-
1 δαιμων
- ονος ὅ и ἥ1) бог, богиня(δώματ΄ ἐς Διὸς μετὰ δαίμονας ἄλλους Hom.)
δαίμονι ἶσος Hom. — богоравный;σὺν δαίμονι Hom. — с божьей помощью;πρὸς δαίμονα Hom. — против божьей воли2) божество (преимущ. низшего порядка)— дух, гений, демон (δαίμονες ἐπιχθόνιοι, φύλακες θνητῶν ἀνθρώπων Hes.; θεοὴ καὴ οἱ ἑπόμενοι θεοῖς δαίμονες Plat.; ἐκ μὲν ἡρώων εἰς δαίμονας, ἐκ δὲ δαιμόνων εἰς θεοὺς ἀναφέρεσθαι Plut.)
3) (тж. δαίμονος τύχη Pind., τύχη δαιμόνων Eur., δ. καὴ τύχη Aeschin., Dem. и τύχη καὴ δαίμονες Plat.) божеское определение, роковая случайностьκατὰ δαίμονα Her. — по воле случая;
ἀπ΄ ὠμοῦ δαίμονος Soph. — по воле жестокой судьбы;δαίμονος αἶσα κακή Hom. — злой рок4) злой рок, несчастьеδαίμονα δοῦναί τινι Hom. — погубить кого-л.;
πλέν τοῦ δαίμονος Soph. — несмотря на это несчастье5) душа умершего(Δαρεῖος Aesch.; νῦν δ΄ ἐστὴ μάκαιρα δ. Eur.)
-
2 δαίμων
ὁ δαίμων, μονός божество, божественная сила ( определяющая характер и судьбу человека) -
3 δαίμων
{сущ., 5}демон, бес.Ссылки: Мф. 8:31; Мк. 5:12; Лк. 8:29; Откр. 16:14; 18:2. LXX: 1408 (דגַּ).*▲ ключ.сл.Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > δαίμων
-
4 δαίμων
{сущ., 5}демон, бес.Ссылки: Мф. 8:31; Мк. 5:12; Лк. 8:29; Откр. 16:14; 18:2. LXX: 1408 (דגַּ).*▲ ключ.сл.Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > δαίμων
-
5 δαίμων
-
6 δαίμων
демон, бес; LXX: (גַּד); син. (δαιμόνιον), (διάβολος).Ελληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > δαίμων
-
7 κακοδαιμων
2, gen. ονος1) одержимый злой силой, безумный, сумасшедший(ὅ κ. Σωκράτης Arph.)
2) несчастный, злополучный(Ἱππόλυτος Eur.; βίος Plut.)
ὦ κακόδαιμον! Arph. — ах ты, бедняга! или о, жалкий глупец!3) приносящий несчастьеὁ κ. δαίμων Arph. — злой демон
-
8 αγαθος
3(ᾰγ) (compar. ἀμείνων, βελτίων, κρείσσων, λωΐων, λῴων, поэт. тж. ἀρείων, βέλτερος, λωΐτερος, φέρτερος; superl. ἄριστος, βέλτιστος, κράτιστος, λώϊστος, λῷστος, поэт. тж. βέλτατος, φέριστος, φέρτατος, κάρτιστος)1) хороший, отличный(ἰητήρ, θεράπων Hom.)
ἀ. τι Hom., Her., Plat., εἴς и πρός τι Plat., περί τι Lys., ἔν τινι Plat. и ποιεῖν τι Hes., Plat. — искусный (отличившийся) в чем-л.2) добрый, благой(δαίμων Arph.; θεός Plut.)
καλὸς κἀγαθός Plat. — нравственно (духовно) совершенный;ὦ ΄γαθέ! Plat. — ах, мой милый!3) доблестный, храбрый(Ἀχιλλεύς Hom.)
