-
1 θερμαντήρ
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > θερμαντήρ
-
2 θερμός
Grammatical information: adj.Meaning: `warm' (Il.).Compounds: Often as 1, member, e. g. Θερμο-πύλαι (Hdt.; s. Risch IF 59, 267). On ἄ-, ἔκ-, ἔν-θερμος etc. s. below on θέρμη and θερμαίνω.Derivatives: A. Substantives. 1. θέρμη, also - μᾰ (s, Schwyzer 476 n. 2, Chantraine Formation 102 and 148) f. `warmth, heat, heat of fever' (IA) with ἄ-θερμος `without warmth' (Frisk Adj. priv. 11), ἔν-θερμος `with warmth inside, warm' (Strömberg Greek Prefix Studies 95); θερμίζω `be feverish' (Euboea). 2. θερμότης `warmth, heat' (IA). 3. θερμωλή `id.' (Hp.; Frisk Eranos 41, 52). 4. θερμέλη ἡ θέρμη Suid. (Strömberg Wortstudien 79). 5. θέρμασσα = κάμινος (Hdn. Gr. 1, 267; formation unclear, cf. Schwyzer 525f., Müller-Graupa Glotta 31, 129). - B. Adjectives: 1. θερμώδης `lukewarm' (Aret.); here Θερμώδων, - οντος river name (Boeotia, Pontos; s. Krahe Beitr. z. Namenforschung 2, 236; 3, 162). 2. θερμηρός adjunct of ποτήριον (H. s. κελέβη; to θέρμη?). - C. Verbs: 1. θέρμετο ipf. `became warm' (Il.), θέρμετε ipv. `warmeth!' (θ 426; after it Ar. Ra. 1339); on the formation cf. Schwyzer 722f. 2. θερμαίνω, aor. θερμῆναι `warm' (Il.), often with prefix, e. g. ἐκ-θερμαίνω `warm completely' (Hp., Arist.) with postverbal ἔκθερμος `very hot' (Vett. Val.); from there θέρμανσις `heating' (Arist.) with θερμαντικός `fit to make warm' (Pl., Arist.), θερμασία `heating, warmth' (Hp., Arist.; cf. Schwyzer 469), θέρμασμα `warming cuff' (medic.; s. Chantraine Formation 176), θερμάστρᾱ s. θερμάζω; θερμαντήρ "warmer", `kettle to cook water' (Poll.) with θερμαντήριος `warming' (Hp., inscr.). 3. θερμάζω `id.' only aor. opt. med. θερμάσσαιο (Nic. Al. 587) with θερμάστρα f. `furnace' (Call.; also to θερμαίνω); also θερμαύστρα written through confusion with θερμαυστρίς ( θέρμ-) `fire-tongs' (Arist., H.), cf. πυρ-αύστρα `id.' ( αὔειν `bring fire'); also metaph. as name of a dance (Poll., Ath.) with θερμαυστρίζω (Critias, Luc.); from θερμάστρα: θερμαστρίς ( θέρμ-) = θερμαντήρ (Eup., LXX); the forms in - αστρ-, - αυστρ- are not regularly distinguished, cf. Schulze Kl. Schr. 189 w. n. 6; through dissimilation θέρμαστις meaning unclear (Attica IVa) with θερμάστιον (Aen. Tact.).Etymology: Inherited adjective, identical with Arm. ǰerm `warm', Thrak.-Phryg. germo- (in GN, e.g. Γέρμη), IE * gʷʰermo-; also in substantivized funktion Alb. zjarm, zjarr `heat'. With o-vocalism, originally substantiv., IE * gʷʰormo- in Skt. gharmá- m. `heat', OPr. gorme `id.'; sec. also adjectival in Av. garǝma-, Lat. formus, Germ., e. g. NHG warm. Uncertain Toch. A śārme `heat (?)'. More forms in W.-Hofmann s. formus, Mayrhofer Wb. s. gharmáḥ; s. on θέρομαι, θέρος.Page in Frisk: 1,664-665Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > θερμός
-
3 θερμαντήρα
-
4 θερμαντῆρα
-
5 θερμαντήρας
-
6 θερμαντῆρας
-
7 θερμαντήρες
-
8 θερμαντῆρες
-
9 θερμαντήριος
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > θερμαντήριος
-
10 θερμαστρίς
A Cultes Égyptiens 220 (Delos, ii B.C.); gen.θερμαστρίδος Arist.Mech. 854a24
: acc. pl.θερμάστρεις LXX 3 Ki.7.26(40)
, 31(45): for forms with - αυστρ- v. infr.:— tongs used by smiths to take hold of hot metal, Hsch.: generally, pincers, pliers, Arist.l.c.2 metaph., a violent dance, in which the legs were crossed tong-fashion, Poll.4.102, Ath.14.630a, Hsch. ( θερμαυστρίς codd. Poll., θαυυαστρεις cod. A Ath.,θέρμαστρις Hsch.
