Перевод: со всех языков на немецкий

с немецкого на все языки

Σόλοι

  • 1 σολοι-τύπος

    σολοι-τύπος, eine Eisenmasse hämmernd, schmiedend; Hesych. erkl. μυδροτύπος, u. erkl. es auch als eine Art Kupfer in Cypern.

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > σολοι-τύπος

  • 2 σολοιτύπος

    σολοι-τύπος, eine Eisenmasse hämmernd, schmiedend; eine Art Kupfer in Cypern

    Wörterbuch altgriechisch-deutsch > σολοιτύπος

  • 3 Soli

    Solī u. Soloe, ōrum, m. (Σόλοι), Stadt in Zilizien, griechische Kolonie, Vaterstadt des Stoikers Chrysippus, des Komikers Menander und des Astronomen Aratus, Liv. 33, 20, 4 u. 37, 56, 7: Form oe, Mela 1, 13, 2 (1. § 71). Plin. 5, 92. Diom. 453, 25. Mart. Cap. 3. § 226: später Pompeiopolis gen. (s. Diom. 453, 25), w. vgl. – Dav.: A) Solēnsis, e, solensisch, aus Soli, der Solenser, Bion Solensis, Plin. 1. ind. libr. 8 (p. 16, 34 Jan, p. 28, 6 Detl., wo Abl. Solense): Aristomachus Solensis, Plin. 11, 19: Plur. subst., Solēnsēs, ium, m., die Einw. von Soli, die Solenser, Cic. de legg. 2, 41. – B) Soleus, eī, m. (Σολεύς), aus Soli, der Soler, Bion Soleus, Varro r.r. 1, 1, 8: Milon Soleus, Plin. 35, 146.

    lateinisch-deutsches > Soli

  • 4 σόλοικος

    σόλοικος, fehlerhaft sprechend, Fehler gegen die Regeln der Sprache machend, eine falsche Mundart sprechend, u. allgemein, Verstöße gegen die gute Lebensart begehend, sich ungesittet, bäurisch betragend; auch σολοικότερος τῷ τρόπῳ, Xen. Cyr. 8, 3, 21, Ggstz von ἐλευϑερώτερος, von roheren Sitten; καὶ ἀπειρόκαλος, Plut. reip. ger. praec. 21; καὶ ἀπαίδευτος ἄνϑρωπος, Luc. Demon. 40. – Die Alten führen das Wort auf die Stadt Σόλοι, Colonie der Athener in Cilicien, zurück, deren Einwohner die Mundart ihrer Mutterstadt schnell vergaßen und sich durch ein bes. fehlerhaftes Griechisch auszeichneten, D. L. 1, 51; Hipponax u. Anacr. sollen alle Ausländer σολοίκους genannt, das Wort also gleichbedeutend mit βάρβαρος gebraucht haben, auct. de barbarismo p. 193 u. 204, hinter Ammon. Valck.

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > σόλοικος

  • 5 Soli

    Solī u. Soloe, ōrum, m. (Σόλοι), Stadt in Zilizien, griechische Kolonie, Vaterstadt des Stoikers Chrysippus, des Komikers Menander und des Astronomen Aratus, Liv. 33, 20, 4 u. 37, 56, 7: Form oe, Mela 1, 13, 2 (1. § 71). Plin. 5, 92. Diom. 453, 25. Mart. Cap. 3. § 226: später Pompeiopolis gen. (s. Diom. 453, 25), w. vgl. – Dav.: A) Solēnsis, e, solensisch, aus Soli, der Solenser, Bion Solensis, Plin. 1. ind. libr. 8 (p. 16, 34 Jan, p. 28, 6 Detl., wo Abl. Solense): Aristomachus Solensis, Plin. 11, 19: Plur. subst., Solēnsēs, ium, m., die Einw. von Soli, die Solenser, Cic. de legg. 2, 41. – B) Soleus, eī, m. (Σολεύς), aus Soli, der Soler, Bion Soleus, Varro r.r. 1, 1, 8: Milon Soleus, Plin. 35, 146.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Soli

