Перевод: с греческого на все языки

со всех языков на греческий

είμαι+της

  • 21 θέση

    [-ις (-εως)] η
    1) место;

    πιάνω θέση — занимать место;

    αλλάζω θέση — пересаживаться;

    βάζω κάτι στη θέση του — положить (поставить) что-л, на место;

    όλες οι θέσεις είναι πιασμένες — все места заняты;

    λάβετε θέσεις! — по местам!;

    2) положение, расположение, местоположение;

    βάζω στην πρώτη θέση — выдвигать на первый план;

    η θέση τού σπιτιού (της πόλης) — местоположение дома (города);

    3) положение, состояние; ситуация;

    βρίσκομαι σε δύσκολη θέση — находиться в затруднительном, трудном положении;

    4) прям., перен. позиция;

    πολιτική από θέσεως ισχύος — политика с позиции силы;

    παίρνω θέση — высказываться, высказывать свою точку зрения;

    παίρνω σωστή θέση — занимать правильную позицию;

    ο εχθρός δυνάμωσε τίς θέσεις του — враг укрепил свои позиции;

    αναθεωρώ τη θέση μου — пересматривать свою позицию;

    5) долж- ность, место; положение;

    η κοινωνική θέση — социальное, общественное положение;

    διορίζομαι σε καλή θέση — получить хорошее место;

    τί θέση έχει; — какую должность он занимает?;

    6) класс, разряд;

    βαγόνι δεύτερης θέσης — вагон второго класса;

    7) положение, тезис;

    θέσεις της εισήγησης — тезисы доклада;

    θεμελιώδεις θέσεις — основные положения;

    8) постановка (вопроса); выдвижение (предложения);

    θέσ ζητήματος εμπιστοσύνης — постановка вопроса о доверии;

    9) диссертация;

    § έργο με θέση — социально направленное произведение;

    είμαι σε θέση να... — быть в состоянии... (сделать что-л,);

    δεν έχεις θέση εδώ — здесь тебе не место;

    αυτό δεν έχει θέση εδώ — это здесь ни к чему;

    τί θέση έχει αυτό εδώ; — причём здесь это?;

    στη θέση μου (σου, του — и т. д.) на моём (твоём, его и т. п.) месте;

    βάζω κάποιον στη θέση του — поставить кого-л. на своё место;

    θέσει μακρά συλλαβή — грам, долгий слог по положению

    Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό > θέση

  • 22 πέφτω

    (αόρ. επεσα) αμετ.
    1) падать, валиться;

    πέφτω ανάσκελα — упасть навзничь;

    έπεσε λιπόθυμος (νεκρός) он упал в обморок (замертво);
    σκόνταψα και έπεσα я споткнулся и упал; 2) падать, выпадать (об осадках, о волосах и т.п.);

    πέφτει βροχή (χιόνι) — идёт дождь (снег);

    πέφτουν τα φύλλα — падают листья;

    3) впадать (в какое-л. состояние); предаваться (чему-л.);

    πέφτ σε απελπισία ( — или απόγνωση) — впадать в отчаяние, предаваться отчаянию;

    πέφτω σε δυσμένεια (σφάλμα) — впадать в немилость (ошибку);

    4) бросаться, кидаться (куда-л.);

    πέφτω στο νερό — бросаться в воду;

    5) попасть, очутиться, оказаться;

    πέφτω σε ενέδρα (παγίδα) — попасть в засаду (ловушку);

    πέφτω στα χέρια κάποιου — попасть в чьи-л. руки, оказаться в чьих-л. руках;

    πέφτω στα νύχια κάποιου — попадать к кому-л. в лапы, стать чьей-л. жертвой;

    πέφτω σε καλά (κακά) χέρια — попадать в хорошие (плохие) руки;

    6) попадать (в цель);
    7) падать, снижаться, понижаться;

    οι τιμές πέφτουν — цены падают;

    η θερμοκρασία πέφτει — температура падает;

    8) опускаться (о светилах и т. п.);
    ο ήλιος έπεσε στη θάλασσα солнце село за море; έπεσε ομίχλη опустился туман;

    πέφτει το σκοτάδι — надвигается темнота, темнеет;

    9) пасть (в бою);

    πέφτ στο πεδίο της μάχης — пасть на поле брани;

    10) пасть (о правительстве и т. п.); сдаться, покориться (кому-чему-л.);
    τό φρούριο έπεσε крепость пала; 11) ослабевать; утихать, стихать; ο αέρας έπεσε ветер стих; έπεσε πολύ ο πατέρας отец сильно сдал; 12) приходиться, выпадать; του έπεσε το λαχείο он выиграл; ему выпал выигрыш; μας έπεσε στη λοταρία ένα ψυγείο мы выиграли в лотерею холодильник;

    η γιορτή πέφτει την Παρασκευή — праздник приходится на пятницу;

    λίγα πέφτουνε στον καθένα μας — немного приходится на каждого;

    τί μού πέφτει στο μερτικό μου:

    что выпало на мою долю?;
    13) бросаться, нападать; обрушиваться; πέσαν απάνω μας они набросились на нас;

    πέφτει επιδημία — вспыхивает эпидемия;

    14) рушиться, рухнуть;
    15) разг родиться; της έπεσε το παιδί στούς εφτά μήνες у неё родился семимесячный ребёнок, она родила семимесячного ребёнка;

    § πέφτει το ηθικό μου — падать духом;

    πέφτω επάνω σε κάτι — натыкаться на что-л.;

    πέφτω να κοιμηθώ — ложиться спать;

    πέφτω άρρωστος — или πέφτω στο κρεββάτι ( — или στα ρούχα) — слечь в постель, заболеть;

    πέφτω με το κεφάλι — внезапно серьёзно заболеть, слечь;

    πέφτω έξω прям., перен. — а) садиться на мель;

    б) дать маху;
    ошибаться;

    πέφτω έξω στούς υπολογισμούς μου — просчитаться;

    πέφτω σε σφάλμα ( — или πέφτω σε παράπτωμα) — проштрафиться;

    πέφτω θδμα — пасть жертвой;

    είμαι πεσμένος μπρούμυτα лежать ничком;

    πέφτω στα γόνατα κάποιου — падать кому-л. в ноги;

    умолять кого-л.;

    πέφτω στο στόμα ( — или στη γλώσσα) κάποιου — попасться кому-л. на язычок;

