-
1 θύσθλα
θύσθλα, τά (ϑύω), die heiligen Geräthe zum Bacchusdienst, Thyrsusstäbe, Fackeln u. dgl.; αἱ (die Bacchantinnen) δ' ἅμα πᾶσαι ϑύσϑλα χαμαὶ κατέ-χευαν Il. 6, 133, Schol. u. Suid. κράδαι βακχικαὶ ἤτοι συκῆς φύλλα; den sing. braucht Plut. animi an corp. aff peior. 4 für Bacchusfeier; vgl. Opp. Cyn. 1, 26. – Uebh. Opfer, Orph. Arg. 907 Lycophr. 459.
-
2 θύσθλα
θύσθλαsacred implements of Bacchic orgies: neut nom /voc /acc pl -
3 θύσθλα
-
4 θύσθλα
A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > θύσθλα
-
5 θύσθλα
θύσθλα, τά, die heiligen Geräte zum Bacchusdienst, Thyrsusstäbe, Fackeln. Übh. Opfer -
6 θύσθλα
Grammatical information: n. pl.Meaning: `the sacred implements of Bacchic orgies' (Ζ 134), sec. `sacrifice' (Lyc.; through influence of 2. θύω).Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: From θύσ-θλα with θλο-suffix (Chantraine Formation 375) to 1. θῦω, s.v. Not with G. Hoffmann in Hermann Silbenbildung 80 n. 1, Pisani Stud. itfilclass. 11 (1934) 225f., Benveniste Origines 203 to θύρσος. - The derivation does not seem adequate to me: it would give a much more general meaning, than the very specific one it has. It will be a loan = non-IE word, either Anatolian or Pre-Greek.Page in Frisk: 1,697Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > θύσθλα
-
7 θύσθλοις
θύσθλαsacred implements of Bacchic orgies: neut dat pl -
8 θύσθλοισι
θύσθλαsacred implements of Bacchic orgies: neut dat pl (epic ionic aeolic) -
9 θύσθλοισιν
θύσθλαsacred implements of Bacchic orgies: neut dat pl (epic ionic aeolic) -
10 θύ̄ω 1
θύ̄ω 1.Grammatical information: v.Meaning: `rush in, sethe, storm, rage' (Il.)Other forms: also θυίω (Hom., h. Merc. 560; cf. Chantraine Gramm. hom. 1, 51 and 372), θύ̄νω (Il.), ipf. also ε᾽θύνεον (Hes.), aor. ἔθῡσα (Call. Fr. 82),Derivatives: θυ(ι)άς, - άδος f. "the storming one", `thyiade, Bacchante' (A., Tim.), also θυῖα f. (Str. 10, 3, 10 [and S. Ant. 1151, lyr.?]; cf. Fraenkel Nom. ag. 1, 95); Θυῖα n. name of a Dionysos-feast in Elis (Paus. 6, 26, 1), Θυῑος name of a Thessal. and Boeotian month (inscr.); Θυώνη surn. of Semele (h. Hom., Sapph., Pi.); also θύστα θυῖα and θυστάδες νύμφαι τινές, αἱ ἔνθεοι, καὶ Βάκχαι H.; Θυστήριος surn. of Bakchos (EM); θῦνος πόλεμος, ὁρμή, δρόμος H. (from θύνω; not = Skt. ptc. dhūna-); θῦσις (Pl. Kra. 419e as explanation of θυμός). Deverbat.: θυάω `be rutty, of swines' (Arist.; after βακχάω, μαργάω a. o.; s. Schwyzer 726 n. 2). Unclear θυωθείς μανείς, ὁρμήσας H. - On θύελλα and θύσθλα s. v. Here also θυάκται m. pl. (Troizen IIa), if = `mystae sive thiasotae'; cf Fraenkel Nom. ag. 1, 174; DELG refers this to θύω 2.Origin: XX [etym. unknown]Etymology: θύ̄νω has been analysed as *θύ-νϜ-ω (with ἐθύνεον \< *ἐ-θύ-νεϜ-ον), an old νῡ-present and identified with Skt. dhū̆-nó-ti `schütteln' (Schwyzer 696 a. n. 2). But I don't see what `schütteln' has to do with our verb. - For θυστάδες, θύσθλα one posited a stem θυσ-, which has also been posited for θυίω, if from *θύσ-ι̯ω (Schulze Q. 313 n. 5, Fraenkel Nom. ag. 2, 37; diff. J. Schmidt KZ 27, 294f.; s. also Schwyzer 686 ε). It is however not certain that this supposed *θυσ- has anything to do with our verb. This *θυσ- has been connected with Lat. fur-ō, - ere, s. W.