ιλ.) 2. προλαβαίνω κάποιον ή κάτι, προφτάνω κάποιον ή κάτι (α. «ἠέ σε δουρὶ κιχήσομαι», Ομ. Ιλ. β. «ὅ καὶ πτερόεντ αἰετὸν κίχε», Πίνδ.) 3. τυγχάνω*… … Dictionary of Greek
λαιψηρός — λαιψηρός, ά, όν (Α) 1. ελαφρός, γρήγορος, ευκίνητος, ανάλαφρος («ὅς oἱ ἐπῶρσε μένος λαιψηρά τε γοῡνα», Ομ. Ιλ.) 2. (για πρόσ.) αυτός που έχει γρήγορα πόδια, ταχύς («ὧς αἰεὶ Ἀχιλλῆα κιχήσατο κῡμα ῤόοιο καὶ λαιψηρὸν ἔοντα», Ομ. Ιλ.) 3. (το ουδ.… … Dictionary of Greek
