-
1 κηπουρός
κηπουρόςkeeper of a garden: masc nom sg -
2 κηπουρός
κηπουρός, οῦ, ὁ (s. prec. entry, also οὖρος ‘one who watches’; Pla. et al.; Polyb. 18, 6, 4; Epict. 3, 5, 17; 24, 44f; Plut., Mor. 927b, Aratus 5, 5; 6, 3; 7, 3; SIG 120B, 6 [c. 400 B.C. κηπορός]; MAMA III, 13; PSI 336, 6; 13 [257/256 B.C.]; BGU 111 I, 21; PLips 97 XIV, 3) gardener J 20:15 (NWyatt, ZNW 81, ’90, 21–38, Paradise motif).—DELG s.v. κῆπος. M-M. -
3 κηπουρός
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > κηπουρός
-
4 κηπουρός
gardenerΕλληνικά-Αγγλικά νέο λεξικό (Greek-English new dictionary) > κηπουρός
-
5 κηπουροί
κηπουρόςkeeper of a garden: masc nom /voc pl -
6 κηπουρούς
κηπουρόςkeeper of a garden: masc acc pl -
7 κηπουρόν
κηπουρόςkeeper of a garden: masc acc sg -
8 κηπουροίς
κηπουρέωpractise gardening: pres opt act 2nd sg (attic epic doric)κηπουρόςkeeper of a garden: masc dat pl -
9 κηπουροῖς
κηπουρέωpractise gardening: pres opt act 2nd sg (attic epic doric)κηπουρόςkeeper of a garden: masc dat pl -
10 κηπουρού
κηπουρέωpractise gardening: pres imperat mp 2nd sg (attic)κηπουρέωpractise gardening: imperf ind mp 2nd sg (attic)κηπουρόςkeeper of a garden: masc gen sg -
11 κηπουροῦ
κηπουρέωpractise gardening: pres imperat mp 2nd sg (attic)κηπουρέωpractise gardening: imperf ind mp 2nd sg (attic)κηπουρόςkeeper of a garden: masc gen sg -
12 κηπουρώ
-
13 κηπουρῷ
-
14 κηπουρών
κηπουρέωpractise gardening: pres part act masc nom sg (attic epic doric)κηπουρόςkeeper of a garden: masc gen pl -
15 κηπουρῶν
κηπουρέωpractise gardening: pres part act masc nom sg (attic epic doric)κηπουρόςkeeper of a garden: masc gen pl -
16 κιππαρός
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > κιππαρός
-
17 ἀρχικήπουρος
ἀρχι-κήπουρος, ὁ,Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀρχικήπουρος
-
18 ῥαφανουρός
ῥᾰφᾰν-ουρός, ὁ,Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ῥαφανουρός
-
19 κῆπος 1
κῆπος 1.Grammatical information: m.Meaning: `garden, orchard, plantation' (Il.), `unworked piece of land' (Cypr.; cf. Kretschmer Glotta 3, 303 with R. Meister).Other forms: Dor. κᾶποςCompounds: Often as 1. member, e. g. κηπουρός \< *κηπο-Ϝορός (Att., hell.), also κηπ-ωρός (Archipp.; prob. after θυρωρός, s. on θύρα) `gardener'; κηπο-λάχανον `garden of vergetables' (pap.; type ἱππο-πόταμος, s. on ἵππος; cf. Strömberg Wortstudien 7), also κηπο-λαχαν-ία `id.' (pap.); κηπ-εργός `gardener' (Korykos; after ἔργον for - ουργός [Poll.]). Also as 2. member, e. g. περί-κηπος m. `garden around the house' (ptol. pap., D. S.; prob. after περί-χωρος); ἀγρό-κηπος (Att. inscr., Rom. Emp.), ἀγρο-κήπιον (Str.) `field worked as garden'.Derivatives: Diminutiva κηπίον (Halic. Va, Th. etc.), - πίδιον (Plu., D. L.), - πάδιον (pap.); κηπαῖος `of the garden' (Arist.; Chantraine Formation 48), κηπεύς, Dor. καπεύς `gardener' (Philyll. Com. 14, AP; Bosshardt Die Nom. auf - ευς 49), κηπίδες Νύμφαι `garden-Nymphs' (Aristainet.). Denomin. verb κηπεύω `work in the garden, cultivate' (E., Eub., Arist.) with κηπεῖαι f. pl. `gardens' (Pl. Lg. 845d), κηπεύματα pl. `garden-products, -fruits' (Ar. Av. 1100), κηπευτής = κηπεύς (Gloss.), κηπεύσιμος `grown up in a garden' (Alex. Trall.; aftr φυτεύσιμος, Arbenz Die Adj. auf - ιμος 86).Origin: LW [a loanword which is (probably) not of Pre-Greek origin] Eur. substr.Etymology: But for the ending κῆπος, κᾶπος can be identical with a westgerm. word of comparable meaning, OHG huoba, OS hōba, NHG Hufe, Hube f. `piece of land of a certain size', Dutch hoeve `farm', IE. *kāpā́; here also Alb. kopshtë `garden' (with shtë-suffix), which has a velar in anlaut. On further connections, some uncertain or wrong ( κάπετος, Lat. capiō, OHG habaro `oats') s. Bq, Pok. 529. Beekes ?? Does it point to a European substratum?Page in Frisk: 1,842Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > κῆπος 1
-
20 ὁράω
Grammatical information: v.Meaning: `to look, to perceive, to contemplate, to see' (Il.).Other forms: Ion. also ὀρέω (Hdt.), and besides ὅρηαι (ξ 343), ὁρητο (A 56 a. 198 after Zenodot, accent uncertain), ὀρῃ̃ς, -ῃ̃, - ῆν (Hp., Democr., Herod.), Aeol. ὄρημι (Sapph.), ὄρη (Theoc.); ipf. ἑώρων (Att.), ep. 3. sg. ὅρα, Ion. ὥρα (Hdt.) etc.; pres. also ὄρονται (ξ 104) with - ντο (γ 471), ὅρει φυλάσσει H.; innovated perf. act. ἑόρακα (Att., also ἑώρ-), Ion. ὀρώρηκα a. ὤρηκα (Herod.), Dor. ptc. ὡρακυῖα (Epid.), midd. ἑώραμαι (late Att.), aor. pass. ὁραθῆναι (Arist., D.S.), plqu. also ὀρώρει (Ψ 112).Derivatives: Few derivv., almost all hell. and late, as opposed to the older ones which derive from primary ὀπ- (s. ὄπωπα) and ἰδεῖν: 1. ὁρᾶ-τός `visible' (Hp., Pl.), προ-ορατός `who can be foreseen' (X. Cyr. 1, 6,23) as against πρό-οπτος ( προὖπ-τος) `foreseen, apparent' (IA.); 2. ὅραμα n. `sight, spectacle, apparition' (X., Arist., LXX), παρ- ὁράω (hell. a. late), m. ὁραματίζομαι (Aq.) against ὄμμα, εἶδος (s.vv.); 3. ὅρασις f., also with προ-, παρ-, ὑπερ- a.o., `sight, face, look, apparition', pl. also `eyes' (Demad., Arist., Men.) against ὄψις; ὑφόρα-σις `suspicion' (Plb.) for older ὑποψ-ία; 4. ὁρατής m. `viewer' (LXX, Plu.) against ὀπτήρ `scout'; ὁρατήρ H. as explanation of ὀπτήρ; 5. ὁρατικός `able to see, provided with sight' (Arist., Ph.), ἐφ- ὁράω `fit for oversight' (X.): ἐποπτ-ικός `belonging to ἐπόπτης' (Pl.). 6. ὁρατίζω `to catch sight of, to aim for' (medic. IVp). 7. οὖρος m. `watcher', ἐπίουρος s. v.Origin: IE [Indo-European] [1164] *u̯er- `observe, note'Etymology: From the ipf. ἑώρων (\< *ἠ-Ϝόρων; w. asp. after ὁρῶ) and the pf. ἑόρακα (\< *Ϝε-Ϝόρακα; ἑώρ- after the ipf.) we conclude to an orig. Ϝ-, which however neither in Homer nor epigraphically has left a trace, and also in Myc. oromeno is absent; whether the asper hangs together with the older Ϝ-, remains uncertain (Schwyzer 22 6 f. w. lit.). -- The above presentforms, from which come all non-present forms including the verbal nouns, seem to require three diff. stems: 1. Ϝορᾶ- in ὁρά-ω, from which perh. purely phonetically Ion. ὀρέω (Schwyzer 242); 2. Ϝορη- in Aeol. ὄρημι, ὄρη, ep. ὅρηαι a.o. (s. above); 3. Ϝορ- in ὄρονται, - ντο, ὅρει. Orig. *Ϝορᾶ-ι̯ω can be either an iterative-intensive deverbative of the type ποτάομαι (s. Schwyzer 718 f.), with which the meaning fits well, or be explained as denominative from *Ϝορά̄ f., which is found in φρουρά from *προ-hορά (\< *προ-Ϝορά) and in German., e.g. OHG wara f. `attentiveness', wara neman ' wahrnehmen': IE *u̯orā́ f., beside which Toch. A war, B were `flavour', IE *u̯oro-s m. Difficult to judge however is (Ϝ)όρη-μι etc. It looks like a disyllabic athemat. formation, and ὀρῃ̃ς, -ῃ̃, - ῆν can have been tranformed from this by thematization (Schwyzer 680). One may compare Lat. verē-ri `observe scrupulously, venerate', though with ablauting stemvowel. Weakest attested is the primary monosyll. (orig. athematic?; Chantraine Gramm. hom. 1, 311) ὄρονται, - ντο (to which also ὅρει in H.?); it regards moreover the same formulaic expression: ἐπὶ δ' ἀνέρες ἐσθλοὶ ὄρονται (- ντο), thus in plqu. ἐπὶ δ' ἀνηρ ἐσθλὸς ὀρώρει. Here too the o-vowel is remarkable, though analogous cases can be found like ὄθομαι, οἴχομαι a.o. (Schwyzer 721, Chantraine l.c.). To the primry verb belong both *προ-Ϝορ-ά in φρουρά (s. above and s.v.) and the form which occurs only in compounds as 2. member, - (Ϝ)ορ-ός, `guardian', e.g. θυρ-, τιμ-ωρός, κηπουρός from θυρα-, τιμα-, κηπο-Ϝορ-ός; it agrees formally (but not functionally) with Germ., e.g. OS war `attentive, cautious', OHG giwar `id., gewahr'. The other word belonging to this group from diff. languages, e.g. Latv. veruôs, vērtiês `inspect, observe', Toch. A wär, B wär-sk- `smell', Hitt. u̯erite- `fear', give nothing for Greek. -- Further forms w. lit. in WP. 1, 284f., Pok. 1164, W.-Hofmann s. vereor. On the suppletive system ὁράω: ὄψομαι: εἶδον: ἑόρακα Gonda Lingua 9, 178 ff., Bloch Suppl. Verba 91 ff. ; on the expressions for `see, eye' in Greek Prévot Rev. de phil. 61, 133ff., 233ff. -- S. also 2. οὖρος, ὤρα.Page in Frisk: 2,409-410Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ὁράω
См. также в других словарях:
κηπουρός — keeper of a garden masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κηπουρός — ο (ΑΜ κηπουρός, Α μτγν. τ. κηπωρός) αυτός που περιποιείται και καλλιεργεί κήπο, περιβολάρης («γεωργόν τε έμέ, και κηπουρόν», Φιλόστρ.) αρχ. 1. αυτός που φυλάει κήπο («κηπουρὸς ὄφις», Ευφορ.) 2. τίτλος κωμωδίας τού Αντιφάνους. [ΕΤΥΜΟΛ. Ο τ.… … Dictionary of Greek
κηπουρός — ο αυτός που καλλιεργεί τον κήπο, περιβολάρης … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
Πολλάκι καὶ κηπουρὸς ἀνὴρ μάλα καίριον εἴπεν. — См. Временем и дурак правду скажет … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
κηπουροί — κηπουρός keeper of a garden masc nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κηπουρούς — κηπουρός keeper of a garden masc acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κηπουρῷ — κηπουρός keeper of a garden masc dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κηπουρόν — κηπουρός keeper of a garden masc acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ιταλία — Επίσημη ονομασία: Δημοκρατία της Ιταλίας Έκταση: 301.230 τ. χλμ. Πληθυσμός: 56.305.568 (2001) Πρωτεύουσα: Ρώμη (2.459.776 κάτ. το 2001)Κράτος της νότιας Ευρώπης. Συνορεύει στα ΒΔ με τη Γαλλία, στα Β με την Ελβετία και την Αυστρία, στα ΒΑ με τη… … Dictionary of Greek
κηπουρώ — κηπουρῶ και μτγν. τ. κηπωρῶ έω (Α) [κηπουρός] μελετώ την κηπουρική ή εξασκούμαι σ αυτήν, είμαι κηπουρός … Dictionary of Greek
Κόνων — I Όνομα ιστορικών προσώπων. 1. Αθηναίος στρατηγός (444; – 389 π.Χ.). Γιος του πλούσιου Αθηναίου Τιμοθέου, ανέλαβε σε πολλές μάχες τη θέση του στρατηγού από το 414 έως το 413. Όταν ηττήθηκε ο Αλκιβιάδης στην Κύμη, του ανατέθηκε η ηγεμονία των… … Dictionary of Greek
