εὐ-φημία

См. также в других словарях:

• Φημία — ἡ, Α [φῆμις] προσωνυμία τής Αθηνάς …   Dictionary of Greek

• РУССКИЙ УКАЗАТЕЛЬ СТАТЕЙ — Абант Άβας Danaus Абанты Άβαντες Абарис Άβαρις Абдера Abdera Абдулонома Абдул Abdulonymus Абелла Abella Абеллинум Abellinum Абеона Abeona Абидос или Абид… …   Реальный словарь классических древностей

• ЕВФИМИЯ —    • Ευφημία,          священная тишина, предшествующая каждому жертвоприношению и каждой вступительной к нему молитве и возвещаемая определенной формулой: ευφημία εστω или ευφημει̃τε, у римлян favete linguis. У римлян присоединялось к этому… …   Реальный словарь классических древностей

• υστεροφημία — η / ὑστεροφημία, ΝΑ μεταθανάτια καλή φήμη, η εύφημη μνεία κάποιου μετά τον θάνατό του. [ΕΤΥΜΟΛ. < ὕστερος + φημία (< φημος < φήμη), πρβλ. κακο φημία] …   Dictionary of Greek

• Φήμιος — Όνομα μυθολογικών προσώπων. 1. Μυθικός αοιδός των ανακτόρων του Οδυσσέα στην Ιθάκη. Με τη φόρμιγγα και τα άσματά του ψυχαγωγούσε τους μνηστήρες της Πηνελόπης, οι οποίοι είχαν συγκεντρωθεί στο παλάτι στη διάρκεια της πολύχρονης απουσίας του ήρωα.… …   Dictionary of Greek

• ταχυφημία — η, Ν ιατρ. ανωμαλία στο ρυθμό τής ομιλίας που συνίσταται στην ασυγκράτητη, υπερβολικά βιαστική και ασαφή εκφορά τού λόγου και κατά την οποία υπάρχει ασυμφωνία ανάμεσα στην ταχύτητα τής σκέψης και στην ταχύτητα τής κινητικής γλωσσικής δεξιότητας,… …   Dictionary of Greek

• υστερ(ο)- — / ὑστερ(ο) α συνθετικό λέξεων όλων τών περιόδων τής Ελληνικής, το οποίο: α) προσδίδει στο β συνθετικό τη σημασία εκείνου που γίνεται ή αρχίζει αργότερα, ύστερα (πρβλ. υστερο γενής, υστερο γραφος, υστερο φημία βλ. και λ. ύστερος) β) αποτελεί α… …   Dictionary of Greek