-
1 τόνος
τόνος, ὁ, 1) das, womit Etwas gespannt, straff angezogen, oder was selbst angespannt werden kann, Strick, Seil, Tau, Her. 7, 36, wie Aesch. frg. 175; Bettgurt, Ar. Equ. 530; τόνοι τῶν κλινέων, Her. 9, 118; οὓς τόνους τε καὶ ὑποζώματα προςαγορεύομεν, Plat. Legg. XII, 945 c; Thiersehne, Flechse, Hippocr. Auch die einzelnen Fäden, aus welchen die Stricke gedreht sind, ἐκ τριῶν τόνων, dreidrähtig, Xen. Cyn. 10, 2. – 2) das Spannen, Anspannen, Anstrengen, ὅπλων, Her. 7, 36, die Anspannung, Anstrengung, bes. der Stimme, τῆς φωνῆς, Dem. 18, 280; πνεύματος, Parm. 1 (IX, 342); dah. – a) der Ton, sowohl von der menschlichen Stimme, als von Instrumenten. – b) der Ton od. die Betonung eines Wortes, der Accent, Gramm. – c) τόνος ἑξάμετρος, das hexametrische Versmaaß, Her. 1, 47. 62. 5, 60; τρίμετρος, der Trimeter, 1, 174. – Uebh. Nachdruck, Kraft, Plut. Demetr. 21; όργῆς, Brut. 34; aber τόνον ἔχειν ἕνα ist = unum tenorem tenere, Dem. 13.
-
2 τόνος
τόνος, ὁ, (1) das, womit etwas gespannt, straff angezogen, oder was selbst angespannt werden kann, Strick, Seil, Tau; Bettgurt; Tiersehne, Flechse. Auch die einzelnen Fäden, aus welchen die Stricke gedreht sind, ἐκ τριῶν τόνων, dreidrähtig; (2) das Spannen, Anspannen, Anstrengen; ὅπλων, die Anspannung, Anstrengung, bes. der Stimme; dah. (a) der Ton, sowohl von der menschlichen Stimme, als von Instrumenten; (b) der Ton od. die Betonung eines Wortes, der Accent, Gramm.; (c) τόνος ἑξάμετρος, das hexametrische Versmaß; τρίμετρος, der Trimeter. Übh. Nachdruck, Kraft; aber τόνον ἔχειν ἕνα, = unum tenorem tenere -
3 παλίν-τονος
παλίν-τονος, zurückgespannt; bei Hom. immer τόξα; nach Wex in Zeitschrift für Alterthumsw. 1839 Dec. der Bogen mit nochmaliger Spannung, der scythische an beiden Enden noch einmal gekrümmte Bogen, wie ihn die Baschkiren haben, mit welchem Agathon bei Ath. X, 454 e das große Σ vergleicht; s. auch Eust. 375, 8, der Her. 7, 69 anführt, wo die Araber solche Bogen haben; er sagt 712, 10 εἰς πλέον ὀπίσω τῇ ἀνέσει ῥαιβούμενον καὶ οἷον καμαρούμενον; Hesych. ἐπὶ ϑάτερα μέρη κλινόμενον; – Il. 8, 266. 15, 443, παλίντονα τόξα τιταίνων, erkl. die Alten εἰς τοὐπίσω τεινόμενος, ἑλκόμενος, an den andern Stellen, 10, 459 Od. 21, 11. 59, ist aber von dem nicht gespannten Bogen die Rede, wo man es zurück- oder abgespannt erklärt; richtiger also in beiden Fällen von der Gestalt des Bogens (), nicht allgemein, biegsam oder elastisch. Solchen Bogen hat Herakles, Soph. Trach. 509; Ap. Rh. 1, 993; von dem Bogen der Scythen heißt es Aesch. Ch. 159 παλίντονα βέλη 'πιπάλλων. Bei Hero Belop. sind παλίντονα Kriegsmaschinen, Steine bombenmäßig, im Bogen zu schleudern, den röm. Ballisten entsprechend, im Ggstz der große Pfeile in gerader Richtung schleudernden Katapulten, εὐϑύτονα. – Aber Heraclit. bei Plut. de Is. et Osir. 45, παλίντονος γὰρ ἁρμονίη κόσμου ὥςπερ λύρης καὶ τόξου, geht auf die Anspannung und Abspannung, vgl. Schleiermacher in Mus. antiqu. 1 p. 413 ff. – Zurückgespannt, angespannt, ἡνίας εὔϑυνε παλιντόνους Ar. Av. 1735.
