-
1 κηπευτής
-
2 κηπευτῆς
-
3 κηπευτής
κηπευτήςmasc nom sg -
4 κηπευτής
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > κηπευτής
-
5 κηπευταίς
-
6 κηπευταῖς
-
7 κηπευτού
-
8 κηπευτοῦ
-
9 κηπευτών
κηπευτήςmasc gen plκηπευτόςcultivated: fem gen plκηπευτόςcultivated: masc /neut gen pl -
10 κηπευτῶν
κηπευτήςmasc gen plκηπευτόςcultivated: fem gen plκηπευτόςcultivated: masc /neut gen pl -
11 κῆπος 1
κῆπος 1.Grammatical information: m.Meaning: `garden, orchard, plantation' (Il.), `unworked piece of land' (Cypr.; cf. Kretschmer Glotta 3, 303 with R. Meister).Other forms: Dor. κᾶποςCompounds: Often as 1. member, e. g. κηπουρός \< *κηπο-Ϝορός (Att., hell.), also κηπ-ωρός (Archipp.; prob. after θυρωρός, s. on θύρα) `gardener'; κηπο-λάχανον `garden of vergetables' (pap.; type ἱππο-πόταμος, s. on ἵππος; cf. Strömberg Wortstudien 7), also κηπο-λαχαν-ία `id.' (pap.); κηπ-εργός `gardener' (Korykos; after ἔργον for - ουργός [Poll.]). Also as 2. member, e. g. περί-κηπος m. `garden around the house' (ptol. pap., D. S.; prob. after περί-χωρος); ἀγρό-κηπος (Att. inscr., Rom. Emp.), ἀγρο-κήπιον (Str.) `field worked as garden'.Derivatives: Diminutiva κηπίον (Halic. Va, Th. etc.), - πίδιον (Plu., D. L.), - πάδιον (pap.); κηπαῖος `of the garden' (Arist.; Chantraine Formation 48), κηπεύς, Dor. καπεύς `gardener' (Philyll. Com. 14, AP; Bosshardt Die Nom. auf - ευς 49), κηπίδες Νύμφαι `garden-Nymphs' (Aristainet.). Denomin. verb κηπεύω `work in the garden, cultivate' (E., Eub., Arist.) with κηπεῖαι f. pl. `gardens' (Pl. Lg. 845d), κηπεύματα pl. `garden-products, -fruits' (Ar. Av. 1100), κηπευτής = κηπεύς (Gloss.), κηπεύσιμος `grown up in a garden' (Alex. Trall.; aftr φυτεύσιμος, Arbenz Die Adj. auf - ιμος 86).Origin: LW [a loanword which is (probably) not of Pre-Greek origin] Eur. substr.Etymology: But for the ending κῆπος, κᾶπος can be identical with a westgerm. word of comparable meaning, OHG huoba, OS hōba, NHG Hufe, Hube f. `piece of land of a certain size', Dutch hoeve `farm', IE. *kāpā́; here also Alb. kopshtë `garden' (with shtë-suffix), which has a velar in anlaut. On further connections, some uncertain or wrong ( κάπετος, Lat. capiō, OHG habaro `oats') s. Bq, Pok. 529. Beekes ?? Does it point to a European substratum?Page in Frisk: 1,842Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > κῆπος 1
См. также в других словарях:
κηπευτής — κηπευτής, ὁ (ΑΜ) [κηπεύω] κηπουρός … Dictionary of Greek
κηπευτής — masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κηπευτῆς — κηπευτός cultivated fem gen sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κηπευταῖς — κηπευτής masc dat pl κηπευτός cultivated fem dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κηπευτοῦ — κηπευτής masc gen sg κηπευτός cultivated masc/neut gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κηπευτῶν — κηπευτής masc gen pl κηπευτός cultivated fem gen pl κηπευτός cultivated masc/neut gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κηπευτικός — ή, ό (ΑΜ κηπευτικός, ή, όν) 1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται ή αρμόζει σε κήπο, αυτός που καλλιεργείται σε κήπο («κηπευτικά προϊόντα») 2. το θηλ. ως ουσ. η κηπευτική η τέχνη τού κηπουρού, η κηπουρική νεοελλ. (το ουδ. πληθ. ως ουσ.) τα κηπευτικά… … Dictionary of Greek
