-
1 δια-θορυβέω
δια-θορυβέω, ganz verwirren, Thuc. 5, 29; Luc. Alex. 31; heftig lärmen, Plut. Oth. 19.
-
2 διαθορυβέω
δια-θορυβέω, ganz verwirren; heftig lärmen -
3 διαθορυβεω
1) сильно волновать, смущать, тревожить(τέν Πελοπόννησον Thuc.; τοὺς πλείστους Luc.)
2) поднимать сильный шум, шуметь(διεθορύβησαν οἱ πολλοί Plut.)