-
1 διέφθορα
διαφθείρωdestroy utterly: perf ind act 1st sg -
2 διεφθόρασιν
διεφθόρᾱσιν, διαφθείρωdestroy utterly: perf ind act 3rd pl -
3 διαφθείρω
A , etc., [dialect] Ep.- φθέρσω Il.13.625
: [tense] pf. , Pl.Ap. 30d, etc.; also διέφθορα (v. infr. 111):— [voice] Pass., [tense] fut.διαφθᾰρήσομαι Th.4.37
; [dialect] Ion.διαφθερέομαι Hdt.8.108
, 9.42: [ per.] 3pl. [tense] plpf.διεφθάρατο Id.8.90
:—destroy utterly,πόλιν Il.13.625
;ἔργα διαφθείρεσκε Hdt.1.36
; make away with, kill,τινά Id.9.88
, etc.; destroy, ruin, ἥδ' ἡμέρα φύσει σε καὶ διαφθερεῖ S.l.c.;τὴν τύχην Id.Ph.1069
; δ. χεῖρα weaken, slacken one's hand, E.Med. 1055; spoil, break,ὑγιῆ λίθον IG7.3073.33
(Lebad., ii B.C.);τὰ θυρώματα διεφθάρθαι IG22.1046.11
; δ. τὴν συνουσίαν break up the party, Pl.Prt. 338d.2 in moral sense, corrupt, ruin, ; δ. τοὺς νέους, τοὺς νεωτέρους, Pl.Ap. 30b, 25a;νεανίσκον συνὼν δ. Eup. 337
; esp. corrupt by bribes, Hdt.5.51;ἀργυρίῳ δ. τινά Lys.28.9
;διαφθειρομένων ἐπὶ χρήμασι D.18.45
; δ. γυναῖκα seduce a woman, Lys.1.16, etc., cf. E.Ba. 318 ([voice] Pass.); δ. τοὺς νόμους falsify, counterfeit them, Isoc.18.11;γραμματεῖον Id.17.33
([voice] Pass., ib.24);τὰ φεφ αδηκότα IG9(1).334.37
([dialect] Locr., V. B.C.).3 οὐδὲν διαφθείρας τοῦ χρώματος having changed nothing of his colour, Pl.Phd. 117b.4 of a woman, to lose by miscarriage or premature birth, ἔμβρυα, βρέφος, Hp.Aph.5.53, Plu.2.242c: abs., miscarry, Hp.Epid.7.73, Is.8.36:—[voice] Pass.,τῶν διαφθαρεισῶν τὰ ἔμβρυα Hp.Mul.1.72
.II [voice] Pass., to be destroyed, δ. ἐπὶ τοῖς ἱματίοις to be murdered for the clothes he wore, Antipho 2.2.5; of animals, freq. in Pap., POxy.74.14 (ii A.D.), etc.; esp. to be crippled, disabled, Hdt.1.34; of ships, ib. 166, And.1.142; to be spoilt, (i B.C.), cf. Th.7.84; to be corrupted,αἷμα Gal.15.297
, al.; deaf,Hdt.
1.38; τὰ σκέλεα διεφθάρησαν had their legs broken, Id.8.28;διέφθαρμαι δέμας τὸ πᾶν S.Tr. 1056
;τὰ ὄμματα δ.
blinded,Pl.
