-
41 τἀδικώτατα
ἀδικώτατα, ἄδικοςwrongdoing: adverbial superlἀδικώτατα, ἄδικοςwrongdoing: neut nom /voc /acc superl pl -
42 ἀνόσιος
A unholy, profane, opp. ἄδικος, as ὅσιος to δίκαιος (v.ὅσιος 1.1
), of persons, A.Th. 611, S.OT 353, etc.;ἀ. ὁ θεομισής Pl. Euthphr.7a
;ἄδικος καὶ ἀ. Id.Grg. 505b
.2 of things, ἔργον, μόρος, στόμα, etc., Hdt.2.114, 3.65, S.OC 981, etc.; ;ἀνόσια πάσχειν Antipho 2.4.7
;ἀσεβὲς μηδὲν μηδὲ ἀ. X.Cyr.8.7.22
;οὐ μόνον ἄνομον ἀλλὰ καὶ ἀ. Id.Lac.8.5
; ἀ. νέκυς a corpse with all the rites unpaid, S Ant.1071; ἀ. τι γεγένηται ἐμοῦ παρόντος the holy rites have been profaned, Antipho 5.84.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀνόσιος
-
43 ἄνυρις
ἄνυρις· ἄδικος, ἀσεβής, and [full] ἄνυρος· ἄδικος, Hsch. -
44 ἄνομος
ἄνομος, ον (Soph., Hdt., Thu.+; IDefixAudollent 188; POxy 237 VII, 11 [II A.D.]; PGM 58, 9; 11f; LXX, En, Test12Patr; ParJer 7:24; AscIs; Ar. 15, 6; Just.; Ath. R. 73, 14; Orig., C. Cels. 7, 63, 3 [superl.]) ‘lawless’.① pert. to behaving contrary to law, lawless, w. ref. to any law ἄ. κριτής an unjust judge, who cares nothing for the law B 20:2; D 5:2.② pert. to being without adherence to a moral code outside law, without law.ⓐ of obligation to God, without ref. to a moral code μὴ ὢν ἄ. θεοῦ though I am not free fr. obedience to God 1 Cor 9:21c (opp. ἔννομος; on the constr. of ἄ. θεοῦ s. Mlt. 236).ⓑ w. ref. to the Mosaic law, used of gentiles as persons who do not know it (s. 3b), w. no criticism implied (Pla., Pol. 302e [Nägeli 14]; Esth 4:17u) τοῖς ἀ. ὡς ἄ. to those without (Mosaic) law (= ‘gentiles’) 1 Cor 9:21a. W. the phrase ὡς ἄνομος vs. 21b Paul indicates empathy for those outside Mosaic tradition.③ pert. to violating moral standards, lawless.ⓐ w. ref. to God’s moral law. Hence wicked in gener. (oft. LXX) in personal address ἄνομε You wicked one! 1 Cl 35:9 (Ps. 49:21); w. ἀνυπότακτος 1 Ti 1:9; w. ἀσεβής (1 Macc 7:5; PGM 58, 11; IDefixAudollent 188) 1 Cl 18:13 (Ps 50:15); Dg 9:4; w. ἄδικος (Just., D. 35, 5 ἀθέους καὶ ἀσεβεῖς καὶ ἀδίκους καὶ ἀνόμους; PLond II, 358, 13 [150 A.D.] p. 172 ἄνομα καὶ ἄδικα) 1 Cl 56:11 (Job 5:22). Opp. δίκαιος (Pr 21:18) 45:4; cp. Dg 9:5; ἄγιος Dg 9:2. μετὰ ἀνόμων λογισθῆναι be classed among the criminals Mk 15:28; Lk 22:37 (SHall, Studia Evangelica ’59, 499–501); cp. 1 Cl 16:13 (all three Is 53:12). ὑπὲρ πᾶσαν ἁμαρτίαν ἀνομώτερος wicked beyond measure B 5:9. τὸ γένος ἄ. the wicked kind Hs 9, 19, 1.—Of things ἄ. βίος w. ἄδικος MPol 3; ἄ. ἔργα 2 Pt 2:8 (Nicol. Dam.: 90 Fgm. 58, 2 Jac. ἔργον ἄνομον ἐργάσασθαι). ὁ ἄ. καιρός wicked time B 4:9 (cp. 18:2).ⓑ w. reference to those who are outside Israelite legal tradition (s. 2b) and act contrary to its moral standards (Wsd 17:2; Just., D. 123, 3 υἱοὶ ἄ.). διὰ χειρὸς ἀνόμων by lawless hands Ac 2:23. ἐκ χειρὸς ἀνόμου AcPl Ha 8, 10 (ἀνόμων Ox 1602, 2/BMM recto 10); AcPlCor 1:8. Φαραὼ … ὄντος ἀ. AcPl Ha 8, 12. οἱ ἄνομοι MPol 16:1. τὰ ἄ. ἔθνη (3 Macc 6:9) the lawless people 9:2.