-
1 ανυμι
-
2 ανυτο
-
3 ανυω
ἀνύω, ἁνύωатт. тж. ἀνύτω и ἁνύτω, эп. тж. ἄνυμι (impf. ἤνυον и ἤνυτον, fut. ἀνύσω - эп. тж. ἀνύω, aor. ἠνῠσα, pf. ἤνῠκα; pass.: aor. ἠνύσθην, pf. ἤνυσμαι) реже med.1) завершать, заканчивать, исполнять(ἔργον Hom.; εἰκονα Anth.)
ἀνύσαι θάνατον Soph. — совершить убийство;ἀνύσαι ἀρωγὰν ἔς τινα Soph. — оказать помощь кому-л.;ἀπαγορεύων οὐδὲν ἤνυε Her. — своими попытками разубедить он ничего не добился;ἤνυσε περᾶν Aesch. — ему удалось пройти;ἀνύσασθαί τι παρά τινος Aesch. — добиться чего-л. от кого-л.;ἀνύσαι ἐκτόπιόν τι Soph. — удалить что-л. прочь;ἀνύσει εὐδαίμων ἐκ κείνων Soph. — он выйдет счастливым из этих обстоятельств;Ἀπόλλων οὐκ ἐκεῖνον ἤνυσεν φονέα γενέσθαι Soph. — не оправдалось предсказание Аполлона, что он (Эдип) станет убийцей;εἴ τι ἠνυσάμην Plat. — если я в чем-л. преуспел2) проделывать, совершать, проходить(πολλέν κέλευθον Aesch.; χιλίους σταδίους Plut.)
3) прибывать, приходить, достигать(πρὸς πόλιν Soph.; ἐπὴ ἀκτάν Eur.)
ποτανοὴ ἤνυσαν τὸν Ἅιδαν Eur. — они улетели в Аид;ζυγὰ δούλια ἀνύσαι Eur. — попасть в рабство;πῶς ἴσον εἰπὼν ἀνύσωμαι ; Aesch. — как найти мне (нужные) слова?;ἀμφὴ σὰς ἀϊόνας ἠνυτόμαν τροφαῖς Aesch. — я вырос(ла) на твоих берегах;γῆρας ἀνύσαι Anth. — дожить до старости4) торопиться, спешить(οὐ μέλλειν, ἀλλ΄ ἀνύτειν Arph.)
ἄνυε πράττων Arph. — поспеши, поскорее;δὸς ἀνύσας Luc. — давай поскорее5) претерпевать, переносить(ἐς τέλος μοίρας Theocr.)
6) приводить, доставлять(γαστρὴ φορβάν Soph.; med. τὰν ἀμνόν Theocr.)
ἁ. κράναν Theocr. — заставить забить источник;εἰς πομπέν καὴ ῥημάτων ἀγλαϊσμὸν ἀνύτει Plat. — это ведет к пышному пустословию7) уничтожать, истреблять(φλὸξ ἤνυσέν τινα Hom.; τρίτον μέρος τινός Pind.)
ὅ χρόνος ἄνυτο φεύγων Theocr. — время быстро уходило -
4 ανυω...
ἁνύω...ἀνύω, ἁνύωатт. тж. ἀνύτω и ἁνύτω, эп. тж. ἄνυμι (impf. ἤνυον и ἤνυτον, fut. ἀνύσω - эп. тж. ἀνύω, aor. ἠνῠσα, pf. ἤνῠκα; pass.: aor. ἠνύσθην, pf. ἤνυσμαι) реже med.1) завершать, заканчивать, исполнять(ἔργον Hom.; εἰκονα Anth.)
ἀνύσαι θάνατον Soph. — совершить убийство;ἀνύσαι ἀρωγὰν ἔς τινα Soph. — оказать помощь кому-л.;ἀπαγορεύων οὐδὲν ἤνυε Her. — своими попытками разубедить он ничего не добился;ἤνυσε περᾶν Aesch. — ему удалось пройти;ἀνύσασθαί τι παρά τινος Aesch. — добиться чего-л. от кого-л.;ἀνύσαι ἐκτόπιόν τι Soph. — удалить что-л. прочь;ἀνύσει εὐδαίμων ἐκ κείνων Soph. — он выйдет счастливым из этих обстоятельств;Ἀπόλλων οὐκ ἐκεῖνον ἤνυσεν φονέα γενέσθαι Soph. — не оправдалось предсказание Аполлона, что он (Эдип) станет убийцей;εἴ τι ἠνυσάμην Plat. — если я в чем-л. преуспел2) проделывать, совершать, проходить(πολλέν κέλευθον Aesch.; χιλίους σταδίους Plut.)
3) прибывать, приходить, достигать(πρὸς πόλιν Soph.; ἐπὴ ἀκτάν Eur.)
ποτανοὴ ἤνυσαν τὸν Ἅιδαν Eur. — они улетели в Аид;ζυγὰ δούλια ἀνύσαι Eur. — попасть в рабство;πῶς ἴσον εἰπὼν ἀνύσωμαι ; Aesch. — как найти мне (нужные) слова?;ἀμφὴ σὰς ἀϊόνας ἠνυτόμαν τροφαῖς Aesch. — я вырос(ла) на твоих берегах;γῆρας ἀνύσαι Anth. — дожить до старости4) торопиться, спешить(οὐ μέλλειν, ἀλλ΄ ἀνύτειν Arph.)
ἄνυε πράττων Arph. — поспеши, поскорее;δὸς ἀνύσας Luc. — давай поскорее5) претерпевать, переносить(ἐς τέλος μοίρας Theocr.)
6) приводить, доставлять(γαστρὴ φορβάν Soph.; med. τὰν ἀμνόν Theocr.)
ἁ. κράναν Theocr. — заставить забить источник;εἰς πομπέν καὴ ῥημάτων ἀγλαϊσμὸν ἀνύτει Plat. — это ведет к пышному пустословию7) уничтожать, истреблять(φλὸξ ἤνυσέν τινα Hom.; τρίτον μέρος τινός Pind.)
ὅ χρόνος ἄνυτο φεύγων Theocr. — время быстро уходило -
5 αυθεντης
См. также в других словарях:
ανύω — ἀνύω κ. ἀνύτω ή ἁνύτω κ. ἄνυμι (Α) 1. εκτελώ, φέρνω σ ένα τέλος, επιτελώ («ἤνυτο δ ἔργον», Όμηρος «οὐδὲν ἤνυε», Ηρόδοτος) 2. κατορθώνω κάτι, πετυχαίνω κάτι που με συμφέρει 3. τελειώνω, καταναλίσκω, εξαφανίζω («ἐπεὶ δή σε φλὸξ ἤνυσεν» αφού σ… … Dictionary of Greek
υπάνυμαι — Α (κατά τον Ησύχ.) «ὑπανύσθαι ὑπουργεῑν». [ΕΤΥΜΟΛ. < υπ(ο) * + ἀνυμι / ἀνύω «εκτελώ»] … Dictionary of Greek
φθίνω — ΝΜΑ, και φθίω και κρητ. τ. τ. ψίνω Α 1. τείνω προς το τέλος, ελαττώνομαι συνεχώς, εκλείπω σταδιακά (α. «φθίνουσα πορεία» β. «φθίνουσιν νύκτες τε καὶ ἤματα», Ομ. Οδ.) 2. διέρχομαι το στάδιο τής παρακμής, παρακμάζω (α. «από τον 2ο μ.Χ. αιώνα η… … Dictionary of Greek