-
1 κανη-φόρος
κανη-φόρος, korbtragend, gew. ἡ καν., die Jungfrau, welche in Athen an den Festen der Demeter u. Athene, wie an den Dionysien einen Korb mit heiligen Geräthen auf dem Kopfe in Procession trug, Ar. Av. 1551; Inscr. u. VLL. Hierzu erwählt zu werden galt als eine hohe Ehre. Die Künstler stellten oft solche weibliche Gestalten dar, die mit beiden Händen einen Korb auf dem Kopfe hielten; am berühmtesten waren die Kanephoren des Polyklet und des Skopas.
-
2 κανηφόρος
κανη-φόρος, korbtragend, gew. ἡ καν., die Jungfrau, welche in Athen an den Festen der Demeter u. Athene, wie an den Dionysien einen Korb mit heiligen Geräten auf dem Kopfe in Prozession trug. Hierzu erwählt zu werden galt als eine hohe Ehre. Die Künstler stellten oft solche weibliche Gestalten dar, die mit beiden Händen einen Korb auf dem Kopfe hielten; am berühmtesten waren die Kanephoren des Polyklet und des Skopas -
3 κανηφορος
ἥ культ. канефора (девушка, несущая на голове корзину со священной утварью для жертвоприношения) Arph. -
4 κάννα
κάννα, κάννηGrammatical information: f., often plur.Meaning: `reed, Arundo donax, reed-fence, -mat' (Com., inscr., Plb.).Other forms: s. below!Dialectal forms: Myc. kononi-phi \/kanōni-phi\/Compounds: as 1. member in κανη-φόρος f. `Korbträgerin' (Ar.; on the comp.-vowel Schwyzer 438f.) with κανηφορ-έω, - ία, - ικός.Derivatives: 1. κάνης, - ητος m. `reed mat' (Solon. Law in Plu. Sol. 21, Crates Com., D. H.) with καννητο-ποιός (Hippon. 116). 2. κάννηκες πλέγματα ταρσῶν H. - 3. κανοῦν, Ion. κάνεον, ep. also - ειον n. `reed basket, dish' (Il.; substant. adj.). Diminut. κανίσκος, - ίσκιον (Ar.), κανίδιον (pap.); further κάναστρον (Hom. Epigr., Nicophon, Attica, Kreta; cf. on ζύγαστρον), also - αυστρον (like θερμα(ύ)στρα; s. θερμός), - ιστρον, - υστρον (inscr., pap., Poll.; Kretschmer Glotta 11, 283) = Lat. canistrum; from there καναστραῖα κοῖλά τινα ἀγγεῖα Suid.; κάνασθον (Naukratis). - Zu κάν(ν)αβος, κάν(ν)αθρον, κανών s. bes.Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: From Babyl.-Assyr. qanū `reed', which may come from Sumer.-Accad. gin `id.', Ugar. qn, Punic qn'. S. E. Masson, Emprunts sémit. 47.From κάννα Lat. canna `reed etc.'; s. W.-Hofmann s. v. - Fur. 303 points out that κάναθρον etc. are clearly Pre-Greek formations, so that the word may have been of Anatolian origin; note further Myc. kononipi \/konōni-phi\/ which shows α\/ο, which is also Pre-Greek.Page in Frisk: 1,779Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > κάννα
-
5 κάννη
κάννα, κάννηGrammatical information: f., often plur.Meaning: `reed, Arundo donax, reed-fence, -mat' (Com., inscr., Plb.).Other forms: s. below!Dialectal forms: Myc. kononi-phi \/kanōni-phi\/Compounds: as 1. member in κανη-φόρος f. `Korbträgerin' (Ar.; on the comp.-vowel Schwyzer 438f.) with κανηφορ-έω, - ία, - ικός.Derivatives: 1. κάνης, - ητος m. `reed mat' (Solon. Law in Plu. Sol. 21, Crates Com., D. H.) with καννητο-ποιός (Hippon. 116). 2. κάννηκες πλέγματα ταρσῶν H. - 3. κανοῦν, Ion. κάνεον, ep. also - ειον n. `reed basket, dish' (Il.; substant. adj.). Diminut. κανίσκος, - ίσκιον (Ar.), κανίδιον (pap.); further κάναστρον (Hom. Epigr., Nicophon, Attica, Kreta; cf. on ζύγαστρον), also - αυστρον (like θερμα(ύ)στρα; s. θερμός), - ιστρον, - υστρον (inscr., pap., Poll.; Kretschmer Glotta 11, 283) = Lat. canistrum; from there καναστραῖα κοῖλά τινα ἀγγεῖα Suid.; κάνασθον (Naukratis). - Zu κάν(ν)αβος, κάν(ν)αθρον, κανών s. bes.Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: From Babyl.-Assyr. qanū `reed', which may come from Sumer.-Accad. gin `id.', Ugar. qn, Punic qn'. S. E. Masson, Emprunts sémit. 47.From κάννα Lat. canna `reed etc.'; s. W.-Hofmann s. v. - Fur. 303 points out that κάναθρον etc. are clearly Pre-Greek formations, so that the word may have been of Anatolian origin; note further Myc. kononipi \/konōni-phi\/ which shows α\/ο, which is also Pre-Greek.Page in Frisk: 1,779Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > κάννη
См. также в других словарях:
κραββατοφόριος — κραββατοφόριος, ὁ (Α) φέρετρο. [ΕΤΥΜΟΛ. Κραββατοφόριος αντί τού ορθτ. κραββατοφόρος < κράββατος + φορος (< φόρος < φέρω), πρβλ. κανη φόρος, νεκρο φόρος] … Dictionary of Greek
θηκοφόρος — α, ο (Α θηκοφόρος, ον) 1. ο κιστοφόρος 2. (για ζώα) αυτός που φέρει θήκη, κέλυφος. [ΕΤΥΜΟΛ. < θήκη + συνδετικό φων. ο + φορος (< φέρω), πρβλ. κανη φόρος τροχο φόρος] … Dictionary of Greek
θυαφόρος — θυαφόρος, ὁ (Α) επιγρ. λιβανοφόρος, αυτός που φέρει θύα*, λιβανωτό για τη θυσία. [ΕΤΥΜΟΛ. < θύα + φόρος (< φέρω), πρβλ. αγγελια φόρος, κανη φόρος] … Dictionary of Greek
θωρακοφόρος — ο (Α θωρακοφόρος και ιων. τ. θωρηκοφόρος, ον) αυτός που φέρει θώρακα νεοελλ. το αρσ. ως ουσ. ο θωρακοφόρος στρατιώτης που ανήκε σε σώμα βαρέως οπλισμένων ιππέων στον παλαιό γαλλικό στρατό αρχ. το αρσ. ως ουσ. ὁ θωρακοφόρος και θωρηκοφόρος… … Dictionary of Greek
ιστιοφόρος — Γένος περκομόρφων οστεϊχθύων της οικογένειας των ιστιοφοριδών. Μοιάζει με τον ξιφία γιατί το ρύγχος του προεκτείνεται σε μια μακριά λόγχη. Το σώμα του είναι λεπτό, τα κοιλιακά του πτερύγια μακριά και το ραχιαίο πτερύγιό του μεγάλο σαν ιστίο. Το… … Dictionary of Greek
