-
1 δυσπινής
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > δυσπινής
-
2 δυσπινης
-
3 πίνος
Grammatical information: m.Meaning: `dirt on clothes, on the body, in the hair, the greasy dirt of wool' (trag., Paul. Aeg.), `coating, patina on bronze, metals', metaph. of archaic stile (D. H., Plu.).Compounds: As 2. member (with transition in the σ-stems) a.o. in ἀ-πινής `without dirt, clean' (Ath.), δυσ-, κακο-πινής `badly begrimed' (S., Ar.); opposite εὑ-πινής `neat, beautiful, plain' (Cratin., E., Cic.).Derivatives: πιναρός `dirty' (com., E., inscr. Delos a.o.) with πιναρ-ότης f. (Eust.), - όομαι in πεπιναρωμένα (Suid.); πιν-ηρός (Hp. ap. Erot.), - όεις (Hp., A. R., AP), - ώδης (Hp., E., Lyc.) with - ωδία ἀκαθαρσία H. Denomin.: πιν-όομαι in πεπινω-μένος `dirty etc.' (hell. poet., D. H., Cic., Plu.), ἀ\<πο\> πινοῦται ἀπορυποῦται H.; - άω in πινῶν (Ar. Lys. 279), after ῥυπῶν.Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]X [probably]Etymology: Unexplained. By Curtius 276 a. o. connected with σπίλος, Čech. špina `dirt' (thus Machek Zeitschr. f. Slaw. 1, 38); to this after Prellwitz also οἰσπώτη; further, quite untenable combinations by Petersson Glotta 4, 297 (cf. WP. 2, 683). To be rejected also Meillet MSL 13, 39 (with L. Meyer): to Lat. caenum, inquināre. -- Poss. Pre-Greek (note the meaning).Page in Frisk: 2,540Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > πίνος
См. также в других словарях:
ευπινής — εὐπινής, ές (Α) 1. (για τους αθλητές στην παλαίστρα) αυτός που έχει στο σώμα ρύπο από σκόνη και λάδι 2. (για χαλκό ή σίδηρο) αυτός που γίνεται εύκολα στιλπνός, λαμπρός 3. (για οικία) καθαρή, κομψή, ευπρεπής 4. (για ύφος) απλό, αφελές 5. (κατά τον … Dictionary of Greek
