-
1 γναθος
(ᾰ) ἥ1) тж. pl. челюсть и челюсти(δράκοντος Pind.; τέν ἄνω γνάθον προσάγειν τῇ κάτω Her., HH., Eur., Arph., Xen., Plat., Arst.)
πυρὸς γνάθοι Aesch. — огненная пасть2) нижняя часть лица, щека или щеки, подбородокτὰς γνάθους φυσῶν Dem. — надув щеки;
3) острый край, острие(σφηνός Aesch.)
4) узкий пролив, теснина(πόντου Aesch.)
-
2 επαγω
(impf. ἐπῆγον, fut. ἐπάξω, aor. 2 ἐπήγαγον; pass.: fut. ἐπαχθήσομαι, aor. ἐπήχθην)1) приводить(τινὰ δεῦρο Eur.; παῖδάς τινος Plut.)
2) приводить, возбуждать, подстрекать(τὸν Πέρσην Her.; τὸ πλῆθός τινι Arst. - ср. 10)
3) вести, предводительствовать(στρατιήν Her.; στρατόν Plut.)
ἐ. τὸ δεξιὸν κέρας Arph. — бросать в бой правый фланг4) (sc. κύνας) идти на охоту, охотиться Xen.ὡς ἐπάγοντες ἐπῇσαν Hom. — когда они, охотясь, продвигались вперед
5) (sc. σρτατόν) продвигаться с войском(σιγῇ καὴ σχέδην Plut.)
6) привозить, доставлять(τοὺς λίθους Thuc.; τροφὰ ἐπάγεται τῷ σώματι Plat.; med. ἐκ θαλάττης Thuc.)
φεῦξίν τινος ἐπάξασθαι Soph. — найти средство спасения от чего-либо7) проводить(τὰ ἐκ τῶν διωρύχων νάματα Plat.; αὔλακα βαθεῖαν Plut.)
8) med. приводить (в виде цитаты), цитировать(μαρτύρια Xen.; ποιητὰς ἐν τοῖς λόγοις Plat.)
μάρτυρα ἐ. τινά Plat., Arst.; — приводить кого-л. в свидетели, ссылаться на чье-л, свидетельство9) наводить, навлекать, приносить(πῆμά τινι Hes.; γῆρας νόσους τε Plat.; κινδύνους τινί Isae.; ταραχὰς καὴ φόβους Plut.)
εὐδίᾳ ἐ. νέφος погов. Plut. — наводить облако на ясный день, т.е. омрачать (чью-л.) радость;αὐθαίρετον αὑτῷ ἐπάγεσθαι δουλείαν Dem. — добровольно отдавать себя в рабство;φθόνον ἐπαγόμενος Xen. — навлекши на себя зависть10) тж. med. убеждать, склонять, понуждать(τινά Hom., Eur., Thuc., τινὰ ἐπί τι Plat., Dem. и τινὰ ποιεῖν τι Eur., med. Thuc.)
ψῆφον ἐπαγαγεῖν τισι Thuc. — провести голосование среди кого-л.;οὔπω ψῆφος αὐτῷ ἐπῆκτο περὴ φυγῆς Xen. — (среди судей) еще не было проведено голосование о его изгнании, т.е. приговор о его изгнании еще не был вынесен;ἐπάγεσθαί τινα ἐπ΄ ὠφελίᾳ Thuc. — призывать кого-л. на помощь;ἐπάγεσθαι τὸ πλῆθος Thuc. — привлекать на свою сторону народные массы (ср. 2);εἰς τέν πρὸς αὑτὸν εὔνοιαν ἐπάγεσθαί τινα Polyb. — снискивать чьё-л. благоволение11) (sc. τὸν βίον) проводить жизнь, жить12) прилагать, применятьἐ. πληγήν τινι Plut. — наносить удары кому-л.;ἐ. κέντρον ἵπποις Eur. — подгонять стрекалом коней;ἐ. γνάθον Arph. — пускать в ход челюсти;ἐ. ζημίαν Luc. — налагать наказание;τέν διάνοιαν ἐ. τινί Plut. — размышлять о чем-л.;13) привносить, добавлять(πέντε πάρεξ τοῦ ἀριθμοῦ Her.)
