-
1 κηδεστής
κηδεστής, ὁ, Jeder durch Heirath Verwandte, Verschwägerte, Plat. Legg. VI, 773 b; – Schwiegersohn, Antiph. 6, 12, Πάρις ἐπεϑύμησε Διὸς γενέσϑαι καὶ κληϑῆναι κηδεστής Isocr. 10, 42, Plut. Pericl. 11 u. A.; – Schwiegervater, Ar. Th. 74, Andoc. 4, 15, D. Hal. 4, 28; – Schwager, sowohl Frauenbruder, Eur. Hec. 834 Lys. 13, 1 u. 40 Andoc. 1, 50, als Mannesbruder, Dem. 30, 12 u. A.; – auch Stiefvater, Dem. 36, 31. – An vielen Stellen tritt der eigentliche Verwandtschaftsgrad nicht deutlich hervor. Vgl. κηδεμών.
-
2 κηδεστης
дор. κᾱδεστάς - οῦ ὅ состоящий в свойстве, свойственник (тесть Arph.; зять Lys.; шурин Eur.; отчим Dem.) -
3 κηδεστής
κηδεστήςconnexion by marriage: masc nom sg -
4 κηδεστής
κηδεστής, ὁ, jeder durch Heirat Verwandte, Verschwägerte; Schwiegersohn; Schwiegervater; Schwager, sowohl Frauenbruder, als Mannesbruder; auch Stiefvater -
5 κηδεστής
κηδεστ-ής, [dialect] Dor. [full] κᾱδεστάς AP7.712 ([place name] Erinna), οῦ, ὁ: ([etym.] κῆδος, κηδεύω): —A connexion by marriage, Pl.Lg. 773b, X.Mem.1.1.8, Arist. Pol. 1312b16, Cerc.17.25 (pl.), Ph.2.555 (pl.), etc.; esp.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > κηδεστής
-
6 συγ-κηδεστής
συγ-κηδεστής, ὁ, der Verschwägerte, Frauenschwestermann; Dem. 36, 15; com. bei Poll. 6, 159. – Mitschwiegervater, D. Sic.
-
7 κηδεσταί
κηδεστήςconnexion by marriage: masc nom /voc pl -
8 κηδεστήν
κηδεστήςconnexion by marriage: masc acc sg (attic epic ionic) -
9 κηδεστά
κηδεστά̱, κηδεστήςconnexion by marriage: masc nom /voc /acc dualκηδεστήςconnexion by marriage: masc voc sgκηδεστήςconnexion by marriage: masc nom sg (epic) -
10 καδεστας
-
11 κηδεστάς
κηδεστά̱ς, κηδεστήςconnexion by marriage: masc acc plκηδεστά̱ς, κηδεστήςconnexion by marriage: masc nom sg (epic doric aeolic) -
12 πενθερός
πενθερός, ὁ, Vater der Frau, Schwiegervater, socer; Il. 6, 140 Od. 8, 582; λαβὼν Ἄδραστον πενϑερόν, Soph. O. C. 1304, der nach B. A. 229 auch πενϑερός für γαμβρός, Schwiegersohn brauchte, wie Eur. El., vgl. Valck. zu Phoen. 431; folgde Dichter; in sp. Prosa nach Moeris hellenistisch für das attische κηδεστής.
