-
1 ακρογωνιαίος
ακρογωνιαίος, -α, -ο1) краеугольный камень, полагающийся в основание фундамента;2) Христос:Ο Χριστός είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της Εκκλησίας — Христос – краеугольный камень Церкви
Этим.< ακρογωνιαίος < άκρος + γωνιαίος < γωνία «край + угол». Словосочетание «краеугольный камень» употребляется в Новом Завете по отношению к Христу как основанию Церкви:εποικοδομηθέντες επί τω θεμελίω των αποστόλων και προφητών, όντος ακρογωνιαίου λίθου αυτού Χριστού Ιησού (Εφ. 2, 20) — быв утверждены на основании Апостолов и пророков, имея Самого Иисуса Христа краеугольным камнем (Еф. 2, 20)
Η εκκλησία λεξικό (Церковный словарь Назаренко) > ακρογωνιαίος
-
2 ακρογωνιαίος
-
3 ἀκρογωνιαῖος
-
4 ακρογωνιαιος
-
5 ἀκρογωνιαῖος
ἀκρογωνιαῖος, α, ον (purely biblical; TestSol) lying at the extreme corner ἀ. λίθος cornerstone (this meaning is defended by JArmitage Robinson, Eph; ESelwyn, 1 Pt; TAbbott, ICC Eph-Col; JPfammater, Die Kirche als Bau: Analecta Gregoriana 110, ’60, 140–51; KSchäfer, Lapis summus angulari: Festschr. HLützeler ’62, 9–29; ibid. Zur Deutung von ἀ. Eph 2:20: Festschr. JSchmid ’63, 218–24) or capstone (TestSol 22:7–23:4; s. κεφαλή 2b; rejected by RMcKelvey who defends cornerstone, NTS 8, ’61/62, 352–59), only fig., of Christ Eph 2:20; w. ref. to the preciousness of the material λίθον ἐκλεκτὸν ἀ. ἔντιμον 1 Pt 2:6 (s. comm.); B 6:2 (both Is 28:16); s. lit. on κεφαλή 2b.—Cp. pap and ins cited DGE s.v. γωνιαῖος. KSchelkle, RAC I, 233f. EDNT. M-M. TW.Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > ἀκρογωνιαῖος
-
6 ακρογωνιαίος
αία, ο[ν] краеугольный;ακρογωνιαίος λίθος — краеугольный камень
-
7 ἀκρογωνιαῖος
{прил., 2}краеугольный (краеугольным называется большой камень, положенный в углу основания и играющий важнейшую роль в поддержании всего строения).Ссылки: Еф. 2:20; 1Пет. 2:6.*Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > ἀκρογωνιαῖος
-
8 ακρογωνιαίος
{прил., 2}краеугольный (краеугольным называется большой камень, положенный в углу основания и играющий важнейшую роль в поддержании всего строения).Ссылки: Еф. 2:20; 1Пет. 2:6.*Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > ακρογωνιαίος
-
9 ἀκρογωνιαῖος
-α,-ον + A 0-0-1-0-0=1 Is 28,16at the extreme angle; λίθος ἀκρογωνιαῖος cornerstone, foundation stone; neol.→TWNT -
10 ἀκρογωνιαῖος
краеугольный (краеугольным назывался большой камень, положенный в углу основания и играющий важнейшую роль в поддержании всего здания).Ελληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > ἀκρογωνιαῖος
-
11 ἀκρογωνιαῖος
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀκρογωνιαῖος
-
12 ἀκρογωνιαίος
-
13 краеугольный
ακρογωνιαίος.Русско-греческий словарь научных и технических терминов > краеугольный
-
14 λιθος
1) камень(ξεστός Hom.; ἐκ λίθων ἐκλάμπει πῦρ Arst.)
ἐν παντὴ σκορπίος φρουρεῖ λίθῳ погов. Soph. — за каждым камнем таится скорпион;εἰς πέτρας τε καὴ λίθους σπείρειν погов. Plat. — сеять на скалах и камнях;λίθον ἕψειν погов. Arph. — варить камень;λ. προσκόμματος - см. πρόσκομμα;λ. ἀκρογωνιαῖος - см. ἀκρογωνιαῖος2) каменная глыба ( служившая общественной трибуной), трибуна(τοῦ κήρυκος Plut.)
τῷ λίθῳ προσστῆναι Arph. — предстать перед (судейской) трибуной3) (тж. λευκὸς λ. Her., λ. Πάριος Pind., Her., Arst. и Παρία Theocr., Luc., κογχυλιάτης Xen.) мрамор Her. etc.5) пробный камень(λ., ᾗ βασανίζουσι τὸν χρυσόν Plat.)