    πέφτω στα ( — или από τα) μάτια κάποιου — упасть в чьих-л. глазах;

    πέφτει χρήμα — с) на это идёт уйма средств; — б) здесь дело пахнет подкупом;

    πέφτει ξύλο — они дерутся;

    η υπόληψη του έπεσε его репутация погибла;

    πέφτει η μύτη μου — вешать нос;

    πέφτουν τα μούτρα μου — виновато опускать голову;

    πέφτω καί στη φωτιά γιά σένα — я за тебя готов в огонь и в воду;

    πέφτω απ' το κακό στο χειρότερο — попадать из огня да в полымя;

    δεν σού πέφτει λόγος — ты помалкивай, без тебя обойдётся;

    πολύ ( — или βαρύ) σού πέφτει — это не по тебе; — кишка тонκέ (ср. — русск, не по Сеньке шапка);

    πέφτω με τα μούτρα ( — или τό κεφάλι) σε κάτν — уйти с головой в какие-л. дела;

    πέφτουν τα φτερά μου — у меня руки опускаются;

    πέφτουν κορμιά — гибнут люди;

    πέφτουν κεφάλια — летят головы;

    πέφτουν τουφεκιές ( — или πιστολιές) — слышны выстрелы, идёт перестрелка;

    η πόλη πέφτει λίγο δυτικότερα — город находится немного западнее;

    έπεσε γρήγορα αυτό το θεατρικό του έργο эта пьеса быстро сошла со сцены;

    πέφτω δίπλα — а) причаливать; — б) перен. подъезжать (к кому-л.)

    Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό > πέφτω

  • 23 λαλέω

    λαλέω impf. ἐλάλουν; fut. λαλήσω; 1 aor. ἐλάλησα; pf. λελάληκα. Pass.: 1 fut. λαληθήσομαι; 1 aor. ἐλαλήθην; pf. λελάλημαι (Soph.+). In older Gk. usu. of informal communication ranging from engagement in small talk to chattering and babbling, hence opp. of λέγω; in later Gk the trend, expressed esp. in the pseudepigr. and our lit., is toward equation with λέγω and broadening of the earlier usage.
    to make a sound, sound, give forth sounds/tones (Aesop fab. 248b H./146 H-H./202 Ch./v.l. 141 P.) that form a kind of speech, esp. of inanimate things (e.g. of the echo, Cass. Dio 74, 21, 14; of streams of water Achilles Tat. 2, 14, 8; OdeSol 11:6 τὸ ὕδωρ τὸ λαλοῦν), of thunder ἐλάλησαν αἱ βρονταί Rv 10:4ab. ἐλάλησαν αἱ βρονταὶ τὰς ἑαυτῶν φωνάς vs. 3. Of a trumpet 4:1 (cp. Aristot., De Aud. p. 801a, 29 διὰ τούτων=flutes, etc.; Achilles Tat. 2, 14, 8 of the κιθάρα). Of the blood of Christ, that speaks more effectively than that of Abel (Gen 4:10) Hb 12:24; s. 11:4 (Goodsp., Probs. 188). Cp. J 12:29.
    to utter words, talk, speak, of pers.
    of the act of speaking, intr.
    α. (be able to) speak; to have and use the faculty of speech, in contrast to one who is incapable of speaking (cp. Ps 113:13; 134:16; 3 Macc 4:16; TestSol 10:3 C λ. ἀνθρωπίνως) Mt 9:33; 12:22; 15:31; Mk 7:37; Lk 1:20, 64; 11:14. ἐλάλει ὀρθῶς he could speak plainly (in contrast to the unintelligible utterances of a deaf-mute) Mk 7:35.
    β. speak, express oneself (Aesop, Fab. 146 H-H. et al.) οὐ γὰρ ὑμεῖς ἐστε οἱ λαλοῦντες it is not you who (will) speak Mt 10:20 (cp. TestAbr A 6 p. 83, 5 [Stone p. 14] ἄγγελος κυρίου ἐστὶν ὁ λαλῶν; AscIs 1, 7, τὸ πνεῦμα … τὸ λαλοῦν ἐν ἐμοί). προφῆται δύο ἢ τρεῖς λαλείτωσαν two or three prophets are to express themselves 1 Cor 14:29. ἔτι αὐτοῦ λαλοῦντος while he was still speaking Mt 17:5; 26:47; Mk 5:35; 14:43; Lk 8:49; 22:47, 60. μηκέτι αὐτοῦ λαλοῦντος AcPl Ha 5, 14 of a lion (?); μηκέτι λαλήσας 10, 25=MartPl Aa I 115, 16.—Lk 5:4; 1 Cor 14:11ab, al.—In contrast to listening (Plut., Mor. 502c λαλοῦντι μὲν πρὸς τ. ἀκούοντας μὴ ἀκούοντι δὲ τ. λαλούντων) Js 1:19; cp. 1 Cor 14:35.—In contrast to keeping silent (Lucian, Vit. Auct. 3) οὐκ ἤφιεν λαλεῖν τ. δαιμόνια Mk 1:34; Lk 4:41 (λέγειν v.l.). λάλει καὶ μὴ σιωπήσῃς Ac 18:9. οὐ γὰρ ἐπιτρέπεται λαλείν (women) are not permitted to express themselves 1 Cor 14:34f (cp. Plut., Mor. 142d: a woman ought to take care of her home and be quiet; for she should either converse with her husband or through him). This pass. refers to expression in a congregational assembly, which would engage not only in worship but in discussion of congregational affairs; the latter appears to be implied here, for it was contrary to custom for Hellenic women, in contrast to their privileges in certain cultic rites (cp. 1 Cor 11:5), to participate in public deliberations (s. Danker, Benefactor 164, w. ref. to IG II, 1369, 107–9; for other views s. comm.).—In contrast to acting Js 2:12.
    γ. The pers. to whom or with whom one is speaking is mentioned in various ways: in the dat. λ. τινί speak to or with someone (Aristoph., Equ. 348; Philemon Com. 11 Kock; Menander, Periciromene 220 σοί; Aelian, Ep. 14 p. 181, 1; Diog. L. 9, 64; pseudepigr.; Just., A I, 63, 14. λ. ἑαυτῷ=with oneself; Lev 1:1f; Ezk 33:30b) Mt 12:46ab, 47; 13:10; Mk 16:19; Lk 1:22; 24:6, 32; J 4:26 (cp. CB I/2, 566f no. 467–69 Ἀθάνατος Ἐπιτύνχανος says of himself: ἐγὼ εἶμαι ὁ λαλῶν πάντα); 9:29; 12:29; 15:22; Ac 9:27; Ro 7:1; 1 Cor 3:1; 1 Th 2:16; Hb 1:1f; by πρός and the acc. (Plut. Mor. 502c [s. β above]; Ps.-Lucian, Asin. 44; Gen 27:6; Ex 30:11, 17, 22; JosAs 14:7 al.; ParJer 3:5; ApcMos 28; SibOr 3, 669; Just., D. 27, 3) Lk 1:19, 55; Ac 4:1; 8:26; 11:20; 26:31 (cp. Lat. ire in consilium; Taubenschlag, OpMin. II 725 [the pap ref. is unsatisfactory]); by μετά and the gen. (Gen 35:13) Mk 6:50; J 4:27; 9:37; 14:30; Rv 1:12; 10:8; 17:1; 21:9, 15. μὴ διαλίπῃς λαλῶν εἰς τὰ ὦτα τῶν ἁγίων Hv 4, 3, 6.—The pers. or thing spoken about is expressed by περί w. the gen. (PSI 361, 5 [251 B.C.] λαλήσας περί μου; PFay 126, 4 [c. 200 A.D.]; Gen 19:21; Ezk 33:30a; TestAbr B 8 p. 112 14 [Stone p. 72]; TestJob 46:7; JosAs 6:2 al.; Philo, Fuga 33, 30a) J 8:26; 12:41; Ac 2:31; Hb 2:5; 4:8.—τινὶ περί τινος (PPetr II, 13 (6), 9 [III B.C.]) Lk 2:38; 9:11; pass. Ac 22:10.
    δ. The speaking or uttering can be more closely defined: κακῶς, καλῶς J 18:23. ὡς νήπιος 1 Cor 13:11. ὡς δράκων (hissed?) Rv 13:11. στόμα πρὸς στόμα face to face (cp. Num 12:8; ApcEsdr 6:6 p. 31, 10 Tdf.) 2J 12; 3J 14. εἰς ἀέρα 1 Cor 14:9. κατὰ κύριον 2 Cor 11:17. ἐκ τοῦ περισσεύματος τ. καρδίας τὸ στόμα λαλεῖ Mt 12:34; Lk 6:45. ἐκ τῆς γῆς J 3:31 (cp. Lev 1:1 λ. ἐκ τῆς σκηνῆς). ἐκ τῶν ἰδίων J 8:44. παρρησίᾳ 7:13, 26. ἐν παρρησίᾳ 16:29. ἐν παραβολαῖς Mt 13:10, 13. χωρὶς παραβολῆς Mk 4:34. λ. (ἐν) ψαλμοῖς speak in psalms Eph 5:19. Of prophets λ. ἐν πνεύματι D 11:7 (Just., D. 7, 1). Of God λ. διὰ στόματος τ. προφητῶν Lk 1:70; cp. Ac 28:25.
    ε. as subst. ptc. τὰ λαλούμενα (Paradox. Vat. 2 Keller; Jos., Ant. 16, 321; Just., D. 7, 2) ὑπό τινος Ac 13:45; 16:14. τὰ λελαλημένα (EpArist 299; cp. TestSol 20:21 τὰ … λαληθέντα μοι) αὐτῇ παρὰ κυρίου Lk 1:45.—For λαλεῖν γλώσσῃ and λ. γλώσσαις s. γλῶσσα 3.
    of speech with ref. to what is expressed (the ability to λ. can generate λόγοι Aesop, Vi. G 7f P.), trans. speak and thereby assert, proclaim, say τὶ someth. (X., Cyr. 1, 4, 1 πολλά; Demosth. 45, 77 μέγα; Paradox. Vat. 2 τὰ ὀνόματα) τὰ ῥήματα τ. θεοῦ J 3:34. ῥῆμα Mt 12:36; cp. J 8:20 (JosAs 14:14 al.; ParJer 3:4.). τὸν λόγον Mk 8:32; J 12:48; Ac 4:29, 31 (λαλ. τι μετὰ παρρησίας as Jos., Ant. 16, 113); 8:25; 14:25; 16:6, 32. τὰ μεγαλεῖα τ. θεοῦ Ac 2:11 (TestJob 38:1). βλασφημίας Lk 5:21; cp. Ac 6:11 (JosAs 13:9; Just., D. 32, 3). σοφίαν 1 Cor 2:6f. μυστήρια 14:2; cp. Col 4:3. τὰ μὴ δέοντα 1 Ti 5:13. τὸ στόμα λαλεῖ ὑπέρογκα Jd 16; μεγάλα Rv 13:5. τί Mt 10:19; Mk 13:11; J 12:49. ὸ̔ λαλεῖ Mk 11:23; cp. J 10:6; 12:50. ταῦτα Lk 24:36; J 8:28, 30; 12:36; 17:1; AcPl Ha 10, 11. ἐλάλησέν τι περὶ σοῦ πονηρόν Ac 28:21 (cp. 3 Km 22:8, 13b; JosAs 12:5). ἐσύρετο μηδὲν λαλῶν (Paul) let himself be dragged in without saying a word AcPl Ha 4, 11.—Pass. λαλεῖταί τι someth. is said, proclaimed, reported (cp. the ins for mother and brother [APF 5, 1913, 169 no. 24, 8] ὧν καὶ ἡ σωφροσύνη κατὰ τ. κόσμον λελάληται, also Ps 86:3) Mt 26:13; Mk 14:9; cp. Hb 2:3; 9:19 ἡ λαλουμένη διδαχή Ac 17:19. ὁ λαληθεὶς λόγος Hb 2:2. ἐλαλήθη ὅτι 11:18 (B-D-F §397, 3).—Oft., in addition, the pers. spoken to is mentioned, in the dat. ἄλλην παραβολὴν ἐλάλησεν αὐτοῖς Mt 13:33. ἐλάλει αὐτοῖς τὸν λόγον he proclaimed the word to them Mk 2:2; 4:33; J 15:3; Ac 11:19. ἐλάλησεν αὐτοῖς πολλὰ ἐν παραβολαῖς Mt 13:3; cp. vs. 34. τὸ ῥῆμα … αὐτοῖς Lk 2:50; cp. J 6:63.—8:40 (ἀλήθειαν λ. as Eph 4:25 below); 14:25; 15:11; 16:1, 4, 6. ἀνθρώποις λαλεῖ οἰκοδομήν 1 Cor 14:3; w. πρός and acc. (Gen 18:19; Zech 8:16) λόγους … ἐλάλησα πρὸς ὑμᾶς Lk 24:44 (cp. Dt 10:4).—Ac 3:22; 11:14; 1 Th 2:2; w. ἐν and the dat. σοφίαν λαλοῦμεν ἐν τ. τελείοις we discourse of wisdom among those who are mature 1 Cor 2:6; w. μετά and the gen. λαλεῖτε ἀλήθειαν ἕκαστος μετὰ τοῦ πλησίον αὐτοῦ Eph 4:25 (cp. Zech 8:16). ὅσα ἂν λαλήσω μετὰ σοῦ Hs 5, 3, 2; cp. Hs ins.—W. the speaking definitely characterized ταῦτα ἐν παροιμίαις λελάληκα ὑμῖν J 16:25a. κατὰ ἄνθρωπον ταῦτα λαλῶ 1 Cor 9:8. ἐν ἐκκλησίᾳ θέλω πέντε λόγους τῷ νοί̈ μου λαλῆσαι 14:19. πάντα ἐν ἀληθείᾳ ἐλαλήσαμεν ὑμῖν 2 Cor 7:14. ἀφόβως τὸν λόγον τ. θεοῦ λαλεῖν Phil 1:14. λ. τι εἰς τὰ ὦτά τινος communicate someth. to someone personally (cp. Dt 5:1) Hv 3, 8, 11 (for 4, 3, 6 s. 2aγ above). λ. τι πρὸς τὸ οὖς whisper someth. in someone’s ear (so that no one else hears it; cp. Jos., Ant. 6, 165) Lk 12:3.
    In a number of passages the content of the speaking is introduced by λέγων (s. λέγω 1bθא), just as in the OT (Gen 34:8; 41:9; 42:22; Ex 31:12; Lev 20:1; TestAbr B 12 p. 116, 28 [Stone p. 80]; TestJob 7:1 al.; ParJer 1:1; 1:6 al.; ApcMos 16) Mt 13:3; 14:27; 23:1; 28:18; J 8:12; Ac 8:26; Rv 4:1; 17:1 al. Optional: εἶπον, q.v., end.—B. 1254. DELG. M-M. EDNT. TW.

    Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > λαλέω

  • 24 ιημι

         ἵημι
        (у Hom. преимущ. ῐ, атт. преимущ. ῑ)
        

    (impf. ἵην и ἵειν, conjct. ἱῶ, opt. ἱείην, fut. ἥσω, aor. ἧκα, aor. conjct. ὧ, aor. opt. εἵην, pf. εἷκα, ppf. εἵκειν, inf. praes. ἱέναι, inf. aor. 2 εἷναι, imper. praes. ἵει, imper. aor. 2 ἕς, part. praes. ἱείς, part. aor. 2 εἵς; med.: praes. ἵεμαι, impf. ἱέμην, aor. 2 εἵμην, praes. conjct. ἱῶμαι, aor. 2 conjct. ὧμαι, praes. opt. ἱείμην, aor. 2 opt. εἵμην, pf. med.-pass. εἷμαι, ppf. med.-pass. εἵμην, part. praes. ἱέμενος, part. aor. 2 ἕμενος, imper. praes. ἵεσο, imper. aor. 2 οὗ, inf. praes. ἵεσθαι, inf. aor. ἕσθαι; pass.: aor. 1 εἵθην - эп. ἕθην, fut. 1 ἑθήσομαι, adj. verb. ἑτός)

        1) слать, посылать, отправлять
        

    (ἴκμενον οὖρόν τινι, τινὴ ἄγγελόν τινα Hom.)

        δεξιὸν ἐρωδιὸν εἷναί τινι Hom.послать кому-л. цаплю с правой стороны, т.е. благоприятное знамение

        2) двигать, направлять
        

    ἱ. φυγῇ ἵππων πόδα Eur.погнать лошадей вскачь

        3) погонять, т.е. ехать
        

    (ἐπὴ Κυκλώπων θυμέλας = εἰς Μυκήνας Eur.)

        4) (тж. ἵ. φέρεσθαι Hom.) бросать, сбрасывать, низвергать, сталкивать
        

    (τινὰ εἰς Τάρταρον Aesch.; τινὰ ἀπ΄ ἄκρας πλακός Soph.; πέτρας ἄπο Eur.)

        τὸν Ἀχιλεὺς ποταμόνδε ἧκε φέρεσθαι Hom. — его (убитого Полидора) Ахилл столкнул в реку;
        ἧκα ἐγὼ πόδας καὴ χεῖρε φέρεσθαι Hom. — я бросился (вниз), раскинув руки и ноги;
        οἱ πολέμιοι ἧκαν ἑαυτοὺς κατὰ τῆς χιόνος εἰς τέν νάπην Xen.противники бросились (вниз) по снегу в долину

        5) пускать, метать, кидать
        

    (λᾶαν, ὀϊστόν Hom.; βέλεα ἐπί τινι Hes.; δόρυ Eur.; κομήτην ἰόν Soph.)

        ἱ. τῇ ἀξίνῃ Xen.пускать топором (в кого-л.);
        συνάραξε νήϊα δοῦρα τόσσον γὰρ ἵησιν Hom. (Киклоп) разбил бы доски (нашего) корабля:
        — настолько далеко он бросает (камни)

        6) метать копья, пускать стрелы, стрелять
        

    (ἐπὴ σκοπόν, v. l. ἐπὴ στόχον Xen.)

        ἥσω καὴ ἐγώ Hom. — метну копье и я;
        ἱ. τινός Soph.стрелять в кого-л.

        7) med. (тж. ἵεσθαι θυμῷ Hom.) стремиться, жаждать
        ἱέμενος πόλιος Hom. — рвущийся в город;
        ἱέμενος νίκης Hom. — жаждущий победы;
        ἱέμενος νόστοιο Hom.жаждущий возвращения домой

        8) med. устремляться, спешить
        

    (οἴκαδε Hom.; εἰς ὄρεα Eur.; ἐπὴ τὸν βαλόντα Arst.)