  • 6 σόλοικος

    σόλοικος, fehlerhaft sprechend, Fehler gegen die Regeln der Sprache machend, eine falsche Mundart sprechend, u. allgemein, Verstöße gegen die gute Lebensart begehend, sich ungesittet, bäurisch betragend. Die Alten führen das Wort auf die Stadt Σόλοι, Colonie der Athener in Cilicien, zurück, deren Einwohner die Mundart ihrer Mutterstadt schnell vergaßen und sich durch ein bes. fehlerhaftes Griechisch auszeichneten; einige sollen alle Ausländer σολοίκους genannt, das Wort also gleichbedeutend mit βάρβαρος gebraucht haben

    Wörterbuch altgriechisch-deutsch > σόλοικος

См. также в других словарях:

  • Σόλοι — Όνομα αρχαίων πόλεων. 1. Πόλη της Κύπρου, αποικία των Αθηναίων, που είχε χτιστεί από τον εγγονό του Eρεχθέα, τον Αθηναίο Φάληρο. Αρχικά η πόλη ονομαζόταν Αιπεία, και την είχε χτίσει ο γιος του Θησέα Δημοφών πάνω σ’ ένα απότομο ύψωμα, γι’αυτό κι… …   Dictionary of Greek

  • σόλοι — σόλος mass masc nom/voc pl …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • Χρύσιππος — (Σόλοι ή Ταρσός της Κιλικίας μεταξύ 281 και 277 – Αθήνα μεταξύ 208 και 204 π.Χ.). Έλληνας φιλόσοφος. Ανήκε στην παλιά φάση του στωικισμού, του οποίου μπορεί να θεωρηθεί ο πραγματικός θεωρητικός. Οι αρχαίοι του απέδιδαν έως 705 συγγράμματα και… …   Dictionary of Greek

  • SOLOE vel SOLI — SOLOE, vel SOLI civitas insignis Ciliciae, maritima, ab Achivis et Rhodiis aedificata, Arati, Chrysippi, et Philemonis Comici patria; Hîc fons erat, qui olci vicem expleret, Plin. l. 31. c. 2. Stephanus a Solone conditam scribit; postea… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • SOLUS — untis, Siciliae oppid. inter Eleutherum amnem et Thermas Himerenses, teste Ptol. apud quem Ο᾿λουλὶς corrupte scribitur. Hodie Solanto. Graecis olim Σολόεις, et contracte Σολοῦς, Romanis Soluntum et Solentum; quemadmodum in Italiâ Γ῾δρόεις, sive… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Soles (Cilicie) — Pour les articles homonymes, voir Soles. Soles (grc) Σόλοι, (la) Pompéiopolis …   Wikipédia en Français

  • σολοικίζω — ΝΑ μιλώ ή γράφω εσφαλμένα, ιδίως κατά τη σύνταξη, κάνω σολοικισμούς αρχ. 1. κάνω ανοησίες 2. συμπεριφέρομαι ανάρμοστα, φέρομαι ανάγωγα 3. φρ. «Περὶ σολοικιζόντων λόγων» τίτλος πραγματείας τού Χρυσίππου. [ΕΤΥΜΟΛ. Το ρ. σολοικίζω έχει προέλθει από… …   Dictionary of Greek

  • Soli, Cyprus — Soli or Soloi (Greek: Σόλοι) is an ancient Greek city in the island of Cyprus, located south west of Morphou and on the coast in the gulf of Morphou and dates back to about the 6th century BC. Since the 1974 Turkish invasion the city has resided… …   Wikipedia

  • Ten city-kingdoms of Cyprus — The phrase ten city kingdoms of ancient Cyprus usually refers to the ten Greek, Graeco Phoenician or Graeco Eteocypriot city states listed in an inscription of the Assyrian king Esarhaddon in 673/2 BC.These are, followed by their name in Greek:… …   Wikipedia

  • Солецизм — (лат. Soloecismus, греч. σολοικισμός) риторический термин, обозначающий неправильный в грамматическом отношении оборот речи. Термин этот введенный в употребление еще античными риторами (встреч. у. Квинтилиана и других римских писателей), ведет… …   Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона

  • Солы — (Soli, Σόλοι) значительный город Киликии, между реками Ламом и Пирамом, очень богатая и цветущая колония аргивян и лидийцев из Родоса. Тигран разрушил и переселил жителей в Тигранокерту, но Помпей опять восстановил и заселил их уцелевшими… …   Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»