εἰς+ἅλα

(ἐρύσαι νῆα εἰς ἅλα Hom.; ἐμβαλεῖν τι εἴς τι Soph.)

φανήμεναι εἰς ὁδόν Hom. — показаться на дороге;

(вплоть) до

ἐς ἠέλιον καταδύντα Hom. — с заходом солнца (ср. 3);

εἰς ἔτη ἑκατὸν ζῆν Arst. — жить до (т.е. не свыше) ста лет

ἐς τριακάδας δέκα ναῶν Aesch. — до трехсот кораблей

ἐς δεκάδας διακοσμεῖσθαι Hom. — разделиться на десятки;

ἀργύριον ἢ ὅσα εἰς ἀργύριον Arst. — деньги или то, что их заменяет

εὐδόκιμος εἰς σοφίαν καὴ ἰσχύν Plat. — славящийся мудростью и могуществом;

εἰς δύναμιν и εἰς τὸ δυνατόν Xen., Arst.; — по возможности, насколько возможно;

εἴςτινα ἰέναι Xen. — устремиться на кого-л.;

φιλία ἔς τινα Thuc. — дружба к кому-л.;

εἰς κέρδος δρᾶν τι Soph. — делать что-л. из-за выгоды;

εἷς οἶος Hom. и εἷς μοῦνος Her. — один единственный;

ἑνὴ τῷ τρόπῳ Plat. каким-л. — способом;

(ἓν καὴ εἰκοστὸν ἔτος Thuc.)

(τι εἰς ἅλα, ἐν πυρί, ποτὴ πέτρας, προτὴ γαίῃ Hom.; σπόρον ἐν νειοῖσιν Theocr.)

(ἐκ χειρός Xen.; β. καὴ τοξεύειν Dem.)

β. δάκρυ Hom. — проливать слезы;

(κύκλα ἀμφὴ ὀχέεσσι Hom.)

(αἰγίδα ἀμφ΄ ὤμοις, ῥάκος ἀμφί τινι, med. ἀμφὴ ὤμοισιν ξίφος Hom.; κρήδεμνον πλοκάμοις Anth.)

(τὸ δίκτυον εἰς τέν θάλασσαν NT.; ἀμφί τινι χεῖρας и πήχεε Hom.)

(τινὰ ἐν δαπέδῳ и ἐν κονίῃσι Hom.)

(οἶκον Aesch.)

(τινὰ γῆς ἔξω Soph.)

(τινὰ ἐς κακόν Hom.; τινὰ εἰς δεῖμα Her. и εἰς φόβον Eur.)

(νῆας ἐς πόντον Hom.; ὄμματα ἑτέρωσε Hom. и πρὸς γῆν Eur.; πρὸσωπον εἰς γῆν Eur.)

(ἑτέρωσε κάρη Hom.)

(ἵππους πρόσθε Hom.; κάτωθε τὰ μοσχία Theocr.)

(τινὰ δουρί Hom.; τινὰ κακοῖς Eur.)

(τινά Pind.)

(ἰὸν ἐνὴ στήθεσσί τινι Hom.)

(ὕπνον ἐπὴ βλεφάροις Hom.)

(τί τινι ἐν θυμῷ Hom., θυμῷ Aesch. и εἰς θυμόν Soph., Plut., ἐν στήθεσσι Hom. и ἐν καρδίᾳ Pind.; λύπην τινί Soph.)

(μῆλα ἐν νηΐ Hom.)

(χρόα βάλλεσθαι λουτροῖς HH.)

(ἐν πέδῳ Aesch.): ( о реке) изливаться, впадать (ποταμὸς εἰς ἅλα βάλλων Hom.)

(τινά Hom., Eur.)

(ἡνίοχον κονίης ῥαθάμιγγες ἔβαλλον Hom.)

(οἶνον νέον εἰς ἀσκοὺς παλαιούς NT.)

(ἀκτῖσιν Hom.; γαῖαν Eur.; σελήνη βαλλομένη διὰ θυρίδων Anth.)

(χαράκωμα πρὸς τῇ πόλει Dem.; χάρακα Polyb., Plut.)

(τι ἐπὴ θυμῷ и μετὰ φρεσί Hom.; ἐνὴ φρεσί Hom., Hes. или ἐπ΄ ἑωυτοῦ Her.)

βαλεσθαι ἐς γαστέρα γόνον Her. — забеременеть

(κεραυνὸν χαμᾶζε, ὑψόθεν ἐέρσας Hom.; ὅπλα εἰς ἅλα Eur.)

(ἄγκυραν Her.; δίκτυα Arst.; ὀθόνην ἐπὴ τῆς γῆς NT.)

(κοντόν ἐς τέν λίμνην Her.; τινὰ εἰς ὕπνον Eur.)

σπονδὰς κ. Eur. — совершать возлияния;

(ἐς πᾶσαν τέν Ἑλλάδα Her.)

(κόμας εἰς ὤμους Eur.)

(πώγωνα Arph., med. Plut.)

