-
1 δειπνητήριον
δειπνητήριον, τό, Speisesaal, Plut. Lucull. 41 u. a. Sp.
-
2 δειπνητηριον
τό столовая Plut. -
3 δειπνητήριον
δειπνητήριονdining-room: neut nom /voc /acc sg -
4 δειπνητήριον
δειπν-ητήριον, τό,A dining-room, Plu.Luc.41, Inscr. ap.PFay.p.33, J.BJ2.8.5.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > δειπνητήριον
-
5 δειπνητήρια
δειπνητήριονdining-room: neut nom /voc /acc pl -
6 cenaculum
cēnāculum, ī, n. (ceno), das gew. im obern Stockwerke befindliche Speisezimmer (δειπνητήριον, Gloss.), Varr. LL. 5, 162; dah. (= ὑπερωον, Gloss.), das ganze obere Stockwerk, die obere Etage u. (nachdem die Häuser mehrere Stockwerke hatten) übh. das Stockwerk (s. Varr. LL. 5, 162), Roma cenaculis sublata atque suspensa, Cic.: ex adverso si quod est cenaculum, quo te recipias, Lucil. fr.: hic in cenaculo polito recipiuntur, Varr. fr.: cenaculum super aedes datum est, Liv.: mutat cenacula, Hor.: diviso inter se cenaculo habitare (v. mehreren), ICt.: uxorem et liberos meritorio cenaculo abdere, Suet.: alqm per scalas complicitis pedibus in superius cenaculum attrahere, Apul.: cadere de tertio cenaculo deorsum, Vulg. act. apost. 20, 9. – Übtr. v. Himmel, cenacula maxima caeli, Enn. ann. 61: und scherzh. v. Jupiter, in superiore qui habito cenaculo, Plaut. Amph. 863.
-
7 cenatorius
cēnātōrius, a, um (cena), zur Mahlzeit-, Tafel gehörig, I) adi.: vestis, Capit. Maxim. 30, 5: instrumentum, *Apul. met. 5, 3 E.; abolla, Corp. inscr. Lat. 13, 4508: fames, Sidon. ep. 2, 9 extr. – II) subst.: a) cēnātōrium, ī, n. = δειπνητήριον(Gloss.), das Speisezimmer, der Speisesaal, Act. fratr. arv. a. 218 A 1. – b) cēnātōria, ōrum, n., Tischkleider, Petr. 21. Mart. 10, 87, 12. Vgl. Marquardt-Mau Privatleben S. 322 u. 570.
-
8 δειπνητηρίω
-
9 δειπνητηρίῳ
-
10 cenaculum
cēnāculum, ī, n. (ceno), das gew. im obern Stockwerke befindliche Speisezimmer (δειπνητήριον, Gloss.), Varr. LL. 5, 162; dah. (= ὑπερωον, Gloss.), das ganze obere Stockwerk, die obere Etage u. (nachdem die Häuser mehrere Stockwerke hatten) übh. das Stockwerk (s. Varr. LL. 5, 162), Roma cenaculis sublata atque suspensa, Cic.: ex adverso si quod est cenaculum, quo te recipias, Lucil. fr.: hic in cenaculo polito recipiuntur, Varr. fr.: cenaculum super aedes datum est, Liv.: mutat cenacula, Hor.: diviso inter se cenaculo habitare (v. mehreren), ICt.: uxorem et liberos meritorio cenaculo abdere, Suet.: alqm per scalas complicitis pedibus in superius cenaculum attrahere, Apul.: cadere de tertio cenaculo deorsum, Vulg. act. apost. 20, 9. – Übtr. v. Himmel, cenacula maxima caeli, Enn. ann. 61: und scherzh. v. Jupiter, in superiore qui habito cenaculo, Plaut. Amph. 863.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > cenaculum
-
11 cenatorius
cēnātōrius, a, um (cena), zur Mahlzeit-, Tafel gehörig, I) adi.: vestis, Capit. Maxim. 30, 5: instrumentum, *Apul. met. 5, 3 E.; abolla, Corp. inscr. Lat. 13, 4508: fames, Sidon. ep. 2, 9 extr. – II) subst.: a) cēnātōrium, ī, n. = δειπνητήριον(Gloss.), das Speisezimmer, der Speisesaal, Act. fratr. arv. a. 218 A 1. – b) cēnātōria, ōrum, n., Tischkleider, Petr. 21. Mart. 10, 87, 12. Vgl. Marquardt-Mau Privatleben S. 322 u. 570.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > cenatorius
-
12 λύσις
a release “πάτερ Κρονίων, τίς δὴ λύσις ἔσσεται πενθέων;” N. 10.76b resting place c. gen. τὸ δὲ κύκλῳ πέδον ἔθηκε δόρπου λύσιν (καταγώγιον καὶ δειπνητήριον τῶν ξένων. Σ. a resting place for eating) O. 10.47 -
13 δειπνιστήριον
δειπν-ιστήριον, τό,A = δειπνητήριον, IG5(2).268.36 (Mantinea, i B.C.), 12(9).906.10(Chalcis, iii A.D.), Mon.Ant.23.124 ([place name] Side).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > δειπνιστήριον
-
14 δεῖπνον
Grammatical information: n.Meaning: `meal' (Il.)Compounds: with - δεῖπνον as 2. member: 1. subst. ἀριστό-, λογό-, ψευδό-; 2. Bahuvrihi's in - δειπνος, ἄ-, σύν-, φιλό-. δείπνηστος (- ός), scil. καιρός `time for meal' (ρ 170), from δεῖπνον and ἐδ- `eat' (compositional lengthening) with το- as in δορπηστός and ἄριστον, with δειπνηστύς `id.' (H.).Derivatives: Demin. δειπνίον (Ar.), δειπνάριον (Diph., AP). - δειπνῖτις ( στολή) `cloth for meal' (D. C.). δειπνοσύνη = δεῖπνον (Matro; parodising); Δειπνεύς m. a heros in Achaia (Ath.). - Denomin. δειπνέω `use the δεῖπνον' (Il.), with δειπνητής `guest' (Plb.) with δειπνητικός (Ar.) and δειπνητήριον `room for meal' (J.). δειπνίζω `have as guest' (Od.) with δειπνιστήριον `room for meal' (Mantinea Ia); on δειπνέω and δειπνίζω s. Schwyzer 736.Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]X [probably]Etymology: No etymology. One assumes a mediterranean word. Fur. 339 assumes *δαιπνον and compares δάπτω, Lat. daps, damnum, etc.Page in Frisk: 1,358Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > δεῖπνον
См. также в других словарях:
δειπνητήριον — δειπνητήριον, το (AM) [δειπνητής] η αίθουσα τού δείπνου … Dictionary of Greek
δειπνητήριον — dining room neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
δειπνητηρίῳ — δειπνητήριον dining room neut dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
δειπνητήρια — δειπνητήριον dining room neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
вечерѧ — ВЕЧЕР|Ѧ (98), Ѣ ( Ѧ) с. 1.Вечерний прием пищи, ужин: призъвавъ же келарѩ гл҃а ѥмоу. да приготовиши на вечерю брашьна на ˫адь кънѩзю. ЖФП XII, 53г; ныне въ критѣ на вечери прѣсто˫алъ ѥсмь кнѩзоу срачиньскомоу. ЧудН XII, 71б; ˫Ако не подобаѥть… … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
