-
1 βρεκάριος
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > βρεκάριος
-
2 βράγχος
Grammatical information: m.Meaning: `hoarseness, angina' (Hp.),Other forms: also βάραγχος (Hippon.), βράγχη f. (Xenocr.) `id.' and βραγχία ἡ περιτράχηλος ἀλγηδών H.Derivatives: βραγχαλέος `hoarse' (Hp.), βραγχός `id.' (AP). - βραγχάω, βραγχιάω `have a sore throat' (Arist.); βραγχιάζοισθε πνίγοισθε H. - Separate βράγχια pl. `gills of fishes, bronchial tubes', also βαράγχια, βαράχνια (Hdn.).Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: The resemblance with βρόγχος `windpipe' may have caused the transition of the meaning of βράγχια. Fur. 128 connects βραχώδης τραχύς H. and βρακίας τραχεῖς τόπους H. (and βαρακινῃ̃σιν ἀκάνθαις. σκόλοψι H.); this gives βρακ-\/ βραχ-\/ βραγχ-, variations that are typical Pre-Gr. The aorist βραχεῖν `rattle, clash' (Johansson KZ 36, 345f.) may also be connected: produce a raw sound. The secondary vowel of βάραγχος (Schwyzer 278, 831) is phonetically easy, but also frequent in Pre-Gr. words (Fur. 378-385). - Outside Greek one adduces OIr. brong(a)ide `hoarse' (Fick 2, 186). -Page in Frisk: 1,262Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > βράγχος
-
3 μάρπτω
Grammatical information: v.Meaning: `catch, seize, lay hold off, overtake' (Il.; cf. Ruijgh L'élém. ach. 166);Derivatives: μάρπτις m. `robber' (A. Supp. 826 [lyr.]; Schwyzer 271, 504 w. n. 3); κάμμαρψις μέτρον σιτικόν, τὸ ἡμιμέδιμνον. Αἰολεῖς H.Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: Analogically formed system without cognate outside Greek. Note the H.-glosses βράψαι συλλαβεῖν, ἀναλῶσαι, κρύψαι, θηρεῦσαι and βράπτειν ἐσθίειν, κρύπτειν, ἀφανίζειν, τῳ̃ στόματι ἕλκειν, η στενάζειν (with βρ- \< mr-); besides with deviating auslaut βρακεῖν συνιέναι, βράξαι συλλαβεῖν, δακεῖν, καταπιεῖν, which are compared with Skt. mr̥śáti `touch, take' (cf. s. v.). The variation κ: π is unexplained; on an improbable theory of assimilation (μ -- κ \> μ -- π) s. Schwyzer 302 and on βρακεῖν. Positing varying root-enlargements mer-ḱ-: mer-kʷ- (s. WP. 2, 283) does not help much. -- Older lit. in Bq. Cf. μαπέειν. - For the variation one thinks of Pre-Greek * mr(a)kʷ-, which became βραπ- or βρακ-, with developments differring from the IE labio-velars.Page in Frisk: 2,178Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > μάρπτω
-
4 ῥάκος
Grammatical information: n.Meaning: `rag, schred, wrinkles, remnants' (Od.).Other forms: often pl. ῥάκεα, -η.Derivatives: 1. Dimin. ῥάκιον, pl. - ια n. (Ar. a.o.); 2. ῥακώματα pl. = ῥάκη (Ar.; enlarged, Chantraine Form. 187); 3. ἀπορ\<ρ\> ακίσματα H. to ῥάκη (: *ἀπο-ρρακίζειν); 3. adj. ῥάκ-ινος (hell. inscr.), - όεις (AP), - ώδης (D. C., AP) `tattered, wrinkled'; 4. Uncertain (spoiled Debrunner IF 23, 14) ῥακωλέον ῥάκος H. (: ῥωγαλέος a.o.); 5. Denom. vb. ῥακ-όομαι `to become ragged, wrinkled' (Hp., Plu.) with - ωσις f. `wrinkling, wrinkledness' (Sor.).Origin: XX [etym. unknown]Etymology: For ῥάκεα, -η stands Aeol. βράκ-εα (Sapph. 57), -η (Theoc. 28, 11), but in the sense of `(long) ladies' garments'; to this βράκος κάλαμος, ἱμάτιον πολυτελές H. Other formation: βράκαλον ῥόπαλον, βράκετον δρέπανον, κλαδευτήριον H.; cf. (without dissim.) ῥάκετρον `chopping-knife' (Poll.; v. l. ῥάχ- [after ῥάχις]) with - ετρίζω `split, cut through' (Pl. Com.). The deviating meaning `ladies' garments' creates doubt whether βράκεα, - ος in this sense belong here (s. Belardi Doxa 3, 199 f. with another, very doubtful etymology). The other words can be connected without difficulty with ῥάκος from Ϝράκος, with βράκαλον after ῥόπαλον, σκύταλον; βράκετ(ρ)ον seems to be a primary nom. instr., which like ῥάκος presupposes a primary verb, approx. aor. 2. *ῥακεῖν. -- No connection outside Greek. Old is the comparison with Skt. vrścáti `hew, fell (trees), split', with yūpa-vrask-á- `post-cutter' and the ptc. vr̥k-ṇá- `hewn, felled', which may stand for *vr̥ṣk-ṇá- and so makes a possible basis *ŭr̥k-nó- (= Gr. *Ϝρακ-) unnecessary. The from this reconstructed IE *u̯resk-, *u̯rosk- has a variant in the Slav. word for `rumple' (cf. ῥάκος, also `rumple'), e.g. Russ.-CSl. vraska from *u̯orsk-ā. Toch. A wraske `disease' is phonetically unclear and lies semant. far off. For IE *u̯resk-, u̯ersk- one could reconstruct an older *u̯reḱ-sk-, *u̯erḱ-sk-, through which the connections with u̯r̥ḱ- in ῥάκος would be established. An IE *u̯r̥ḱ- can however be found in the Indo-Iran. word for `tree' (prop. *'a felled tree'), Skt. vr̥kṣá-, Av. varǝša- m., IE *u̯r̥ḱ-s-o- beside *u̯r̥ḱ-os- in ῥάκος (s. Lidén in WP. 1, 286); then we have to abandon vr̥k-ṇá- \< IE *u̯rk-nó-. -- Cf. WP. l.c., Pok. 1163 (m. Lit.). Older lit. in Bq. -- Cf. ῥίνη, ῥινός.Page in Frisk: 2,640-641Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ῥάκος
См. также в других словарях:
πουκαμίσα — η, Ν 1. μακρύ πουκάμισο που φοριέται κατά τον ύπνο, νυχτικό 2. ανδρικός χιτώνας που φτάνει μέχρι τα πόδια 3. φαρδύ και μακρύ γυναικείο πουκάμισο που φοριέται συνήθως έξω από τη φούστα ή το πανταλόνι. [ΕΤΥΜΟΛ. < πουκάμισο + κατάλ. α (πρβλ. βράκ … Dictionary of Greek
ράκος — το / ῥάκος, εος, ΝΜΑ, και ῥάκκος και αιολ. τ. βράκος Α 1. φθαρμένο και κατασχισμένο ένδυμα 2. κομμάτι παλιού υφάσματος νεοελλ. 1. μτφ. (για πρόσ.) αυτός που έχει εξαντληθεί σωματικά ή ψυχικά («μετά την κηδεία ήταν ένα ράκος ανθρώπινο») 2. φρ.… … Dictionary of Greek
