θυμοῦ

τὸν λίπε θ. Hom. — его оставила жизнь;

θ. ἐστί или γίγνεταί μοι Her. — мне хочется, мне нравится;

πλησάμενος θυμὸν ἐδητύος καὴ ποτῆτος Hom. — утолив голод и жажду пищей и питьем

ᾔδεε κατὰ θυμὸν ἀδελφεὸν ὡς ἐπονεῖτο Hom. — (Менелай) знал в душе (ясно сознавал), как взволнован брат;

θ. πρόφρων Hom. — открытая душа, откровенность;

(μένος καὴ θ. Hom.)

(μέγας Hom., NT.; ὀξύς Soph.; τῶν πρεσβυτέρων οἱ θυμοὴ ὀξεῖς μέν, ἀσθενεῖς δέ Arst.)

(μύοψ Aesch.)

(ἀλγεινὰ θυμοῦ Aesch. - v. l. κ. ἀλγεῖν ἃ θυμοῦ κάρτα)

(ἀ. τοῦ στρατοπέδου Ἀθέναζε Plat.; γᾶς ἀπ΄ Ἀσίδος ἐλθεῖν Aesch.)

(ἀ. τούτου Her., Plut.)

(ἀπ΄ ἀρχῆς Aesch.; ἀφ΄ ἑσπέρας Xen.)

(ἀ. δόξης Hom.; ἀπ΄ ἐλπίδος Aesch.; ἀ. ἀνθρωπείου τρόπου Thuc.)

(ἀ. ῥυτῆρος σπεύδειν Soph.)

οὐκ ἀ. σκοποῦ οὐδ΄ ἀ. δόξης μυθεῖσθαι Hom. — говорить дело;

ἐμῆς ἀ. χειρός Hom. — моей рукой;

(ἀ. ξύλου πεποιημένος Her.; εἴδατα ἀ. μέλιτος Theocr.; ἀ. τινος συγκεκραμένος καὴ ἀ. τινος Plat.)

οἱ ἀπ΄ Οἰδίπου Soph. — дети (потомки) Эдипа;

(εἷς ἀ. πολλῶν Soph.)

(ἀ. ταλάντων ἑξήκοντα Dem.; ἀ. μυρίων χρυσῶν Polyb.)

ἐκ (ὑπὲκ) βελέων Hom., ἔξω βελῶν Xen., ἐκτος βέλους Luc. — вне досягаемости метательных снарядов;

(Διὸς βέλεα Pind.; πυρπνόον Aesch.)

(σκορπίου Aesch.)

(αἷμα δεῦε γαῖαν, δάκρυ ἔδευε παρειάς Hom.; τί τινος Hom., Eur. и τί τινι Xen., Plut.)

(γλάγος ἄγγεα δεύει Hom.)

(αἷμα Soph.)

(μέλιτι καρποὴ δεδευμένοι Plat.)

(πλόκαμον σποδιῇ Anth.)

ἐδεύησεν ἱκέσθαι Hom. — чуть было не задел

(τινος Hom.)

(δευόμενος πάϊς Hom.)

πάντα δεύεαι Ἀργείων Hom. — далеко тебе до аргивян;

(θυμοῦ Plat., Arst.)

(νοήσεως Plat.; θυμοῦ Plut.)

(ἐκ Πύλου ἐλθών Hom.)

δέχεσθαί τι ἐκ χειρός τινος Soph. — принимать что-л. из чьих-л. рук;

(ἐκ δεσμῶν λυθείς Aesch.)

