εὐάχητος

См. также в других словарях:

• ευάχητος — εὐάχητος, ον (Α) δωρ. τ., βλ. ευήχητος …   Dictionary of Greek

• ευήχητος — εὐήχητος και δωρ. τ. εὐάχητος, ον (Α) 1. ο ευηχής («εὐαχήτους ὕμνους», Ευρ.) 2. (για θάλασσα) ηχηρός, βουερός («εὐάχητος πόντος», Ευρ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + ηχητός < ηχώ < ηχή «ήχος»] …   Dictionary of Greek