-
1 βαβάκτης
Grammatical information: m.Meaning: Epithet of Pan (Kratin.), Dionysos (Corn.).Other forms: ἐκβαβάξαι ἐκσαλεῦσαι Η = S. fr. 139. βαβάξαι ὀρχήσασθαι H.; βαβάκτης ὀρχηστής, ὑμνῳδός, μανιώδης, κραύγασος, ὅθεν καὶ Βάκχος H.; = λάλος, EM 183, 45Origin: ONOM [onomatopoia, and other elementary formations]Etymology: Onomatopoetical word to express joy, cf. βαβάζω. The connection with Lydian (Neumann, Heth. u. luw. Sprachgut) is considered by DELG as etym. speculation on Bakchos. The terms with βαβα(κ)- may sometimes have included other expressions of joy etc., and not in one language only.Page in Frisk: 1,206Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > βαβάκτης
-
2 βαβάκτης
A reveller, of Pan, Cratin.321, cf. Eust.1431.46; of Dionysus, Corn.ND30; expld. by ὀρχηστής, EM183.45, Hsch.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > βαβάκτης
-
3 βαβάζω
-
4 κραυγαστής
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > κραυγαστής
-
5 βάβαλον
Grammatical information: n.Origin: ONOM [onomatopoia, and other elementary formations]Etymology: Onomatopoetical word, cf. βαβάζω, βαβάκτης. On the liquid cf. λάλος; on bal- also Pok. 91f. - On βάβαλον αἰδοῖον s. βάμβαλον.Page in Frisk: 1,206Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > βάβαλον
-
6 οῖκτος
Grammatical information: m.Meaning: `lamentation, compassion, pity' (Od.).Derivatives: Prim. superl. οἴκτιστος (Χ 76; Seiler Steigerungsformen 78 f.), φιλ-οίκτιστος `loving pity the most' (S.) from φίλ-οικτος (A. in lyr.); thus the rare οἰκτικός `belonging to lamentation, lamenting' (An. Bachm.) and οἰκτοσύνη f. = οἶκτος (Hdn. Epim.). -- Old is οἰκτρός `woeful, wailing, deplorable' (Il.), as 1. member e.g. in οἰκτρό-γοος `with woeful lamentation' (Pl. Phdr. 267 c); prob. (in spite of the genderdifference) to οἶκτος after αἶσχος: αἰσχρός, ἔχθος: ἐχθρός a.o. (cf. Seiler l. c.), cf. also the pair οἴκτιστος: αἴσχιστος (Schwvzer 481 n. 16). -- Denominative verbs. 1. From οἰκτρός: οἰκτί̄ρω (\< -ιρ-ι̯ω), Aeol. οἰκτίρρω (Hdn. Gr.), aor. οἰκτῖραι, fut. οἰκτιρῶ (Att. also - τερῶ after the itacistic - τεῖραι, - τείρω) late - τ(ε)ιρήσω (LXX, NT), also with κατ- a.o., `to pity, to commiserate, to bewail' (Il.); from it οἰκτιρ-μός m. `compassion, pity' (Pi., LXX, NT), - μων `compassionate, pitiful' (Gorg., Theoc., LXX) with - μοσύνη (Tz.); on *οἰκτίρ-ι̯ω from *οἰκτρ-ι̯ω with i-coloured reduced vowel Schwyzer 352. -- 2. From οἶκτος: οἰκτίζω, - ομαι, also with κατ- a.o., `id.' (trag., Th., Arist.) with οἰκτ-ισμός m. `bewailing' (A., X.), - ίσματα n. pl., `id.' (E.; Chantraine Form. 146), κατοίκτ-ισις f. `wailing, compassion' (X.).Origin: ONOM [onomatopoia, and other elementary formations].Etymology: Like ὀϊζύς, with comp. meaning, also οἶκτος prob. goes back on the interj. οι, through οἴζω; the close connection appears from the backformation δυσοίζω (s. v.) from δύσ-οικτος. Prellwitz s. v., also Schwyzer 501. Comparable nouns from interjective verbs in - ζω are frequent, e.g. αἴαγμα, αἰακτός (: αἰάζω, αἰαῖ), βάβαξ, βαβάκτης (: βαβάζω, βαβαί) etc., s. Schwyzer 716. Cf. οἰμώζω. -- Doubtful non-Greek combinations (Goth. aihtron `beg', OIr. ar-égi `complains') in Bq, WP. 1, 105 f., Pok. 298. -- On οἶκτος and related words in gen.. s. W. Burkert Zum altgr. Mitleidsbegriff. Diss. Erlangen 1955 (important review by Seyffert Gnomon 31, 389 ff.); also A. Klocker Wortgesch. von ἔλεος u. οἶκτος in d. gr. Dichtung u. Philosophie von Hom. bis Arist. Diss. Innsbruck 1953.Page in Frisk: 2,361-362Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > οῖκτος
См. также в других словарях:
βαβάκτης — βαβάκτης, ο (AM) 1. αυτός που γλεντάει θορυβωδώς (αποδίδεται στον Πάνα ή στον Διόνυσο) 2. χορευτής. [ΕΤΥΜΟΛ. Η λ. λόγω της σημασίας της συνδέεται πιθ. με την εκφραστική ομάδα των βαβάζω, βαβαί, βάβακος, βάζω κ.ά., ενώ η υπόθεση ότι πρόκειται για… … Dictionary of Greek
BABACTES et BACTES — BABACTES, et BACTES Bacchi cognomen, ἀπὸ τοῦ βαβάζειν, i. e. vociferavi. Bacchae enim, in Liberi Patris Orgiis, inconditos ululatus edebant. Hesrch. Βαβάκτης, ὀρχηςτὴς, ὑμνῳδὸς μανιῴδης, κραύγασος, ὅθεν καὶ Βάκχος … Hofmann J. Lexicon universale
BACTES — et Βαβάκτης Bacchi nomina, ἀπὸ τοῦ βάζειν, ab inclamando seu vociferando. Solent enim Bacchô, h. e. vinô madidi, et mulieres Liberi Patris Orgia celebrantes, omnia tumultuariô quôdam et inconditô clamore replere … Hofmann J. Lexicon universale
Βάκχος — I Προσωνυμία του Διόνυσου. Στη λατινική μυθολογία, ο Β. (Bacchus) αντιπροσωπεύει τη φυτική ζωή και οι γιορτές που γίνονταν προς τιμήν του (Βακχεία) είχαν γνωρίσει εξαιρετική ανάπτυξη. Ρωμαϊκό γλυπτό που εικονίζει τον θεό Βάκχο. Ο Βάκχος σε πίνακα … Dictionary of Greek
baxmb-, bhaxmbh-, paxmp-, phaxmph- — baxmb , bhaxmbh , paxmp , phaxmph English meaning: to swell Deutsche Übersetzung: ‘schwellen” Note: Lautnachahmung, from den aufgeblasenen Backen genommen, psychologisch from bахmb , bhaxmbh as unmittelbarer imitation eines… … Proto-Indo-European etymological dictionary