θάττονα ῥυθμὸν ἐ. Xen. — ускорять темп;ἐ. τῷ λόγῳ ἔργον Plut. — присоединять к слову дело;αἱ ἐπαγόμεναι (sc. ἡμέραι) Diod. — дополнительные (вставные) дни14) лог. (умо)заключать по методу индукцииἀπὸ τῶν καθ΄ ἕκαστα ἐπὴ τὸ καθόλου ἐ. Arst. — заключать от частностей к общему;
συλλογιζόμενον ἢ ἐπάγοντα Arst. — дедуктивно или индуктивно;πρὴν ἐπαχθῆναι Arst. — прежде, чем будет сделано умозаключение по индукции -
3 πασσαλευω
-
4 προσαγω
1) вести (против)(στρατιὰν πρὸς πολεμίους Xen.)
2) подводить, подвозить, приближать, придвигать(μηχανὰς πόλει Thuc.; π. τέν ἄνω γνάθον τῇ κάτω Her.)
π. ὀφθαλμόν τινι Eur. — приставить глаз к чему-л.3) приводитьπ. τοὺς δεομένους Ἀστυάγους Xen. — вводить (на прием) тех, у которых есть дело к Астиагу;τίς σε προσήγαγεν χρεία ; Soph. — какая надобность привела тебя?;προσάγεσθαι μάρτυρα Plut. — представлять своего свидетеля4) приносить(φόρον Thuc.; τὰς εἰσφοράς Polyb.)
5) преподносить(δῶρα HH.)
ὕμνους τῳ θεῶν π. Plat. — посвящать (новые) гимны кому-л. из богов6) предлагать7) доставлять, причинять(τόδε πῆμα Hom.)
8) доставлять, пригонять(ἁρμαμάξας Xen.)
πάντα ἱκανὰ π. Xen. — привозить все в достаточном количестве;τὰ προσαχθέντα Xen. — привоз, импорт9) прилагать, применять(τὰς ἀνάγκας τινὴ π. Thuc.)
οὐκ ἔφη, καὴ μάλα πολλῶν φόβων προσαγομένων Xen. — (задержанный) ответил отрицательно, несмотря на применение множества угроз;προσάγεσθαι τὸν πόνον καὴ τὸν χρόνον Polyb. — затрачивать труд и время10) привлекать, склонять, заставлятьἐλπὴς προσάγει τινὰ εὑρεῖν τι Eur. — в ком-л. существует надежда найти что-л.;
πρὸς μάθησιν π. τινά Arst. — приохотить кого-л. к науке;βίᾳ προσαχθῆναι Thuc. — быть вынужденным силою;οἴκτῳ προσάγεσθαι Thuc. — поддаваться чувству сострадания;ὅρκον π. τινί Hom. — заставить кого-л. поклясться;προτείνων τέν χεῖρα προσήγετο αὐτούς Xen. — протянув руку, (Кир) привлек их к себе;πάντων προσάγεσθαι τὰ ὄμματα Xen. — привлекать к себе взоры всех;προσάγεσθαί τινα τὰ πρὸς ποσὴ σκοπεῖν Soph. — побуждать кого-л. думать о настоящем;χρήμασι καὴ δωρεαῖς τινα προσάγεσθαι Plat. — привлекать кого-л. на свою сторону деньгами и подарками11) med. сгребать (к себе), т.е. собирать(τὰ ναυάγια Thuc.; ὀστᾶ Eur.)
12) (sc. ἑαυτόν) приближаться, подходить(τινι Plut., NT.; π. τοῖς τεσσαράκοντα ἔτεσι Plut.)
π. ἐγγυτέρω ταῖς ἐλπίσι Plut. — приближаться к осуществлению (своих) надежд;πόταγε Theocr. — подойди поближе13) (sc. τὸ στράτευμα) идти войной(πρὸς πολεμίους Xen.)
14) (sc. τέν ναῦν) приставать к берегу, причаливать(τοιούτοις τόποις Polyb.)
-
5 φυσαω
ион. φῡσέω1) дуть, пыхтеть, сопеть(φῦσαι πᾶσαι ἐφύσων Hom.)
φ. τῷ στόματι Her. — вдувать ртом (воздух);τὸ δυσέριστον αἷμα φυσῶν Ἄρης Soph. — дышащий кровожадной воинственностью Арей;2) извергать хрипя(αἷμα ἄνω Soph.)
3) дуть, трубитьκόχλους φ. Eur. — трубить в раковины ( служившие рогом);
αὐλοὺς στόματι φ. Plut. — играть на свирелях;οὐ σμικροῖσιν αὐλίσκοις φ. погов. Soph. — играть на немалых свирелях, т.е. сильно важничать4) играть на духовом инструментеπαῦσαι σὺ φυσῶν Arph. — перестань играть
5) надувать(φλέβας Her.; γνάθον τέν δεξιάν Arph.)
