-
1 καταλυσις
- εως ἥ1) распадение или свержение, ниспровержение(τῆς παρούσης πολιτείας Plat.; τῆς ἀρχῆς, τοῦ δήμου Xen.; τῆς ὀλιγαρχίας Arst.; τῆς δυναστείας, τοῦ τυράννου Polyb.)
2) изгнание(τῶν τυράννων ἐκ τῆς Ἑλλάδος Thuc.)
3) падение, уничтожение, гибель(τῆς ἀρετῆς Xen.)
4) прекращение, окончание(πολέμου Thuc., Xen., Plut.)
5) окончание, конец(τοῦ βίου Plat.)
6) роспуск, увольнение(στρατιᾶς Xen.; τριήρους Dem.)
7) тж. pl. отдых, отдохновениеοἴκων καταλύσεις Eur. — предоставление приюта, гостеприимство;
κατάλυσιν ποιεῖσθαι Polyb., Plut. — сделать привал, остановиться для отдыха8) пристанище, тж. постоялый двор, гостиницаξένοις κατάλυσιν ποιεῖν Plat. — устроить пристанище для гостей -
2 κατάλυσις
κατάλυσιςdissolution: fem nom sg -
3 κατάλυσις
κατάλυσις, εως, ἡ (s. καταλύω 1–3; Thu.+; ins; PMagd 8, 10 [218 B.C.] κ. τοῦ βίου; LXX; En 5:6; Philo; Jos., Bell. 2, 594, Ant. 18, 55; 19, 301 al.; Just.) dissolution, abolition, also downfall (of a tyrant: Diod S 14, 64, 4; 14, 67, 1) θανάτου IEph 19:3. -
4 κατάλυσις
-εως + ἡ N 3 0-0-1-1-2=4 Jer 30,14(49,20); DnLXX 2,22; 2 Mc 8,17; 4 Mc 11,25dissolution, putting down 2 Mc 8,17; feebleness, destruction 4 Mc 11,25; ac-comodation for animals Jer 30,14 (49,20); lodging, shelter, haven of refuge DnLXX 2,22Cf. HUSSON 1983a, 133-136; →LSJ RSuppl -
5 κατάλυσις
A dissolution, putting down, esp. of governments,ἡ τῶν τυράννων κ. ἐκ τῆς Ἑλλάδος Th.1.18
;τοῦ δήμου And.1.36
, Lys.13.20;τῆς παρούσης πολιτείας Pl.Lg. 864d
;τῆς ἀρχῆς X.Cyr. 8.1.47
, cf. Arist.Pol. 1305b3, al.;Κρόνου Phld.Piet.94
: generally,τὴν τῶν πονηρῶν ὁμιλίαν κ. εἶναι ἀρετῆς X.Mem.1.2.20
;κ. Χρείας Gal.9.44
.2 dismissal, disbanding of a body of men,στρατιᾶς X.Cyr. 6.1.13
; κ. τριήρους breaking up of a ship's crew, D.50.11; εἰς κατάλυσιν till dismissal, of soldiers at a review, X.Eq.Mag.3.12.3 κ. πολέμου pacification, Th.8.18, X.Mem.2.8.1, Isoc.6.51.2 = κατάλυμα, restingplace, guest-chamber, quarters, lodging, σταθμοὶ καὶ καταλύσιες ([dialect] Ion.)κάλλισται Hdt.5.52
;ξένοις κ. ποιεῖν Pl.Prt. 315d
, cf. Lg. 919a (pl.), Antiph.15, Alex.2.2, Dicaearch.1.6 (pl.), IG4.203 ([place name] Corinth);κ. βασιλική PPetr.3p.137
(iii B. C.).3 pl., billets for troops, PHal. 1.168 (iii B. C.).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > κατάλυσις
-
6 κατάλυσις