6) горный хрустальἡ λ. ἥ διαφανής, ἀφ΄ ἧς τὸ πῦρ ἅπτουσι Arph. — прозрачный хрусталь, которым зажигают огонь, т.е. зажигательное стекло
7) игральный камешек Theocr.8) мед. мочевой камень Arst.9) (тж. λ. τίμιος NT.) драгоценный каменьσμάραγδος λ. Her. - см. σμάραγδος
10) надгробный камень Anth.11) pl. каменистая местность Xen.12) каменная скрижаль -
15 краеугольный
краеугольныйприл ἀκρογωνιαίος· ◊ \краеугольный камень ὁ ἀκρογωνιαίος λίθος, τό ἀγκο-νάρι. -
16 ακρογωνιαίον
ἀκρογωνιαῖοςat the extreme angle: masc acc sgἀκρογωνιαῖοςat the extreme angle: neut nom /voc /acc sg -
17 ἀκρογωνιαῖον
ἀκρογωνιαῖοςat the extreme angle: masc acc sgἀκρογωνιαῖοςat the extreme angle: neut nom /voc /acc sg -
18 λίθος
λίθος, ου, ὁ (Hom.+; in our lit. always masc.)① stone, in general: Mt 3:9 (ZNW 9, 1908, 77f; 341f); 4:3, 6 (Ps 90:12); 7:9; Mk 5:5; Lk 3:8; 4:3, 11 (Ps 90:12); 11:11 v.l.; 19:40 (cp. 4 Esdr 5:5 and the ‘hearing’ πέτραι PGM 36, 263); 22:41; J 8:7, 59; 10:31; Ox 1 recto, 6 (ASyn. 171, 5)=GTh 77 (s. AWalls, VigChr 16, ’62, 71–78; cp. Lucian, Hermotim. 81 p. 826 ὁ θεὸς οὐκ ἐν οὐρανῷ ἐστιν, ἀλλὰ διὰ πάντων πεφοίτηκεν, οἷον ξύλων κ. λίθων κ. ζῴων). Of blood (but πτῶμα pap) of Zachariah, which turned to stone GJs 24:3.② stone, of a special kindⓐ of stones used in building (Dio Chrys. 57 [74], 26; Oenomaus in Eus., PE 5, 24, 4 λίθοι καὶ ξύλοι; Palaeph. p. 62, 7; PPetr II, 13 [18a], 7 [258 B.C.]; Dt 27:5f; 3 Km 6:7; TestSol 2:5 al.; JosAs 2:17) Mt 24:2; Mk 13:1f (LGaston, No Stone on Another, ’70 [fall of Jerus.]); Lk 19:44; 21:6 (λίθος ἐπὶ λίθῳ as Aristippus Fgm. 20 FPhGr [in Diog. L. 2, 72]); Hv 3, 2, 4–9; 3, 4, 2f; 3, 5, 1–3; 3, 6, 3; 6f; 3, 7, 1; 5; Hs 9, 3, 3ff al.; λ. καλοί costly stone(s) (prob. kinds of marble; cp. Diod S 1, 66, 3 κάλλιστοι λίθοι; Jos., Ant. 15, 392) Lk 21:5.—1 Cor 3:12 is also classed here by Blass and Dssm., Pls2 1925, 245f (Paul, 1926, 212ff); s. b below.ⓑ of precious stones, jewels (TestSol 1:3 al.; TestAbr, JosAs, Joseph.; Ant. 17, 197; Synes., Ep. 3 p. 158b) λίθος καθαρός Rv 15:6 v.l. Mostly in the combination λίθος τίμιος (τιμιώτατος) and mentioned beside gold, silver, or even pearls (Appian, Liby. 66 §297; Herodian 5, 2, 4; Da 11:38 Theod.; 2 Km 12:30; TestSol 1:6; TestAbr A 6 p. 83, 23 [Stone p. 14]; JosAs 2:3; 18:4; cp. TestAbr A 3 p. 80, 12 [Stone p. 8] πολύτιμοι; TestJob 28:5 πολυτελεῖς, ἔνδοξοι; JosAs 2:7 al. πολυτελεῖς); Rv 17:4; 18:12, 16; 21:11, 19 (s. the lit. s.v. ἀμέθυστος. Also FCumont3 246, 87). Likewise in 1 Cor 3:12 the way in which the word is used scarcely permits another mng., and hence we must assume (unless it is enough to think of the edifice as adorned w. precious stones [Diod S 3, 47, 6f: the use of gold, silver, and precious stones in the building of palaces in Sabae; Lucian, Imag. 11 ὁ νεὼς λίθοις τ. πολυτελέσιν ἠσκημένος κ. χρυσῷ]) that Paul either had in mind imaginary buildings (Ps.-Callisth. 