-
1 καμπτήρ
καμπτήρ, ῆρος, ὁ, der Umbiegende, die Biegung, Wendung, Winkel; bei Xen. Cyr. 7, 1, 6 entspricht καμπτῆρα ἑκατέρωϑεν ἐποιήσαντο, περὶ ὃν κάμπτοντες ἀνέτεινον τὰ κέρατα der ἐπικαμπή; Strab. XIV, 655 καμπτήρ τις ἐπὶ τὰς ἄρκτους ἐστί; in der Rennbahn die Biegung, der Ort, wo man um das Ziel herumlenken muß, Arist. rhet. 3, 9 u. a. Sp., ἁ πύματον καμπτῆρα καταγγέλλουσα κορωνίς Mel. 129 (XII, 257), die letzte Wendung, das Ende; τοῦ βίου κ., die Wendung des Lebens, wenn die Kräfte abzunehmen anfangen, Herodes bei Stob. fl. 116, 21.
-
2 καμπτηρ
- ῆρος ὅ1) изгиб, поворот2) конечный поворот ( на ристалищах)κ. πύματος Anth. — исход жизни, последняя черта -
3 καμπτήρ
καμπτήρbend: masc nom sg -
4 καμπτήρ
καμπτήρ, ῆρος, ὁ, der Umbiegende, die Biegung, Wendung, Winkel; in der Rennbahn die Biegung, der Ort, wo man um das Ziel herumlenken muß; ἁ πύματον καμπτῆρα καταγγέλλουσα κορωνίς, die letzte Wendung, das Ende; τοῦ βίου κ., die Wendung des Lebens, wenn die Kräfte abzunehmen anfangen -
5 καμπτήρ
A bend, angle, X.Cyr.7.1.6, Str.14.2.14.II turning-point in the δίαυλος, which was the goal in the single race (cf.καμπή 11
), Arist.Rh. 1409a32, BCH23.567(Delph., iii B.C.), Babr.29.4: pl., as works of art, Plin.HN36.25: metaph., κ. βίου the 'last lap' of life, Herod.10.3; κ. πύματος, of the colophon which marks the last page, AP12.257.1 (Mel.).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > καμπτήρ
-
6 καμπτήρων
καμπτήρbend: masc gen pl -
7 campus
campigenī, ōrum, m., wohl eingeschulte Soldaten, Veget. mil. 2, 7.\Campī Macrī, s. Macri Campi.\Campī Magnī, s. Magni Campi.\campsa, ae, f. = κάμπτριον (Demin. v. καμπτήρ), Auct. inc. de idiom. gen. 581, 25 K.\campsanema, atis, n., eine Pflanze = ros marinus, Ps. Apul. herb. 79.\\campso, āre (κάμπτειν), umsegeln, Leucatam, Enn. ann. 334; vgl. Prisc. 10, 52.\\\————Fläche, I) im allg., die Ebene, Fläche (Ggstz. mons, collis, silva, saltus), ein flaches, ebenes Feld (wurde nicht nur bebaut oder als Weide benutzt, sondern diente auch als Ort für große Versammlungen oder zu militärischen Übungen), colles et campi, Lucr.: campos et montes hieme et aestate peragrare, Cic. – als »Wiesengrund« od. »Ackerfeld«, c. herbidus aquosusque, Liv.: c. herbosus, Hor.: campi frumenti et pecoris et omnium rerum copiā opulenti, Liv.: campi torridi siccitate, Liv.: dah. meton. für »Feldfrucht«, Stat. Theb. 5, 528. – als »Saatgefilde«, Cic. – als »Blachfeld« für Kriegsoperationen (Ggstz. mons, collis, silvae et saltus), Liv., Nep. u.a.: campis exuti, Tac.: numquam in campo sui fecit potestatem, Nep.: dah. für »Schlachtfeld«, Iuven. 2, 106: campum colligere, Veget. mil. 3, 25. – poet. übtr. (wie aequor) = jede ebene Fläche, des Meeres, campi caerulei, Plaut.; u. so bei Lucr., Verg. u.a. (s. Meineke quaest. Menandr. 