τὰς γνάθους φυσῶν Dem. — надув щеки, т.е. чванно;φ. κύστιν Arph. — надувать пузырь:πρόβατα ἀποδαρέντα καὴ φυσηθέντα Xen. — содранные и надутые овечьи шкуры, т.е. бурдюки;ἥ γαστέρ ἐπεφύσητο Arph. — живот вздулся;πεφυσημένος Xen. — одутловатый6) задувать, гасить(λαμπάδα Arph.)
7) чваниться, гордиться Luc.μικρὸν ἰσχύειν καὴ μέγα φ. Plut. — иметь мало силы, да много спеси (ср. 1)
8) наполнять спесью(τινα Dem., Plut.)
ὑπὸ τῆς τύχης φυσώμενος Plut. — зазнавшийся от успехов;πολιτικὸν φύσημα φ. Plat. — корчить из себя государственного деятеля
См. также в других словарях:
γνάθον — γνάθος jaw fem acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
γνάθος — Κάθε ένα από τα δύο οστά, στα οποία βρίσκονται τα δόντια. Διακρίνεται σε άνω και κάτω γ. Η άνω γ. αποτελείται από δύο ημιμόρια, το δεξί και το αριστερό, που συνοστεώνονται κατά τη μέση γραμμή. Αποτελούν το κυριότερο μέρος του σκελετού του… … Dictionary of Greek
μονόγναθος — ο ζωολ. γένος μονογναθίμορφων τελεόστεων ψαριών τής οικογένειας monognathidae με δύο μόνο γνωστά είδη. [ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. monognathus (< μον(ο) * + γνάθον)] … Dictionary of Greek
πίμπλημι — και πίπλημι και πίπλω και πιμπλάω και πιμπλέω και πιμπλάνομαι, ΜΑ 1. πληρώ, γεμίζω με κάτι (α. «τράπεζαν ἀμβροσίης πλήσασα», Ομ. Οδ. β. «δακρύοισι... Ἑλλάδ ἅπασαν ἔπλησε», Ευρ.) 2. γεμίζω το στόμα μου ή την κοιλιά μου, χορταίνω («οὗτος μὲν οὐδ αν … Dictionary of Greek
προσάγω — ΝΜΑ 1. φέρνω κάποιον ή κάτι κάπου, προσκομίζω («τίς δαίμων τόδε πῆμα προσήγαγε;», Ομ. Οδ.) 2. οδηγώ κάποιον ή κάτι ενώπιον κάποιου και, ιδίως, ενώπιον δικαστηρίου (α. «να προσαχθεί ο κατηγορούμενος» β. «τῷ Κύρῳ προσάγειν τοὺς αἰχμαλώτους», Ξεν. γ … Dictionary of Greek
υπαλείφω — ὑπαλείφω ΝΜΑ αλείφω ελαφρά και επιφανειακά μσν. παθ. ὑπαλείφομαι μτφ. πληρούμαι, γεμίζω («ἐμὲ... ἔδει ὑφ΄ ὑμῶν ὑπαλειφθῆναι πίστει... ὑπομονῇ», Ιγνάτ.) αρχ. επιχρίω («ὑπαλείφειν κόμμι τὴν γνάθον», Ιπποκρ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < υπ(ο) * + ἀλείφω] … Dictionary of Greek
φυσώ — φυσῶ, άω, ΝΜΑ, και ιων. τ. φυσῶ, έω, Α [φῡσα] 1. παράγω, προξενώ αέρα 2. (για άνεμο) πνέω 3. (για πρόσ.) κατευθύνω ρεύμα αέρα προς μία κατεύθυνση με το στόμα ή με φυσερό 4. προσπαθώ να ανάψω ή να δυναμώσω τη φωτιά με φύσημα (α. «φύσα λίγο τη… … Dictionary of Greek
ԾԱՄԵԼԻ — (լւոյ. ԾԱՄԵԼԻՔ, լեաց.) NBH 1 1004 Chronological Sequence: Early classical, 8c, 11c, 12c գ. κρόταφος, γνάθον pars cpitis tenuior παρειά mala, maxilla, gena. Քունք եւ ծնօտ մինչեւ ʼի կզակս, որ է միջոց կամ գործի ծամելոյ կենդանւոյն զկերակուրս. վերի ու … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)