R. 517a;σὰς φρένας E.Hel. 1192
; τὸ φρενῶν διαφθαρέν, = φρενοβλάβεια, Id.Or. 297, cf. X.Cyr.4.1.8: abs., διεφθαρμένος decomposed, of a corpse, Pl.R. 614b.III [tense] pf. διέφθορα intr., to have lost one's wits,διέφθορας Il. 15.128
; also in Hp., διεφθορὸς αἷμα corrupted blood, Mul.2.134; freq. in later Prose,γάλα δ. ἤδη J.AJ5.5.4
;τὰ δ. σώματα Plu.2.87c
, cf. 128e, Luc.Sol.3, etc.; but,Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > διαφθείρω
-
4 δια-φθείρω
δια-φθείρω; ep. fut. διαφϑέρσει Il. 13, 625; perf. διέφϑαρκα Eur. Med. 226 Plat. Apol. 33 c u. A.; nach Moeris schlechter als διέφϑορα, welches Il. 15, 128 intrans. ist, = verloren sein, μαινόμενε, φρένας ἠλέ, διέφϑορας, vgl. Scholl. Nicanor.; vgl. Luc. Nigr. 15 u. s. Lob. Phryn. 160 f; – 1) zu Grunde richten, vernichten; πόλιν, Hom. Iliad. 13, 625; σῦς διαφϑείρεσκε τὰ ἔργα, den Acker verwüsten, Her. 1, 36; tödten, 9, 88; διαφϑαρέονται, sie werden umkommen, 9, 42; λιμῷ ἡ στρατιὴ διαφϑαρέεται 8, 108; νῆες διεφϑάρησαν 1, 166; διεφϑαρέατο, = διεφϑαρμένοι ἦσαν, 8, 90; στρατὸς διέφϑαρται Aesch. Pers. 702; Ggstz von φύω Soph. O. R. 438; ἐλπίδας El. 298; διέφϑαρμαι δέμας τὸ πᾶν Trach. 1045, u. öfter. So Thuc. u. a. Prosaiker; διεφϑαρμένος, verfault, verwes't, Plat. Rep. X, 614 b; – dah. = abortiren, Hippocr.; Is. 8, 36. – 2) verschlimmern, im Ggstz von βέλτιον ποιεῖν, Plat. Apol. 24 d; von körperlichen Zuständen, τὴν ἀκοὴν διεφϑαρμένος, taub, Her. 1, 38. vgl. διεφϑαρμένος τὰ ὄμματα Plat. Rep. VII, 517 a; διέφϑαρτο, er war verkrüppelt, Her. 1, 34; οὐδὲν τρέσας, οὐδὲ διαφϑείρας οὔτε τοῠ χρώματος οὔτε τοῦ προσώπου, ohne sich zu entfärben od. die Miene zu verziehen, Plat. Phaed. 117 b; τοὺς ὀφϑαλμούς Xen. An. 4, 5, 12; seltner τῷ σώματι, Luc. D. D. 13, 2; – γυναῖκα δ., neben μοιχεύω, Lys. 13, 66; τὴν κόρην διεφϑορώς Men. Adelph. fr. 6; τὸν νεανίσκον συνὼν διέφϑορεν Eupol. fr. inc. 51; – auch vom Geist; τὴν γνώμην Aesch. Ag. 1239; τὴν φρόνησιν διαφϑαρέντες neben ὑπερήφανοι γενόμενοι Isocr. 12, 196; λύ πῃ σὰς διέφϑαρσαι φρένας Eur. Hel. 1208, wie wir: den Verstand nehmen, schwächen; so ὁ νοῠς ὑπ οἴνου Isocr. 1, 32; τὸ διαφϑαρὲν φρενῶν, = φρενοβλάβεια, Eur. Or. 297. – Die Gesinnung verderben, verführen, Her. 5, 51; τοὺς νέους Plat. Euthyphr. 2 c u. öfter; bes. = bestechen, καὶ ὠνεῖ σϑαί τινα Dem. 9, 45, wie διεφϑαρμένος κο ὶ πεπρακὼς ἑαυτόν 19, 13; νομ ῇ χρημάτων τὸν δῆμον Aesch. 2, 76; ἀργυρίῳ Arist. pol. 2. 6, 14; u. ohne Zusatz, Her. 5, 51. – Auch von Sachen, τὸ γραμματεῖον, verfälschen, Isocr. 17, 23; wie νόμους 18, 11.
