έγκλημα

(ἔς τινα Thuc., πρός τινα Plat., Dem. и ὑπέρ τινος Lys.)

σώμα τού έγκλήματος — состав преступления;

έγκλημα εσχάτης προδοσίας — государственная измена;

διαπράττω ( — или κάνω) έγκλημα — совершать преступление

(ψεῦδος Polyb.; ἔγκλημα Plut.)

(ἄνθρωπος NT.)

(πᾶσι δουλείαν Thuc.; ἀμοιβήν τινι Polyb.)

(πέντε ἡμερῶν σιτία Plut.)

(λύπας Arst.; ἡδονήν τινά τινι Plut.)

(τῷ νεκρῷ στέφανον Plut.)

(πάντων ἀπαρχάς Thuc.)

(ὄνομά τινι Plat., ἀπό и ἔκ τινος Arst.)

(ἐ. χεῖράς τινι Hom.; τὰ ὅπλα ἐ. τινί Thuc., Xen., Dem.)

(αἰτίαν τινί Her., Plat.; ἔγκλημά τινι Eur.; ψόγον τινί Thuc.)

(μωρίην τινί Her.)

(ἔμπροσθε τοῦ πλοίου Her.)

(τινι Thuc.)

τὰ ἐπιφερόμενα Her. — предстоящие события, будущее;

δῆλον ἐχ τῶν ἐπιφερομένων Polyb. — это (станет) ясно из последующего

(πεμπώβολα χερσίν, τόξον ἐν χειρί, στεροπέν μετὰ χερσίν Hom.; αἰχμήν Aesch.; διὰ χειρός τι и τινὰ ἐπ΄ ὤμων Soph.; μετὰ χεῖράς τι Thuc.)

ἐπὴ ξυροῦ ἀκμῆς ἔ. Her. — держаться на острие бритвы, т.е. «на волоске»

(οὐρανόν Hes.)

(Ἕκτορος μένος καὴ χεῖρας Hom.)

(τινὰ χειρός или ποδός Hom.; τινὰ μέσον Arph.)

(πέτρης Hom.; ὅπως κισσὸς δρυός Eur.; πείσματος Plat.; χλαμύδος Luc.)

(ἔργου Pind., Plut.; πολέμου Thuc., Plut.)

(δόξης τινὸς περί τινος, med. ἀληθείας Plat.; med. γνώμης τινός и λόγου τινός Thuc.)

(Κιλίκων τῶνδε ἔχονται Ἀρμένιοι οἵδε Her.)

(κυνέην κεφαλῇ, παρδαλέην ὤμοισιν, σὰκος ὤμῳ, εἷμα ἀμφ΄ ὤμοισι, ἵπποι ζυγὸν ἀμφὴς ἔχοντες Hom.; στολέν ἀμφὴ σῶμα Eur.; τὰ ὅπλα Arst.; συκῆ ἔχουσα φύλλα NT.)

(κραδίην καὴ θυμόν Hom.; τὰν βελέων ἀλκὰν χεροῖν Soph.; τέν γῆν Thuc.; ἐπιστήμην Xen., Plat.; τὰ ἐπιτήδεια Arst.; εἴ τις ἔχει ὦτα ἀκούειν, ἀκουέτω NT.)

(κίονες γαῖάν τε καὴ οὐρανὸν ἀμφὴς ἔχουσιν Hom.; τὰ ἐπικείμενα βάρη Arst.)

(ὑψοῦ κάρη Hom.)

(ἥ γυνέ ἔχουσα Her.)

ἔ. τὸ κέρας ἄκρον Thuc. — находиться на крайнем фланге;

(οὐρανόν Hom.; Ὀλύμπια δώματα Hes.; χῶρον Aesch.; τὰ ὄρη Xen.)

(φρένες ἧπαρ ἔχουσι Hom.; ὅ χαλκὸς ἔχει τὸ εἶδος τοῦ ἀνδριάντος Arst.)

(Θήβας Eur.)

ἔ. πατρώϊα ἔργα Hom. — возделывать отцовские поля;

(ἀλόχους καὴ τέκνα Hom.)

ἐν θεοῖσιν ἔ. Hom. — зависеть от воли богов;

(σάρκας τε καὴ ὀστέα ἶνες ἔχουσιν Hom.)

(ἵππους, μῦθον σιγῇ Hom.; στόμα σιγᾷ Eur.)

(ἕξουσιν ἅπαντας Ἀχαιοί Hom.)

(κῦμα, ὀδύνας Hom.)

