-
1 ερυομαι
ион. εἰρύομαι (ῠ)1) тащить, вытаскивать; извлекать(φάσγανον, ἐκ κολεοῖο ξίφος, δόρυ ἐξ ὠτειλῆς Hom.)
2) стаскивать, спускать(νῆας εἰς ἅλα Hom.)
3) притягивать, привлекать(τινα ἆσσον Hom.)
4) совлекать, сдирать(βύρσαν θηρός Theocr.)
5) натягивать (sc. τόξον Hom.)6) выводить (прочь), уводить(τινα μάχης Hom.)
7) уносить, удалять(νέκυν ἐκ βελέων Hom.)
8) уводить от опасности, избавлять, спасать(Ἴλιον, Νέστορος υἱόν Hom.)
9) освобождать от рабства, выкупать(τινα χρυσῷ Hom.)
10) защищать, прикрыватьεἰρύσατο ζωστήρ Hom. — пояс защитил (от раны)11) отражать, отбивать(ἔγχος Hom.)
12) (пред)отвращать(Κῇρα μέλαιναν Hom.)
13) препятствовать, мешать(νόστον τινός Pind.)
κραδίῃ χόλον ἐ. Hom. — подавить в сердце гнев14) охранять, стеречь(θύρας θαλάμοιο Hom.; αὖλιν Theocr.)
φρεσὴν ἐ. Hom. — хранить в мыслях, т.е. в тайне15) хранить, соблюдать, чтить(θέμιστας πρὸς Διός, βουλὰς Κρονίωνος Hom.)
ἐ. ἔπος Hom. — соблюдать приказание16) подстерегать(τινα οἴκαδ΄ ἰόντα Hom.)
17) подсматривать, улавливать, угадывать(θεῶν δήνεα Hom.). - см. тж. ἐρύω
-
2 ειρυομαι
-
3 ερυμαι
-
4 ερυσαιατο
-
5 ερυσσαμενω
Theocr. part. aor. dual. к ἐρύομαι См. ερυομαι -
6 ερυστος
-
7 ερυω
ион. εἰρύω1) тащить, волочить, влечьἐ. τρὴς περί τι Hom. — трижды протащить вокруг чего-л.
2) (тж. ἐ. εἴσω Hom.) втаскивать, выволакивать(νῆα ἤπειρόνδε Hom. или ἐπ΄ ἠπείροιο Hom., Hes.)
3) стаскивать, спускать(νῆα ἅλαδε или εἰς ἅλα, τινὰ ἐξ οὐρανόθεν πεδίονδε Hom.)
4) вырывать, выдергивать(ὀϊστὸν ἐξ ὤμοιο, φάρμακον ἐκ γαίης Hom.)
5) извлекать (из ножен), обнажать(ἔγχος Soph.)
6) натягивать, напрягать(νευρέν ἐπί τινι Hom.; τῶν τόξων τὸ ἕτερον Her.)
7) натягивать, опускать(φᾶρος κὰκ (= χατά) κεφαλῆς Hom.)
8) вздергивать, вешать(ἀν΄ ὑψηλέν κίονά τινα Hom.)
9) тянуть, дергать(τινὰ χλαίνης Hom.)
10) срывать, обламывать(κρόσσας πύργων Hom.)
11) утаскивать, уносить(νεκρούς Hom.)
12) удалять, устранять(τι ἐκ ποδός Pind.)
13) разрывать на части, растерзывать(κύνες ἐρύουσί τινα Hom.)
14) (ср. лат. lateres ducere) изготовлять, производить(πλίνθους Her.) - см. тж. ἐρύομαι
См. также в других словарях:
ερύω — (I) ἐρύω, ιων. τ. εἰρύω, δωρ. τ. Fερύω (Α) 1. τραβώ, σύρω στο έδαφος, γενικά με την έννοια τής ορμής και σφοδρότητας («νῆα ἐρύσσομεν ἤπειρόνδε» θα σύρουμε το πλοίο στην ξηρά, Ομ. Οδ.) 2. σύρω κάποιον διά τής βίας («ἐρυσαν τέ μιν εἴσω κουρίξ» τόν… … Dictionary of Greek
μήρινθος — μήρινθος, και σμήρινθος ἡ (Α) 1. σχοινί, σπόγγος («οὐ δὲ τρήρωνα πέλειαν λεπτῷ μηρίνθῳ δῆσεν ποδός», Ομ. Ιλ.) 2. ορμιά αλιευτική, πετονιά. [ΕΤΥΜΟΛ. Αβέβαιης ετυμολ. Οι λ. μήρινθος και μηρύομαι εμφανίζουν πιθ. την εκτεταμένη βαθμίδα *mēr τής ΙΕ… … Dictionary of Greek