-
1 κάρφος
κάρφος, τό (κάρφω), jeder trockene Körper, bes. Ruthen, dünnes Reisig, κεραία ξύλου λεπτή, Spähne, dünne Stengel, sing. collectiv., Aeschyl. fr. 19; im plur. vom Zimmt, Her. 3, 111; Ar. vbdt, vom Nest des Kuckuks sprechend, τὰ κάρφη καὶ τὰ φρύγανα, Av. 642; κάρφος χαμᾶϑεν νῦν λαβὼν τὸν λύχνον πρόβυσον Vesp. 249, etwa nimm einen Strohhalm auf u. zieh' den Docht vor; ὁρμίνοιο Nic. 892; Hesych. erkl. auch ἄχυρον; aber Polyaen. 4, 3 stellt neben einander ἀχύρων μυρίας ἁμάξας, κάρφους πεντακιςχιλίας, Reisig; bei Ath. V, 187 e Spreu, Halm u. dgl.; XIII, 604 c ἀπὸ τῆς κύλικος κάρφος τῷ μικρῷ δακτύλῳ ἀφαιρεῖν, nachher ἀποφυσᾶν; κάρφη τινὰ συνδήσαντες, Reis oder Heubündel, Luc. Hermotim. 33; – μηδὲ κάρφος κινεῖν, auch nicht einen Strohhalm bewegen, Ar. Lys. 474. – Ein Zahnstocher, Alc. 1, 22. – Bes. heißt so die Ruthe, mit welcher der Prätor den Sklaven, welchen er freispricht, berührt, Plut. de S. N. V. 4. – Bei Pol. 6, 36, 3, λαμβάνει παρὰ τῶν φυλασσόντων τὸ κάρφος, ein hölzernes Täfelchen oder Spänchen, auf welches die Parole geschrieben wurde. – Für Schale erkl. es der Schol. bei Nic. Al. 230. 491, wo es Andere = καρπός erkl.
-
2 κάρφος
κάρφος, τό, jeder trockene Körper, bes. Ruten, dünnes Reisig, κεραία ξύλου λεπτή, Spähne, dünne Stengel; im plur. vom Zim; vom Nest des Kuckuks sprechend, τὰ κάρφη καὶ τὰ φρύγανα; κάρφος χαμᾶϑεν νῦν λαβὼν τὸν λύχνον πρόβυσον, etwa: nimm einen Strohhalm auf u. zieh' den Docht vor; Spreu, Halm; κάρφη τινὰ συνδήσαντες, Reis oder Heubündel; μηδὲ κάρφος κινεῖν, auch nicht einen Strohhalm bewegen. Ein Zahnstocher. Bes. heißt so die Rute, mit welcher der Prätor den Sklaven, welchen er freispricht, berührt; λαμβάνει παρὰ τῶν φυλασσόντων τὸ κάρφος, ein hölzernes Täfelchen oder Spänchen, auf welches die Parole geschrieben wurde. Schale -
3 πλατύ-καρφος
πλατύ-καρφος, breitzweigig, Diosc.
-
4 λεπτό-καρφος
λεπτό-καρφος mit dünnen, feinen Zweigen, Diosc.
-
5 ῥυσσό-καρφος
ῥυσσό-καρφος, = ῥυσόκαρφος, Diosc.
-
6 ῥῡσό-καρφος
ῥῡσό-καρφος, mit runzligen Reisern, Diosc.
-
7 σκάρῑφος
-
8 περι-καρφισμός
περι-καρφισμός, ὁ, nennt Plut. Symp. 7, 2, was Arist. H. A. 6, 2 beschreibt: αἱ ὄρνιϑες ὀχευϑεῖσαι κάρφος περιβάλλονται; nach Plin. H. N. 10, 4 villares gallinae testuca aliqua se et ova lustrant.
-
9 καρπίς
-
10 καρφεῖον
-
11 καρφο-ειδής
καρφο-ειδής, ές, dem κάρφος ähnlich, so dünn, wie trockene Reiser, Sp.
