-
1 Πανιασταί
Πᾱνιασταί, οἱ,Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > Πανιασταί
-
2 Πάν
Πάν, -νόςж, -νί (h. Hom., Pi., Hdt. usw.; Πάονι ark. VIa)Grammatical information: m.Meaning: herder god of Arcadia (h. Hom., Pi., Hdt.).Derivatives: 1. Demin. Πανίσκος (Cic.); 2. Πάνιος `belonging to P., Panish' (A.Fr. 98 = 143 M.), - ιον n. `sanctuary of P.' (Epid.IIIa), - ειον n. `id.' (Str.), τὰ Π. `festival of P.' (Delos IIIa), f. Πανιάς (Nonn.); 3. Πανικός `id.' (hell.); 4. Πανιασταί m. pl. `worshipper of P.' (Rhod., Perg.; as Άπολλωνιασταί a.o.; Πανισταί conj. Men. Dysk. 230); 5. πανεύω `to treat after the manner of P.' (Heracl. Paradox.).Origin: XX [etym. unknown]Etymology: Uncertain. Since Schulze KZ 42, 81 a. 374 (Kl. Schr. 217 f.) usu. as PGr. *Πᾱύσων identified with Skt. Pūṣán- m. `god who protects and augments the herds'; IE * pāus-: * pūs- (to púṣyati `thrive'?). Doubts by Mayrhofer s. v. Rejecting also v. Wilamowitz Glaube 1, 247 n. 1. Untenable on Πάνειον, Πανικόν (to πανός `fire-signal') Harrison ClassRev. 40, 6 ff. (cf. Wahrmann Glotta 17, 261 f.); not better Kerényi Glotta 22, 37f. (to supposed. Illyr. pā-ne-u- `swell').Page in Frisk: 2,470-471Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > Πάν
См. также в других словарях:
πανιασταί — οι, Α ιερός σύλλογος στη Ρόδο και την Πέργαμο, τον οποίο αποτελούσαν λάτρεις τού θεού Πανός. [ΕΤΥΜΟΛ. < Πάν + κατάλ. ιαστής (πρβλ. Απολλων ιασταί, Ασκλαπ ιασταί)] … Dictionary of Greek
Πανιστής — Πανιστής, ὁ, (Α) λάτρης τού Πανός. [ΕΤΥΜΟΛ. Ο τ. αποτελεί διόρθωση τού Πανιασταί*] … Dictionary of Greek
