-
1 δίσκος
δίσκος, ὁ, die Wurfscheibe, ohne Zweifel von δικεῖν mit eingeschobenem verstärkendem Σ. Man warf mit dem Diskos zur Unterhaltung im Spiele; Homer: Iliad. 2, 774 Odyss. 4. 626. 17, 168 δίσκοισιν τέρποντο καὶ αἰγανέῃσιν ἱέντες; Odyss. 8, 129 δίσκῳ δ' αὖ πάντων πολὺ φέρτατος ἦεν Ἐλατρεύς, im Diskoswerfen der Beste; Odyss. 8, 186 ἀναΐξας λάβε δίσκον μείζονα καὶ πάχετον, στιβαρώτερον οὐκ ὀλίγον περ ἢ οἵῳ Φαίηκες ἐδίσκεον ἀλλήλοισιν; aus dem Folgenden sieht man, daß der Diskos von Stein war und aus freier Hand geworfen wurde, daß es darauf ankam, wer am weitesten warf, und daß man die Stellen, welche durch die Würfe der einzelnen Mitspieler erreicht wurden, durch σήματα oder τέρματα bezeichnete; Iliad. 23, 431 ὅσσα δὲ δίσκου οὖρα κατωμαδίοιο πέλονται, ὅν τ' αἰζηὸς ἀφῆκεν ἀνὴρ πειρώμενος ἥβης, τόσσον ἐπεδραμέτην: man hob den Diskos vor dem Wurfe bis zur Schulter, κατωμαδίοιο; die Wurfweite, hier δίσκου οὖρα, heißt Iliad. 23, 523 δίσκουρα, s. Scholl. Aristonic. und Herodian. und Apollon. Lex. Homer. p. 59, 13. – Vgl. auch σόλος, welches nach Scholl. Aristonic. Iliad. 23, 826 gleichbedeutend mit δίσκος ist. – Folgende: Pind. I. 1, 25 Eur. I. A. 200 u. A. Komisch Rufin. 14 (V, 19) νῠν δίσκος ἐμοὶ κρόταλον, ich habe den Knaben (der mit dem Diskus spielt) mit dem Mädchen vertauscht. – Οἱ δίσκοι, der Ort, wo man sich im Diskuswerfen übte, neben γυμνάσια genannt, Schol. Ap. Rh. 4, 1217. – Uebh. alles Scheibenförmige, z. B. Teller, Schüssel, Poll. 6, 84; λιμοφορεῖς, Pallad. 27 (XI, 371); Metallspiegel, Iul. Aeg. 4 (VI, 18); die Sonnenscheibe, Plut. plac. philos. 24 u. a. Sp.; auch = Mondscheibe. – Eine Pflanze, Alex. Trall.
-
2 δισκος
ὅ1) метательный круг, диск Hom., Pind. etc.2) круг, диск (sc. τῆς σελήνης Plut.)3) блюдо(δ. λιμοφορεύς Anth.)
4) зеркало(νεότητος ἑταῖρος δ. Anth.)
-
3 δίσκος
δίσκοςquoit: masc nom sg -
4 δίσκος
δίσκος οдискос – богослужебное блюдо, на которое во время Божественной Литургии полагается Агнец Божий, а также частицы просфоры, вынутые священником в честь Богородицы, святых, живых и усопших верующих христиан. Символизирует гроб Господень, небеса, мир и, согласно более позднему толкованию, ясли Вифлеема. На дискос полагаются и частицы мощей святых во время службы освящения храма. Сверху дискоса ставят звездицу, покрываемую покровцом и воздэхом из драгоценной ткани. Использование воздэха в христианском богослужении восходит к первым векам христианстваЭтим.дргр. < δικ-σκός < δείκ-νυ-μι «показывать, являть, обнаруживать» -
5 δίσκος
1 discus οἷά τε χερσὶν ἀκοντίζοντες αἰχμαῖς, καὶ λιθίνοις ὁπότ' ἐν δίσκοις ἵεν (Hermann: ὁπότε δίσκοις codd.: ?Aeol. acc., cf. Hoffmann-Debrunner 104)I. 1.25 -
6 δίσκος
A quoit, Il.2.774, Od.8.186, E.IA 200, al., Arist. Fr. 533, etc.; δίσκου οὖρα quoit's cast, Il.23.431;λιθίνοις ἐν δ. Pi.I. 1.25
.II anything quoit-shaped:2 round mirror, AP6.18 (Jul.).3 the sun's disk, Alex.Aphr.Pr. 2.46, Placit.2.24.1, al.4 gong, S.E.M.5.28, al.5 reliquary, Procop.Aed.1.7. -
7 δίσκος
δίσκος ( δικεῖν): discus, quoit, of metal or stone.—Hence δίσκουρα ( οὖρον), n. pl., a quoit's cast, Il. 23.431, 523. —(For the attitude in throwing the quoit, see cut, after Myron's famous statue of the Discobolus.)A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > δίσκος
-
8 δίσκος
δίσκος, ὁ, die Wurfscheibe. Man warf mit dem Diskos zur Unterhaltung im Spiele; aus Quellen sieht man, daß der Diskos von Stein war und aus freier Hand geworfen wurde, daß es darauf ankam, wer am weitesten warf, und daß man die Stellen, welche durch die Würfe der einzelnen Mitspieler erreicht wurden, durch σήματα oder τέρματα bezeichnete; ὅσσα δὲ δίσκου οὖρα κατωμαδίοιο πέλονται, ὅν τ' αἰζηὸς ἀφῆκεν ἀνὴρ πειρώμενος ἥβης, τόσσον ἐπεδραμέτην: man hob den Diskos vor dem Wurfe bis zur Schulter, κατωμαδίοιο; die Wurfweite, hier δίσκου οὖρα. Οἱ δίσκοι, der Ort, wo man sich im Diskuswerfen übte, neben γυμνάσια genannt. Übh. alles Scheibenförmige, z. B. Teller, Schüssel; Metallspiegel; die Sonnenscheibe; auch = Mondscheibe. Eine Pflanze -
