-
1 θαμβεύω
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > θαμβεύω
-
2 θάμβος
Grammatical information: n.Meaning: `amazement' (Il.).Compounds: As 2. member e. g. in ἀ-θαμβής `fearless, undaunted' (Ibyk., B.) with ἀθαμβία, - ίη `fearlessness, undauntedness' (Democr. 215); back formation ἄθαμβος `undaunted' (Democr. 216), also as PN (Delphi); cf. ἔκθαμβος below; s. Schwyzer 469.Derivatives: θαμβαλέος (Nonn.). Denomin. verbs: 1. θαμβέω, - ῆσαι, also with prefix, e. g. ἐκ-, `be amazed, be frightened' (Il.), hell. also trans. `set in amazement, frighten' (LXX) with θάμβ-ησις, - ημα (Aq.), ἔκθαμβος (Plb.). 2. θαμβαίνω intr. `id..' (Pi.). 3. θαμβεύω trans. `id.' with - ευτής (Aq.).Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: Beside θάμβος there is the perfekt τέθηπα `am amazed' with the thematic root aorist ταφεῖν ( ταφών, τάφε; Il.); from the last τάφος n. = θάμβος (Od., Ibyk.). To τέθηπα sec. θήπω ἐπιθυμῶ, θαυμάζω; also θώψ. A nasal did not voice a following stop in Greek; wrong Schwyzer 692 and 333. - The group is further isolated. (Wood Mod. langu. notes 21, 227 connected Goth. ipv. afdobn `φιμώθητι, become speechless'. As doubtful is the connection with the Germ. group for `slay', e. g. MEng. dabben `slay slowly', NHG tappen (Fick, Pok. 233). Pelasgian etymology by v. Windekens Le Muséon 63, 106ff.; further see Szemerényi Glotta 33, 238ff. - The variation θαπ- ταφ- θαμβ- (with Pre-Greek prenasalization), also *θαϜ- in θαῦμα, cannot be IE, and the whole points to Pre-Greek origin. Thus Kuiper Gedenkschr. Kretchmer 1956, 225; thus Fur. passim.Page in Frisk: 1,651-652Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > θάμβος
См. также в других словарях:
θαμβεύω — (Α) [θάμβος] 1. προκαλώ κατάπληξη 2. τρομοκρατώ, εκφοβίζω … Dictionary of Greek
αθάμβευτος — η, ο [θαμβεύω] 1. αυτός που δεν θαμπώνεται από κάτι, που δεν δοκιμάζει έκπληξη ή χαρά μπροστά σε κάτι 2. αυτός που δεν θαμπώθηκε, που έμεινε ατάραχος, δίχως έκπληξη ή θαυμασμό … Dictionary of Greek
θαμβευτής — θαμβευτής, ό (Α) [θαμβεύω] 1. αυτός που προκαλεί κατάπληξη 2. ο τρομακτικός … Dictionary of Greek