οὐδέ οἱ ἔγχος ἔχε ἀτρέμας Hom. — копье (в руках) его не оставалось спокойным;

(μάχης Hom., Plut.; τιμωρίης Her.)

(ἄλγεα Hom.; φθόνον Aesch.; θαῦμα Soph.; αἰσχύνην Eur.)

(πικρὰς ὠδῖνας Hom.; ἀγανάκτησιν Thuc.; ἱδρῶτα οὐκ ὀλίγον Luc.; ἔλεον Plut.)

(ἵππους πεδίονδε Hom.; ἅρμα, δίφρον Hes.; τὰς νέας παρὰ τέν ἤπειρον Her.)

(Πύλονδε Hom.; εἰς τέν Ἀργολίδα χώρην Her.)

(ἔρευνάν τινος Soph.)

(τέν κεφαλέν πρὸς τῇ κεφαλῇ τινος Xen.)

(ταῦτα σ΄ ἔχω μόνον προσειπεῖν Soph.)

(οὐκ ἔχων ὅ τι χρέ λέγειν Xen.; τέχνην τινά Hes., Eur., Her., Plat.)

(γνώμην δίκαιαν, στέφανον εὐκλείας Soph.)

(τινί Arst., Dem., πρός τι Plat. и πρός τινα Plut.)

Ὀρφέα ἄνακτα ἔ. Eur. — считать Орфея (своим) учителем;

εὖ ἔ. Hom. и χαλῶς ἔ. Soph., Plat.; — быть в порядке, прекрасно обстоять, процветать;

ἔχε δή μοι τόδε εἰπέ Plat. — так скажи же мне;

ἀμφοτέρων με τούτων ἀποκληΐσας ἔχεις Her. — ты запретил мне доступ к обеим (войне и охоте);

(λοετρά Hom.)

(δάκρυα Hom.; πῦρ, δακρύων νάματα Soph.; αἷμα Soph., Plut.; ἱδρῶτες Arst.)

(ὕδωρ Hom.)

(μοχλός Hom.)

(γύαλον πέτρας Soph.; τόποι Plut.)

(καύματα Her.)

(καρδία Soph.; πόθος Anth.; τὰ ἄρρενα τῶν θηλέων θερμότερα Arst.)

(γυναῖκες Arph.)

(ὑπὸ τῶν ἐπαίνων Plut.)

(ναύτης Aesch.; ἔργον Plut.)

πολλὰ καὴ θερμὰ μοχθεῖν Soph. — вынести много страданий

(κακά Plut.; ἔγκλημα Luc.; ἴχνη Anth.)

(μέτρημα πυρῶν τοῖς ὤμοις Plut.)

(Ἄϊδος εἴσω τινά Hom.)

(καταφέρουσιν οἱ ποταμοὴ χρυσίον Arst.)

(τὰς ναῦς ἐς τέν Πύλον, πρὸς τέν Πελοπόννησον κατενηνέχθαι Thuc.; εἰς τέν θάλατταν Arst.)

(τέν δίκελλαν, τέν σφῦραν Luc.; τὸ ξίφος τῷ πολεμίῳ Plut.)

(καταφερομένου τοῦ ἡλίου Arst.; καταφερομένης σελήνης Plut.) или близиться к концу (τῆς ἡμέρας ἤδη καταφερομένης Plut.)

καταφερόμενος καὴ νυστάζων Arst. — качающийся от дремоты;

(τοὺς πύργους Polyb.)

(ῥοίζῳ καὴ τάχει ἀπίστῳ Plut.; πολλῶν τῶν οἰκιῶν καταφερομένων ἐπὴ τοὺς διαθέοντας Plut.)

κατένεγκε θαρρῶν Luc. — бей смело;

(ἔγκλημα ἐπὴ δικαστήριον Dem.; ψῆφον NT.)

(εἰς κάρον Arst.)

(τοὺς τόκους τοῖς δεδανεικόσι Arst.; ἀργυρίου εἴκοσι τάλαντα Polyb.; ἐν χρόνῳ ῥητῷ, sc. τὰ χρήματα Plut.)

(τέν διαβολήν τινος Arst.)

(ὄρνις Hom.; ἄστεα Her.)

(ἔλαιον, ἀργύριον Xen.)

(ἔγκλημα Soph.)

(ἐν μικρῷ, sc. χρόνῳ Pind., Eur.). - см. тж. μικρόν, μικροῦ, μικρῷ

(τὸ ἔγκλημα προαποκεκληρωμένον Luc.)