-
4 ἔν-τονος
ἔν-τονος, angespannt, gew. heftig, hitzig; σπλάγχνον Eur. Hipp. 117, v. l. εὔτονος, heftiges Gemüth; καὶ δριμεῖς Plat. Theaet. 173 a; Ar. nennt die acharnische Muse so, Ach. 640; γνώμη, eine Meinung, die heftig vertheidigt wird, Her. 4, 11; καὶ σφοδρός Plut. Tib. Graech. 2; ὁ ἐντονώτατος αὐτοῖς ἐχϑρός Popl. 1; εἰρεσία, angestrengt, Apolld. 1, 9, 22) ἐντονωτέροις (Bekk. εὐτ.) καὶ μείζοσι λιϑοβόλοις Pol. 8, 7, 2. – Bei Plat. Legg. XII, 945 c steht in den mss. das subst. ἔντονος für die vulg. τόνος. – Adv. ἐντόνως, angespannt, eifrig; Thuc. 5, 70; ζητεῖν Plat. Rep. VII, 528 c; λέγειν u. ä., Xen. Hell. 2, 4, 23 An. 7, 5, 7 u. Sp., wie Plut. oft.
-
5 πρό-τονος
πρό-τονος, ὁ, ein Schiffstau, das von der Spitze des Mastes nach den beiden Spitzen des Schiffes gespannt war, und den Mastbaum aufzurichten, niederzulassen und festzuhalten diente; ἱστὸν προτόνοισιν ὑφέντες, Il. 1, 434; κατὰ δὲ προτόνοισιν ἔδησαν, sc. ἱστόν, Od. 2, 425. 15, 290; ἱστοῠ δὲ προτόνους ἔῤῥηξ' ἀνέμοιο ϑύελλα ἀμφοτέρους· ἱστὸς δ' ὀπίσω πέσεν, 12, 409 ff.; σωτῆρα ναὸς πρότονον, Aesch. Ag. 871; κατὰ πρώραν, Eur. I. T. 1134; Hec. 114; u. sp. D., wie Ap. Rh. 1, 564; πολιὸς πρότονος ἐκλέλυται, Meleag. 77 (v, 204); Luc. Iov. trag. 47.
-
6 προ-παρ-οξύ-τονος
προ-παρ-οξύ-τονος, auf der antepenultima mit dem Acutus bezeichnet, Gramm. u. Schol., bes. im adv.
-
7 παρ-οξύ-τονος
παρ-οξύ-τονος, mit dem scharfen Accent, ὀξεῖα, auf der vorletzten Sylbe bezeichnet, so gesprochen, geschrieben, Gramm.; auch adv., παροξυτόνως ἀνέγνωσται χερνίβα, Ath. IX, 409 a.
-
8 παρά-τονος
παρά-τονος, daneben od. an der Seite ausgestreckt, χέρες, Eur. Alc. 400.
-
9 περί-τονος
περί-τονος, um-, überspannt, ἀσπὶς βοείᾳ βύρσῃ περίτονος, D. Hal. 4, 58.
-
10 πεντά-τονος
πεντά-τονος, von fünf Tönen, ἡ πεντάτονος, in der Tonkunst die Dissonanz, welche jetzt die kleine Septime heißt, Music.
-
11 παν-εύ-τονος
παν-εύ-τονος, sehr angespannt, sehr aufmerksam u. eifrig, ἀγέτις οἴκου, Ant. Sid. 88 (VII, 425).
-
12 σχοινό-τονος
σχοινό-τονος, mit Binsen, Stricken bespannt, δίφρος, mit Binsen überflochtener Stuhl, κλίνη, ein Gurtenbett, dessen Boden mit Stricken bespannt ist, Hippocr. u. Sp.