-
5 αιδεομαι
эп.-поэт. тж. αἴδομαι (fut. αἰδέσομαι - эп. αἰδέσσομαι, aor. ᾐδεσάμην и ᾐδέσθην, pf. ᾔδεσμαι)1) испытывать благоговейный страх (перед кем и чем-л.), чтить, уважать(τινα и τι Hom., Pind., Trag., Xen., Plat., Dem.)
αἴδεσσαι μέλαθρον Hom. — не нарушай законов гостеприимства;τοὺς θεοὺς σέβεσθαι, γονἑας τιμᾶν, πρεσβυτέρους αἰ. Plut. — чтить богов, почитать родителей, уважать старших2) совеститься, стыдиться(ὑπέρ τινος Plut.)
ὀνομάζειν αἰ. Εὐμενίδας Eur. — страшиться назвать Эвменид по имени;αἰδεῖο θεούς, Ἀχιλεῦ Hom. — побойся богов, Ахилл;αἰδούμενός τι πρᾶγμα καὴ αἰσχυνόμενος Plat. — испытывая угрызения совести и стыд за что-л.3) жалеть, щадитьμέ τί μ΄ αἰδόμενος μειλίσσεο, ἀλλ΄ εὖ μοι κατάλεξον Hom. — не щадя меня, подробно расскажи мне;
αἰδούμενος πολλὰ διέφθορα Eur. — из-за своей сострадательности я много потерял4) ( по отношению к невольному убийце родственника) прощать, миловать(τινα Plat., Dem.)
5) молить о прощении(τινα Dem.)
ᾐδεσμένος Dem. — простивший, примирившийся -
6 διαφθειρω
(fut. διαφθερῶ, aor. διέφθειρα, pf. 1 διέφθαρκα, pf. 2 διέφθορα; pass.: aor. 2 διεφθάρην, pf. διέφθαρμαι)1) разрушать(πόλιν Hom.)
; уничтожать, опустошать(ὑὸς χρῆμα τὰ ἔργα διαφθείρει Her.; ἔλαφος διαφθείρων τέν νόμην Arst.)
2) убивать, умерщвлять(τινά Her.)
; pass. погибать(λιμῷ Her.; πᾶς διέφθαρται στρατός Aesch.)
3) разрушать, повреждать, портить(αἱ νῆες διεφθάρησαν Her.)
; расстраивать(τέν συνουσίαν Plat.)
τῶν οὕτερος διέφθαρτο Her. — (у Креза было два сына), из которых один был калекой;διεφθαρμένος τέν ἀκοήν Her. — глухой;ὑπὸ τῆς νόσου διεφθαρμένος Isocr. — надломленный болезнью;διεφθάρθαι φρένας Eur. — прийти в уныние;τέν φρόνησιν διαφθαρείς Isocr. — потерявший рассудок4) искажать, извращать(νόμους, γραμματεῖον Isocr.)
5) совращать, развращать(γυναῖκα Lys.; κόρην Men.; τοὺς νέους Plat.)
6) (тж. δ. νομῇ χρημάτων Aeschin., ἐπὴ χρήμασι Dem., ἀργυρίῳ и διὰ κέρδος Arst.) подкупать(τινα Her., Dem.)
7) портитьсяδιέφθορας Hom. — ты потерял рассудок;τὰ διεφθορότα σώματα Plut. — гниющие тела
См. также в других словарях:
διέφθορα — διαφθείρω destroy utterly perf ind act 1st sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
διεφθόρασιν — διεφθόρᾱσιν , διαφθείρω destroy utterly perf ind act 3rd pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
διαφθείρω — (Α διαφθείρω, Μ και διαφτείρω και διαφτείρνω και διαφτέρνω) 1. (με ηθική ένν.) εξαχρειώνω, βλάπτω, κάνω κάποιον χειρότερο («τα ανήθικα αναγνώσματα διαφθείρουν τα παιδιά») 2. φθείρω με δώρα, δωροδοκώ κάποιον για να μεροληπτήσει («πολλοὺς Ἀθηναίων… … Dictionary of Greek