-
13 κηδέστρια
-
14 κήδω
κήδω, besorgt machen, betrüben; κῆδε δὲ ϑυμόν Il. 5, 40, öfter; übh. Schaden zufügen, verletzen, kränken, καλόν τοι σὺν ἐμοὶ τὸν κήδειν ὅς κέ με κήδῃ 9, 611; ὃς τόξοισιν ἔκηδε ϑεούς 5, 604; χειμὼν μῆλα κήδει 17, 550; vgl. 24, 542 Od. 9, 402. 23, 9; Hes. O. 362. Dazu fut. κηδήσοντες, Il. 24, 240, Schol. πενϑήσοντες. Die alten Gramm. haben auch das fut. κηδέσω gebildet, um κηδεμών, κηδεστής abzuleiten. – Pass. κηδόμενος, betrübt, Il. 1, 586. – Med. κήδομαι, sich bekümmern, Sorge tragen für Einen, sich seiner annehmen, τινός, κήδετο γὰρ Δαναῶν, ὅτι ῥα ϑνήσκοντας ὁρᾶτο Il. 1, 56; Δαναῶν οὐ κήδεται οὐδ' ἐλεαίρει 11, 663; εἰ δὲ καὶ Ἕκτορά περ φιλέεις καὶ κήδεαι αὐτοῦ 7, 204; κηδέσκετο Od. 22, 358; καδόμενοι Pind. Ol. 6, 47; absol., Aesch. πόλιν φύλαξαι κήδεσαί τ' ἐναργῶς Spt. 126; εἴπερ τι τοῦ σαυτοῦ βίου κήδει Soph. O. R. 1061; Ai. 202; auch κεἴ τινος κήδει πέρι, Phil. 617; εὐνοῶν καὶ κηδόμενος vrbdt Ar. Nub. 1410; in Prosa, ἐμεῦ ϑεοὶ κήδονται Her. 1, 209; τῆς Ἑλλάδος 9, 45; auch μὴ ἀπόλωνται κηδόμενος, 7, 220; Thuc. 6, 76; Xen. Hell. 6, 4, 5 Cyr. 5, 5, 34; εἴ τίς γε αὑτοῦ καὶ σμικρὸν κήδεται Plat. Charm. 173 a; κηδόμενος ἵνα μὴ δύῃ Polit. 273 d; neben φροντίζειν, Rep. I, 344 e; Ggstz ὀλιγωρεῖν, Isocr. – Dieselbe Bdtg hat κεκαδήσομαι, Il. 8, 352 οὐκέτι νῶϊ ὀλλυμένων Δαναῶν κεκαδησόμεϑα; vgl. noch χάζομαι wegen κεκαδήσω u. κέκαδον. – Das perf. κέκηδα = κήδομαι, Tyrt. 3, 28. – Ael. bei Suid. auch = bestatten.
-
15 κήδευμα
κήδευμα, τό, Verwandtschaft durch Heirath, Verschwägerung, Plat. Legg. VI, 773 b, wie Eur. Med. 75, παλαιὰ καινῶν λείπεται κηδευμάτων. – Poetisch = κηδεστής; ἄναξ, ἐμὸν κήδευμα Soph. O. R. 85; Eur. Or. 477.
-
16 συγκηδεστης
-
17 κηδεστή
-
18 κηδεστῇ
-
19 κηδεσταίν
-
20 κηδεσταῖν
- 1
- 2
См. также в других словарях:
κηδεστής — connexion by marriage masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κηδεστής — ο (Α κηδεστής, οῡ, δωρ. τ. καδεστάς) συγγενής εξ επιγαμίας, εξ αγχιστείας, πλάγιος συγγενής, όχι εξ αίματος αρχ. (ειδικότερα) 1. γαμπρός, σύζυγος τής θυγατέρας ή τής αδελφής («ἐπεθύμησε Διός γενέσθαι κηδεστής» θέλησε [ο Πάρις] να γίνει γαμπρός… … Dictionary of Greek
κηδεσταῖν — κηδεστής connexion by marriage masc gen/dat dual … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κηδεσταῖς — κηδεστής connexion by marriage masc dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κηδεσταί — κηδεστής connexion by marriage masc nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κηδεστοῦ — κηδεστής connexion by marriage masc gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κηδεστῇ — κηδεστής connexion by marriage masc dat sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κηδεστήν — κηδεστής connexion by marriage masc acc sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κηδεστῶν — κηδεστής connexion by marriage masc gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κηδεστά — κηδεστά̱ , κηδεστής connexion by marriage masc nom/voc/acc dual κηδεστής connexion by marriage masc voc sg κηδεστής connexion by marriage masc nom sg (epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κηδεστάς — κηδεστά̱ς , κηδεστής connexion by marriage masc acc pl κηδεστά̱ς , κηδεστής connexion by marriage masc nom sg (epic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