3, 28, 4: in the city of Helios on the Red Sea there are 12 πύργοι χρυσῷ καὶ σμαράγδῳ ᾠκοδομημένοι• τὸ δὲ τεῖχος ἐκ λίθου Ἰνδικοῦ κτλ.) as Rv 21:18ff; Is 54:11f; Tob 13:17, or simply mentioned the costliest materials, without considering whether they could actually be used in erecting a building (in Phoenix of Colophon [III B.C.] 1, 9: AnthLG I/33 ’54 Diehl the rich snob thinks of houses ἐγ [=ἐκ] λίθου σμαραγδίτου. S. χρυσίον.—S. a above).—λ. ἴασπις (q.v.) Rv 4:3.ⓒ of millstones λ. μυλικός Lk 17:2. Two times as v.l. for μύλος ὀνικός: Mt 18:6; Mk 9:42. v.l. λ. ὡς μύλινος Rv 18:21.ⓓ of large stones used to seal graves (Chariton 3, 3, 1 παραγενόμενος εὗρε τ. λίθους κεκινημένους κ. φανερὰν τὴν εἴσοδον) Mt 27:60, 66; 28:2; Mk 15:46; 16:3f; Lk 24:2; J 11:38f, 41; 20:1; GPt 8:32 al. Also of the tables of the Mosaic law 2 Cor 3:7.ⓔ of stone images of the gods (Dt 4:28; Ezk 20:32; Just., D. 113, 6) Ac 17:29; 2 Cl 1:6; cp. PtK 2 p. 14, 14; Dg 2:2.ⓕ in imagery relating to God’s people and the transcendent (in the pass. fr. Hv 3 and Hs 9 mentioned in 2a above, the tower and its stones are symbolic): of Christ (cp. Just., D. 86, 3) λ. ζῶν 1 Pt 2:4. Likew. of the Christians λίθοι ζῶντες living stones (in the spiritual temple) vs. 5 (JPlumpe, Vivum saxum, vivi lapides: Traditio 1, ’43, 1–14). ὡς ὄντες λίθοι ναοῦ πατρός as building-stones of the Father’s temple IEph 9:1. 1 Pt and B 6:2c, 3 (s. LBarnard, Studia Evangelica, ed. FCross, ’64, III, 306–13: NT and B) also refer to Christ as the λ. ἐκλεκτὸς ἀκρογωνιαῖος 1 Pt 2:6 (cp. Is 28:16; ESiegman, CBQ 18, ’56, 364–79; JElliott, The Elect and the Holy ’66, esp. 16–38; s. ἀκρογωνιαῖος), the λ., ὸ̔ν ἀπεδοκίμασαν οἱ οἰκοδομοῦντες vs. 7 (Ps 117:22)—likew. Mt 21:42; Mk 12:10; Lk 20:17; cp. Ac 4:11; Eph 2:20 v.l. (for lit. s. on κεφαλή 2b)—and finally the λ. προσκόμματος 1 Pt 2:8 (Is 8:14)—likew. Ro 9:32f. The same OT (Is 8:14f) infl. is felt in Mt 21:44; Lk 20:18 (Daimachus [IV B.C.]: 65 Fgm. 8 Jac. speaks in his work περὶ εὐσεβείας of the fall of a holy stone fr. heaven πεσεῖν τὸν λίθον).—SKottek, Names, Roots and Stones in Jewish Lore: Proceedings XXXII Intern. Congr. of History of Medicine, Antwerp n.d. [’91] 63–74; also idem: ANRW II/37/3 p. 2855 n. 53 on use of stones in antiquity. B. 51; 442. DELG. M-M. TW. Spicq. -
19 камень
кам||еньм ἡ πέτρα, τό λιθάρι, ὁ λίθος:драгоценный \камень ὁ πολύτιμος λίθος· подводный \камень ἡ ὑφαλος· точильный \камень ἡ ἀκονόπετρα, τό ἀκόνι· могильный \камень ἡ ταφόπετρα· бросаться \каменьнями πετροβολῶ, λιθοβολώ· ◊ винный \камень ὁ τρύξ, ἡ τρυγία/ τό πουρί (на зубах)· желчный \камень мед. ὁ χολόλιθος· пробный \камень ἡ λυδία λίθος, ὁ βασανίτης· краеугольный \камень ὁ ἀκρογωνιαίος λίθος, τό ἀγκωνάρι· \камень преткновения τό πρόσκομμα, τό ἐμπόδιο· падать \каменьнем πέφτω σάν πέτρα· держать \камень за пазухой κρατώ ἐχθρα, κρατώ μνησικακία ἐναντίον κάποιου· \каменьня на \каменьне не оставить δέν ἀφήνω λίθον ἐπί λίθου (или πέτρα πάνω σέ πέτρα)· у меня \камень лежит на сердце ἔχω βάρος στήν καρδιἄ У меня \камень с души́ свалился μοδφυγε ἕνα βάρος ἀπό τήν καρδιά. -