        9) спускать, т.е. привешивать
        

    ἱ. κόμας Hom.зачесывать вниз или распускать волосы;

        ἐθείρας ἱ. ἀμφὴ λόφον Hom. — окружить гребень шлема спускающейся гривой, т.е. приделать к шлему ниспадающий султан;
        ἔκ τινος ἄκμονας δύω ἱ. Hom.привязать к чему-л. две наковальни

        10) привязывать, впрягать
        11) издавать, испускать
        

    (ὄπα κάλλιμον Hom.; φωνήν Aesch., Plut.; διαπρύσιον κέλαδον Eur.; ἄλλα μέλη, sc. τῶν χοροῶν Plat.)

        12) произносить
        

    (ἔπεα Hom.; ἔπος δυσθρήνητον Soph.)

        13) говорить
        

    Ἑλλάδα γλῶσσαν ἱ. Her. — говорить на греческом языке;

        πᾶσαν γλῶσσαν ἱ. Soph. — кричать во все горло;
        τὸ τᾶς εὐφήμου στόμα φροντίδος ἱ. Soph. — говорить устами благоговейной мысли, т.е. безмолвно молиться

        14) лить, изливать:

    (Ἀξιός)

    , ὃι; ὕδωρ ἐπὴ γαῖαν ἵησιν Hom. ( река) Аксий, который несет свои воды по (фракийской) земле
        15) изливаться, струиться, течь
        

    Ἐνιπεύς, ὃς πολὺ κάλλιστος ποταμῶν ἐπὴ γαῖαν ἵησιν Hom. — Энипей, прекраснейшая из рек, текущих на земле;

        ἵει νᾶμα πυρός Eur.течет огненный поток

        16) испускать, выбрасывать, изрыгать, извергать
        17) лить, проливать, ронять
        18) выпускать (из рук), ронять

    Древнегреческо-русский словарь > ιημι

  • 25 άθυρμα

    το прям., перен. игрушка; игра;

    § είμαι άθυρμα της μοίρας — быть игрушкой в руках судьбы

    Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό > άθυρμα

  • 26 αιχμάλωτος

    η, ο [ος, ον ] 1.
    1) пленный;

    ανταλλαγή αιχμάλώτων — обмен пленными;

    πιάνω αιχμάλωτο — брать в плен;

    παραδίδομαι αιχμάλωτος — сдаваться в плен;

    2) перен. связанный (обещанием);

    είμαι αιχμάλωτος τού λόγου πού έδωκα — я связан словом;

    2. (ο) пленник;

    έγινε αιχμάλωτος των θέλγητρων της — она очаровала его

    Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό > αιχμάλωτος

  • 27 άκρο

    [ν] τό
    1) край; конец;

    από το ένα άκρο στο άλλο — из края в край, из конца в конец;

    απ· άκρου εις άκρον везде;
    2) крайняя степень; крайность, чрезмерность;

    τό άκρο άωτον — наивысшая точка, степень, предел;

    τό άκρο άωτον της κακοηθείας — крайняя нечестность;

    είμαι εις άκρο ευτυχής — я предельно счастлив;

    φθάνω εις τα άκρα вдаться в крайности;
    άνθρωπος των άκρων человек крайностей; 3) конечность;

    Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό > άκρο

  • 28 άνω

    I επίρρ. 1. (με ρήματα) вверх, наверх; вверху, наверху;

    πορεύομαι άνω — идти наверх;

    2. (με γεν.)
    1) выше;

    άνω του μηδενός — выше нуля;

    άνω του γόνατος — выше колена;

    2) сверх, выше;

    άνω του εκατομμυρίου — свыше миллиона;

    άνω των πεντήκοντα ετών — больше пятидесяти лет;

    από πέντε ετών και άνω — с пяти лет и выше;

    3) поверх, сверху; над чём-л.;

    άνω της θαλάσσης — над морем;

    § είμαι άνω κάτω — б) быть в полном беспорядке; — вверх дном; — б) быть очень расстроенным, возмущённым;

    τα κάνω άνω κάτω — перевернуть всё вверх дном, привести в беспорядок;

    κάνω κάποιον άνω κάτω — очень расстраивать кого-л.;

    γίνομαι άνω κάτω — очень расстраиваться, возмущаться, негодовать;

    II επίθ. верхний;

    ο άνω όροφος — верхний этаж;

    τα άνω άκρα — верхние конечности;

    ο άνω ρούς τού πόταμου — верховье реки;

    ο Άνω Δούναβις Верхний Дунай;
    η Άνω Αίγυπτος Верхний Египет;

    η άνω βουλή — верхняя палата, палата лордов;

    § (αυτό) είναι άνω ποταμών — это абсурдно, нелепо

    Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό > άνω

  • 29 άρμα

    τό
    1) (чаще πλ.) прям., перен. оружие;

    βάζω κάτω ( — или ρίχνω) τ' άρματα — бросать оружие, сдаваться, прекращать борьбу;

    στ' άρματα! — к оружию!;

    με τ' άρματα — с оружием;

    2) фамильный герб с изображением оружия
    άρμα2/2
    τό колесница; повозка;

    αποκριάτικο άρμα2/2 — карнавальная колесница;

    § άρμα2/2 μάχης — танк;

    υποβρύχιο άρμα2/2 μάχης — танкамфибия;

    (προσ)δένομαι ( — или είμαι εζευγμένος) στο άρμα2/2 κάποιου — быть на поводу у кого-л., слепо исполнять чьё-л. желание;

    δένομαι στο άρμα2/2 της πολιτικής κάποιου — идти в фарватере чьей-л. политики

    Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό > άρμα

  • 30 βράση

    [-ις (-εως)] η
    1) кипение;

    παίρνω βράση — закипать;

    2) кипячение;
    3) брожение; закисание;

    βράση της μπίρας — брожение пива;

    4) жара, зной;
    5) разгар;

    στη βράση τού καλοκαιριού — в разгаре лета;

    6) тех раскаливание;

    § είμαι πάνω στη βράση μου — быть в расцвете сил;

    στη βράση κολλάει το σίδερο — погов, куй железо, пока горячо

    Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό > βράση

  • 31 γνωρίζω

    μετ.
    1) знакомить, ознакомлять (с чём-л.); ставить в известность, извещать, уведомлять, информировать;

    σας γνωρίζω ότι... — ставлю вас в известность, что...;

