-
61 ηπου
I.ἤπου, ἤπου или (же), что-ли(ἤ. ἐν Ὀρχομενῷ ἢ ἐν Πύλῳ Hom.)
ἤ. τίς σφιν ἔνισπε, ἤ. νυ καὴ αὐτῶν θυμὸς ἐποτρύνει Hom. — или кто-либо им сказал, или же собственное чувство подсказалоII.ἦπου, ἦπου1) ведь, конечно, пожалуйἦ. ἔφησθα … Hom. — ты, конечно, надеялся …;
ἦ. καγχαλόωσι Ἀχαιοί Hom. — ахейцы, наверное, хохочут;χαλεπὸν καὴ ἐν εἰρήνῃ ἦ. δέ ἐν πολεμία Thuc. — это трудно в мирных условиях, а уж конечно (= тем более) во вражеской стране;ἦ. χαλεπῶς ἂν πείσαιμί τινα Plat. — мне, пожалуй, трудно было бы убедить кого-л.2) ( в вопросах)ἦ. συκοφάντρια ἦσθα ; Arph. — да уж не клеветница ли ты? -
62 θεουδης
-
63 θρυλος
-
64 θυσις
(τῆς ψυχῆς Plat. Γςατωμ. 419 е - вымышленное слово, от которого, якобы, произошло слово θυμός)
-
65 ιαινω
1) греть, нагревать(πυρὴ χαλκόν Hom.)
ὕδωρ ἰαίνετο Hom. — вода нагревалась2) (нагреванием) размягчать(ἰαίνετο κηρός Hom.)
3) веселить, радовать, восхищатьθυμὸς ἐϋφροσύνῃσιν ἰαίνεται Hom. — душа наполняется радостью;
ἰαίνομαι εἰσορόωσα Hom. — я радуюсь глядя (на них);μέτωπον ἰάνθη Hom. — чело прояснилось4) успокаивать, смягчать(θυμόν Hom., Pind., Theocr.; ἰανθεὴς ἀοιδαῖς Pind.)
-
66 ιαπτω
1) бросать, кидать(τόξοις βέλη εἴς τινα, χερμάδα ἐπί τινι Aesch.)
πρόσθε πυλᾶν κεφαλὰν ἰάψειν Aesch. — разбить себе голову о ворота2) перен. сбрасывать вниз, низвергать(τινὰ ἐλπίδων ἀφ΄ ὑψιπύργων Aesch.)
3) произносить(ἐπιτύμβιον αἶνον ἐπί τινι Aesch.)
4) начинать(ὀρχήματα Soph.)
5) нападать, поражать, ранить(τινὰ ἐς ὄστιον ἄχρις Theocr.)
6) уязвлять, оскорблять(τινὰ λόγοις Soph.)
ὥς μοι θυμὸς ἰάφθη! Theocr. — как уязвлена душа моя!7) (sc. ἑαυτόν) носиться, мчаться, бежатьἰάπτει Ἀσίδος δι΄ αἴας Aesch. — (преследуемая оводом Ио) бежит через Азию
-
67 ικεσια
(ῐκ) ἥ1) мольба на коленях, покорная просьба об убежище и защите(ξένων Eur.)
2) просьба, настояние(ἱ. καὴ δέησις Plut.; θυμὸς ἔμπλεος ἱκεσίης Anth. с ῑκ)
ἱκεσίαισι σαῖς Eur. — по твоим настояниям3) моление, молебен(ἱκεσίας ποιεῖσθαι Aeschin.)
-
68 κακομαντις
- εως adj. вещающий несчастье, пророчащий беду(Ἐρινύς Aesch.)
κ. θυμός Aesch. — зловещее предчувствие -
69 καπω
тяжело дышать; только part. pf. κεκαφηώς еле дышащий, задыхающийсяκακῶς κεκαφηὼς θυμός Hom. — тяжелое дыхание, последние вздохи (умирающего)
-
70 καρτεροθυμος
-
71 καταπιπτω
(fut. καταπεσοῦμαι, aor. κατέπεσον - эп. κάππεσον)1) падать(ἀφ΄ ὑψηλοῦ πύργου Hom.; ἀπὸ τῆς κλίμακος Arph.; ἐν κονίῃσι, ἐπὴ γαίῃ Hom., ἐπὴ τῆς γῆς Xen. и εἰς τέν γῆν NT.)