-
13 τρί-τονος
-
14 τετρά-τονος
τετρά-τονος, von vier Tönen; ἡ τετράτονος, in der Tonkunst, eine Dissonanz von vier Tönen, die kleine Sexte.
-
15 φιλ-οξύ-τονος
φιλ-οξύ-τονος, gewöhnlich den Acutus auf der letzten Sylbe habend, Eust.
-
16 χειρο-τόνος
χειρο-τόνος, die Hände ausstreckend, mit ausgestreckten Händen wählend, Sp.; – auch mit ausgestreckten Händen flehend, Aesch. κλύετε πανδίκους χειροτόνους λιτάς, Spt. 156.
-
17 χορδο-τόνος
χορδο-τόνος, Darmsaiten spannend, aufspannend, dah. τὸ χορδοτόνον, ein Werkzeug, die Saiten zu spannen, Arist. audib. 51; – χορδότονος, mit Saiten bespannt, λύρα Soph. frg. 232; Poll. 4, 62.
-
18 βραχύ-τονος
βραχύ-τονος, von geringer Spannkraft, σκορπίοι Plut. Marcell. 15.
-
19 κατά-τονος
κατά-τονος, heruntergespannt, abwärts gespannt, gerichtet, Ggstz von ἀνάτονος, Sp.
-
20 εὐθύ-τονος
εὐθύ-τονος, = εὐϑυτενής, bes. τὸ εὐϑ., Maschine, um Pfeile damit zu schleudern, Mathem. vett.
См. также в других словарях:
Τόνος — (tonos) (греч.) напряжение. Интенсивность космич. духа (пневмы), имеющая различные степени. Понятие стоич. физики. Философский энциклопедический словарь. М.: Советская энциклопедия. Гл. редакция: Л. Ф. Ильичёв, П. Н. Федосеев, С. М.… … Философская энциклопедия
τόνος — that by which a thing is stretched masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
τόνος — I Είναι το γλωσσικό φαινόμενο της ανύψωσης της φωνής στο φωνήεν μιας ορισμένης συλλαβής μέσα σε κάθε λέξη. Η συλλαβή αυτή λέγεται τονιζόμενη, οι υπόλοιπες λέγονται άτονες. Στην ελληνική γλώσσα μπορεί να τονιστεί δυνατότερα μία από τις τρεις… … Dictionary of Greek
τόνος — I (λ. γαλλ.) 1. μονάδα για μέτρηση βάρους ισοδύναμη με 1.000 κιλά. 2. μέτρο χωρητικότητας των πλοίων, κόρος: Δεξαμενόπλοιο 50.000 τόνων. 3. μεγαλόσωμο ψάρι με σώμα μακρουλό. II 1. ύψωση ήχου ή φωνής: Βαρύς τόνος της φωνής. 2. απόχρωση της φωνής:… … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
αγγειακός τόνος — Οι λείες μυϊκές ίνες του τοιχώματος των αιμοφόρων αγγείων βρίσκονται συνεχώς σε κατάσταση συστολής, που άλλοτε είναι μεγαλύτερη και άλλοτε μικρότερη. Η συνεχής αυτή συστολή λέγεται α.τ., και οφείλεται σε δύο παράγοντες: 1. Στην επίδραση νευρικών… … Dictionary of Greek
μυϊκός τόνος — Κατάσταση ελαφράς σύσπασης των μυών, που υπάρχει ακόμα και όταν ο μυς βρίσκεται σε ανάπαυση, και καταργείται με την τομή ή την αναισθησία των νευρικών συνάψεων (μυϊκή χαλάρωση) και με την ενεργή σύσπαση. Αποτελεί βασική ιδιότητα των μυϊκών ινών,… … Dictionary of Greek
τόνω — τόνος that by which a thing is stretched masc nom/voc/acc dual τόνος that by which a thing is stretched masc gen sg (doric aeolic) τονόω brace up pres imperat act 2nd sg (doric aeolic) τονόω brace up imperf ind act 3rd sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
τόνε — τόνος that by which a thing is stretched masc voc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
τόνοι — τόνος that by which a thing is stretched masc nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
τόνοιν — τόνος that by which a thing is stretched masc gen/dat dual … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
τόνοις — τόνος that by which a thing is stretched masc dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)