-
1 κείοντες
κείωto lie down: pres part act masc nom /voc plκείω 1to lie down: pres part act masc nom /voc pl (epic)κείω 2cleave: pres part act masc nom /voc pl (epic)κεῖμαιAër.fut part act masc nom /voc pl (epic doric) -
2 κείω
κείω (A), once in Hom. [full] κέω (v. infr., cf. A.D.Adv.143.11), [dialect] Ep. Desiderat. of κεῖμαι, βῆ δ' ἴμεναι κείων he wentA to lie down, went to bed, Od.14.532, cf. 18.428;ἔνθ' ἴομεν κείοντες Il.14.340
; κείω I will lie, Od.19.340; κειέμεν οὕτω that they will lie thus, 8.315; ὄρσο κέων get thee to bed, 7.342.2 later, simply, sleep, rest, Arat. 1009.------------------------------------κείω (B), -
3 κείω
A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > κείω
-
4 κεῖμαι
Grammatical information: v.Meaning: `lie, be somewhere, happen etc.' (Il.).Other forms: 3. sg. κεῖται, 3. pl. κέαται, Att. κεῖνται, inf. κεῖσθαι etc. (further forms in Schwyzer 679; sehr unsicher myk. ke-ke-me-na)Dialectal forms: Myc. ke-ke-me-na uncertain.Compounds: very often with prefix in diff. meanings, ἀνά-, κατά-, παρά-, ἔγ-, ἔκ-, ἐπί-, σύγ-κειμαι etc.Derivatives: 1. κοῖτος m. `layer, bed, sleep' (Od.), κοίτη f. `id., matrim. bed, nest, parcel, lot' (Od.); often in compp., e. g. ἀπό-, σύγ-, ἡμερό-κοιτος, ἀ-, παρα-κοίτης (cf. on ἀκοίτης). From κοῖτος, κοίτη: κοιτίς f. `box' (Men., J.; cf. Schwyzer 127) with κοιτίδιον `id.' (sch.); κοιτάριον `bed' (sch.); κοιτών m. `sleeping room' (Ar. Fr. 6, hell.) with κοιτώνιον, - ωνίσκος, - ωνίτης, ωνικός ; κοιτατήριον `id.' (Cyrene; cf. ἑστιατήριον s. ἑστία); κοιταῖος `lying on the layer' (Decr. ap. D. 18, 37, Plb.), κοιτάριος `belonging to the bed' ( Edict. Diocl.). Denomin. verb κοιτάζομαι `lay down, nest' (Pi., hell.), - άζω `bring to rest, lay down', also `partition the land' (from κοίτη `parcel'), hell. From here κοιτασία `living together' (LXX), κοιτασμός `folding the cattle' (pap.). - 2. *κοίμη or *κοῖμος with denomin. κοιμάω `lay to rest, put to bed', κοιμάομαι `go to bed' (Il.); from there κοίμησις `lay down, sleep (of death)' (Pl., LXX, NT), κοίμημα `sleep, sleeping with' (S.), κοιμη-τήριον `sleeping room, restplace, burying-place' (inscr.); also κοιμίζω = κοιμάω with κοίμισις, - ισμός, - ιστής, - ιστικός; rater reshaped from κοιμάω. - 3. κειμήλιον n. `valuables, precious thing' (Il.), secondary - ιοι Pl. m. (f.) (Pl. Lg. 931a; apposition of πατέρες η μητέρες); ηλ-derivation of a neuter *κεῖμα (Frisk Eranos 38, 42 a. 41, 52). In the same meaning κεμήλιον (Alc. G 1, 8)? Specht KZ 68, 145 (after *θεμήλιον, θέμηλα); but s. on κεμάς. - Cf. also κῶμα and κώμη. - Verbal derivv.: iterative ( παρε)- κέσκετο (ξ 521, φ 41); desiderative or future forms κείω, κειέμεν, κείοντες etc.; late lengthening κατεκείαθεν κατεκοιμήθη H. (after Hom. μετεκίαθεν); further details in Schwyzer 679, Chantraine Gramm. hom. 1, 322 und 453.Etymology: An exact agreement of the athematic present κεῖται gives Indo-Iranian in Skt. śéte, Av. saēte `lies'; further Hitt. kitta, -ri; uncertain Lyc. sijęni `id.' (Pedersen Lykisch und Hittitisch 17f.). The nominalen t- and m-formations are also found outside Greek: Bret. argud `light sleep' \< *are-ḱoi-to-; Germ., e. g. Goth. haims `village, Heim', Latv. sàime `family', Lith. šeimýna `id.', OCS sěmьja `id.', prob. also Celt., e. g. OIr. cōim `dear'. Other derivv. of the verb in Lat. cīvis, Germ., e. g. Goth. heiwa-frauja `lord of the house', Skt. śéva- `trusty, friendly, dear' as in Arm. sēr `love' with sirem `love'. - Further Pok. 539f., W.-Hofmann s. cīvis. - The verb has full grade in the middle with static inflection: Skt. śay-e, pl. śe-re, without -t-.Page in Frisk: 1,809-810Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > κεῖμαι
-
5 κείω 1
Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > κείω 1
См. также в других словарях:
κείοντες — κείω to lie down pres part act masc nom/voc pl κείω 1 to lie down pres part act masc nom/voc pl (epic) κείω 2 cleave pres part act masc nom/voc pl (epic) κεῖμαι Aër. fut part act masc nom/voc pl (epic doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ένθα — (AM ἔνθα) επίρρ. τοπ. όπου, στο μέρος όπου («ὁ τόπος μέν... ἔνθα τήν κόρην εἶδον», Διγ. Ακρ.) αρχ. (για τόπο, δεικτ.) 1. εκεί, σ εκείνο τον τόπο [«καὶ νύ κε τὴν ἔνθ ὦκα βάλεν μεγάλας ποτὶ πέτρας» κι αυτήν (την Αργώ) θα τή χτυπούσε αμέσως εκεί… … Dictionary of Greek
κείω — (I) κείω και, στον Όμ. μια φορά, κέω (Α) 1. θέλω να κοιμηθώ («ἔνθ ἴομεν κείοντες ἐπεὶ νύ τοι εὔαδεν εὐνή», Ομ. Ιλ.) 2. πλαγιάζω, κοιμάμαι («ὄρσο κέων, ὦ ξεῑνε πεποίηται δέ τοι εὐνή» πήγαινε να πλαγιάσεις, ξένε σού έχουμε ετοιμάσει κρεβάτι, Ομ. Οδ … Dictionary of Greek