πληγεὴς κατέπεσεν Lys. — от удара он упал;κατέπεσε νεκρός NT. — он упал мертвым2) бросаться, кидатьсяπρηνές ἁλὴ κάππεσε Hom. — (Одиссей) бросился стремглав в море
3) падать, погибать, гибнуть4) перен. попадать, впадать(εἰς ἀπορίαν, εἰς ἀπιστίαν Plat.; πρὸς οἴκτους καὴ ὀλοφυρμούς Plut.)
5) перен. (о духе или духом) падать, приходить в уныниеπᾶσιν παραὴ ποσὴ κάππεσε θυμός Hom. — у всех (данайцев) дух упал6) (тж. κ. πρὸς τέν σελήνην Luc.) страдать падучей болезнью Luc.7) слипаться(τὰ βλέφαρα καταπίπτει Arst.)
-
72 κατασβεννυμι
κατασβέννυμι, κατασβεννύω(в знач. pass.: aor. 2 κατέσβην, pf. κατέσβηκα)1) гасить, тушить(πῦρ Hom., Arst.)
; pass. угасать, гаснутьκατασβεσθῆναι τέν πυρήν Her. — (говорят, что) костер погас
2) осушать(θάλασσαν, πηγήν Aesch.)
; pass. высыхать, иссякатьκλαυμάτων πηγαὴ κατεσβήκασι Aesch. — источники слез иссякли, т.е. нет больше слез
3) подавлять, успокаивать, унимать(ἔριν Soph.; τέν ταραχήν Xen., Plut.; τὰς ἡδονάς Plat.)
; заглушать(τέν πολλέν βοήν Soph.; τέν δυσχέρειαν Plat.)
ἀπὸ σμικρῶν ταχὺ ἐρεθιζόμενός τε καὴ κατασβεννύμενος (ὅ θυμός) Plat. — характер, быстро возбуждающийся из-за мелочей и (снова) успокаивающийся4) исцелять, лечить(τὰ τραύματα Luc.)
-
73 κατασβεννυω...
κατασβεννύω...κατασβέννυμι, κατασβεννύω(в знач. pass.: aor. 2 κατέσβην, pf. κατέσβηκα)1) гасить, тушить(πῦρ Hom., Arst.)
; pass. угасать, гаснутьκατασβεσθῆναι τέν πυρήν Her. — (говорят, что) костер погас
2) осушать(θάλασσαν, πηγήν Aesch.)
; pass. высыхать, иссякатьκλαυμάτων πηγαὴ κατεσβήκασι Aesch. — источники слез иссякли, т.е. нет больше слез
3) подавлять, успокаивать, унимать(ἔριν Soph.; τέν ταραχήν Xen., Plut.; τὰς ἡδονάς Plat.)
; заглушать(τέν πολλέν βοήν Soph.; τέν δυσχέρειαν Plat.)
ἀπὸ σμικρῶν ταχὺ ἐρεθιζόμενός τε καὴ κατασβεννύμενος (ὅ θυμός) Plat. — характер, быстро возбуждающийся из-за мелочей и (снова) успокаивающийся4) исцелять, лечить(τὰ τραύματα Luc.)
-
74 κελαινωπης
-
75 κελευω
1) погонять, понукать(ἵππους μάστιγι Hom.)
2) убеждать, побуждать, предлагать, просить, советоватьπόλεμον δ΄ οὐκ ἄμμε κελεύω δύμεναι Hom. — не советую, чтобы мы вступили в бой;
κελευούσης τῆς Πυθίης Her. — по внушению Пифии;οὑδ΄ ἂν κελεύσαιμι Soph. — я и не стал бы убеждать;εἰ μέ θυμός με κελεύει Hom. — если не таково будет мое настроение;ὥς με κελεύεις Hom. — как ты просишь меня3) понуждать, принуждать, указывать, приказывать, предписывать, велетьκ. ἐπὴ τὰ ὅπλα Xen. — приказать взять оружие;κ. τινὰ ἐπί τινα Xen. — приказать кому-л. схватить кого-л.;κελεύεσθαι ὑπό τινος Xen. — получить приказание от кого-л.;τὸ κελευόμενον Xen. — приказ, приказание -
76 κελομαι
(эп. impf. κελόμην, aor. 1 ἐκελησάμην, эп. aor. 2 ἐκεκλόμην и κεκλόμην; эп. 2 л. sing. praes. κέλεαι - иногда двухсложно, дор. 2 л. sing. impf. ἐκέλευ, дор. opt. κεκλοίμαν)1) побуждать, поощрять, убеждать, подстрекать, предлагать(κ. τινα μάχεσθαί τινι Hom.)