ἐκ τοῦ φημὴ γενέσθαι Hom. — я называю его своим отцом;

τὸ ποιηθὲν ἐκ Ψαμμητίχου Her. — поступок Псамметиха;

τὸ ἐξ οὗ (= ὕλη) Arst. — то, из чего (состоит предмет), вещество, материя;

τυφλὸς ἐκ δεδορκότος (sc. γεγονώς) Soph. — ставший из зрячего слепцом

πόλεως ἐκ πάσης μόνη Soph. — единственная во всем городе:

ἐκ δεξιᾶς Xen. — справа, на правой стороне, ἐξ ἀγχιμόλοιο Hom. вблизи;

μαχαίρας εἶχον ἐκ τελαμώνων Hom. — мечи были у них на перевязях;

πάντα ἐκ σέο ἄρτηται Her. — все зависит от тебя;

ἐξ οὗ Hom., Xen., Dem. и ἐξ ὅτου Xen., Arst.; — с тех пор или после того, как;

ἐκ νυκτῶν Hom. и ἐκ νυκτός Xen. — ночью;

ἐκ τοῦ ἀρίστου Xen. — после завтрака;

οἱ ἐκ φιλοσοφίας Arst. — занимающиеся философией;

(ἐκ τρωμάτων θνῄσκειν Her.)

ἐκ παντὸς τρόπου Xen., Dem., Arst.; — всячески;

ἐκ τῶν ἰδίων Isocr. — на личные средства, на собственный счет;

τηλόθεν ἐξ ἀπίης γαίης Hom. — далеко-далеко от (своей) земли;

(τῆς ἀρχῆς Thuc.; μνήμη καὴ κ. Plut.)

(τοῦ πνεύματος Arst.)

(τοῦ θυμοῦ Arst.)

(κέντρῳ ἐπισπέρχειν Hom.; κέντρα ἡνιοχικὰ καὴ μάστιξ Plat.)

(κέντρα καὴ ὀδύναι Plat.)

εἴς τινα κέντρα ἀφιέναι κακά Eur. — злобно бранить кого-л.

(τοῦ στροβίλου Plat.)

(ἐκ τοῦ κέντρου ἀγόμεναι γραμμαί Arst.)

κ. ἐμοῦ Soph. — желание увидеться со мной;

(τινά Hom.)

ἄμφω φιλέουσά τε χηδομένη τε Hom. — обоих любя и (за обоих) волнуясь;

(συναπάσης τῆς Ἕλλάδος Her.; med.: τῆς πόλεως Thuc. и τῆς πολιτείας Arst.; τοῦ ἀνθρωπίνου γένους Plut.)

(τινὰ τόξοισι Hom.)

(τινά Hom.)

(νόον τινός Hom.)

(εἰς εὐνήν Hom.)

(ἡδέϊ ὕπνῳ Hom.; σὺν παρακοίτι Hes.)

(παρὰ τάφρον Hom.)

(μηκέτι νῦν δῆθ΄ αὖθι λεγώμεθα Hom.)

(αἱμασιάς, ὀστέα, med. ξύλα Hom.)

(λέξασθαι ἄνδρας ἀρίστους Hom.)

(τινὰ ἔν τισι Hom., Aesch.)

(κήδεα θυμοῦ, θέσκελα ἔργα Hom.)

(ὀνείδεά τινι Hom.)

(ἀριθμόν Hom.)

(ἀμφί τινος Aesch., περί τινος Soph., Thuc., Arst., NT. и ὑπέρ τινος Soph., Xen. etc.; ψευδῆ, τἀληθῆ, μῦθόν τινα Aesch.)

(τὰ γράμματα ἔλεγε τάδε Her.; ὡς ὅ νόμος λέγει Dem.)

κινδυνεύεις τι λ. или ἴσως ἄν τι λέγοις Plat. — возможно, что ты прав;

(τινὰ ἀγαθόν NT.; οἱ λεγόμενοι αὐτόνομοι εἶναι Xen.; τὰ λεγόμενα στοιχεῖα Arst.)

πῶς λέγεις ; Plat. — что ты хочешь (этим) сказать?;

(τί τοῦτο λέγει; Arph.)

(ποιήματα Plat.)

(τὸ βιβλίον Plat.; τὸ ψήφισμα Dem.)

(Ἀτρείδας Anacr.)

(τέν ἑαυτοῦ ῥώμην Xen.)

