-
1 διστασμός
διστασμός, ὁ,A = δισταγμός, Thphr.Metaph.31, Sch.Od.2.276.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > διστασμός
-
2 διστασμόν
διστασμόςmasc acc sg -
3 διστασμού
-
4 διστασμοῦ
-
5 διστάζω
Grammatical information: v.Meaning: `hesitate, be uncertain, doubt' (Pl.)Other forms: fut. διστάσωDerivatives: Analogical δισταγμός (Agatharch.), δίσταγμα (Phld.), διστακτικός (A. D.), διστάξιμος (Ptol.), διστασμός (Thphr.).Origin: IE [Indo-European] [228, 232] *du̯i-s- `double'Etymology: Since Solmsen (KZ 37, 20f., IF 14, 437) considered a denominative of *δι-στ-ος = Skt. dvi-ṣṭh-a- `double', awno. tvi-st-r prop. *`twofold', `sad', IE *du̯i-sth₂-o-, from du̯i- (s. δίς) and steh₂- `stand' (s. ἵστημι); cf. δύστηνος. But it could also be a derivation of δίζω, cf. ἑρπυστάζω beside ἑρπύζω, κλαστάζω beside κλάω etc. (Schwyzer 706).Page in Frisk: 1,399Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > διστάζω
См. также в других словарях:
διστασμός — ο βλ. δισταγμός … Dictionary of Greek
διστασμοῦ — διστασμός masc gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
διστασμόν — διστασμός masc acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
δισταγμός — ο (AM δισταγμός Α και διστασμός) [διστάζω] το να διστάζει κανείς, ενδοιασμός αρχ. αμφιβολία … Dictionary of Greek