κατά-λυσις, ἡ, (1) Auflösung, Zerstörung, bes. der Staatsverfassung, τοῦ δήμου, der Demokratie; auch τοῦ τυράννου, τοῦ Περσέως, das Stürzen desselben; τὴν τῶν τυράννων κατάλυσιν ἐκ τῆς Ἑλλάδος, die Vertreibung der Tyrannen; übh. Vernichtung; στρατιᾶς, die Auflösung, Entlassung. Die Beendigung, das Ende; κατάλυσιν τοῦ πολέμ ου ποιεῖσϑαι, den Krieg beilegen; τοῠ βίου, das Lebensende. (2) das Einkehren; die Herberge; κατάλυσιν ποιεῖσϑαι, einkehren -
7 καταλύσει
κατάλυσιςdissolution: fem nom /voc /acc dual (attic epic)καταλύσεϊ, κατάλυσιςdissolution: fem dat sg (epic)κατάλυσιςdissolution: fem dat sg (attic ionic)καταλύ̱σει, καταλύωput down: aor subj act 3rd sg (epic)καταλύ̱σει, καταλύωput down: fut ind mid 2nd sgκαταλύ̱σει, καταλύωput down: fut ind act 3rd sg -
8 καταλύσεις
κατάλυσιςdissolution: fem nom /voc pl (attic epic)κατάλυσιςdissolution: fem nom /acc pl (attic)καταλύ̱σεις, καταλύωput down: aor subj act 2nd sg (epic)καταλύ̱σεις, καταλύωput down: fut ind act 2nd sg -
9 καταλύσεσιν
κατάλυσιςdissolution: fem dat pl -
10 καταλύσηι
κατάλυσιςdissolution: fem dat sg (epic)καταλύ̱σῃ, καταλύωput down: aor subj mid 2nd sgκαταλύ̱σῃ, καταλύωput down: aor subj act 3rd sgκαταλύ̱σῃ, καταλύωput down: fut ind mid 2nd sg -
11 καταλύσιες
κατάλυσιςdissolution: fem nom /voc pl (epic doric ionic aeolic) -
12 κατάλυσιν
κατάλυσιςdissolution: fem acc sg -
13 catalysis
catalysis, Akk. in, f. (κατάλυσις), Beendigung, der Feindseligkeiten, Friede, Serv. Verg. Aen. 5, 484 (Thilo griechisch).
-
14 παρα-νομία
παρα-νομία, ἡ, das Wesen und die Handlungsweise des παράνομος, das Handeln gegen Gesetze, Sitten u. Gebräuche, Gesetzwidrigkeit; Thuc. 4, 98; εἴς τι, z. B. εἰς τὴν δίαιταν, εἰς τὰ ἐπιτηδεύματα, eine ausschweifende, ungewöhnliche Lebensart, 6, 15. 28; παρανομίας ἐμπίπλανται, Plat. Rep. VII, 537 e, öfter; Sp., καὶ κατάλυσις τῶν ἐϑῶν Luc. Tim. 42.
-
15 κατ-αγώγιον
κατ-αγώγιον, τό, auch καταγωγεῖον, nach Gaisford's em. Antiphan. bei Stob. fl. 124, 27; vgl. Macho Ath. VIII, 337 d; der Ort zum Einkehren, Herberge, nach VLL. = κατάλυσις, von den Atticisten für att. erkl.; Thuc. 3, 68; Plat. Phaedr. 259 a; Sp.; Plut. Lucull. 42 nennt eine Bibliothek Μουσῶν καταγώγιον; – καταγώγια; τά, Fest der Artemis in Ephesus, Phot.; Ath. IX, 394 f; vgl. Lob. Aglaoph. 177.
-
16 κατ-ήλυσις
κατ-ήλυσις, ἡ, das Herabkommen, der Gang hinunter; εἰς Ἀΐδην ἰϑεῖα κατ. Ep. ad. 443 (X, 3); χειμερίην νιφετοῖο κατήλυσιν Simonds. 106 (VI, 217). – Die Rückkehr, D. Sic. 12, 75, nach Emend. für κατάλυσις.