④ ὁ ἄ. the epitome of lawlessness, the lawless one (Ezk 18:24; 33:8; PsSol 17:11) of the Lawless One or Antichrist (s. Iren., 3, 7, 2 [Harv. II 26f ]) 2 Th 2:8 (cp. vs. 3). This prob. explains ὁ καιρὸς τοῦ ἀ. the time of iniquity B 15:5 (cp. 18:2; TestDan 6:6 ἐν καιρῷ τῆς ἀνομίας).—DELG s.v. νέμω. M-M. TW. -
45 ἄρχων
ἄρχων, οντος, ὁ (Aeschyl., Hdt.+) actually ptc. of ἄρχω, used as subst.: one who is in a position of leadership, esp. in a civic capacity.① one who has eminence in a ruling capacity, ruler, lord, princeⓐ of earthly figures, οἱ ἄ. τῶν ἐθνῶν Mt 20:25; cp. B 9:3 (Is 1:10); οἱ ἄ. the rulers Ac 4:26 (Ps 2:2). W. δικαστής of Moses (in quot. of Ex 2:14): 7:27, 35 and 1 Cl 4:10.ⓑ of Christ ὁ ἄ. τ. βασιλέων τ. γῆς the ruler of the kings of the earth Rv 1:5;ⓒ of transcendent figures. Evil spirits (Kephal. I p. 50, 22; 24; 51, 25 al.), whose hierarchies resembled human polit. institutions. The devil is ἄ. τ. δαιμονίων Mt 9:34; 12:24; Mk 3:22; Lk 11:15 (s. Βεελζεβούλ.—Porphyr. [in Eus., PE 4, 22, 15] names Sarapis and Hecate as τοὺς ἄρχοντας τ. πονηρῶν δαιμόνων) or ἄ. τοῦ κόσμου τούτου J 12:31; 14:30; 16:11; ἄ. καιροῦ τοῦ νῦν τῆς ἀνομίας B 18:2; ὁ ἄ. τοῦ αἰῶνος τούτου (Orig., C. Cels. 8, 13, 13) IEph 17:1; 19:1; IMg 1:2; ITr 4:2; IRo 7:1; IPhld 6:2. (Cp. AscIs 1, 3; 10, 29.) At AcPlCor 2, 11 the ed. of PBodmer X suggests on the basis of a Latin version (s. ZNW 44, 1952–53, 66–76) that the following words be supplied between πολλοῖς and θέλων εἶναι: [ὁ γὰρ ἄρχων ἄδικος ὢν| (καὶ) θεὸς] (lat.: nam quia injustus princeps deus volens esse) [the prince (of this world) being unjust] and desiring to be [god] (s. ASchlatter, D. Evglst. Joh. 1930, 271f). Many would also class the ἄρχοντες τοῦ αἰῶνος τούτου 1 Cor 2:6–8 in this category (so from Origen to H-DWendland ad loc., but for possible classification under mng. 2 s. TLing, ET 68, ’56/57, 26; WBoyd, ibid. 68, ’57/58, 158). ὁ πονηρὸς ἄ. B 4:13; ὁ ἄδικος ἄ. MPol 19:2 (cp. ὁ ἄρχων τ. πλάνης TestSim 2:7, TestJud 19:4). ὁ ἄ. τῆς ἐξουσίας τοῦ ἀέρος Eph 2:2 (s. ἀήρ, end). W. ἄγγελος as a messenger of God and representative of the spirit world (Porphyr., Ep. ad Aneb. [s. ἀρχάγγελος] c. 10) Dg 7:2; οἱ ἄ. ὁρατοί τε καὶ ἀόρατοι the visible and invisible rulers ISm 6:1.② gener. one who has administrative authority, leader, official (so loanw. in rabb.) Ro 13:3; Tit 1:9 v.l. (cp. PsSol 17:36). For 1 Cor 2:6–8 s. 1b above.