-
1 βηρύλλιος
A = ἀειζωον τὸ μέγα, Ps.-Dsc.4.88.2 = ἀνεμώνη ἡ Φοινικῆ, Osthanes ap.eund.2.176; cf. Hsch. s.v. βήρυλλος.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > βηρύλλιος
-
2 βήρυλλος
Grammatical information: f.Meaning: a precious stone, `beryll' (LXX),Other forms: βηρύλλιον `id.' (LXX).Origin: LW [a loanword which is (probably) not of Pre-Greek origin] IndiaEtymology: The stone came in hellenistic times from India; the name was Prākrit veruliya \< veḷuriya (sanskriticised vaiḍūrya-). The word is Dravidian, perhaps derived from von Vēḷūr, now Bēlūr, a town in southern India, s. Master BSOAS 11, 304ff. βήρυλλος from βηρύλλιον Leumann Glotta 32, 215 n. 6.Page in Frisk: 1,234Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > βήρυλλος
См. также в других словарях:
βηρύλλιος — βηρύλλιος, α, ον (Μ) 1. κατασκευασμένος από βήρυλλο 2. το ουδ. ως ουσ. βηρύλλιον, το η βήρυλλος … Dictionary of Greek