1. p. 9): eines Felsens, Verg. Aen. 5, 128: c. cereus, Schreibtafel, Titin. com. 160. – im Bilde, ebener Boden, feratur eloquentia non semitis, sed campis, Quint.: velut campum nacti expositionis, Quint. – II) insbes., ein freier Platz in der Stadt (Rom), bestimmt zu öffentlichen Zusammenkünften u. sonstigen öffentlichen Zwecken. Solcher Plätze gab es in Rom 8, nach andern 17 (wie: Esquilinus, Agrippae usw., s. Preller Die Regionen————der Stadt Rom S. 137): sceleratus campus, s. sceleratus. – Der berühmteste dieser Plätze war der Campus Martius, auch bl. vorzugsw. Campus gen. (s. Fritzsche Hor. sat. 1, 1, 91), eine mit Gras bedeckte Ebene längs des Tibers, in der 9. Region, ursprünglich den Tarquiniern gehörig, dann nach deren Vertreibung dem Mars geheiligt, dah. der Beiname Martius, Versammlungsort des römischen Volkes zu den comitiis centuriatis, Cic.: dah. meton. für die »Komitien« selbst, Cic.: dies campi = dies comitiorum, der Wahltag, Cic. Mil. 43: fors domina campi, Cic.: auch vielbesuchter Spiel-, Übungs-, Erholungsplatz der Römer, Exerzierplatz der Soldaten, Cic., Quint. u.a., s. L. Preller Die Regionen der Stadt Rom S. 155 ff. u. 171 ff. – übtr., freier Spielraum für irgend eine Tätigkeit, Feld, Tummelplatz, Gemeinplatz, hunc locum fugis et reformidas et me ex hoc, ut ita dicam, campo aequitatis ad istas verborum angustias et ad omnes litterarum angulos revocas, Cic.: cum sit campus, in quo exsultare possit oratio, Cic.: in hoc tanto tamque lato campo cum liceat oratori vagari libere, Cic.: honoris et gloriae campus, Plin. pan.: hinc rhetorum campus de Marathone etc., Cic.————————2. campus, ī, m. (κάμπος), ein Seetier, campi marini = hippocampi, Mart. 9, 42, 1. -
8 campsa
campsa, ae, f. = κάμπτριον (Demin. v. καμπτήρ), Auct. inc. de idiom. gen. 581, 25 K.
-
9 campter
-
10 νύσσα
νύσσα, ἡ, eine Säule auf der Rennbahn, auch στήλη, – a) am äußersten Ende der Bahn, den Punkt bezeichnend, wo umgelenkt wird, der Prellstein, auch καμπτήρ, Il. 23, 332. 344; ἐν νύσσῃ ἐγχριμφϑῆναι, 23, 338, das linke Pferd mußte so hart als möglich an der νύσσα herumstreifen, während der Wagenlenker das rechte Pferd anstachelte, νύσσει, den größern Bogen zu beschreiben; vgl. Xen. Conv. 4, 6. – b) am Anfang der Bahn, den Ort des Ankommens bezeichnend, die Schranken, Il. 23, 758 Od. 8, 121; dah. übh. Z i el, αὐτὰρ νειατίην ἐλάων περὶ νύσσαν ἀοιδήν, Maneth. VI, 738; a. Sp., vgl. Opp. Hal. 3, 11. 5, 642; Lycophr. 15. – Bei Bion 15, 31 übh. Scheidewand.
-
11 καμπτήρα
-
12 καμπτῆρα
-
13 καμπτήρας
-
14 καμπτῆρας
-
15 καμπτήρες
-
16 καμπτῆρες
-
17 καμπτήρι
-
18 καμπτῆρι
-
19 καμπτήρος
-
20 καμπτῆρος
- 1
- 2
См. также в других словарях:
καμπτήρ — καμπτήρ, ὁ (AM) βλ. καμπτήρας … Dictionary of Greek
καμπτήρ — bend masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
καμπτῆρα — καμπτήρ bend masc acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
καμπτῆρας — καμπτήρ bend masc acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
καμπτῆρες — καμπτήρ bend masc nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
καμπτῆρι — καμπτήρ bend masc dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
καμπτῆρος — καμπτήρ bend masc gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
καμπτῆρσι — καμπτήρ bend masc dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
καμπτῆρσιν — καμπτήρ bend masc dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
καμπτήρων — καμπτήρ bend masc gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
καμπτήρας — ο (AM καμπτήρ) [κάμπτω] νεοελλ. 1. αυτός που κάμπτει, που λυγίζει κάτι 2. ναυτ. σιδερένιος ή ξύλινος κύλινδρος που εμποδίζει την τριβή τών αλυσίδων ή τών σχοινιών, μπαμπαδάκι 3. φρ. ανατ. «καμπτήρες μύες» μύες που με τη συστολή τους κάμπτουν… … Dictionary of Greek