-
1 κλεια
-
2 κλεία
-
3 κλεῖα
-
4 εὔ-κλεια
εὔ-κλεια, ἡ, ep. ἐϋκλείη, Il. 8, 285 Od. 14, 402, ion. εὐκλεΐη, dor. εὐκλεΐα, der gute Ruf, Ruhm, ἐϋκλείης τινὰ ἐπιβῆσαι, ihn des Ruhms theilhaftig werden lassen, λιπὼν εὔκλειαν ἐν δόμοισι Aesch. Ch. 344; δεινὸς εὐκλείας ἔρως Eum. 827 (auch = das Loben, Suppl. 953); εὐκλείᾱν, Spt. 667; στέφανος εὐκλείας Soph. Ai. 460, wie Eur. Suppl. 627; Plat. Menex. 247 a u. sonst einzeln in Prosa, Xen. An. 7, 6, 33; Pol. 18, 28, 9.
-
5 δύς-κλεια
-
6 ἀ-κλεΐα
ἀ-κλεΐα, ἡ, Schande, Leon. Al. 3 (IX, 80).
-
7 ὀνοκίνδιος
ὀνο-κίνδιος, ὁ,Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ὀνοκίνδιος
-
8 κλεῖος
-
9 κλέος
κλέος, τό (ΚΛΥ, vgl. κλέω u. καλέω), Ruf, Gerücht, unsichere, ungewisse Kunde; μὴ πρόσϑεν κλέος εὐρὺ φόνου κατὰ ἄστυ γένηται Od. 23, 137; so auch 1, 382 ἢν ὄσσαν ἀκούσῃς ἐκ Διός, ἥτε μάλιστα φέρει κλέος ἀνϑρώποισι; σὸν κλέος, Kunde von dir, 13, 415; κλέος Ἀχαιῶν, das Gerücht von den Achäern, Il. 11, 227, vgl. 2, 325. 13, 364; so wird es 2, 485, ἡμεῖς δὲ κλέος οἶον ἀκούομεν, οὐδέ τι ἴδμεν, dem bestimmten Wissen entgegengesetzt. Vgl. noch Aesch. ταχύμορον γυναικοκήρυκτον ὄλλυται κλέος, das von den Weibern verbreitete Gerücht, Ag. 474; οὐδὲ τῶν ἐμῶν κακῶν κλέος ᾔσϑου ποτ' οὐδέν Soph. Phil. 251. – Gew. der gute Ruf, der Ruhm; κλέος ἐσϑλὸν ἄροιτο Il. 5, 3, öfter; μέγα, εὐρύ, auch ohne Zusatz, 4, 197. 7, 91. 9, 412 u. sonst; häufig κλέος οὐρανὸν ἵκει, von weitverbreitetem Ruhm; κλέος εἶναί τινι, Einem zur Ehre gereichen, 22, 514; auch im plur., κλέα ἀνδρῶν ἀείδειν, ἀκούειν, die ruhmvollen Thaten der Männer besingen, anhören, 9, 189. 524 Od. 8, 73, wie κλέα φωτῶν μνήσομαι An. Rh. 1, 1 [mit kurzem α], κλεῖα Hes. Th. 100; – λάμπει οἱ κλέος Pind. Ol. 1, 23; ἑλέσϑαι 9, 109; εὑρέσϑαι ὑψηλόν P. 3, 111, öfter; aber auch δύςφημον κλέος προςάπτειν, schlechten Ruf, N. 8, 36; Tragg., z. B. κλέος ὑπέρτατον λαβεῖν Soph. Phil. 1331, ἐπισπάσειν κλέος Ai. 756; τιμὰ καὶ κλέος Eur. Andr. 774. Auch in Prosa, Her. 7, 220, κλέος ἀϑάνατον Plat. Conv. 208 c, κλέος τε καὶ ἔπαινος Legg. II, 663 a; κλέος ἔχειν τὰ περὶ τὰς ναῦς, im Ruf stehen in Bezug auf das Seewesen, Thuc. 1, 25, vgl. 2. 45; Sp. – In schlimmer Bdtg, wie bei Pind., αἰσχρόν, Eur. Hel. 135 u. Ar. bei Phot. lex. – Das Wort kommt nur im nom. u. acc. vor.