(μέχρι τοῦ μέσου Plat.)

(ἐς γόνυ Plut.)

οὐ καθεῖτο τὰ τείχη ὥσπερ νῦν Thuc. — стены не были доведены до того места, где они теперь;

(ἅρματα ἑπτά Thuc.; ζεύγη Isocr.)

(τέν πρώτην διδασκαλίαν Plut.)

(πρόφασιν Arph.)

(εἰς ἀγῶνα Plut.; ἐς τοὺς ἀγῶνας Luc.)

(ὕδωρ и ἔλαιόν τινι Hom. - тж. in tmesi; αἷμα τοῦ ἀκινάκεος Her.; γάλα κατὰ τοῦ προσώπου Plut.; μύρον ἐπὴ τέν κεφαλήν и κατὰ τῇς κεφαλῆς τινος NT.)

(αἱματοέσσας ψιάδας ἔραζε Hom.)

(εἰς ὕδωρ Arst.)

(εἰς μίαν οὐσίαν Plut.)

(νιφάδας ἐπὴ χθονί, χιόνα Hom.)

(χάριν τινί, πλοῦτόν τινι, ὀνείδεα κεφαλῇ τινος Hom.; βλασφημίαν τῶν ἱερῶν Plat.)

(τεῖχος εἰς ἅλα Hom.)

(θύσθλα χαμαί, ἡνία ἔραζε, ὅπλα εἰς ἄντλον Hom.)

(χρυσὸν ἐς πίθους Her.)

(πέπλον ἐπ΄ οὔδει Hom.)

(κάτω Arst.)

(δόξαν ἀνθρώπων Plat.)

(Ἕκτορα περὴ σῆμα, sc. Πατρόκλου Hom. и περὴ τείχη Eur.; τινά τινος Hom., Arph., Luc.; δίκτυον ἐς βόλον Theocr. - ср. 3)

(ἡμίονοι ἕλκον ἀπήνην Hom.)

(ὀϊστὸν ἐκ ζωστῆρος, med. ξίφος ἐκ κολεοῖο Hom.; ἔγχος ἐπί τινι Eur.; sc. δίκτυον Arst. - ср. 1)

(νῆα εἰς ἅλα Hom.; ἑλκόμενος ἀπὸ τοῦ βήματος Xen.)

(τὸ πρόσφορον ἐντεῦθεν ἐπί τι Plat.)

(ἱστία Hom.; ἱστόν τε καὴ ἱστίον HH.)

(νευρήν Hom.; τόξον Her., Xen.)

(τὸ ἱμάτιον Arst.; πέδας Her.)

(ὀνύχεσσι παρειάν Eur.; ὑπ΄ ὄρνιθος ἢ κυνὸς ἑλκυσθῆναι Her.)

(ἀέρα, πνεῦμα Arst.)

(μέθυ Eur.)

(αἱ ῥίζαι ἕλκουσι τροφήν Arst.; ὅ ἥλιος ἕλκει τὸ ὕδωρ Her. и τὸ ὑγρόν Arst.)

(Ἰοκάστης μαστόν Eur.)

(τινὰ κλητεύσοντα Arph.)

(ἕλξειν καὴ ὑβριεῖν τινα Dem.)

(ὥστε Μαγνῆτις λίθος Eur.; ἐχθροὺς ἐφ΄ ἑαυτόν Dem.)

(τινὰ ἐφ΄ ἡδονάς, τὰς πολιτείας εἰς τυραννίδας Plat.)

(τέν παιοίσκην Lys.)

(τρίτον ἡμιτάλαντον Her.; τὰ πλεῖον ἕλκοντα βαρύτερα νομίζεται Plat.)

(χαίτας ἐκ κεφαλῆς Hom.)

(ἥ εὐωχία ἑλκυσθεῖσα Polyb.; τὸν χρόνον Plut.)

(πάσας προφάσεις Her.; πᾶν πρᾶγμα καὴ κατηγορίαν Polyb.)

(κόρδακα Arph.)

(Ἕκτορα περὴ σῆμα, sc. Πατρόκλου Hom. и περὴ τείχη Eur.; τινά τινος Hom., Arph., Luc.; δίκτυον ἐς βόλον Theocr. - ср. 3)

(ἡμίονοι ἕλκον ἀπήνην Hom.)

(ὀϊστὸν ἐκ ζωστῆρος, med. ξίφος ἐκ κολεοῖο Hom.; ἔγχος ἐπί τινι Eur.; sc. δίκτυον Arst. - ср. 1)

(νῆα εἰς ἅλα Hom.; ἑλκόμενος ἀπὸ τοῦ βήματος Xen.)

(τὸ πρόσφορον ἐντεῦθεν ἐπί τι Plat.)

(ἱστία Hom.; ἱστόν τε καὴ ἱστίον HH.)

(νευρήν Hom.; τόξον Her., Xen.)

(τὸ ἱμάτιον Arst.; πέδας Her.)

(ὀνύχεσσι παρειάν Eur.; ὑπ΄ ὄρνιθος ἢ κυνὸς ἑλκυσθῆναι Her.)