ἐς Μενέλαον ἐγὼ κέλομαι καὴ ἄνωγα ἐλθεῖν Hom. — убеждаю (тебя) и требую, чтобы ты отправился к Менелаю;κέλεται δέ ἑ θυμός Hom. — он повинуется душевному влечению2) заставлять, понуждатьἰαίνετο κηρός, ἐπεὴ κέλετο μεγάλη ἴς Hom. — воск растопился под сильным давлением
3) звать, призывать(Ἥφαιστον Hom.; Ἐρινύν ἐπορθιάζειν Aesch.)
φυλασσέμεναι κέλονται ἀλλήλοις Hom. — (троянцы) призывают друг друга к бдительности;πρῶτά σε κεκλόμενος, ἄμβροτε Ἀθάνα! Soph. — (я) первую призываю тебя, бессмертная Афина!4) обращаться с призывом(ἀμφιπόλοισι, ἵπποισιν Hom.)
-
77 κρατεροφρων
-
78 μαινολης
-
79 μακροθυμος
-
80 μαχητης
См. также в других словарях:
θυμός — Αδένας έσω εκκρίσεως, που βρίσκεται στο ψηλότερο τμήμα του μεσοθωράκιου, πίσω από το στέρνο. Έχει μήκος, κατά τη γέννηση, περίπου 5 εκ., πλάτος 1,5 εκ. και αντίστοιχο πάχος. Το βάρος του κυμαίνεται μεταξύ 10 12 γρ. Λίγο πριν την ήβη αποκτά τον… … Dictionary of Greek
θύμος — Αδένας έσω εκκρίσεως, που βρίσκεται στο ψηλότερο τμήμα του μεσοθωράκιου, πίσω από το στέρνο. Έχει μήκος, κατά τη γέννηση, περίπου 5 εκ., πλάτος 1,5 εκ. και αντίστοιχο πάχος. Το βάρος του κυμαίνεται μεταξύ 10 12 γρ. Λίγο πριν την ήβη αποκτά τον… … Dictionary of Greek
θυμός — ο οργή, ψυχική ταραχή που εκδηλώνεται με ξεσπάσματα βίαια: Τον έπιασε ο θυμός. – Τον τύφλωσε ο θυμός … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
θυμός — θῡμός , θυμός soul masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
θύμος — θύμον Cretan thyme neut nom/voc/acc sg θύμος Cretan thyme masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Πᾶσιν δὲ παραὶ ποσὶ κάππεσε θυμός. — πᾶσιν δὲ παραὶ ποσὶ κάππεσε θυμός. См. Душа в пятки ушла … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
θύμοι — θύμος Cretan thyme masc nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ГНЕВ — [греч. ορϒὴ, θυμός, лат. furor], 1. Г. Божий; 2. Страстная раздражительность, один из основных человеческих пороков. В НЗ и у св. отцов чаще встречается слово ορϒὴ (напр., сущ.: Мк 3. 5; Иак 1. 19; Кол 3. 8; 1 Тим 2. 8; Еф 4. 31; прил. ὀρϒίλον:… … Православная энциклопедия
Concupiscence — La concupiscence est un terme qui désigne, dans la théologie chrétienne, le penchant à jouir des biens terrestres soit, de manière plus générale, le désir des plaisirs sensuels, assimilant la concupiscence au « foyer du péché »… … Wikipédia en Français
Péché sexuel — Concupiscence La concupiscence est un terme qui désigne, dans la théologie chrétienne, le penchant à jouir des biens terrestres soit, de manière plus générale, le désir des plaisirs sensuels, assimilant la concupiscence au « foyer du… … Wikipédia en Français
οργή — η (ΑΜ ὀργή) έντονη ψυχική διέγερση από κάτι δυσάρεστο ή προσβλητικό που εκδηλώνεται με βίαιη συμπεριφορά, η αγανάκτηση νεοελλ. φρ. α) «δίνω τόπο στην οργή» συγκρατώ τον θυμό μου και τα νεύρα μου, υποχωρώ β) «θεία οργή» ή «οργή θεού» μεγάλη… … Dictionary of Greek