20 λίθος
ο 1. камень (тж. мед.);λίθος πειραϊκός — туф;
λίθαργός — каменная глыба;
(πολύτιμος) λίθ — драгоценный камень;
θεμέλιος λίθος — фундаментный камень;
ακρογωνιαίος λίθος прям., перен. — краеугольный камень;
§ δεν έμεινε λίθος επί λίθου — камня на камне не оставил;
κινώ πάντα λίθον — пускать в ход все средства;
2. (η):ηρακλεία λίθος — магнит;
λίθος καυστική — едкий калий;
λίθος κυανούς — медный купорос;
λίθος της κολάσεως — ляпис;
φιλοσοφική λίθος — философский камень;
λυδία λίθος — пробный камень
- 1
- 2
См. также в других словарях:
ακρογωνιαίος — ακρογωνιαίος, α, ο και ακρόγωνος, η, ο 1. η πέτρα που βρίσκεται στο σημείο που συναντιούνται δυο πλευρές της οικοδομής, το αγκωνάρι: Οι ακρογωνιαίες πέτρες ήταν διαλεγμένες μία μία. 2. βασικός, θεμελιώδης: Ο ακρογωνιαίος λίθος της χριστιανικής… … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
ἀκρογωνιαῖος — at the extreme angle masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ακρογωνιαίος — α, ο (Α ἀκρογωνιαῑος, α, ον, Μ και ἀκρόγωνος, ον) 1. αυτός που βρίσκεται στη γωνία, στο σημείο όπου συναντώνται δύο πλευρές 2. φρ. «ακρογωνιαίος λίθος» α) (για οικοδομήματα) ο βασικός, ο θεμέλιος λίθος εξωτερικής γωνίας κτηρίου β) στήριγμα, βάση … Dictionary of Greek
ἀκρογωνιαῖον — ἀκρογωνιαῖος at the extreme angle masc acc sg ἀκρογωνιαῖος at the extreme angle neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
λίθος — ο (AM λίθος, ὁ Α και λίθος, ἡ) 1. τεμάχιο πετρώματος ή βράχου, πέτρα, λιθάρι (α. «τρηχὺς λίθος», Ομ. Ιλ. β. «στερεὴ λίθος», Ομ. Οδ. γ. «σοὶ δ αἰεὶ κραδίη στερεωτέρη ἐστὶ λίθοιο», Ομ. Οδ.) 2. ιατρ. σύγκριμα που σχηματίζεται στα διάφορα όργανα και … Dictionary of Greek
краеугольный — @font face {font family: ChurchArial ; src: url( /fonts/ARIAL Church 02.ttf );} span {font size:17px;font weight:normal !important; font family: ChurchArial ,Arial,Serif;} прил. (греч. ἀκρογωνιαῖος) находящийся на краю угла или… … Словарь церковнославянского языка
αγκωνίτης — ο [αγκώνας] 1. ο αγκώνας τού χεριού 2. ο ακρογωνιαίος λίθος ενός οικοδομήματος … Dictionary of Greek
ακρόγωνος — ἀκρόγωνος, ον (AM) ο ακρογωνιαίος … Dictionary of Greek
ακρόλιθος — ο (Α ἀκρόλιθος, ον) (κυρίως για αγάλματα) αυτός που τα άκρα του είναι κατασκευασμένα από πέτρα νεοελλ. το αρσ. ως ουσ. ο ακρόλιθος ο ακρογωνιαίος λίθος. [ΕΤΥΜΟΛ. < ακρο (Ι) + λίθος] … Dictionary of Greek
θεός — Το υπέρτατο ον. Κατά τη θρησκευτική σκέψη είναι αιώνιο, δημιουργός και συντηρητής, πρώτη αιτία, άπειρη και μυστηριώδης, όλων όσα υπάρχουν. Στον πρωτόγονο άνθρωπο, η ιδέα του Θ. διαμορφώθηκε σε σχέση με τις τεράστιες ανάγκες, τα εμπόδια και τους… … Dictionary of Greek
κεφαλάρι — Ονομασία τεσσάρων οικισμών. 1. Πεδινός οικισμός (υψόμ. 20 μ., 624 κάτ.) στην πρώην επαρχία Άργους του νομού Αργολίδος. Βρίσκεται στην πεδιάδα, στις πηγές του ποταμού Ερασινού, 19 χλμ. Δ της πόλης του Ναυπλίου. Υπάγεται διοικητικά στον δήμο Άργους … Dictionary of Greek
