-
1 γνώμων
A one that knows or examines, an interpreter, discerner, ;τῶν παραχρῆμα Th.1.138
; γλῶττα γ. (sc. γλυκέων καὶ δριμέων) X.Mem.1.4.5: γνώμονες, οἱ, inspectors of the sacred olives at Athens, Lys.7.25.3 as Adj., discerning,νόος Hymn.Is.141
.II carpenter's square, Polyaen.4.3.21; [ὁ δημιουργὸς τῇ δεκάδι] ὥσπερ γνώμονι καὶ εὐθυντηρίῳ ἐχρήσατο Theol.Ar.59
.b Geom., gnomon, Euc.2 Def.2, etc.c Arith., number added to a figurate number to obtain the next number of the same figure, Iamb.in Nic.p.58 P.; esp. of the odd integers, Arist.Ph. 203a14, Theo Sm.p.32 H.; also of the original figurate number, Theol.Ar.9 (dub.l.).5 generally, index,τινός Plu.2.968f
, Ael.NA6.34, al., Vett.Val.305.10; simply, mark, POxy.1409.18 (iii A. D.).6 in pl., teeth that mark a horse's age, X.Eq.3.1.7 metaph., rule of life, Thgn.543, cf. Luc.Herm. 76.8 sens. obsc.,ὁ γ. ἀνίσταται Diog.Ep.35
.
См. также в других словарях:
ευθύγνωμος — εὐθύγνωμος, ον (Α) ειλικρινής, τίμιος. [ΕΤΥΜΟΛ. < ευθυ * + γνωμος (< γνώμη < γι γνώ σκω)] … Dictionary of Greek
θηριογνώμων — θηριογνώμων, ὁ (Μ) αυτός που έχει φρόνημα άγριου ζώου, ο σκληρός, ο θηριώδης. [ΕΤΥΜΟΛ. < θηρίο + γνώμων (< γνώμων < γι γνώ σκω), πρβλ. α γνώμων, ευ γνώμων] … Dictionary of Greek