(ἀέρα, πνεῦμα Arst.)

(μέθυ Eur.)

(αἱ ῥίζαι ἕλκουσι τροφήν Arst.; ὅ ἥλιος ἕλκει τὸ ὕδωρ Her. и τὸ ὑγρόν Arst.)

(Ἰοκάστης μαστόν Eur.)

(τινὰ κλητεύσοντα Arph.)

(ἕλξειν καὴ ὑβριεῖν τινα Dem.)

(ὥστε Μαγνῆτις λίθος Eur.; ἐχθροὺς ἐφ΄ ἑαυτόν Dem.)

(τινὰ ἐφ΄ ἡδονάς, τὰς πολιτείας εἰς τυραννίδας Plat.)

(τέν παιοίσκην Lys.)

(τρίτον ἡμιτάλαντον Her.; τὰ πλεῖον ἕλκοντα βαρύτερα νομίζεται Plat.)

(χαίτας ἐκ κεφαλῆς Hom.)

(ἥ εὐωχία ἑλκυσθεῖσα Polyb.; τὸν χρόνον Plut.)

(πάσας προφάσεις Her.; πᾶν πρᾶγμα καὴ κατηγορίαν Polyb.)

(κόρδακα Arph.)

(εἰς ἅλα, νηῒ Πύλονδε, πρὸς δῶμα Hom.; οἴχοντο πλώοντες ἐς Λακεδαίμονα Her.)

οἴχεται θανών Soph. — он умер;

πῆ σοι μένος οἴχεται ; Hom. — куда девалось твое мужество?;

(ᾤχετο κῆλα Hom.)

(αἰχμέ κατὰ γαίης ᾤχετο Hom.)

(εἰς ἅλα ἀπ΄ Ὀλύμπον, ἐξ ὀχέων χαμᾶζε Hom.)

(φάσγανον, ἐκ κολεοῖο ξίφος, δόρυ ἐξ ὠτειλῆς Hom.)

(νῆας εἰς ἅλα Hom.)

(τινα ἆσσον Hom.)

(βύρσαν θηρός Theocr.)

(τινα μάχης Hom.)

(νέκυν ἐκ βελέων Hom.)

(Ἴλιον, Νέστορος υἱόν Hom.)

(τινα χρυσῷ Hom.)

(ἄστυ πύργοι ὑψηλαί τε πύλαι εἰρύσσονται Hom.)

(ἔγχος Hom.)

(Κῇρα μέλαιναν Hom.)

(νόστον τινός Pind.)

(θύρας θαλάμοιο Hom.; αὖλιν Theocr.)

(θέμιστας πρὸς Διός, βουλὰς Κρονίωνος Hom.)

(τινα οἴκαδ΄ ἰόντα Hom.)

(θεῶν δήνεα Hom.). - см. тж. ἐρύω

ἐ. τρὴς περί τι Hom. — трижды протащить вокруг чего-л.

(νῆα ἤπειρόνδε Hom. или ἐπ΄ ἠπείροιο Hom., Hes.)

(νῆα ἅλαδε или εἰς ἅλα, τινὰ ἐξ οὐρανόθεν πεδίονδε Hom.)

(ὀϊστὸν ἐξ ὤμοιο, φάρμακον ἐκ γαίης Hom.)

(ἔγχος Soph.)

(νευρέν ἐπί τινι Hom.; τῶν τόξων τὸ ἕτερον Her.)

(φᾶρος κὰκ (= χατά) κεφαλῆς Hom.)

(ἀν΄ ὑψηλέν κίονά τινα Hom.)

(τινὰ χλαίνης Hom.)

(κρόσσας πύργων Hom.)

(νεκρούς Hom.)

(τι ἐκ ποδός Pind.)

(κύνες ἐρύουσί τινα Hom.)

(πλίνθους Her.) - см. тж. ἐρύομαι

(τέν σχεδίην Hom.)

(τὰ ναυήγια ἐς τέν Σαλαμῖνα Her.)

(τὰ τόξα Anth.)

(μοχλοῖσι τέν σχεδίην εἰς ἅλα κατειρύειν Hom.)

μοχλὸν τρῖψαι ἐν ὀφθαλμῷ Hom. — вонзить кол в глаз (Киклопа)

τὸν μοχλὸν ἐμβάλλειν Xen. — запирать на засов;

(ῥόον εἰς ἅλα Hom.)

(ὀμφήν Anacr.; ὄπα γλυκεῖαν Pind.)

(τὸν δίσκον εἰς τὸ ἄνω Luc.; τὸν κύβον Plut., Luc.)

(μύδρους Arst.)

(κόνιν Arst.)

ἀ. κίνδυνον Her., Thuc. — идти на опасность, рисковать собой;

(θεός Plat.; χώρα Isocr., Polyb.; τὸ τέλειον ἀγαθόν Arst.)

(ὅ σοφός Arst.; ἔχων ἅλα καὴ δύο κρῖμνα Anth.)