-
1 βαρβαρόφωνος
βαρβαρόφωνοςspeaking a foreign tongue: masc /fem nom sg -
2 βαρβαρόφωνος
βαρβᾰρό-φωνος, ον,II speaking bad Greek, Str. 14.2.28.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > βαρβαρόφωνος
-
3 βαρβαρόφωνος
βαρβαρό - φωνος: rude ( outlandish) of speech, Il. 2.867.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > βαρβαρόφωνος
-
4 βαρβαρόφωνον
βαρβαρόφωνοςspeaking a foreign tongue: masc /fem acc sgβαρβαρόφωνοςspeaking a foreign tongue: neut nom /voc /acc sg -
5 βαρβαροφώνους
βαρβαρόφωνοςspeaking a foreign tongue: masc /fem acc pl -
6 βαρβαροφώνων
βαρβαρόφωνοςspeaking a foreign tongue: masc /fem /neut gen pl -
7 βαρβαρόφωνα
βαρβαρόφωνοςspeaking a foreign tongue: neut nom /voc /acc pl -
8 βαρβαρόφωνοι
βαρβαρόφωνοςspeaking a foreign tongue: masc /fem nom /voc pl -
9 βαρβαροφώνω
-
10 βαρβαροφώνῳ
-
11 βαρβαρόγλωσσος
βαρβᾰρό-γλωσσος, ον,A = βαρβαρόφωνος, Sch.Lyc.276.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > βαρβαρόγλωσσος
-
12 βάρβαρος
βάρβᾰρος, ον,A barbarous, i.e. non-Greek, foreign, not in Hom. (but cf. βαρβαρόφωνος); β. ψυχαί Heraclit.107
; esp. as Subst. βάρβαροι, οἱ, originally all non-Greek-speaking peoples, then specially of the Medes and Persians, A.Pers. 255, Hdt.1.58, etc.: generally, opp. Ἕλληνες, Pl.Plt. 262d, cf. Th.1.3, Arist.Pol. 1252b5, Str.14.2.28; ;β. καὶ δοῦλον ταὐτὸ φύσει Arist.Pol. 1252b9
; οἱ β. δουλικώτεροι τὰ ἤθη φύσει τῶν Ἑλλήνων ib. 1285a20; β. πόλεμον war with the barbarians, Th.2.36 codd.; ἡ βάρβαρος (sc. γῆ), opp. αἱ Ἑλληνίδες πόλεις, Th.2.97, cf.A.Pers. 187, X.An.5.5.16. Adv. -ρως, opp. Ἑλληνικῶς, Porph.Abst.3.3.2 esp. of language,φωνὴ β. A.Ag. 1051
, Pl.Prt. 341c;γλῶσσα β. S.Aj. 1263
, cf. Hdt.2.57, Str. l. c. supr., etc.; συλλραφαί Hippias 6 D.; of birds, Ar.Av. 199. Adv., βαρβάρως, ὠνόμασται have foreign names, Str.10.3.17.3 Gramm., of bad Greek, Gell.5.20.5; τὸ β., of style, opp. Ἑλληνικόν, S.E.M.1.64.II after the Persian war, brutal, rude,ἀμαθὴς καὶ β. Ar.Nu. 492
;τὸ τῆς φύσεως β. καὶ θεοῖς ἐχθρόν D.21.150
;σκαιὸς καὶ β. τὸν τρόπον Id.26.17
;β. ἀνηλεής τε Men.Epit. 477
: [comp] Comp.- ώτερος X.
Eph.2.4: [comp] Sup.,πάντων βαρβαρώτατος θεῶν Ar.Av. 1573
, cf. Th.8.98, X.An.5.4.34.III used by Jews of Greeks, LXX2 Ma.2.21.IV name for various plasters, Androm. and Herasap.Gal.13.555. (Onomatopoeic acc. to Str.14.2.28.)Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > βάρβαρος
-
13 ἀγριόφωνος
ἀγριό-φωνος, ον,Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀγριόφωνος
-
14 ἀκριτόφωνος
ἀκρῐτό-φωνος, ον,A gloss on βαρβαρόφωνος, Apollon.Lex., Hsch.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀκριτόφωνος
-
15 βάρβαρος
βάρβαρος, - ονGrammatical information: subst. m. and adj.Derivatives: 1. βαρβαρίζω `behave like a b.', `side with the b. = Persians' (Hdt.).2. βαρβαρόομαι `become a b.' (S.).Origin: ONOM [onomatopoia, and other elementary formations]Etymology: Onomatopoetic redupl. formation, identical with Skt. (postved.) barbara- `stammer', pl. of non-aryan peoples. Thus Sumer. barbar `foreigner', but Acc. barbaru means `wolf'. Hardly from Babyl.-Sumer. origin. From βάρβαρος Lat. barbarus. Originally refers to the language, s. Schwyzer 78. - Comparable formations in other I.-Eur. languages Pok. 91f., Mayrhofer EWAia 2, 217 balbalā-.Page in Frisk: 1,219-220Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > βάρβαρος
См. также в других словарях:
βαρβαρόφωνος — βαρβαρόφωνος, ον (AM) αυτός που ομιλεί ξένη, βάρβαρη γλώσσα αρχ. εκείνος που ομιλεί εσφαλμένα την ελληνική γλώσσα … Dictionary of Greek
βαρβαρόφωνος — speaking a foreign tongue masc/fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
βαρβαρόφωνον — βαρβαρόφωνος speaking a foreign tongue masc/fem acc sg βαρβαρόφωνος speaking a foreign tongue neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
βαρβαροφώνους — βαρβαρόφωνος speaking a foreign tongue masc/fem acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
βαρβαροφώνων — βαρβαρόφωνος speaking a foreign tongue masc/fem/neut gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
βαρβαροφώνῳ — βαρβαρόφωνος speaking a foreign tongue masc/fem/neut dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
βαρβαρόφωνα — βαρβαρόφωνος speaking a foreign tongue neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
βαρβαρόφωνοι — βαρβαρόφωνος speaking a foreign tongue masc/fem nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
άγλωσσος — η, ο (Α ἄγλωσσος, ον) αυτός που δεν έχει γλώσσα αρχ. 1. άφωνος, άλαλος 2. βάρβαρος, βαρβαρόφωνος 3. αυτός που στερείται ευγλωττίας, που δεν έχει ευχέρεια λόγου. [ΕΤΥΜΟΛ. < ἀ στερητ. + γλῶσσα. ΠΑΡ. ἀγλωσσία] … Dictionary of Greek
άφωνος — η, ο (AM ἄφωνος, ον) 1. αυτός που δεν έχει φωνή, άλαλος 2. αυτός που δεν βγάζει φωνή, που σωπαίνει 3. γραμμ. (ο πληθ. ουδ. ως ουσ.) τα άφωνα τα κλειστά σύμφωνα της Ελληνικής, ειδικότερα αυτά που παριστάνονται με τα γράμματα π, τ, κ / β, γ, δ / φ … Dictionary of Greek
βάρβαρος — Όνομα αγίων της Ανατ. Ορθόδοξης Εκκλησίας. 1. Ο μάρτυς. Η μνήμη του τιμάται στις 6 Μαΐου. 2. Μαρτύρησε με αποκεφαλισμό, πιθανώς μαζί με τους Αλέξανδρο, Ακόλουθο και Μάξιμο. Η μνήμη του τιμάται στις 14 Μαΐου. 3. Ο όσιος ο μυροβλήτης. Κατά τον… … Dictionary of Greek