-
17 δῆμος
δῆμος, ὁ (nach alten Gramm. von δέω od. von δέμω? vgl. δᾶ), das Volk; von Hom. an überall; bei Hom. nur im singular. – Genauer: 1) das Volk überhaupt, die Gemeinde, die ganze Bevölkerung eines Gebiets; Iliad. 3, 50 πατρί τε σῷ μέγα πῆμα πόληί τε παντί τε δήμῳ; 24, 706 ἐπεὶ μέγα χάρμα πόλει τ' ἦν παντί τε δήμῳ; besonders die streitbaren Männer, Iliad. 17, 330 ἀνέρας ὑπερδέα δῆμον ἔχοντας; 20, 166 ἄνδρες ἀγρόμενοι, πᾶς δῆμος; das niedere Volk im Gegensatze zu den Vornehmen, Iliad. 2, 198 δήμου ἄνδρα, einen Mann aus dem Volke, Gegensatz vs. 188 βασιλῆα καὶ ἔξοχον ἄνδρα. Auffallend Iliad. 12, 213 δῆμον ἐόντα »ein gemeiner Mann seiend«, Schol. Aristonic. ἡ διπλῆ, ὅτι ἀντὶ τοῠ δημότην, ἰδιώτην, vgl. Apollon. Lex. Homer. p. 58, 9 Steph. Byz. s. v. Δῆμος. Aehnlich nannte Archilochos eine Hure δῆμον, »ein gemeines Weibsstück«, Suid. s. v. Μυσάχνη Eustath. p. 1329, 34. 1088, 39 (Bergk Lyr. Gr. ed. 2 p. 574 frgm. Archiloch. no 184). Weniger kühn Thuc. 8, 73 ὄντες δῆμος und τοῖς ἄλλοις ὡς δήμῳ ὄντι. Bei Herodot. 1, 196 ὅσοι τοῦ δήμου Gegensatz zu ὅσοι εὐδαί. μονες, Arme und Reiche; 5, 30 Gegensatz ἄνδρες τῶν παχέων und δῆμος. Bei Thuc. 5, 4 Gegensatz ὁ δῆμος und οἱ δυνατοί Xen. Oyr. 2, 2, 14 ὁ δῆμος τῶν στρατιωτῶν, die gemeinen Soldaten. Pind. Ol. 3, 16 δᾶμον Ὑπερβορέων, genit. definitiv., das Volk der Hyperboreer = die Hyperboreer; Ol. 5. 14 τόνδε δᾶμον ἀστῶν. So überall. – 2) das freie Volk, Her. 1, 170; bei den att. Schriftstellern, weil in Athen das Volk das herrschende war, immer in dieser edleren Bdtg, Staat, bes. Freistaat, Demokratie, Her. 1, 170; Thuc. u. Folgde; dah. bes. in Athen ἡ βουλὴ καὶ ὁ δῆμος, der Senat und das Volk; οἱ δῆμοι, demokratische Staaten, Dem. Lpt. 15; im Ggstz von οἱ ὀλίγοι, Her. 3, 82; Thuc. 3, 47; δῆμον καταπαύειν, 1, 107; καταλύειν, Andoc. 3, 4; vgl. Wolf Lept. p. 233; die Volksberrschast auflösen, um eine Aristokratie einzurichten; δήμου κατάλυσις, Thuc. 1, 115; Xen. Hell. 2, 3. 28; auch = Volksversammlung, λέγειν ἐν τῷ δήμῳ, Plat. Rep. VIII, 565 b; Euthyd. 284 b; Xen.; εἰς τὸν δῆμον παρελϑεῖν, Plat. Alc. I, 105 a. – 3) das Land, Gebiet, wo ein Volk wohnt. Βοιωτοί, μάλα πίονα δῆμον ἔχοντες Il. 5, 710; Odyss. 13, 322 Φαιήκων ἀνδρῶν ἐν πίονι δήμῳ; Iliad. 16, 514 Λυκίης ἐν πίονι δήμῳ; Odyss. 19, 399 Ἰϑάκης ἐς πίονα δῆμον; so zu fassen auch wohl ἐν δήμῳ Ἰϑάκης Iliad. 3, 201 Odyss. 13, 97; zweifelhafter sind andere Stellen, z. B. Odyss. 11, 14 Κιμμερίων ἀνδρῶν δῆμός τε πόλις τε, 6, 3 ἐς Φαιήκων ἀνδρῶν δῆμόν τε πόλιν τε, 8, 555 γαῖάν τε τεὴν δῆμόν τε πόλιν τε, 13, 233 τίς γῆ, τίς δῆμος; τίνες ἀνέρες ἐγγεγάασιν; in dergleichen Stellen kann δῆμος sowohl die Menschen als den Boden bezeichnen. So auch in den Wendungen κατὰ δῆμον und ἀνὰ δῆμον; Odyss. 3, 215 ἦ σέ γε λαοὶ ἐχϑαίρουσ' ἀνὰ δῆμον. Odyss. 24, 12 δῆμον ὀνείρων das Reich (Land? Volk?) der Träume. – Hes. Th. 477. 971 u. sp. En., wie Ap. Rh. 1, 799; Mus. 229. – Bes. in Athen, einzelne Gemeinden, Gaue, die 174 Unterabtheilungen der φυλαί; so Her. 9, 73, ἐκ δήμου Δεκελεῆϑεν; auch ohne Präpos., 3, 55; ἔστι δὲ τὸν δῆμον Πιτϑεύς, Plat. Euth. 2 b. Plat. vrbdt Legg. VI, 746 d ὅϑεν φρατρίας καὶ δήμους καὶ κώμας δεῖ τὸν νόμον διατάττειν; vgl. Hermann's Staatsalterthümer §. 111. – Sp. brauchen es übh. für Menge; auch von Thieren, Alciph. 3, 20; Philostr. – Ueber den Accent-Unterschied zwischen δῆμος und δημός s. Scholl. Herodian. Iliad. 8, 240. 12, 213 Lehrs Aristarch. p. 311.