-Hofmann s. v., where also other interpretations are given; we can therefore better leave furō on itself. See also 2. θύω. - The hesitation between θύω 1 and θύω 2 shows how uncertain the interpretation is. I wonder whether *θυσ- is not of foreign origin. Note rare forms or meanings as θύστα, θυτάδες, θυάω. Pok. 261ff. gives anenormous amount of forms and meanings, but no close parallel for the meaning of θύω 1. In the present situation, without further research, nothing can be said.Page in Frisk: 1,697-698Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > θύ̄ω 1
-
11 κατα-χέω
κατα-χέω (s. χὲω), aor. κατέχεα, ep. κατέχευα, darauf herab-, darüber ausgießen; ἔλαιόν τινι χαιτῶν καταχεῦαι Il. 23, 282; übertr., χάριν τινί, Anmuth über Einen ausgießen, Od.; πλοῠτον, ἐλεγχείην τινί, mit Reichthum, mit Schmach überschütten, Il. 2, 670. 23, 408 Od. 14, 38; herabschütten, bes. in reichlicher Fülle, χιόνα, νιφάδας, ψιάδας, 19, 206 Il. 12, 158. 16, 459; herabwerfen, ϑύσϑλα 6, 134, ὅπλα εἰς ἄντλον κατέχυντο Od. 12, 411, τεῖχος εἰς ἅλα, die Mauer ins Meer hinabstürzen, Il. 7, 461; darüber ausbreiten, ἀχλύν, ὁμίχλην τινί, Od. 7, 42 Il. 3, 10, vgl. 8, 50; πέπλον ἐπ' οὔδει, das Gewand auf die Schwelle niederwallen lassen, 5, 734; noch sonst oft, auch in tmesi; νεφέλας κρατί Pind. P. 1, 8; τέττιξ δενδρέῳ ἐφεζόμενος λιγυρὴν καταχεύετ' ἀοιδήν, = act., Hes. O. 581; μύρον κατὰ τῆς κεφαλῆς καταχέαντες Plat. Rep. III, 398 a; ἔτι μείζων κατεχύϑη σκοτοδινία Soph. 264 c; – τινός τι, über Einen ausgießen, καί μοι δοκεῖ ἡ ϑεὸς αὐτὴ τοῦ δήμου καταχεῖν ἀρυταίνῃ πλουϑυγίειαν Ar. Equ. 1089; Ach. 1129; übertr., ἵππερόν μου κατέχεεν τῶν χρημάτων Nubb. 74; καταχέουσι τὸ αἷμα τοῦ ἀκινάκεος Her. 4, 62; καταχεῖν δόξαν ἀνϑρώπων, das Gerücht über sie verbreiten, Plat. Legg. VII, 814 d, vgl. 800 d; βλέφαρα δάκρυσι καταχυϑέντα Eur. Hipp. 854. – Med. herabfließen lassen, begießen; καταχεόμενοι τῶν ἱματίων, sich die Kleider begießend, Plat. Legg. I, 637 e, vgl. Tim. 41 d; auch χαίτην, Callim. Cer. 5. – Bei Her. vom Einschmelzen der Metalle, καταχεάμενος χρυσὸν ἡμιπλίνϑια ἐξ αὐτοῦ ἐξήλαυνε Her. 1, 50.
-
12 βου-πλήξ
βου-πλήξ, ῆγος, Rinder schlagend; als subst., ἡ, der Stachelstab, zum Antreiben der Rinder, Hom. einmal, Iliad. 6, 135 Διωνύσοιο τιϑήνας σεῠε κατ' ἠγάϑεον Νυσήιον· αἱ δ' ἅμα πᾶσαι ϑύσϑλα χαμαὶ κατέχευαν, ὑπ' ἀνδροφόνοιο Λυκούργου ϑεινόμεναι βουπλῆγι, vgl. über den Accent Scholl. Herodian. – Luc. Philop. 4; ὁ, Tim. Phlias. Ath. X, 445 e; sp. D. Nach Einigen = Beil zum Tödten von Rindern, Apoll. Lex. Homer. p. 52, 7 βουπλῆγι πελέκει· οἱ δὲ τῇ μάστιγι, vgl. Scholl. Iliad. 6, 135; so braucht es für »Opferbeil« Leon. Al. 9 (IX, 352); dah. Streitaxt, ἀμφίτυπος, βαϑύστομος, Qu. Sm. 1, 158. 337.