(ὄρνις Hom.; ἄστεα Her.)

(ἔλαιον, ἀργύριον Xen.)

(ἔγκλημα Soph.)

(ἐν μικρῷ, sc. χρόνῳ Pind., Eur.). - см. тж. μικρόν, μικροῦ, μικρῷ

Ζεφύρου ὑποκινήσαντος Hom. — под легким дуновением ветра;

(τινα Plat.)

ὑποκεκινηκώς перен. Plat. — тронутый, спятивший

αδιάπρακτον έγκλημα — несовершившееся преступление;

αποτρόπαιο θέαμα — отталкивающее зрелище;

αποτρόπαιο έγκλημα — гнусное преступление

βαρύ φορτίο — тяжёлый груз;

βαρ(ε)ιά λύπη — тяжёлое горе;

βαρ(ε)ιά στενοχώρια — гнетущая тоска;

βαρ(ε)ιά εντύπωση — тягостное впечатление;

βαρ(ε)ιά φροντίδα — тяжёлое бремя;

βαρ(ε)ιά αποστολή — обременительное поручение;

βαρ(ε)ιά δουλιά — тяжёлая работа;

βαρύς κόπος — тяжёлый труд;

βαρεις όροι συμφωνίας — тяжёлые условия договора;

βαρύ οικοδόμημα — громоздкое сооружение;

βαρύς άνθρωπος — грузный человек;

βαρύ ύφος — тяжёлый стиль;

βαρύ τραδμα — тяжёлая рана;

βαρύ πταίσμα (λάθος) — тяжёлая вина (ошибка);

βαρύ έγκλημα — тяжкое преступление;

βαρ(ε)ιά ποινή — суровое, тяжёлое наказание;

βαρ(ε)ιά επίπληξη — строгий выговор;

βαρ(ε)ιά ημέρα — тяжёлый день;

βαρύ αίσθημα — тяжёлое чувство;

βαρύς χαρακτήρας — тяжёлый характер;

βαρ(ε)ιά αποφορά — тяжёлый запах;

βαριά αρώματα — резкий запах духов;

βαρ(ε)ιά ατμόσφαιρα — а) тяжёлый воздух; — б) перен. тяжёлая атмосфера;

βαρύ φα(γ)ί — тяжёлая пища;

βαρύς καφές — крепкий кофе;

βαρύ κρασί — крепкое вино;

βαρύ τσιγάρο — крепкая сигарета;

βαρύ λάδι — густое масло;

βαρύ πετρέλαιο — густая нефть;

βαρ(ε)ιά φωνή — низкий голос;

βαρ(ε)ιά ευθύνη — тяжёлая ответственность;

βαρύ δώρο — ценный подарок;

βαρ(ε)ιά προικιά — большое приданое;

είναι βαρύς απόψε — он сегодня мрачный, молчаливый;

βαρύς ουρανός — мрачное, облачное небо;

§ βαριά όπλα — тяжёлое оружие;

βαρύ πυροβολικό — тяжёлая артиллерия;

βαρύ άρμα μάχης — тяжёлый танк;

βαρ(ε)ιά βιομηχανία — тяжёлая промышленность;

βαρ(ε)ιά καύσιμη ΰλη — тяжёлое топливо;

βαρύ κεφάλι — тяжёлая голова;

βαρύ βήμα — тяжёлый шаг;

βαρύ χέρι — тяжёлая рука;

βαρύς χειμώνας — суровая зима;

τύπος βαρύς — тяжёлый человек;

βαρ(ε)ιά κουβέντα — обидное слово;

μη μας κάνεις το βαρύ — не изображай сердитого;

τούρθε βαρύ — это его задело;

του φάνηκε βαρυ — он очень огорчён; — доб πέφτει βαρύ — это мне не под силу;

βαρ(ε)ιά η ώρα πού σε γνώρισα — пусть будет проклят час, когда я узнал тебя;

βαρύς τα ώτα ( — или στ' αυτιά) — тугой на ухо, глуховатый;

βαρ(ε)ιά η καλογερική — погов, тяжёл монашеский посох (ср. тяжела ты, шапка Мономаха)

στη διάρκ... — или κατά την διάρκ... — во время..., в течение, в продолжение...;

υφασμα διάρκείας — прочная ткань;

§ έγκλημα διάρκείας — преступление, не подлежащее амнистии;

εισιτήριο διάρκείας — постоянный билет (на вход куда-л. или проезд)