ⓐ of Jewish leaders (Schürer, index; PLond III, 1177, 57 p. 183 [113 A.D.] ἀρχόντων Ἰουδαίων προσευχῆς Θηβαίων; IGR I, 1024, 21; Jos., Ant. 20, 11) of the high priest Ac 23:5 (Ex 22:27). Of those in charge of a synagogue (IG XIV, 949, 2) Mt 9:18, 23; cp. ἄ. τῆς συναγωγῆς Lk 8:41; Ac 14:2 D. Of members of the Sanhedrin Lk 18:18; 23:13, 35; 24:20; ἄ. τ. Ἰουδαίων (cp. Epict. 3, 7, 30 κριτὴς τῶν Ἑλλήνων) J 3:1; cp. 7:26, 48; 12:42; Ac 3:17; 4:5, 8 (ἄρχοντες καὶ πρεσβύτεροι as 1 Macc 1:26); 13:27; 14:5. τὶς τῶν ἀρχόντων τ. Φαρισαίων a member of the Sanhedrin who was a Pharisee Lk 14:1. Of a judge 12:58.ⓑ of gentile officials (Diod S 18, 65, 6; s. the indexes to SIG and OGI) Ac 16:19 (OGI 441, 59 and note); 1 Cl 60:2; MPol 17:2. W. ἡγούμενοι 1 Cl 60:4. W. βασιλεῖς and ἡγούμενοι 1 Cl 32:2.—B. 1324. 153–59 (‘Archon’). EDNT. DELG s.v. ἄρχω. M-M. TW. -
46 άδικα
-
47 ἄδικα
-
48 άδικε
-
49 ἄδικε
-
50 άδικοι
-
51 ἄδικοι
-
52 αδικωτάτην
-
53 ἀδικωτάτην
-
54 αδικωτάτης
-
55 ἀδικωτάτης
-
56 αδικωτάτοις
-
57 ἀδικωτάτοις
-
58 αδικωτάτου
-
59 ἀδικωτάτου
-
60 αδικωτάτους
См. также в других словарях:
ἄδικος — wrongdoing masc/fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
άδικος — η, ο (Α ἄδικος, ον) 1. (για πρόσωπα) αυτός που παραβαίνει το δίκαιο, που διαπράττει αδικίες 2. (για πράγματα) αυτός που συντελείται παρά το δίκαιο 3. το ουδ. ως ουσ. το άδικο(ν) αδικία, αδίκημα 4. επίρρ. άδικα και (νεοελλ. αρχ.) αδίκως χωρίς… … Dictionary of Greek
άδικος — η, ο επίρρ. α και αδίκως 1. αυτός που δεν είναι δίκαιος: Ήταν σκληρός και άδικος άνθρωπος. 2. ασεβής, αμαρτωλός: Ο Θεός στέλνει τα καλά του σε δίκαιους και άδικους. 3. μάταιος, ανωφελής: Θέλησε να τον συμβουλέψει, αλλά άδικος κόπος. 4. το ουδ. ως … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
ἀδικώτερον — ἄδικος wrongdoing masc acc comp sg ἄδικος wrongdoing neut nom/voc/acc comp sg ἄδικος wrongdoing adverbial … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀδικωτάτω — ἄδικος wrongdoing masc/neut nom/voc/acc superl dual ἄδικος wrongdoing masc/neut gen superl sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀδικωτάτων — ἄδικος wrongdoing fem gen superl pl ἄδικος wrongdoing masc/neut gen superl pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀδικωτέρων — ἄδικος wrongdoing fem gen comp pl ἄδικος wrongdoing masc/neut gen comp pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀδικώτατα — ἄδικος wrongdoing adverbial superl ἄδικος wrongdoing neut nom/voc/acc superl pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀδικώτατον — ἄδικος wrongdoing masc acc superl sg ἄδικος wrongdoing neut nom/voc/acc superl sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀδίκω — ἄδικος wrongdoing masc/fem/neut nom/voc/acc dual ἄδικος wrongdoing masc/fem/neut gen sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀδίκως — ἄδικος wrongdoing adverbial ἄδικος wrongdoing masc/fem acc pl (doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