-
13 καταχεω
(fut. κατεχεῶ, aor. κατέχεα - эп. κατέχευα; aor. pass. κατεχύθην), Hes. καταχεύομαι (только praes.) часто in tmesi1) выливать, разливать, поливать(ὕδωρ и ἔλαιόν τινι Hom. - тж. in tmesi; αἷμα τοῦ ἀκινάκεος Her.; γάλα κατὰ τοῦ προσώπου Plut.; μύρον ἐπὴ τέν κεφαλήν и κατὰ τῇς κεφαλῆς τινος NT.)
ὄρεος κορυφῇσι Νότος κατέχευεν ὀμίχλην Hom. — Нот окутал горные вершины туманом;βλέφορα δάκρυσι καταχυθέντα Eur. — вежды, омоченные слезами2) лить, струить(αἱματοέσσας ψιάδας ἔραζε Hom.)
; med.-pass. литься вниз, стекать(εἰς ὕδωρ Arst.)
, перен. стекаться(εἰς μίαν οὐσίαν Plut.)
3) сыпать в изобилии(νιφάδας ἐπὴ χθονί, χιόνα Hom.)
αἱ ἄκανθαι κατακεχύαται Her. — наваленные во множестве остовы (змей)4) перен. изливать, осыпать, обрушивать(χάριν τινί, πλοῦτόν τινι, ὀνείδεα κεφαλῇ τινος Hom.; βλασφημίαν τῶν ἱερῶν Plat.)
ὕπνον κ. Hom. — наводить сон, усыплять5) сбрасывать, опрокидывать(τεῖχος εἰς ἅλα Hom.)
6) бросать, валить, кидать(θύσθλα χαμαί, ἡνία ἔραζε, ὅπλα εἰς ἄντλον Hom.)
7) тж. med. лить, расплавлять, переливать(χρυσὸν ἐς πίθους Her.)
8) опускать(πέπλον ἐπ΄ οὔδει Hom.)
; pass. опускаться(κάτω Arst.)
9) распространять, распускать(δόξαν ἀνθρώπων Plat.)
-
14 καταχέω
καταχέω, Il.6.496 (tm.), al.: [tense] aor. 1 κατέχεα, [dialect] Ep. and Lyr. κατέχευα (v. infr.):—[voice] Med., [dialect] Ep.[tense] aor. 1Aκατεχεύατο Call.Hec.1.1.11
; inf. -χέασθαι Hdt.1.50
:—[voice] Pass., [tense] pf. κατακέχυμαι Orac. ap. Hdt.7.140 (tm.): [tense] aor. - εχύθην E.Hipp. 854 (lyr.): [dialect] Ep.[tense] aor.[voice] Pass. (freq.in tm.) κατέχυτο, κατέχυντο, Il.20.282, Od.12.411, h.Ven. 228:—pour down upon, pour over, c. dat.,κὰδ δέ οἱ ὕδωρ χεῦαν Il.14.435
; soἥ ῥά οἱ ἀχλὺν θεσπεσίην κατέχευε Od.7.42
; ;τῷ γε χάριν κατέχευεν' Ἀθήνη Od.2.12
, etc.;σφιν.. πλοῦτον κατέχευε Κρονίων Il.2.670
;μὴ σφῶϊν ἐλεγχείην καταχεύῃ 23.408
, cf. Od.14.38;οἷ.. κατ' αἶσχος ἔχευε 11.433
; ;νεφέλαν κρατὶ κατέχευας Pi.P.1.8
; ἀντιπάλοις φόνον Epigr. ap. Plu. Marc.30:—[voice] Pass.,κὰδ δ' ἄχος οἱ χύτο ὀφθαλμοῖσι Il.20.282
; κατὰ.. ὀρόφοισιν αἷμα.. κέχυται Orac. ap. Hdt. l. c.; δάκρυσι βλέφαρα-χυθέντα E.l.c.;οἱ -χυθέντες J.BJ3.7.29
:—also [voice] Act. c. gen., rarely in Hom.,ὅς σφωϊν.. ἔλαιον χαιτάων κατέχευε Il.23.282
, cf. 765: freq. later,καταχέουσι αἷμα τοῦ ἀκινάκεος Hdt.4.62
;κατάχει σὺ τῆς χορδῆς τὸ μέλι Ar.Ach. 1040
; ἔτνος τοὐλατῆρος ib. 246;τοῦ δήμου καταχεῖν.. πλουθυγίειαν Id.Eq. 1091
;ἵππερόν μου κατέχεεν τῶν χρημάτων Id.Nu.74
, cf. Pl. 790;βλασφημίαν τῶν ἱερῶν κ. Pl.Lg.8o
od; alsoκὰδ δὲ χευάτω μύρον.. κὰτ τὼ στήθεος Alc.36
, cf. Pl.R. 398a:—[voice] Med., κατὰ τῶν ἱματίων καταχεόμενοι [ ἄκρατον] letting it be poured over.., Id.Lg. 637e:— [voice] Pass., .2simply, pour, shower down, χιόνα, νιφάδας ἐπὶ χθονί, Od.19.206, Il.12.158;ψιάδας κ. ἔραζε 16.459
; so ;κατὰ δ' ὕπνον ἔχευεν Od.11.245