-
12 καρφίς
-
13 καρφίον
-
14 κάρφω
κάρφω, zusammenziehen, einschrumpfen lassen, dörren, VLL. ξηρᾶναι, συσπάσαι; Od. 13, 398 κάρψω μὲν χρόα καλὸν ἐνὶ γναμπτοῖσι μέλεσσι, 430 κάρψε μέν οἱ χρόα, sie ließ die Haut zusammenschrumpfen, machte sie runzelig, wie Archil. frg. 76 χρὼς κάρφεται ἤδη, die Haut schrumpft zusammen; Hes. O. 577 ἠέλιος χρόα κάρφει; Hacedon. 16 (XI, 374) ὡς δὲ ῥόδον ϑαλέϑεσκες ἐν εἴαρι· νῦν δ' ἐμαράνϑης, γήραος αὐχμηρῷ καρφομένη ϑέρεϊ; στονόεντι κάρφεται οἴτῳ, er schmachtet hin, welkt hin, Ap. Rh. 4, 1094; καμάτοις κάρφουσι γυῖα δαμείς Nic. Al. 383, vom ausdörrenden Durst. Uebertr. sagt Hes. O. 7 von Zeus ῥεῖα δέ τ' ἰϑύνει σκολιὸν καὶ ἀγήνορα κάρφει, er läßt den Uebermüthigen einschrumpfen, demüthigt ihn. – Vgl. κάρφος, καρφαλέος, carpere, ἅρπω, ἁρπάζω, auch καρπός.
-
15 κάρφη
κάρφη, ἡ, = κάρφος, bei Xen. An. 1, 5, 10 Heu, was er vorher χόρτος κοῠφος nennt; Arr. An. 1, 3, 7; Hesych. erkl. φορυτός.
-
16 καρπίς
καρπίς, ίδος, ἡ (vgl. καρφίς, κάρφος), die festuca oder vindicta der Römer, die Rute, mit welcher der Prätor den Sklaven berührt, wenn er ihn freispricht. -
17 καρφοειδής
καρφο-ειδής, ές, dem κάρφος ähnlich, so dünn, wie trockene Reiser -
18 λεπτόκαρφος
λεπτό-καρφος mit dünnen, feinen Zweigen -
19 πλατύκαρφος
-
20 ῥῡσόκαρφος
См. также в других словарях:
κάρφος — any small dry body neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κάρφος — το (AM κάρφος) [κάρφω] 1. ξερό χόρτο, άχυρο («ὄρνιθας δὲ λέγουσι μεγάλας φορέειν ταῡτα τὰ κάρφεα», Ηρόδ.) 2. ξερό κλαδί νεοελλ. φρ. «είναι κάρφος οφθαλμών» i) είναι αντικείμενο φθόνου ii) (για τέχνη) τερατούργημα (μσν. αρχ.) παροιμ. «οὐδὲ κάρφος… … Dictionary of Greek
κάρφει — κάρφος any small dry body neut nom/voc/acc dual (attic epic) κάρφεϊ , κάρφος any small dry body neut dat sg (epic ionic) κάρφος any small dry body neut dat sg κάρφω dry up pres ind mp 2nd sg κάρφω dry up pres ind act 3rd sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
καρφίων — κάρφος any small dry body neut gen pl (doric) καρφίον suckers neut gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κάρφεα — κάρφος any small dry body neut nom/voc/acc pl (epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κάρφεος — κάρφος any small dry body neut gen sg (epic doric ionic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κάρφεσι — κάρφος any small dry body neut dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κάρφεσιν — κάρφος any small dry body neut dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κάρφους — κάρφος any small dry body neut gen sg (attic epic doric) καρφόω nail imperf ind act 2nd sg (homeric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
The Mote and the Beam — A c. 1619 painting by Domenico Fetti entitled The Parable of the Mote and the Beam. The Mote and the Beam (also called discourse on judgmentalism) is a New Testament saying in … Wikipedia
λεπτόκαρφος — λεπτόκαρφος, ον.(Α) αυτός που έχει λεπτά κλαδιά. [ΕΤΥΜΟΛ. < λεπτ(ο) * + κάρφος «ξερόχορτο, άχυρο» (πρβλ. ρυσό καρφος)] … Dictionary of Greek