-
10 δυσκλεια
ἥ1) отсутствие славы, безвестность Dem.2) дурная слава Soph.3) бесславие, позор Eur., Thuc., Plat., Plut. -
11 κλεος
τό (только nom. и acc. обоих чисел; эп. pl. κλέᾰ и κλεῖα)1) молва, весть, слухκ. φόνου Hom. — весть об убийстве;
σὸν κ. Hom. — весть о тебе;πολέμου κ. Hom. — слух о войне2) слава(ἐσθλόν, εὐρύ Hom.; ἀθάνατον Plat.; κ. ἔχειν τὰ περὴ τὰς ναῦς Thuc.)
κ. εἶναί τινι Hom. — служить к славе кому-л.;δύσφημον κ. Pind. — дурная слава3) pl. славные деяния Hom. -
12 δύσκλεια
δύσ-κλεια, ἡ,A ill-fame, infamy, S.Fr. 188, E.Med. 218, Th.3.58, Pl.Lg. 663a, etc.; ἐπὶ δυσκλείᾳ tending to disgrace them, S.Aj. 143 (anap.).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > δύσκλεια
-
13 κλεηδών
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > κλεηδών
-
14 κλέος
κλέος, τό, [dialect] Dor. [full] κλέϝος GDI1537 (Crissa, = RöhlImag.3pp.87/8 No.1), only nom. and acc. sg. and pl.: [dialect] Ep. pl. κλέᾰ (before a vowel) Hom. (v. infr. 11.1), κλεῖα (nisi leg. κλέεα) Hes.Th. 100: ( κλέω A):—A rumour, report, τί δὴ κ. ἔστ' ἀνὰ ἄστυ; Od.16.461;κ. εὐρὺ φόνου 23.137
;ὄσσαν.., ἥ τε μάλιστα φέρει κ. ἀνθρώποισι 1.283
; σὸν κ. news of thee, 13.415: c. gen., μετὰ κ. ἵκετ' Ἀχαιῶν the report of their coming, Il.11.227, cf. 13.364; κείνου κατὰ κ. at the news of his coming, Pi.P.4.125;τῶν ἐμῶν κακῶν κ. S.Ph. 251
; rumour, opp. certainty,κ. οἶον ἀκούομεν οὐδέ τι ἴδμεν Il.2.486
;γυναικογήρυτον κ. A.Ag. 487
(lyr.).II goodreport, fame, freq.in Hom.,κ. ἐσθλόν Il.5.3
;ἀνδρὸς τοῦ κ. εὐρὺ καθ' Ἑλλάδα Od.1.344
: abs.,τῷ μὲν κ., ἄμμι δὲ πένθος Il.4.197
;τὸ δ' ἐμὸν κ. οὔ ποτ' ὀλεῖται 7.91
, cf. 2.325; κ. εἶναί τινι to be a glory to him, 22.514;κ. οὐρανὸν ἵκει 8.192
, Od.9.20;κ. οὐρανὸν εὐρὺν ἵκανε 8.74
;κ. ἄφθιτον Sapph.Supp. 20a
.4, Ibyc.Oxy.1790.47, GDIl.c.; κ. ἀρέσθαι, εὑρέσθαι, Pi.O.9.101, P.3.111; γίνεσθε κατὰ κ. ὧδε μαχηταί in renown, BCH24.71 (Acraeph., iii B.C.); ; κ. αἰχμᾶς glory in or for.., Pi.P.1.66;τῆς μελλοῦς κ. A.Ag. 1356
; κ. σου μαντικόν ib. 1098;μικροῦ δ' ἀγῶνος οὐ μέγ' ἔρχεται κ. S.Fr. 938
: less freq. in Prose,κ. ἀέναον Heraclit.29
;μένοντι δὲ.. κ. μέγα ἐλείπετο Hdt.7.220
; κ. καταθέσθαι to lay up store of glory, Id.9.78;τιμὴν καὶ κ. ἔσχεν Ar.Ra. 1035