:—[voice] Med., νότος.. χύσιν κατεχεύατο φύλλων Call.l.c.:—[voice] Pass.,ἴδρως κακχέεται Sapph.2.13
.b throw, cast down,θύσθλα χαμαὶ κατέχευαν Il.6.134
;κατὰ δ' ἡνία χεῦεν ἔραζε 17.619
; ὅπλα τε πάντα εἰς ἄντλον κατέχυνθ' Od.12.411; πέπλον μὲν.. κατέχευεν ἐπ' οὔδει let the robe fall upon the floor, Il.5.734;τεῖχος.. εἰς ἅλα πᾶν κ. 7.461
:—[voice] Med., Pl.Ti. 41d; χαίταν let fall, Call.Cer.5 c. metaph.,κοινολογίας.. ἡδονὴν -χεούσης Phld.D.3.14
.3 [voice] Pass., to be poured over the ground, be there in heaps,ὁ χῶρος, ἐν ᾧ αἱ ἄκανθαι [τῶν ὀφίων] κατακεχύαται Hdt.2.75
; of persons, to be spread, dispersed, Eun.Hist.p.239 D.II cause to flow, run, [χρυσὸν] ἐς πίθους τήξας κ. Hdt.3.96
:—[voice] Med., χρυσὸν καταχέασθαι to have it melted down, Id.1.50.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > καταχέω
-
15 Σαβάζιος
Σᾰβάζιος, ὁ, ([etym.] Σαβός) a Phrygian deity, whose mysteries resembled the τελεταί of Dionysus, Thphr.Char.27.8 (but Σαβάδιον [acc.] ib.16.4, cf. Dessau Inscr.Lat.Sel.2189), Nymphis 11; hence afterwards taken as a name of Dionysus himself, Ar.V.9, Av. 875, Lys. 388;A ([place name] Bithynia), cf. IG12(5).27 ([place name] Sicinus);Δὶ Σαβαζίῳ BMus.Inscr.1100
(Italy, iii A.D.); Διὶ Σεβαζίῳ (sic) Supp.Epigr.1.302 ([place name] Thrace): also [full] Σαόαζος AJA3(1887).363 ([place name] Phrygia); τοῦ Διὸς Σαουάζου IGRom.4.889(ibid.); [full] Σαβάδιος, Gloss.II Adj. Σᾰβάζιος, α, ον, Bacchic, θύσθλα cj. in Opp.C.1.26;τὰ Σαβάζια Str.10.3.18
.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > Σαβάζιος
См. также в других словарях:
θύσθλα — θύσθλα, τὰ (Α) 1. τα ιερά σκεύη τα οποία χρησιμοποιούσαν στις βακχικές πομπές 2. συνεκδ. η βακχική τελετή, η βακχική πομπή 2. θυσία. [ΕΤΥΜΟΛ. < *θυρσ θλα με απλοποίηση τού συμφωνικού συμπλέγματος < θύρσος + θλον. Κατέληξε να σημαίνει… … Dictionary of Greek
θύσθλα — sacred implements of Bacchic orgies neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
θύσθλοις — θύσθλα sacred implements of Bacchic orgies neut dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
θύσθλοισι — θύσθλα sacred implements of Bacchic orgies neut dat pl (epic ionic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
θύσθλοισιν — θύσθλα sacred implements of Bacchic orgies neut dat pl (epic ionic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ναύσθλον — ναῡσθλον, τὸ (Α) (κατά τον Ησύχ.) «ναῡλον». [ΕΤΥΜΟΛ. < ναῦ ς «πλοίο» + επίθημα θλον (πρβλ. ἔδεθλον, θύσθλα, θέμεθλα). Το σ τού τ. είναι μεταγενέστερο (πρβλ. ναύ σ της)] … Dictionary of Greek
dheu̯es-, dhu̯ē̆s-, dheus-, dhū̆ s- — dheu̯es , dhu̯ē̆s , dheus , dhū̆ s English meaning: to dissipate, blow, etc. *scatter, dust, rain, breathe, perish, die Deutsche Übersetzung: ‘stieben, stäuben, wirbeln (nebeln, regnen, Dunst, Staub; aufs seelische Gebiet angewendet:… … Proto-Indo-European etymological dictionary