(τινὴ ποιεῖν τι Aesch., Soph., Xen. etc.)

(λαλεῖν ἄριστος, ἀδυνατώτατος λ. Eupolis ap. Plut.)

(Κῦρος ἔπεμπε βίκους οἴνου, λέγων ὅτι … Xen.)

(θυμοῦ Hom.; τῆς ὀργῆς Plut.)

Χρυσηΐδων μ. τῶν ὑπ΄ Ἰλίῳ ирон. Aesch. — отрада илионских Хрисеид, т.е. Агамемнон

(νερτέροις Aesch.)

Αἴας μετανεγνώσθη θυμοῦ τ΄ Ἀτρείδαις Soph. — Эант отвратил свой гнев от Атридов

(δι΄ Ὠκεανοῖο, θάλασσαν Hom.; διὰ πόρον Aesch.; ὕδωρ Hes.; πέλαγος Αἰγαῖον Soph.)

(διὰ στέρνοιο HH.; διὰ Κυανέας ἀκτάς, πόλεις, δόμους, Δελφούς Eur.; ποτὴ Φᾶσιν Pind.)

(δωμάτων ἔξω Soph.; τέν ἡβητικέν ἡλικίαν Xen.)

π. κατὰ δειρῆς HH. — пропускать сквозь горло, т.е. глотать, есть

(ὅρκων μηδέν Aesch.)

περᾷς γάρ, περᾷς Soph. — ты заходишь слишком далеко, т.е. не знаешь меры

(τινα Λῆμνον и ἐς Λῆμνον, πρὸς δώματα, ἐπὴ νήσων, κατ΄ ἀλλοθρόους ἀνθρώπους Hom.)

(πεδίῳ Hom.; ἐπὴ γᾷ Soph.; ἐπὴ τέν γῆν Plat.; ἐπὴ τῆς γῆς и εἰς τέν γῆν NT.; πρὸς οὖδας Eur.; ἀπ΄ οὐρανοῦ Aesch.; εἰς βόθυνον, ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, ἀπὸ τῆς τραπέζης NT.)

(ἐνὴ νήεσσι Hom.; ἐπ΄ ἀλλήλοισι Hes.)

π. δορί Eur. — пасть сраженным копьем;

(οἰκία ἔπεσε NT.)

(ἄνεμος πέσε Hom.)

ἐκ θυμοῦ π. τινί Hom. — лишаться чьей-л. благосклонности;

(ἐξ ἀρκύων Aesch.; ἔξω τῶν κακῶν Arph.)

(εἰς ὀργήν Thuc.; τῆς ἀπειθείας NT.)

(ταῦτα εἰς τέν προτέραν ἔπεσεν Ὀλυμπιάδα Polyb.)

(εἰς γένη ταῦτα, ὑπὸ παραγγελίαν οὐδεμίαν Arst.)

τούτου ἐχόμενος, ἡγοῦμαι οὐκ ἄν ποτε πεσεῖν Plat. — полагаю, что, придерживаясь этого, я никогда не ошибусь

(εὐκοπώτερόν ἐστι τὸν οὐρανὸν καὴ τέν γῆν παρελθεῖν ἢ τοῦ νόμου μίαν κεραίαν πεσεῖν NT.)

(π. καὴ κένωσις Plat.)

μῆνας ἑπτὰ τοὺς ἐπιλοίπους ἐς τὰ ὀκτὼ ἔτεα τῆς πληρώσιος Her. — в течение семи месяцев, не хватавших до полных восьми лет

(δικαστηρίων Plat.)

(τῆς ἐνδείας Plat.; θυμοῦ Plut.)

(τῶν σιτίων Arst.)

(σ. ἠέρα Hom.; πάχνην ἑῴαν σ. Aesch.)

(ἀκτῖνας Aesch.)

(λαόν Hom.)

(τέν αἰχμέν Ποσειδῶνος Aesch.)

(θυμοῦ καὴ ψυχῆς τινα Hom.)

(ἄψ, ὀπίσσω Hom.)