-
1 θέραψ
θέραψ, απος, ὁ, = Vorigem; οἱ ϑέραπες Eur. Suppl. 762 Ion 99; Strat. 71 (XII, 229); βακχιακὸν ϑέραπα Leon. Tar. 37 ( Plan. 306).
-
2 θεραψ
-
3 θέραψ
θέραψmasc nom /voc sg -
4 θέραψ
θέραψ, ᾰπος, ὁ, poet.,= θεράπων, rare in sg., Epigr.Gr.415.3 ([place name] Alexandria): acc., Βακχιακὸν θέραπα (of Anacreon) APl.4.306.10 (Leon.), cf.IGRom.4.1655 ([place name] Notium): usu. in nom. pl., -
5 θεράπων
θέραψmasc gen plθεράπωνAn Ox.masc nom sg -
6 θέραπα
θέραψmasc acc sg -
7 θέραπας
θέραψmasc acc pl -
8 θέραπες
θέραψmasc nom /voc pl -
9 θεράπων
θεράπων, - οντοςGrammatical information: m.Meaning: `attendant, companion' (Il.).Other forms: Aeol. - ονος [gramm.]; s. below; also θαραπ- Fur. 352, prob. recent. Note θεραπν-. Also θέραψ, - απος.Derivatives: Diminutive θεραπόντιον (D. L.). θεράπαινα f. `servant, maid' (IA), with θεραπαινίς, - ίδιον (Pl., Men.); also θεράπνη `id.' (h. Ap. 157; s. below) with θεραπνίς (AP); unclear θεραποντίς adjunct of φερνή (A. Supp. 979). - Also θέραψ, - απος m., mostly plur. `id.' (E.) with θεράπιον (Hyp.), - πίς (Pl. Mx. 244e). Denomin. verb θεραπεύω `serve, honour, care for, heal' (since ν 265) with several nouns: θεραπεία, Ion. - ηΐη, θεράπευμα `serving etc.' (IA), θεράπευσις `id.' (Phld.); θεραπευτής `servant' (IA) with θεραπευτικός (Pl., X., Arist.), also θεραπευτήρ (X., Aristox.; prob. Dorian, Fraenkel Nom. ag. 2, 54f.) with θεραπευτρίς (Ph.), - εύτρια (EM); θεραπήϊος = θεραπευτικός (AP), - ηΐς f. (Orac. ap. Jul. Ep. 88b).Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: Except as `servant' θεράπνη in Eur. and successors means also `dwelling, habitation' ( θεράπναι αὑλῶνες, σταθμοί H.), which reminds of δοῦλος ἡ οἰκία H. (cf. s. v.); one might assume the meaning `house', coll. `servants'. From θεράπνη `house' we can hardly separate Laconian GN Θεράπνα, - ναι; this points to Pre-Greek origin of the whole group. Kretschmer Glotta 28, 269f. (also id. Glotta 24, 90ff.; on meaning and spread also E. Kretschmer Glotta 18, 72ff.) wrongly sees it as "protoindogermanische" variant of τέραμνα; (with θέραψ Lat. trabs `beam' would be cognate). Thus v. Windekens Le Pélasgique 89f. But θεράπνη can be derived from θεράπων (s. Sommer Nominalkomp. 145; on the secondary ντ-stem cf. θεράπαινα and Schwyzer 526 w. n. 3); cf. Schwyzer 489 w. n. 4. - N. van Brock, Rev. Hitt. As. 959, 117-126 compares Hitt. tarpassa.Page in Frisk: 1,663-664Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > θεράπων
-
10 θεράπιον
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > θεράπιον
-
11 θεράπων
θεράπων, οντος, ὁ, u. θέραψ, απος, ὁ, der Diener, bes. der Kriegsgefährte, der freie Mann, der an der Seite des anderen kämpft, wie Achilleus den Patroklos seinen ϑ. nennt und Meriones des Idomeneus ϑεράπων ist; alle griechischen Heerführer die ϑεράποντες des Agamemnon heißen. Bes. heißt so der Wagenlenker der wie der κήρυξ, nicht zu der gewöhnlichen Dienerschaft zu rechnen ist. Allgemeiner sind es Aufwärter, Diener im Hause, ϑεράποντε δαήμονε δαιτροσυνάων, die aber nicht Knechte, δοῦλοι, sind, sondern freie Leute, die den Mächtigeren sich freiwillig zu ehrenvoller Dienstleistung unterordnen, wie Eteoneus, des Menelaus ϑεράπων, κρείων heißt. So sind die Könige ϑεράποντες des Zeus u. die tapferen Krieger ϑεράποντες Ἄρηος; Μουσάων ϑεράποντες, die Dichter u. Sänger; übh. Verehrer. Übh. Diener. Adjectivisch οἶκον ξένοισι ϑεράποντα, das den Fremden dient, das gastliche
См. также в других словарях:
θέραψ — θέραψ, ὁ (Α) θεράπων («Φοίβου Δελφοὶ θέραπες», Ευρ.). [ΕΤΥΜΟΛ. Παράλληλος τ. τού θεράπων*. ΠΑΡ. θεραπεύω αρχ. θεράπιον, θεραπίς] … Dictionary of Greek
θέραψ — masc nom/voc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
θεράπων — θέραψ masc gen pl θεράπων An Ox. masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
θέραπα — θέραψ masc acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
θέραπας — θέραψ masc acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
θέραπες — θέραψ masc nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
θεράπων — Όνομα αγίων της Ανατ. Ορθόδοξης Εκκλησίας. 1. Διετέλεσε επίσκοπος Κύπρου. Δεν είναι γνωστό πότε μαρτύρησε. Το λείψανό του μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη κατά τον 16ο αι. Η μνήμη του τιμάται στις 14 Μαΐου. 2. Διετέλεσε πρεσβύτερος των Σάρδεων.… … Dictionary of Greek
θεράπιον — θεράπιον, τὸ (Α) υποκορ. τού θέραψ* … Dictionary of Greek
θεραπίς — θεραπίς, ίδος, ἡ (Α) [θέραψ] η θεραπαινίδα («λίαν φιλοικτίρμων ἐστί καὶ τοῡ ἥττονος θεραπίς» είναι πολύ φιλεύσπλαγχνη και πρόθυμη να υπηρετήσει τον ασθενέστερο, Πλάτ.) … Dictionary of Greek
θεραπεύω — και θαραπεύω και θεραπεύγω (AM θεραπεύω) 1. περιποιούμαι ασθενή 2. αποκαθιστώ την υγεία κάποιου, γιατρεύω (α. «αυτός ο γιατρός μέ θεράπευσε» β. «τούς... ἰατροὺς θεραπεύειν ἐκέλευσεν», Ξεν.) νεοελλ. 1. φρ. «θεραπεύω τις Μούσες, τα γράμματα κ.λπ»… … Dictionary of Greek