9 δίσκος
Grammatical information: m.Meaning: `throwing disc' (Il.).Other forms: ̥Compounds: Compound δίσκ-ουρα n. pl. (Ψ 523) `throwing distance', from δίσκου οὖρα (Ψ 431), s. οὖρον 2..Derivatives: Dimin. δισκάριον (Orib.); further δισκεύς name of a comete (Lyd.; s. Scherer Gestirnnamen 107). - Denomin. δισκέω `throw the đ.' with δίσκημα `throw, what is thrown' (cf. the nouns in -( η)μα in the tragedy, Chantr. Form. 184ff.); also δισκεύω `id.' with δισκευτής (Arist.-Com.). - Unclear δίσκελλα σπυρίς H.; a Latin suffix seems improbable; cf. synonymous fiscella.Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: Fur. pointed out that *δίκ-σκος from δικεῖν `throw' is hardly possible. Because the suffix in nominal derivation is rare, one assumed a σκ-present, which is unknown. Fur. 297 etc. drew the conclusion that we have to start from *δικσ-, a variant of δικ-εῖν, which is Pre-Greek. Cf. on δίκτυον, which will have δικτ- (s.v.).Page in Frisk: 1,399Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > δίσκος
-
10 δίσκος
-
11 δίσκος
[дискос] ουσ. а подносΛεξικό Ελληνικά-ρωσική νέα (Греческо-русский новый словарь) > δίσκος
-
12 δίσκος
-ου ὁ N 2 0-0-0-0-1=1 2 Mc 4,14gong (a slightly convex metallic disk that gives a loud, resonant tone when struck)→LSJ Suppl; LSJ RSuppl -
13 δίσκος
[дискос]ουσ α поднос. -
14 δίσκος
1) célibataire2) disque3) plateau -
15 δίσκος
1) dysk (m) rzecz.2) krążek (m) rzecz.3) płyta (f) rzecz.4) taca (f) rzecz.5) tarcza (f) rzecz. -
16 δίσκος
1) deska2) disk3) kotouč4) podnos -
17 δίσκος
1) album2) disc3) disk4) record5) trayΕλληνικά-Αγγλικά νέο λεξικό (Greek-English new dictionary) > δίσκος
-
18 disque
δίσκος -
19 disk
δίσκος -
20 disc
δίσκος
См. также в других словарях:
δίσκος — quoit masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
δίσκος — Σκεύος, συνήθως μετάλλινο, ξύλινο ή γυάλινο, με το οποίο προσφέρονται αναψυκτικά, καφέδες, γλυκίσματα ή εδέσματα. Παλαιότερα οι δ. κατασκευάζονταν από πέτρα και ήταν απλές επίπεδες επιφάνειες. Με το πέρασμα του χρόνου έγιναν απαραίτητο οικιακό… … Dictionary of Greek
δίσκος — ο 1. κυκλική πλάκα από μέταλλο ή ξύλο που χρησιμοποιείται στο αγώνισμα της δισκοβολίας. 2. η δισκοβολία. 3. σκεύος που χρησιμοποιείται για σερβίρισμα. 4. κάθε αντικείμενο που έχει σχήμα δίσκου: Το ηλιοβασίλεμα ο ήλιος έπεσε στη θάλασσα σαν ένας… … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
μαγνητικός δίσκος — Δίσκος από πλαστικό (μαλακός μ.δ.) ή μέταλλο (σκληρός μ.δ.) με επίστρωμα μαγνητικού υλικού πάνω στο οποίο βρίσκονται πληροφορίες σε ψηφιακή μορφή. Ο μ.δ. αποτελεί στους περισσότερους ηλεκτρονικούς υπολογιστές το βασικό μέσο μόνιμης, ή σχεδόν… … Dictionary of Greek
βλαστικός δίσκος — Μέρος του αβγού των ζώων με δισκοειδή κυτταρική διαίρεση. Περιέχει έναν πυρήνα και είναι ελεύθερος από τη λέκιθο. Κατά τη διαδικασία της κυτταρικής διαίρεσης, ο β.δ. μετασχηματίζεται σε μια στιβάδα κυττάρων (βλαστόδερμα), που περιβάλλει τη λέκιθο … Dictionary of Greek
δίσκω — δίσκος quoit masc nom/voc/acc dual δίσκος quoit masc gen sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
καδδίσκος — δίσκος , δίσκος quoit masc nom sg (epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
δίσκε — δίσκος quoit masc voc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
δίσκοι — δίσκος quoit masc nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
δίσκοιο — δίσκος quoit masc gen sg (epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
δίσκοις — δίσκος quoit masc dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