); cf. θερμαυστρίζω.II spike, clamp, Ath.Mech.34.4.III = θερμαντήρ, τὰς θερμάστρεις LXX Il.cc.; θερμαυστρίς andθερμαστρίς Poll.10.66
; acc. θέρμαυστριν (prob. in this signf.) Eup.228: in IG and Roussel Il. cc. the signf. may be 1.1 or 111. (In signf. 1 prob. fr. θερμός, αὔω (A), cf. ἐξ-αύω: but the origin of signf. 111 and the form - αστρ- is not clear.)Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > θερμαστρίς
-
11 χαλκίον
χαλκίον, τό,A copper vessel, cauldron, kettle, IG12.393, Ar.Ach. 1128, Fr. 107, 330, Eup.108, 256, X.Oec.8.19; χ. θερμαντήριον, = θερμαντήρ, IG22.1416, 4.39 ([place name] Aegina), Gal.13.663.2 cymbal, τὸ Δωδωναῖον χ., prov. of a chatterbox, Men.66, cf. Zen.6.5.4 copper ticket given to the dicasts, bearing the name of the court in which they were to serve, D.39.10.5 piece of copper money,πονηρὰ χαλκία Ar.Ra. 724
(troch.);παραλαβὼν τὼ χαλκίω Eub.83
; cf. Poll.9.90.—Freq. written χαλκεῖον in codd., but χαλκίον is required by the metre in Com., and corroborated by Inscrr. (v. supr.), and Pap., PCair.Zen.630.4 (iii B. C.), PMich.Zen.65.2 (iii B. C.), PSI6.625.12 (iii B. C.), etc.II prob. Dim. of χάλκη, = κάλχη 11, IG42(1).102.242 (Epid., iv B. C.).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > χαλκίον
См. также в других словарях:
θερμαντῆρα — θερμαντήρ kettle masc acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
θερμαντῆρας — θερμαντήρ kettle masc acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
θερμαντῆρες — θερμαντήρ kettle masc nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
θερμαίνω — (ΑΜ θερμαίνω) 1. κάνω θερμό κάτι, ζεσταίνω (α. «θερμαίνω νερό» β. «ἥλιος θερμαίνων χθόνα», Ευρ.) 2. ενισχύω, εμψυχώνω (α. «τόν θέρμανε η συζήτηση». β. «θερμαίνει φιλότατι νόον», Πίνδ.) 3. παθ. θερμαίνομαι α) είμαι ή γίνομαι θερμός, προσλαμβάνω… … Dictionary of Greek
θερμαντήρας — ο (Α θερμαντήρ) [θερμαίνω] σκεύος για θέρμανση νερού, αερίου κ.λπ. νεοελλ. φυσ. ειδική συσκευή για τη θέρμανση κάποιου σώματος σε σταθερή θερμοκρασία η οποία χρησιμοποιείται κατά τις θερμιδομετρικές μετρήσεις για τον προσδιορισμό τής ειδικής… … Dictionary of Greek
θερμαντήριος — θερμαντήριος, ία, ον (Α) [θερμαντήρ] 1. αυτός που προκαλεί θερμότητα («θερμαντήρια φάρμακα», Ιπποκρ.) 2. φρ. «χαλκίον θερμαντήριον» θερμαντήρας … Dictionary of Greek
κλινοθερμαντήρας — ο, και κλινοθερμαντήριο, το συσκευή με την οποία θερμαίνεται η κλίνη με ζεστό νερό. [ΕΤΥΜΟΛ. < κλίνη + θερμαντήρας < θερμαίνω. Ο τ. κλινοθερμαντήριο < κλίνη + θερμαντήριο < θερμαντήρ] … Dictionary of Greek
μιλιάριον — μιλιάριον, τὸ (Α, Μ μιλιάριν) 1. υψηλό χάλκινο σκεύος, πλατύτερο στη βάση και στενότερο προς τα επάνω, μέσα στο οποίο θερμαινόταν νερό 2. μιλιοδείκτης. [ΕΤΥΜΟΛ. < λατ. miliarium «θερμαντήρ». Ο τ. με τη δεύτερη σημ. < λατ. milliarium (<… … Dictionary of Greek
