-
1 δοῦμος
Grammatical information: m.Meaning: an Anatolian religious society, connected with the Magna Mater (inscr., AP).Origin: XX [etym. unknown]Etymology: Phrygian word; has been connected with Gr. θωμός `heap', Germ. e. g. Goth. doms `judgement' without further confirmation. Cf. Wikander Feuerpriester in Kleinasien und Iran (Lund 1946) 1ff. Masson found the word in Hipponax (ed. 123). Cf. bibliogr. Bull. Ep. 1992 no 202. Neumann, Florilegium Linguisticum, 345-353 shows that the word first indicates the building of the meetings; as it may have ου from o before nasal, the word could be identical with δόμος (it is uncertain whether Δύμας or Myc. duma has anything to do with it).Page in Frisk: 1,412Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > δοῦμος
-
2 δοῦλος
Grammatical information: m.Meaning: `slave, servant', also as adj. with the comp. δουλότερος (Hdt.); δούλη f. `slave-woman, maid' (Il.); on the extension E. Kretschmer Glotta 18, 74f.Other forms: δῶλος Cret.;Compounds: many subst. and adj. compp.Derivatives: δουλίς f. (Hyp.; cf. Schwyzer 127 and 465) with δουλίδιον (H.), δουλάριον (Ar.). - δουλοσύνη `servanthood' (Ion., Od.; vgl. Porzig Satzinhalte 226) with δουλόσυνος (E. Hek. 448 [lyr.]); s. Frisk Eranos 43, 220. - δούλιος, - ειος `slavish, of a servant' (Hom.), δούλεος `id.' (A. R.), δουλικός `id.' (Att. etc.), δουλικά ( σώματα) n. pl. `slaves' (Peripl. M. Rubr., Pap.). - Denomin. δουλεύω `be slave, serve' (Ion.-Att.) with δουλεία, ion. - ηΐη `servanthood', δούλευμα `id.' (trag.; s. Chantr. Form. 186), δουλεύτρια `female servant' (Eust.); δουλόομαι, - όω `be made servant' (Ion.-Att.) with δούλωσις (Th.) and δουλωτικός (Plu.).Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: The forms point to *δόελος, prob. from *δοhελος. One adduces: δοῦλος ἡ οἰκία, η την ἐπὶ τὸ αὑτὸ συνέλευσιν τῶν γυναικῶν H. (unclear δωλοδομεῖς οἰκογενεῖς; wrong Schulze Q. 95 A. 3); the word has been changed in δοῦμος (Latte after Wackernagel; aigainst the word order), but there is no conclusion. The word is in any case a loan, acc. to Lambertz Glotta 6, 1ff. from Carian or Lydian (thus Benveniste Rev. d. ét. lat. 10, 438f.); Risch, Kratylos 29 (1984) 96f. remarks that then the word would have appeared much later (than Myc), but it could as well be Pre-Greek. Neumann (FS Risch)1986, 489-496) started from *dm̥-sel-o- \> * doh-elo-, with sel- the root of ἑλεῖν. But `home-taken' does not give the right meaning (while Fr. domestique is perfect), and for o \< *m̥ in Attica etc. he gives only ὄπατρος as example.Page in Frisk: 1,412Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > δοῦλος
-
3 θωμός
Grammatical information: m.Etymology: Identical with a German. word for `judgement, opinion, situation etc.', Goth. doms, OWNo. dōmr, OE dōm, OHG tuom, and perhaps with Phryg. δουμος a religious association (Solmsen KZ 34, 53); old verbal noun of IE dheh₁- `set, lay' (s. τίθημι), so orig, `setting' etc.; cf. θέσις, θέμις, θημών.Page in Frisk: 1,700Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > θωμός
См. также в других словарях:
dhē-2 — dhē 2 English meaning: to put, place Deutsche Übersetzung: ‘setzen, stellen, legen” Material: O.Ind. dádhüti, Av. daδüiti “ he places “, O.Pers. Impf. sg. adadü “ he has installed “, O.Ind. Aor.á dhü m “I placed”, Med. 3. sg.… … Proto-Indo-European etymological dictionary
δούλος — η και α, ο (AM δοῡλος, η, ον) (το αρσ. και το θηλ. ως ουσ.) αυτός που στερείται την προσωπική του ελευθερία από αιχμαλωσία, αγορά ή κληρονομιά και αποτελεί ιδιοκτησία άλλου μσν. νεοελλ. 1. υπηρέτης, διάκονος, υποτακτικός 2. «δοῡλος τοῡ θεοῡ»… … Dictionary of Greek
θωμός — θωμός, ὁ (Α) 1. σωρός, στοίβα 2. μτφ. πλήθος («θωμὸς ψηφισμάτων», Αριστοφ.). [ΕΤΥΜΟΛ. Ανάγεται στη ρίζα *dhē ( θη ) τού τί θη μι, τής οποίας εμφανίζει την ετεροιωμένη βαθμίδα θω (πρβλ. γοτθ. doms, το αρχ. σαξ. dōm και το αρχ. άνω γερμ. tuom, όλα… … Dictionary of Greek