βοέν ἀ. Hom. — славный в бою4) благородный, знатный Hom., Pind., Soph., Eur. -
9 αλεξικακος
2отвращающий зло, защищающий от беды(μῆτις Hom.; δαίμων Hes., Luc., Anth.; Ζεύς Plut.)
δίψης ἀ. Anth. — утоляющий жажду -
10 ανθρωποδαιμων
-
11 απαραιτητος
21) неумолимый, непреклонный, беспощадный(δαίμων Lys.; θεοί Plat.; Δίκη Dem.; ἔν τινι и πρός τινα Plut.)
2) неотвратимый, неизбежный(ὀργέ καὴ μῖσος Polyb.)
3) непоправимый, непростительный(ἁμαρτήματα Polyb.)
4) не могущий быть отклоненным(ἱκετεύματα Plut.)
5) совершенно необходимый(ὄψον Plut.)
-
12 απολεμος
-
13 αρωγοναυτης
-
14 ασινης
21) невредимый, нетронутый(ἀσινέα τινὰ ἐᾶν Hom. или ἀποπέμπειν Her.; οἴκημα Her.)
2) благополучный, безмятежный(βίοτος Aesch.)
3) охраняющий от бедствий, покровительствующий(δαίμων, σωτήρ Aesch.)
4) не причиняющий вреда, безвредный, безобидный(ἔλαφοι Xen.; ἡδοναί Plat.; ζῷον Plut.)
-
15 αφθονος
21) свободный от зависти, независтливый(ἀστοί Pind.; τύραννος Her.; ἄ. τε καὴ πρᾶος Plut.)
2) щедрый(δαίμων HH.; χείρ Pind., Eur.; λειμῶνες Plat.)
3) обильный, богатый(πάντα HH.; καρπός Hes.; βορά Pind.; χώρη Her.; τράπεζα Plut.)
ἐν ἀφθόνοις Xen., Dem., Plut. — в изобилии, в богатстве4) не возбуждающий зависти или недоброжелательства(ὄλβος Aesch.)
-
16 βαρυδαιμων
-
17 βαρυμηνις
-
18 δεισιδαιμων
2, gen. ονος1) богобоязненный, благочестивый Xen., Arst.2) суеверный Luc., Diod. -
19 δυσδαιμων
2, gen. ονος несчастный, злосчастный, злополучный Emped. ap. Plut., Trag., Plat. -
20 δυσκαθαρτος
См. также в других словарях:
δαίμων — god masc/fem nom/voc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
δαίμων — ο βλ. δαίμονας … Dictionary of Greek
δαίμων ή δαίμονας — Στην αρχαία ελληνική γλώσσα σήμαινε θεός θεά και γενικά κάθε εξωανθρώπινη ύπαρξη στην οποία αποδιδόταν μία δύναμη που επιδρούσε σε ορισμένες περιστάσεις και σε ορισμένα μέρη. Έτσι, απέδιδαν σε έναν δ. την εμφάνιση μιας δυστυχίας ή μια επιτυχημένη … Dictionary of Greek
Демон — (δαίμων) βообще означает (в классич. литер.) деятеля, обладающего сверхчеловеческой силой, принадлежащего к невидимому миру и имеющего влияние на жизнь и судьбу людей; между δαίμων θ θεός οриблизительно такое же отношение, как между лат. numen и… … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
δαιμόνεσσι — δαίμων god masc/fem dat pl (epic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
δαιμόνοιν — δαίμων god masc/fem gen/dat dual … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
δαιμόνων — δαίμων god masc/fem gen pl δαιμονάω to be under the power of a imperf ind act 3rd pl (homeric ionic) δαιμονάω to be under the power of a imperf ind act 1st sg (homeric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
δαῖμον — δαίμων god masc/fem voc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
δαίμονα — δαίμων god masc/fem acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
δαίμονας — δαίμων god masc/fem acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
δαίμονε — δαίμων god masc/fem nom/voc/acc dual … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)