-
18 καταλύσεων
καταλύσεω̆ν, κατάλυσιςdissolution: fem gen pl -
19 καταλύσεως
καταλύσεω̆ς, κατάλυσιςdissolution: fem gen sg (attic) -
20 καταλύση
καταλύσηι, κατάλυσιςdissolution: fem dat sg (epic)καταλύ̱σῃ, καταλύωput down: aor subj mid 2nd sgκαταλύ̱σῃ, καταλύωput down: aor subj act 3rd sgκαταλύ̱σῃ, καταλύωput down: fut ind mid 2nd sg
См. также в других словарях:
κατάλυσις — dissolution fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
καταλύσει — κατάλυσις dissolution fem nom/voc/acc dual (attic epic) καταλύσεϊ , κατάλυσις dissolution fem dat sg (epic) κατάλυσις dissolution fem dat sg (attic ionic) καταλύ̱σει , καταλύω put down aor subj act 3rd sg (epic) καταλύ̱σει , καταλύω put down fut… … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
καταλύσεις — κατάλυσις dissolution fem nom/voc pl (attic epic) κατάλυσις dissolution fem nom/acc pl (attic) καταλύ̱σεις , καταλύω put down aor subj act 2nd sg (epic) καταλύ̱σεις , καταλύω put down fut ind act 2nd sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Катализ — • Κατάλυσις του̃ δήμου, так называлось в Афинах ниспровержение существующего строя государства в пользу какой нибудь другой формы правления. Даже покушение на это преступление, наравне с покушением на государственную измену (προδοσία) … Реальный словарь классических древностей
καταλύσεσιν — κατάλυσις dissolution fem dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
καταλύσηι — κατάλυσις dissolution fem dat sg (epic) καταλύ̱σῃ , καταλύω put down aor subj mid 2nd sg καταλύ̱σῃ , καταλύω put down aor subj act 3rd sg καταλύ̱σῃ , καταλύω put down fut ind mid 2nd sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
καταλύσιες — κατάλυσις dissolution fem nom/voc pl (epic doric ionic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κατάλυσιν — κατάλυσις dissolution fem acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Mansio — Foundation of Roman mansio at Eining, Germany. In the Roman Empire, a mansio (from the Latin word mansus the perfect passive participle of manere to remain or to stay ) was an official stopping place on a Roman road, or via, maintained by the… … Wikipedia
Eley - Rideal - Mechanismus — Als Katalyse (griechisch κατάλυσις, katálysis – die Auflösung, Abschaffung, Aufhebung; ursprünglich von: κατά = „(da)bei“ (örtl./zeitl.) und λύσις = „Auflösung, Zerfall“, also: „örtlich und zeitlich beim Zerfall (anwesend)“, wörtlich: „der Bei… … Deutsch Wikipedia
Katalyse — (von altgriechisch κατάλυσις katálysis ‚Auflösung‘)[1] bezeichnet die Einleitung, Beschleunigung oder Lenkung chemischer Reaktionen durch Beteiligung bestimmter Stoffe, so genannter Katalysatoren, die sich bei diesem Prozess nicht aufbrauchen. In … Deutsch Wikipedia