;πόρρω κ. ἥκει Id.Ach. 646
;κ. οὐρανόμηκες Id.Nu. 459
;κ. ἔχειν τὰ περὶ τὰς ναῦς Th.1.25
;παρ' ἀνθρώποις ἀείμνηστον κ. ἔχει τινά X.Cyn.1.6
;κ. ἀθάνατον καταθέσθαι Pl.Smp. 208c
;κ. τε καὶ ἔπαινος πρὸς ἀνθρώπων Id.Lg. 663a
;περὶ χώρας ἀκούειν κ. μέγα Lys. 2.5
;κ. ἕξειν ἔν τινι Ath.Mech.15.4
; ποῖον κ., εἰ .. ; 1 Ep.Pet.2.20: pl., ἄειδε δ' ἄρα κλέα ἀνδρῶν the lays of their achievements, Il.9.189, cf. 524, Od.8.73;κλέα φωτῶν μνήσομαι A.R.1.1
.2 rarely in bad sense, δύσφαμον κ. ill repute, Pi.N.8.36;αἰσχρὸν κ. E.Hel. 135
, cf. Ar.Fr. 796: both senses in Th.2.45 ἧς ἂν ἐπ' ἐλάχιστον ἀρετῆς πέρι ἢ ψόγου.. κ. ᾖ of whom there is least talk either for praise or blame. (Cf. Skt. śrávas 'fame', Slav. slovo 'word', 'glory'; cogn. with κλέω (A), κλύω.) -
15 φιλόκλεια
φῐλό-κλεια, τά, festival at Delos,A endowed by Philocles king of Sidon, IG11(2).287 A 57(iii B. C.);ἱερὸν Φιλόκλειον Inscr.Delos 370.39
(iii B. C.); Φ., τό (sc. ἀργύριον), fund set up by P., ib.399A124.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > φιλόκλεια
-
16 Ἀντίκλεια
Ἀντί-κλεια: Anticlēa, daughter of Autolycus, wife of Laertes and mother of Odysseus, Od. 11.85, Od. 15.358.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > Ἀντίκλεια
-
17 ἀκλεΐα
-
18 δύςκλεια
-
19 εὔκλεια
εὔ-κλεια, ἡ, der gute Ruf, Ruhm, ἐϋκλείης τινὰ ἐπιβῆσαι, ihn des Ruhms teilhaftig werden lassen; das Loben
См. также в других словарях:
κλεῖα — κλέος rumour neut nom/voc/acc pl (epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ЕВКЛЕИ — • Ευκλεια, праздник Артемиды, имевшей прозвище Ευκλεια. Хеn. Hell. 4, 4, 2 … Реальный словарь классических древностей
Cleía — CLEÍA, as, Gr. Κλεία, ας, (⇒ Tab. VIII.) eine von des Atlas Töchtern, die ihren Bruder Hyas mit ihren Schwestern dergestalt beweinete, daß sie endlich mit ihnen in die Hyaden am Himmel verwandelt wurde. Hes. ap. Nat. Com. lib. IV. c. 7 … Gründliches mythologisches Lexikon
Clio — CLIO, us, Gr. Κλειὼ, οῦς, (⇒ Tab. X.) des Jupiters und der Mnemosyne Tochter, eine von den neun Musen, Hesiod. Theogon. v. 77. welche den Namen von. κλέος, gloria, hat, und also eine bedeutet, welche durch die Poesie diejenigen, deren Thaten… … Gründliches mythologisches Lexikon
