-
1 κηρύκαινα
κηρύκαιναcharwoman: fem nom /voc sg -
2 κηρύκαινα
II at Alexandria, a kind of charwoman, Suid.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > κηρύκαινα
-
3 κηρύκαιναν
κηρύκαιναcharwoman: fem acc sg -
4 κηρύκινος
II [suff] κηρυκ-ίνη, ἡ, = κηρύκαινα, Hsch., Phot.; but (sc. ἀρχή), crier's office, CPR232.29 (ii/iii A.D.).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > κηρύκινος
-
5 κήρυξ
Grammatical information: m.Meaning: `herald, messenger'; also `trumpet-shell` (Il.).Dialectal forms: Myc. karuke \/kārūkes\/.Compounds: As 2. member e. g. in δρομο-κήρυξ `courier' (Aeschin.).Derivatives: 1. Feminine: κηρύκαινα `heraldess' (Ar. Ek. 713; moment. formation, cf. Chantraine Formation 108); 2. Patronymic: Κηρυκίδαι m. `descendants of the Athenian family of the Κήρυκες' (Poll.). 3. Adjectives: κηρύκειος `belonging to the herald' (S.), mostly ntr. κηρύκ(ε)ιον, Dor. κᾱρ-, Ion. κηρυκήϊον `herald's wand' (IA. Dor.; Lat. LW [loanword] cādūceum, - eus; cf. W.-Hofmann s. v.), also as constellation (Scherer Gestirnnamen 200); `auctioneer's fee, tax on auction sales' (hell. inscr. a. pap.); ΚαρυκήϜιος Boeot. name of Apollon (Tanagra, Thebes, VIa; Schwyzer 468); κηρυκικός `regarding the herald, town crier' (Pl.; Chantraine Étud. sur le vocab. gr. 135f.), - ινος `belonging to the herald' (pap., Suid.), - ώδης `like the trumpetshell' (Arist.). - Denomin. verbs: 1. κηρύσσω, - ύττω, κᾱρ- `be herald, broadcast, announce' (Il.) with κήρυγμα `herald's cry, announcement' (IA.), κηρυγμός (sch.), κήρυξις (D. C.) `id.'; 2. κηρυκεύω `function as herald, announce' (Att.) with κηρυκεία, - ηΐη `herald's service' (IA.), κηρύκευμα `announcement' (A. Th. 651), - ευσις `id.' (Suid.).Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: Generally compared with Skt. kārú- `singer, poet'. Beekes, Languages in Prehist. Europe, 2003, 109-116 showed that Greek does not have a `enlargement' κ (as per Schwyzer 496; his examples are few and doubtful); then, in this way we could not explain the long υ; words with -ῡκ- all have very different meanings and are probably un-IE. Therefore the word is most probably Pre-Greek. - Unexplained was the gloss κορύγης κῆρυξ. Δωριεῖς H. As Pre-Greek only had the vowels α (ι, υ), it will have had *καρυγ- with α \> ο before following υ (note that this α will have been short), so it will be a variant of the same word.Page in Frisk: 1,845Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > κήρυξ
См. также в других словарях:
κηρύκαινα — κηρύκαινα, ἡ (Α) 1. θηλ. τού κήρυξ* («λαβοῡσα κηρύκαινον εὔφωνόν τίνα». Αριστοφ.) 2. στον πληθ. αἱ κηρύκαιναι (στην Αλεξάνδρεια, κατά το λεξ. Σούδα) «γυναῑκες αἵτινες εἰς τὰς αὐλὰς παριοῡσα καὶ τὰς συνοικίας, ἐφ ᾧ τε συναγείρειν τὰ μιάσματα καὶ… … Dictionary of Greek
κηρύκαινα — charwoman fem nom/voc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κηρύκαιναν — κηρύκαινα charwoman fem acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κήρυκας — ο (ΑΜ κήρυξ και κήρυξ, υκος, Α αιολ. τ. κᾱρυξ, ὁ και σπαν. ἡ) 1. αυτός που κηρύσσει κάτι μεγαλοφώνως στο πλήθος, διαλαλητής, ντελάλης («κήρυκες, Διὸς ἄγγελοι ἠδὲ καὶ ἀνδρῶν», Ομ. Ιλ.) 2. αυτός που διδάσκει ή μεταδίδει με προφορικό ή γραπτό λόγο… … Dictionary of Greek
κηρύκινος — κηρύκινος, ίνη, ον (Α) [κήρυξ] 1. κηρυκικός, αυτός που ανήκει σε κήρυκα 2. το θηλ. ως ουσ. ἡ κηρυκίνη α) η κηρύκαινα* β) (ενν. αρχή) το αξίωμα τού κήρυκα … Dictionary of Greek