    2) знакомить (с кем-л.);
    να σας γνωρίσω τον φίλο μου познакомьтесь с моим другом; 3) знать (кого-что-л.), быть знакомым (с кем-чем-л.);

    γνωρίζ τα ρούσικα — знать русский язык;

    γνωρίζω κάτι απ' έξω — знать что-л, наизусть;

    γνωρίζω κάτι εξ ακοής — знать понаслышке;

    γνωρίζω εξ όψεως — знать в лицо;

    γνωρίζω προσωπικά — знать лично;

    γνωρίζω κάποιον από παιδί — знать кого-л. с детства;

    γνωρίζω από κοντά κάποιον — близко знать кого-л.;

    γνωρίζω από μηχανές — разбираться в машинах;

    γνωρίζω από εμπόριο — быть специалистом по торговле;

    δεν γνωρίζω απ' αυτά — я не специалист по этим вопросам;

    καθόσον γνωρίζω — насколько я знаю, мне известно;

    4) узнавать (знакомое);
    δεν σε γνώρισα μ' αυτά τα ρούχα я тебя не узнал в этом платье; 5) узнавать, познавать;

    γνωρίζω την αλήθεια — познать истину;

    6) узнать, испытать, изведать;

    γνωρίζω τη χαρά της μητρότητας — испытать радость материнства;

    7) быть признательным, благодарным (за что-л.);

    είμαι από κείνους, πού γνωρίζουν το καλό, πού τούς κάνεις — я из тех, кто помнит добро;

    § δεν γνώρισε ποτέ γυναίκα он никогда не был в близких отношениях с женщиной;

    δεν γνωρίζα ο σκύλος τον αφέντη (του) — погов, полная анархия, нет никакого порядка;

    γνωρίζομαι

    1) — быть знакомым; — знакомиться; — ознакомляться;

    γνωρίζόμαστε — мы знакомы;

    2) быть узнанным;

    γνωρίζεται από μιά ώρα μακρυά — его за версту узнаешь;

    δεν γνωρίζεται — его нельзя узнать, он стал неузнаваем;

    δεν γνωρίζεται από την αδυναμία — он похудел до неузнаваемости;

    δεν ήθελε να γνωρισθεί он не хотел быть узнанным

    Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό > γνωρίζω

  • 32 γνώσις

    (-εως) η см. γνώση 1, 2;

    § το ξύλον της γνώσεως — древо познания;

    λαμβάνω γνώσιν — узнавать (о чём-л.); — ознакомляться (с чём-л.);

    φέρω εις γνώσιν — ставить в известность, информировать; — доводить до сведения;

    είμαι ( — или διατελώ) εν γνώσει — или έχω γνώσιν τού πράγματος — быть в курсе дела;

    εν

    γνώσει — сознательно, умышленно;

    εν γνώσει μου — с моего ведома;

    έχουσι (την) γνώσιν οι φύλακες — не беспокойся, кому надо, тот следит

    Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό > γνώσις

  • 33 ενήμερος

    η, ο [ος, ον ]
    1) находящийся в курсе дела; осведомлённый, информированный; следящий за событиями;

    είμαι ενήμερος της υποθέσεως (των γεγονότων) — быть в курсе дела (событий);

    κρατώ (или τηρώ) κάποιον -νον держать кого-л. в курсе дела;
    2) полный, содержащий все изменения (о документах);

    § ενήμερος εις τάς πληρωμάς μου — платить своевременно

    Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό > ενήμερος

  • 34 επισημότητα

    [-ης (-ητος)] η
    1) официальность, официальный характер; 2) торжественность, праздничность, парадность; 3) важность, авторитетность; 4) знаменитость, известность;

    είμαι επισημότητα στα ζητήματα της φυσικής — быть знаменитостью в области физики

    Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό > επισημότητα

  • 35 ζωή

    η в разн. знач жизнь;

    η επαναφορά στη ζωή — возвращение к жизни;

    βρίσκομαι εν τη ζωή — быть в живых, жить;

    είμαι όλο ζωή — или έχω πολλή ζωή μέσα μου — быть полным жизни, быть жизнерадостным;

    δίνω ζωή — оживлять, вносить оживление;

    ξέρω τη ζωή — знать жизнь;

    κερδίζω τη ζωή μου — зарабатывать на жизнь;

    αλλάζω τη ζωή μου — менять образ жизни;

    η ζωή στην 'Αθήνα είναι ακριβή — стоимость жизни в Афинах очень высока;

    πολύ ακρίβηνε η ζωή — жизнь очень вздорожала;

    § σκυλίστα ζωή — собачья жизнь;

    ζωή στα μουλάρια ( — или κατσικομούλαρά) σου — полный провал, дело провалилось;

    η ζωή αυτής της κυβερνήσεως θα είναι σύντομη — дни этого правительства сочтены;

    περνώ ζωή και κόττα — или περνώ ζωή χαρισάμενη — жить в своё удовольствие, жить припеваючи;

    (βρίσκομαι) μεταξύ ζωής και θανάτου (находиться) между жизнью и смертью;

    η ζωή κρέμεται από μιά τρίχα — быть на волосок от смерти;

    δεν έχει ζωήили δεν είναι γιά ζωή — он не жилец на этом свете;

    εφ' όρου ζωής всю жизнь, до сомой смерти;

    ουδέποτε στη ζωή μου! — никогда в жизни!;

    στη ζωή μου! — клянусь жизнью!;

    στη ζωή σου; — в самом деле?; — это возможно?;

    ζωή σε λόγου σας — вам нужно жить, теперь уж берегите себя (выражение соболезнования семье покойного);

    ζω να χετε — и вам долгих лет жизни! (ответ на соболезнование)

    Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό > ζωή

  • 36 θάνατος

    ο
    1) смерть (тж. о животном, растении); кончина;

    φυσικός (βίαιος) θάνατος — естественная (насильственная) смерть;

    αίφνίδιος θάνατος — скоропостижная смерть;

    μετά -ατον посмертно;
    σε περίπτωση -ατού в случае (или на случаи) смерти; 2) перен. смерть, гибель;

    πολιτικός θάνατος — гражданская смерть;

    ηθικός θάνατος — нравственное падение;

    αυτό είναι θάνατος γιά μάς — это для нас гибель, катастрофа;

    του είναι θάνατος η παύση του από την εργασία — увольнение с работы для него равносильно смерти;

    3) потеря (разума, рассудка и т. п.);

    θάν της μνήμης — потеря памяти;

    § σιγή -ατού гробовое молчание;
    μισώ μέχρι -ατού смертельно ненавидеть; μάχομαι μέχρι -ατού сражаться не на жизнь, а на смерть; είμαι μεταξύ ζωής και -ατού быть между жизнью и смертью;

    είναι γιά θάνατο — его дни сочтены (о больном);

    καταδικάζω σε θάνατό — выносить смертный приговор

    Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό > θάνατος

  • 37 μάννα

    I η
    1) мать; 2) перен. источник, родник; 3) матка, капитан команды (в детских играх); 4) первая по порядку шашка (при игре в тавли); 5) шнур перемёта; 6) каркас (бумажного змея); 7) подлинник (документа); В) полигр. матрица;

    § είμαι μάννα σε... — быть специалистом, знатоком чего-л., в чём-л.;

    όπως τη γέννησε η μάννα της — в чём мать родила;

    μάννα μου! — мамочки!, мать моя!;

    έχανε η μάννα το παιδί και το παιδί τη μάννα — посл, вавилонское столпотворение;

    κατά μάννα κατά κύρη (κατά γιό και θυγατέρα) κάνανε και γιό Ζαφείρη — посл. ≈яблоко от яблони недалеко падает

    μάννα2
    II τό
    1) библ манна; 2) перен. манна небесная

    Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό > μάννα

  • 38 πρωτεύουσα

    η столица, главный город;

    η πρωτεύουσα της πατρίδας μας — столица нашей Родины;

    Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό > πρωτεύουσα

  • 39 στην

    στον, στούς и т. п.) πρόθ. I με αίτιατ.
    1) (при обознач. направления действия, движения) в, к; на; πάμε στο καφενείο пошли в кафе; τα παράθυρα τού δωματίου μου βλέπουν στον κήπο окна моей комнаты выходят в сад; δεν εγύρισε τα μάτια της σε μένα она не взглянула на меня; πήγε στον πεθερό του он пошёл к тестю; πηγαίνω στο σπίτι я иду домой; σκαρφάλωσα στο βουνό взбираться на гору; 2) (при обознач, места) в; на; за; по; под; φυτεύω πατάτες στο περιβόλι сажать картофель в огороде; μένω στην λεωφόρο Συγγρού я живу на проспекте Сингру; κάθομαι στο τραπέζι сидеть за столом; σε όλον τον κόσμο по всему свету, во всём мире, везде; σέ όλον τον κόσμο είναι γνωστό... всему миру известно...; κάνω βόλτα στην πόλη гулять по городу; ήταν ξαπλωμένος σ' ένα δέντρο он лежал под деревом; η γη στριφογυρίζει στα πόδια μου у меня земля уходит из-под ног; 3) (при обознач, расстояния между чём-л.) до; από το ένα πεζοδρόμιο στο άλλο от одного тротуара до другого; από την μιά πόλη στην άλλη от одного города до другого; 4) (при обознач, времени, периода, срока) в; через; στα χίλια εννεακόσια εβδομήντα έξι в тысяча девятьсот семьдесят шестом току; στίς τρείς το πρωί в три часа утри; στα νιάτα (γηρατειά) μου в юности (старости); στον καιρό του в своё время; σε λίγο скоро; σε μισή ώρα через полчаса; σε δέκα μέρες через десять дней; στίς πέντε τού Γενάρη пятого января; 5) (при обознач, стоимости) за; на; τρία στη δραχμή три штуки на одну драхму; 6) (при обознач, способа оплаты): πληρώθηκα σε δολλάρια мне заплатили долларами; πληρώνω σε χρήμα (είδος) платить деньгами (натурой); 7) (при обознач, области, сферы проявления признака, свойства, а тж. области какого-л. действия) в; по; είναι μάστορης στο τάβλι он большой мистер игры в тавли; στα καλαμπούρια δεν τον παραβγαίνει κανείς в каламбурах ему нет равных; στο μπόι είναι πιο κοντός απ' όλους он меньше всех ростом; καλλίτερος σε ποιότητα лучший по качеству; είναι ξακουσμένη στην ομορφιά она известна своей красотой; είναι γιατρός στο επάγγελμα он врач по профессии; οι στρατιώτες ασκρύνται στη σκοποβολή солдаты упражняется в стрельбе; βρίσκομαι στην εξουσία стоять у власти; 8) (при сопоставлении) в; по; αυτό είναι ανώτερο στην αξία это дороже; σε τί είσαι καλύτερος από μένα; чем ты лучше меня?; είμαι μεγαλύτερος στα χρόνια από σένα по годом я старше тебя; 9) (при обознач, деления на части) на; в; χωρίζω σε ίσα μέρη (στα εφτά) делить на равные части (на семь); σχίζομαι σε δυό расколоться пополам; σπάζω σε τρία κομμάτια разбиваться на три части; 10) (при обознач, состояния или перехода в какое-л. состояние) в; στην ακμή в расцвете сил; στον ύπνο μου во сне; μετατρέπω σε ερείπια превращать в развалины; 11) (при указании на форму) в; δράμα σε στίχους драма в стихах; κωμωδία σε τρείς πράξεις комедия в трёх действиях; 12) (при обознач, цели) на; τον έχω καλέσει σε γεύμα я его пригласил на обед; πηγαίνω σε κυνήγι иду на охоту; 13) (при обознач, образа действия): αρρώστησε στα καλά он тяжело заболел; ερωτεύομαι στα σωστά влюбиться не на шутку; στα γεμάτα интенсивно; βρέχει στα γεμάτα дождь зарядил; τελειώνω τη δουλειά στα πεταχτά кончать работу очень быстро; κλαίω στα ψέματα притворяться плачущим, плакать понарошку; 14) (при обознач, орудия и средства действия): με πέθανε στη φλυαρία она меня уморила своей болтовнёй; τον τσάκισαν στο ξύλο его сильно избили палками; 15) (при обознач, объединения, слияния) в; ένωσαν δυό δήμους σ' έναν объединили два дима в один; 16) (при обознач, превращения, перевода): μεταφράζω από τα ελληνικά στα ρωσσικά переводить с греческого на русский; ο ποιητής μετατράπηκε σε μεταφραστή поэт стал переводчиком; μετέτρεψα τα δολλάρια σε δραχμές я обменял доллары на драхмы; 17) (при обращении) к, в; απευθύνομαι στον υπουργό (στο υπουργείο) обращаться к министру (в министерство); 18) (при указании на источник) у; ράβω στον ράφτη шить у портного; 19) (при выражении пожелания): στο καλό! счастливо!, счастливого пути!; στην υγεία

    Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό > στην

  • 40 στοιχείον

    τό
    1) в разя. знач элемент;

    απαραίτητο στοιχείον — необходимый элемент; — предпосылка;

    συστατικό στοιχείον — компонент;

    στοιχείον επιτυχίας (προόδου) — элемент, фактор успеха (прогресса);

    προοδευτικά στοιχεία — прогрессивные элементы;

    εχθρικά στοιχεία — враждебные элементы;

    2) (чаще πλ.) элементы, начала, основы;

    στοιχεία μαρξισμού-λενινισμού (μαθηματικών) — основы марксизма-ленинизма (математики);

    3) (чаще πλ.) данные;

    σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία — по последним данным;

    στοιχεία βολής — данные для стрельбы;

    4) прям., перен. филос, стихия;

    τα στοιχεία της φύσης — силы природы;

    είμαι ( — или βρίσκομαι) στο στοιχείον μου — быть в своей стихии;

    5) полигр, буква, литера; шрифт;

    κυρτό στοιχείον — курсивный шрифт;

    τυπογραφικά στοιχεία — типографские литеры;

    6) воен, расчёт (орудийный и т. п.); подразделение, часть;

    στοιχείον πεζικού. — пехотное подразделение

    Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό > στοιχείον

См. также в других словарях:

  • είμαι — (AM εἰμί Α και αιολ. τ. ἐμμί Μ και εἶμαι) 1. υπάρχω, ζω («...ήταν ένας γέρος και μια γριά», «οὐκ ἐσθ οὗτος ἀνήρ οὐδ ἔσσεται» δεν υπάρχει ούτε πρόκειται να υπάρξει) 2. (για πράγματα) υπάρχω, βρίσκομαι) («δεν είναι στάρι φέτος», «ὁ παράδεισος αὐτὸς …   Dictionary of Greek

  • είμαι — είσαι, είναι, είμαστε, είστε, είναι, μτχ. όντας, πρτ. ήμουν, ήσουν, ήταν, ήμαστε, ήσαστε, ήταν (οι άλλοι χρόνοι αναπληρώνονται από τα ρ. υπάρχω, γίνομαι)· όταν η προηγούμενη λέξη είναι οξύτονη φωνηεντόληκτη, συχνά οι τύποι του ενεστ. και του πρτ …   Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)

  • ημέρα — Χρονική μονάδα που αντιστοιχεί στη διάρκεια μιας πλήρους περιστροφής της Γης γύρω από τον άξονά της. Για τον προσδιορισμό της χρησιμοποιούνται διάφορα φαινόμενα, που κάνουν αντιληπτή την περιστροφική κίνηση της Γης. Ένα από τα φαινόμενα αυτά… …   Dictionary of Greek

  • γύρα — (I) επίρρ. γύρω. (II) η 1. περιφορά, κύκλος 2. σειρά 3. φρ. α) «βγαίνω στη γύρα» ζητιανεύω ή επιδιώκω κάτι συστηματικά και ενοχλητικά θ) «βγαίνω στη γύρα ή είμαι τής γύρας» είμαι πόρνη γ) «έμπορος ή εμπόριο τής γύρας» πλανόδιος έμπορος ή εμπόριο… …   Dictionary of Greek

  • εξά — η (Μ ἐξά) [εξουσία] 1. εξουσία, δύναμη 2. ελευθερία ενέργειας, αυτοκυριαρχία («εμπήκες σ έτοια πεθυμιά κ ήχασες την εξά σου;», Ερωτόκρ.) 3. δικαίωμα, εξουσία 4. πληρεξουσιότητα, εντολή 5. φρ. α) «έχω στην εξά μου» διαθέτω β) «δεν είμαι τής εξάς… …   Dictionary of Greek

  • οπλοφορώ — είμαι οπλισμένος, έχω πάνω μου όπλο: Για να οπλοφορεί κανείς, πρέπει να έχει άδεια της αστυνομίας …   Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)

  • καρδιά — Μυώδες κοίλο όργανο με τέσσερις χώρους, η λειτουργία του οποίου είναι θεμελιώδης για την κυκλοφορία του αίματος, καθώς παραλαμβάνει το αίμα από τις φλέβες και ως αντλία το τροφοδοτεί στις αρτηρίες. Η κ. του ανθρώπου βρίσκεται στο πρόσθιο μέσο… …   Dictionary of Greek

  • έχω — (I) (ΑΜ ἔχω) 1. κρατώ κάτι στα χέρια μου, είμαι ο κάτοχος (κύριος, ιδιοκτήτης) ενός πράγματος («έχει σπίτια και κτήματα») 2. (για προσωπική κράτηση) κρατώ, φυλάω («τόν έχουν μέσα» ή «τόν έχουν στη φυλακή») 3. (για δήλωση συγγενικού δεσμού ή άλλης …   Dictionary of Greek

  • συντακτικό — Μελέτη των συντακτικών αξιών των γλωσσικών τύπων. Από τους διάφορους τομείς έρευνας, που κληρονόμησε η σύγχρονη γλωσσολογία από την παραδοσιακή κανονιστική γραμματική, το σ. είναι εκείνο που θέτει τα περισσότερα προβλήματα. Κατά την αρχαία και τη …   Dictionary of Greek

  • γλώσσα — I Όργανο με το οποίο ο άνθρωπος αναλύει και αντικειμενοποιεί την εμπειρία του με τη βοήθεια φωνητικών συμβόλων (λέξεων) που έχουν διαφορετική μορφή και διαφορετικές αμοιβαίες σχέσεις σε κάθε ιστορική κοινότητα. Πιο συγκεκριμένα, λέγοντας γ.… …   Dictionary of Greek

  • αίμα — Ρευστός ιστός του οποίου τα στερεά κυτταρικά στοιχεία αιωρούνται σε μια ροώδη μεσοκυττάρια ουσία, που ονομάζεται πλάσμα. Κυκλοφορεί σε ένα σύστημα αγγείων, το κυκλοφορικό σύστημα, και αντιπροσωπεύει για τα ανώτερα ζώα το μέσο με το οποίο… …   Dictionary of Greek

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»